Τα αρχαιότερα ευρήματα της ανάγονται στην πρωτοελλαδική εποχή (2.600-2.000 π.Χ.). Οι κάτοικοί της λατρεύουν τη περίοδο εκείνη τη Θεά Γη. Αργότερα, οι Έλλοπες, δωρικό φύλλο, κατοικούν κατά τη μεσοελλαδική περίοδο την περιοχή της Δωδώνης.
Στα Ομηρικά Έπη και πιο συγκεκριμένα στην Ιλιάδα, αναφέρονται ως γένος στην υπηρεσία του "Δωδωναίου Δία".
Τον 4ο αι. π.χ. χτίζεται μικρός ναός, προς τιμή του Δία, και το Πρυτανείο για τους Ιερείς, που ήταν αφιερωμένοι στη λατρεία του πατέρα των Θεών και έδιναν τους χρησμούς. Αρχικά το Ιερό ήταν υπαίθριο, αφού πίστευαν ότι ο Δίας, που επονομαζόταν Νάϊος, κατοικούσε στις ρίζες της ιερής βαλανιδιάς, η οποία ονομαζόταν φηγός. Γύρω από το ιερό δένδρο υπήρχαν χάλκινοι τρίποδες, που σχημάτιζαν κύκλο και εφάπτονταν μεταξύ τους, έτσι ώστε όταν κάποιος έκρουε έναν από αυτούς, ο ήχος να μεταδίδεται και στους άλλους. Από τους ήχους των τριπόδων οι ιερείς έλεγαν τους χρησμούς σε Έλληνες και ξένους προσκυνητές, οι οποίοι χαράσσονταν σε μολύβδινα ελάσματα.Στις ανασκαφές του Ιερού βρέθηκαν πολλά κομμάτια από τους τρίποδες, που χρονολογούνται από τον 9ο έως και τον 4ο αι π.Χ. και αρκετά ελάσματα, μερικά από τα οποία εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων.
Τον 3ο αι. π.χ. ο βασιλιάς της Ηπείρου Πύρρος χτίζει νέο μεγάλο ναό του Δία, το ναό του Ηρακλή και το θέατρο. Ο Αιτωλός στρατηγός Δωρίμαχος, καταστρέφει το ιερό της Δωδώνης το 319. Χάρη στο Φίλιππο τον Ε' ανοικοδομούνται τα ιερά και το θέατρο. Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή το θέατρο μετατρέπεται σε αρένα θηριομαχίας ενώ κατά τη διάρκεια της Αυτοκρατορίας του Μεγ. Θεοδοσίου το ιερό της Δωδώνης, όπως και τα άλλα ιερά της αρχαιότητας κλείνουν.
Τα αρχαιότερα ευρήματα της ανάγονται στην πρωτοελλαδική εποχή (2.600-2.000 π.Χ.). Οι κάτοικοί της λατρεύουν τη περίοδο εκείνη τη Θεά Γη. Αργότερα, οι Έλλοπες, δωρικό φύλλο, κατοικούν κατά τη μεσοελλαδική περίοδο την περιοχή της Δωδώνης.
ΑπάντησηΔιαγραφή