Η περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας από περίπου το 750 π.Χ. έως το 500 π.Χ. ονομάζεται αρχαϊκή εποχή. Ο όρος ‘αρχαϊκή εποχή’ προέρχεται από την αρχαιολογία.
Την περίοδο αυτή οι πηγές αυξάνονται. Οι πηγές της εποχής εκπροσωπούνται από :
1)τη λογοτεχνική παραγωγή της εποχής, δηλαδή, την επική και τη λυρική ποίηση και τα πεζά λογοτεχνικά έργα
2)τους καταλόγους βασιλέων και αρχόντων και
3)τις σωζόμενες επιγραφές.
Στη διάρκεια της Aρχαϊκής περιόδου έλαβαν χώρα οι θεμελιώδεις αλλαγές που προσδιόρισαν την όψη του ελληνικού πολιτισμού. H επανάκτηση της γραφής σε συνδυασμό με τις κοινωνικές εξελίξεις έδωσαν νέα ώθηση στα γράμματα.
Πολλές τελετουργίες και λατρείες γεννήθηκαν ή αποκρυσταλλώθηκαν στη διάρκεια της Αρχαϊκής περιόδου. Οι θρησκευτικές πρακτικές συνδέονταν στενά με τις κοινωνικές εξελίξεις και ανάγκες. Mέσα από τις θυσίες, τους καθαρμούς, τα αφιερώματα, τις μυήσεις και τις γιορτές οι Έλληνες επιχείρησαν να εναρμονίσουν τον πρωτόγονο φόβο για το θείο με την ορθολογική προσέγγιση και εμπιστοσύνη στην ανθρώπινη εμπειρία. Η θέση αυτή είναι ίσως το σημαντικότερο επίτευγμα του αρχαϊκού ελληνισμού και συνεχίζει μέχρι σήμερα να αποτελεί έναν από τους πόλους της εσωτερικής αντίφασης του δυτικού πολιτισμού.
Η περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας από περίπου το 750 π.Χ. έως το 500 π.Χ. ονομάζεται αρχαϊκή εποχή. Ο όρος ‘αρχαϊκή εποχή’ προέρχεται από την αρχαιολογία.
ΑπάντησηΔιαγραφή