Ὁ Ὑδροχόος

14 Φεβρουαρίου - 14 Μαρτίου

Στοιχεῖον: Ἀὴρ Οὐρανομετρικὴ διέλευσις: 16 Φεβρουαρίου - 11 Μαρτίου Χρῶμα: Γλαυκόν Ἀξίαι: Οἶκος Κρόνου (ἡμερήσιος) Ὓψωμα: - / Ταπείνωμα: - Τίτλοι Δεκανῶν: Ἀφροδίτη/1ος, Ἑρμῆς/2ος, Σελήνη/3ος Ὃρια: 1° - 12° Ἀφροδίτη, 13 ° - 16° Δίας, 17° - 19° Ἑρμῆς, 20 ° - 28° Ἄρης, 29° - 30° Κρόνος (κατὰ Ἡφαιστίωνα) 1° - 8° Ἀφροδίτη, 9 ° - 14° Δίας, 15° - 20° Ἑρμῆς, 21 ° - 25° Ἄρης, 26° - 30° Κρόνος (κατὰ Πτολεμαῖον) Λαμπραὶ μοῖραι: 8°, 15°, 20°, 23°, 25°, 30° Βοτάνη: μάραθρον (δρακόντιον) Κληίδαι Λέξεις: φωνῆεν, λογικὸ, ἀνθρωπόμορφο, ὑποτακτικὸ, νυκτερινὸ Ἀνατομία: Εἰς κνήμας Ὁ Ὑδροχόος ἐφορεύεται ἀπὸ τὴν θεὰν Ἥραν

• Ὑδροχόου Μύθοι
• Ἀστερισμός
• Δωδεκατημόριον
• Ὡροσκόπος

Τὸ τοῦ Ὑδροχόου ἄστρον ἐσχηματίσθη πρὸς τιμήν τοῦ Γανυμήδους.

Ὁ Τρὼς εἶναι ὁ γενάρχης βασιλεὺς τῶν Τρώων καὶ τῆς χώρας των. Ὑιός τοῦ Ἐριχθονίου καὶ ἐγγονός τοῦ Δαρδάνου, ἔλαβε σύζυγον τὴν Καλλιρόην, θυγατέρα τοῦ ποταμοῦ Σκαμάνδρου καὶ ἀπέκτησε πολλὰ τέκνα. Μία θυγατέραν, τὴν Κλεοπάτραν καὶ τρεῖς ὑιούς, τὸν Ἴλον, τὸν Ἀσσάρακον καὶ τὸν Γανυμήδην. Ὁ νέος ἤδη ἀπὸ ἐφηβικὴν ἠλικίαν διακρινόταν διὰ τὸ κάλλος του, θεωροῦμενος ὁ ὡραιότερος μεταξὺ τῶν θνητῶν.

Κατόπιν τῶν γάμων τοὺ Ἡρακλέος καὶ τῆς Ἥβης, τῆς ἕως τότε οἰνοχόου, οἱ Θεοὶ ἔκριναν τὸν Γανυμήδην ἄξιον διὰ νὰ οἰνοχοῇ αὐτοῖς. Οὔτως ὁ Δίας ἔστειλε τὸν Ἀετόν του διὰ νὰ ἀνακομίσῃ τὸν νέον Φρύγα εἰς Ὄλυμπον. Ὁ Ἀετός ἅρπαξε τὸν Γανυμήδην ἀπὸ τὸ ὅρος Ἴδην πλησίον τῆς Τροίας, ὅπου ὁ νέος ἐπόπτευε τὰς ἀγέλας τοῦ πατρός του. Ὁ Γανυμήδης ἔτυχε ἀθανασίας ἄγνωστης ἕως τότε τοῖς θνητοῖς καὶ λέγεται ὑπὸ τινῶν ὅτι εἶναι ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ποὺ ἔγινε ἀθάνατος. Ὁ Τρὼς ἔλαβε ἐπίσης λαμπρὰ δῶρα ἐκ τοῦ Διὸς, θεϊκοὺς ἵππους ταχεῖς ὡς ἡ θύελλα ἤ ἀκόμη ἕναν χρυσὸν ἄμπελον, ἔργον τοῦ Ἡφαίστου.

Ἔκτοτε ὁ Γανυμήδης, ἀθάνατος καὶ αἰωνίως νέος, φέρει τὸ νέκταρ τῶν Θεῶν κατὰ τὰ συμπόσιά των. Ἡ πρᾶξις του ἀπεικονίσθη τοῖς οὐρανοῖς, ἐν τῳ Ὑδροχόῳ, ἔχων οἰνοχόην καὶ ἔκχυσιν πολλὴν ποιεῖται ὑγροῦ. Ἡ δὲ ἔκχυσις μαρτυρεῖ τὸ νέκταρ, ὅ καὶ ὑπὸ τῶν Θεῶν πίνεται.

Ἐνδιαφέρων εἶναι ὁ συμβολισμός τοῦ ὕδατος εἰς τὸν ὕμνον τοῦ Ἀπόλλωνος, τοῦ Καλλίμαχου:

Δηοῖ δ' οὐκ ἀπὸ παντὸς ὕδωρ φορέουσι μέλισσαι, ἀλλ' ἥτις καθαρή τε καὶ ἀχράαντος ἀνέρπει πίδακος ἐξ ἱερῆς ὀλίγη λιβὰς ἄκρον ἄωτον.

Εἰς τὰ ὁμηρικὰ ἔπη ὁ Ὑδροχόος συσχετίζεται μετὰ τοῦ Γανυμήδους. Ἕτερος μύθος ἱστορεῖ ὅτι ὁ Ὑδροχόος σημαῖνει τὸν Κέκροπα, τὸν ἀρχαῖον βασιλέα τῆς Ἀττικῆς καὶ ὅτι εἰς τὴν ἐποχήν του ὅντας ἄγνωστος ὁ οἶνος, ἔχυναν ὕδωρ ὡς σπονδήν πρὸς τοὺς Θεούς. Παρ' Αἰγυπτίοις, εἶναι ὁ Θεός Χάπι, ποὺ διαμοιράζει τὰ ὕδατα τῆς ζωῆς εἰς τὸν οὐρανόν καὶ τὴν γῆν. Ὁ Χάπι ἐπίσης ἐπιβλέπει τὴν ἐτήσιαν πλημμύραν τῶν ὑδάτων τοῦ Νείλου, τοῦ ζωογόνου ποταμοῦ.

Αναρτήθηκε από..
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ.
e-mail: stathis.f@windowslive.com