| Ἡ Παρθένος | 17 Σεπτεμβρίου - 17 Ὀκτωβρίου |  |
 | Οὐρανομετρικὴ διέλευσις: 16 Σεπτεμβρίου - 30 Ὀκτωβρίου
Ἡ Παρθένος ἐφορεύεται ἀπὸ τὴν θέαν Δήμητραν |
Τὸ τῆς Παρθένου Ἄστρον, δεύτερον τῷ μεγέθει ἐν τοῖς οὐρανοῖς σχετίζεται ἀπ’ ἀρχαιότητος πρὸς Θεὰν τινὰ.
Οἱ τῆς Παρθένου Μῦθοι ἐπλάσθησαν σὺν τῷ χρόνῳ. Συμφώνως τῷ Ἠσιόδῳ ἡ Τιτανὶς Ἀστραία, θυγάτηρ τοῦ Ἀστραίου καὶ κόρη τῆς Ἠοῦς, συνεπικούρισε τῷ Διὶ ἅμα τῇ ἐνάρξει τῆς Τιτανομαχίας. Ἅμα δὲ τῇ ληξει αἴτησε τῷ Διὶ διατηρεῖσθαι τὴν παρθενίαν της. Ὁ Ζεὺς συναίνεσε καὶ τὴν ἐτίμησε τοποθετώντας την ἐν οὐρανοῖς τῷ ἀστρῳ τῆς Παρθένου, ἀναθέτοντας της δὲ τὴν τοῦ Κεραυνοῦ του φορὰν!
Καθὼς ἡ Ἀστραία ἔγινε ἡ Τιμωρὸς Θεὰ ἡ φέρουσα τὸν Κεραυνὸν τοῦ Διὸς ἐπὶ τοῦ στόχου, ἐταυτίσθη μετὰ τῆς Θεᾶς Δίκης, θυγατρὸς τοῦ Διὸς καὶ Κόρης τῆς Θέμιδος, ἢ ἀκόμη καὶ μετὰ τῆς Νεμέσεως, τὴν αὐστηρὴν Θεὰν τὴν προάγουσαν τὸ Ἔργον τῆς Δίκης. Οὕτως ἐλέγετο ὅτι κάποτε συνέβιον τοῖς ἀνθρώποις, ἀλλὰ τοὺς ἐγκατέλειψε πρὸς Ὄλυμπον καὶ μετέστη ἒς Ἄστρον (τῆς Παρθένου) ὅτε ἐκεῖνοι κατέστησαν ἑαυτοὺς ἀδίκους. Ἀρχικῶς τὸ τῆς Παρθένου Ἄστρον περιελάμβανε καὶ τὸ τοῦ νῦν Ζυγοῦ, ὅπου ἡ Παρθένος Ἀστραία ἔφερε τὸν τῆς Δίκης Ζυγόν.
Ἡ Δημήτηρ ἀποτελεῖ Θυγατέραν τοῦ Κρόνου καὶ Κόρην τῆς Ῥέας, Ἀδελφήν, δέ, τοῦ Διός. Οἱ Μῦθοι της διεδόθησαν εἰς τὸ σύνολον τῶν περιοχῶν τοῦ –τότε- ἑλληνικοῦ κόσμου, ὅπου τὰ δημητριακὰ θάλλουν! Ἡ Θεὰ διδάσκει τὴν καλλιέργεια τοῖς ἀνθρώποις χαρίζοντας καὶ τὰ δῶρα της. Κατὰ παράδοσιν τινὰ ἡ Θεὰ συνευρεθεῖσα τῷ Ἥρωι Ἰασιώνι σὲ "ἀγρὸν ὀργωμένον τρεῖς φορὰς" τέκει τὸν Πλοῦτον.
Τὸν κυρίαρχον Μῦθον ἀποτελεῖ ὅμως ὁ τῆς ἁρπαγῆς τῆς Περσεφόνης. Ἡ Δημήτηρ τῷ Διὶ μετὰ φιλότητος μιγεῖσα τέκει τὴν Περσεφόνην. Μήτηρ καὶ Κόρη ἦσαν ἀχώρισται ἕως ὅτου ὁ Θεὸς τοῦ Ἅδου Πλούτων ἐρωτεύθη τὴν Περσεφόνην ποθώντας τὴν ὡς σύζυγον του. Τῇ συναινέσει τοῦ Διὸς τὴν ἥρπαξε ἐκ τῶν Νυσαίων Ἀγρῶν καταβιβάζοντάς την ἒς Ἅδην. Ἡ Δημήτηρ ἀπαρηγόρητος ὑπὸ τοῦ ἀφανισμοῦ τῆς Κόρης της τὴν ἀνεζήτη παντοῦ ὥσπου πληροφορήθη τελικῶς ὑπὸ τῆς Ἑκάτης καὶ τοῦ Ἠλίου ὅτι ἡ Κόρη της εὑρέθη ἒς Ἅδην.
Ὀργισθεῖσα πρὸς τὸν Δίαν τότε, ὅστις συνεπικούρησε τὴν ἀπαγωγήν, ἐγκαταλείπει τὸν Ὄλυμπον καὶ λαμβάνοντας μορφὴν γηρασμένου γυναικὸς τινὸς ἐλαύνει ἒς Ἐλευσίναν. Τεθλιμμένη οὖσα θρηνεῖ συμπαρασύροντας ὅλην τὴν Φύσιν. Τὰ φυτὰ παύουσιν καρποδοτεῖν καὶ ἡ χθὼν τρέπεται ἄγονος. Τότε ὁ Ζεὺς πέμπει ἒς Ἅδην τὸν Ἑρμῆν ἵνα συναιτίσει τὸν Πλούτωνα ὄπως ἐπιστρέψῃ τὴν Κόρην παύοντας τὴν τῆς Δήμητρος θλῖψιν. Ὁ Πλούτων δέχεται μέν, ἀλλὰ πρὸ τῆς ἐπιστροφῆς, τῆς παραχωρεῖ πρὸς βρῶσιν κόκκους ῥοιῆς, συμβόλου Γάμου καὶ γονιμότητος. Ὁ Ἑρμῆς ὁδηγεῖ τὴν Περσεφόνην τῇ μητρὶ της ἡ ὁποία πλέον ἀγαλλιάζει. Παύει τὴν ἀφορίαν καὶ γέμει βλαστῶν τὲ καὶ θαλλῶν τὰ φυτά. Δίδει τοῖς ἀνθρώποις τὰς Ἱερὰς Τελετὰς καὶ τὰ Μυστήρια τὰ τελούμενα ἐν Ἐλευσῖνι πρὸς Τιμὴν τῆς Θεᾶς, τῆς Κόρης καὶ τοῦ Συζύγου της.
Ἡ Περσεφόνη ὅμως δὲν δύναται νὰ μείνη ἒς ἀεὶ παρὰ τῇ Δήμητρι ἐφόσον ἔχει δεχθεῖ τροφήν ὑπὸ τοῦ Ἅδου καὶ ὀφείλει ἐπανεπιστρέφεσθαι. Οὕτως, τῇ παρεμβάσει τοῦ Διὸς καὶ τῆς Ἑκάτης, αἱ Θεαὶ συμφωνοῦσιν τὴν παραμονὴν τῆς Περσεφόνης κατὰ τὸ ἤμιση τοῦ χρόνου ἐν Ἅδῃ παρὰ τῷ συζύγῳ της καὶ τὸ ἕτερον ἤμιση τοῦ χρόνου ἐν Ὀλύμπῳ παρὰ τῇ μητρὶ της. Ἔκτοτε ἕκαστον φθινόπωρον ἡ Περσεφόνη κατέρχεται ἒς Ἅδην προκαλοῦσα τὴν τῆς χθονὸς ἀκαρπίαν τὲ καὶ τοῦ χειμῶνος μελαγχολίαν. Ἕκαστον δὲ ἔαρ ἀνέρχεται ἒς Ὄλυμπον φέροντας θάλλος τὲ καὶ ἄνοιξην τῶν καρπῶν κάθε εἴδους! Σύμβολα τῆς Θεᾶς ἀποτελοῦσι μεταξὺ ἄλλων ὁ μήκων, τὸ δρέπανον καὶ ὁ στάχυς.
Μάλιστα στάχυς ὀνομάζεται καὶ ὁ λαμπρότερος Ἀστὴρ τοῦ τῆς Παρθένου Ἄστρου. Πρὸς Τιμὴν τῆς Θεᾶς ἐτελούταν ἐπίσης, μεταξὺ ἄλλων, τὰ Προαρητούρια ἢ Προαρκτούρια, κατὰ τὴν ἀνατολὴν τοῦ Ἀρκτούρου, καὶ τὰ Ἀλώα, κατὰ τὴν νῦν 12/12. Ὁ Ἀστὴρ Ἀρκτοῦρος τοῦ Ἀστρου τοῦ Βοώτου, παρὰ τῇ Παρθένῳ, σχηματίζει ἐν μεῖζον τρίγωνον μετὰ τοῦ Στάχεως καὶ τοῦ Λεοντείου Βασιλίσκου.
Ἐν Αἰγύπτῳ ἡ Παρθένος συνεδέετο πρὸς πλευρὰς τινὰς τῆς Μεγάλης Θεᾶς Ἴσιδος, συζύγου τοῦ Ὀσίριδος, Θεὰ ἐπίσης ἐφορεύουσα τὴν γονιμότητα καὶ καρποφορίαν, ἰδίως τῆς περὶ τὸν Νεῖλον χώρας. Ἡ ἀνατολὴ τῆς Παρθένου ἀκολουθοῦσε τὴν τοῦ Νείλου ζωογόνον καὶ ἄφθονον πλημυρίδαν.
Ἡ Θεὰ Δήμητρα, ἄγαλμα ἑλληνιστικῆς περιόδου
Αναρτήθηκε από..
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ.
e-mail: stathis.f@windowslive.com
Τὸ τῆς Παρθένου Ἄστρον, δεύτερον τῷ μεγέθει ἐν τοῖς οὐρανοῖς σχετίζεται ἀπ’ ἀρχαιότητος πρὸς Θεὰν τινὰ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟἱ τῆς Παρθένου Μῦθοι ἐπλάσθησαν σὺν τῷ χρόνῳ. Συμφώνως τῷ Ἠσιόδῳ ἡ Τιτανὶς Ἀστραία, θυγάτηρ τοῦ Ἀστραίου καὶ κόρη τῆς Ἠοῦς, συνεπικούρισε τῷ Διὶ ἅμα τῇ ἐνάρξει τῆς Τιτανομαχίας. Ἅμα δὲ τῇ ληξει αἴτησε τῷ Διὶ διατηρεῖσθαι τὴν παρθενίαν της. Ὁ Ζεὺς συναίνεσε καὶ τὴν ἐτίμησε τοποθετώντας την ἐν οὐρανοῖς τῷ ἀστρῳ τῆς Παρθένου, ἀναθέτοντας της δὲ τὴν τοῦ Κεραυνοῦ του φορὰν!