| Ὁ Ζυγὸς | 18 Ὀκτωβρίου - 16 Νοεμβρίου |  |
 | Οὐρανομετρικὴ διέλευσις: 31 Ὀκτωβρίου - 22 Νοεμβρίου
Ὁ Ζυγὸς ἐφορεύεται ἀπὸ τὸν θεὸν Πλούτωνα |
Τὸ τοῦ Ζυγοῦ Ἄστρον ἐστὶ τὸ μόνον μὴ ἀποτελὸν διακριτὴν ὁμάδα ἀστέρων.
Ἀνέκαθεν ἐλογίζετο ὠς τμῆμα τῶν γειτονικῶν του Ἄστρων, εἴτε ὡς ὁ ζυγός τῆς Παρθένου Ἀστραίας ἀρχικῶς, εἴτε ὡς αἱ χηλαὶ τοῦ Σκορπιοῦ κατόπιν. Ἐπιπροσθέτως, ὡς σύμβολον φέρει εἴδωλον ἀντικειμένου καθ' αὐτοῦ καὶ οὐχὶ ζῷου τινὸς! Χαριτολογώντας δυνάμεθα εἰπεῖν ὅτι ὁ Ζυγός ἀνήκει καὶ ταυτοχρόνως δὲν ἀνήκει τῷ Κύκλῳ τῶν Ζῴων, ἐφόσον μήτε ἀποτελεῖ εἴδωλον ζωντανοῦ ὄντος οὔτε διάκριτον Ἄστρον ὁ ἴδιος.
Ἀλλά, ἀληθῶς, τὶ τὸ πλέον ἁρμόζον τῷ Ἄστρῳ τὸ ἀντιπροσωπεῦον τὸν νέρτερον κόσμον, τὸν Ἅδην, τὸν ἀΐδωτον κόσμον ἐλεύσεως τῶν νεκύων! Ἀΐδωτος ὄντως παραμένει καὶ ὁ Ζυγός, ἀεὶ ἀποτελῶν μέρος γείτονος Ἄστρου, ἀμφιρροπώντας μεταξὺ Παρθένου ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε Σκορπιοῦ. Ὑπενθυμίζοντας ὅτι δὲν ἀναφέρεται πρὸς τὸν κόσμον τῶν ζωντανῶν, δὲν φέρει κἂν εἴδωλον ζῴου τινός, ἀλλὰ τὸ πλέον οἰκεῖον τῷ Ἅδῃ Σύμβολον, τὸν τῆς Θεᾶς Δίκης Ζυγόν.
Ἀντιπροσωπεύει τὴν Δικαίαν Ἀρχὴν καὶ θεωρεῖται Πύλη τῆς Θείας Δίκης. Διὰ τοῦ Ζυγοῦ κρίνονται ὅλοι δικαίως, ἀναλόγως δὲ τοῦ ἀποτελέσματος ἐπέρχεται ἡ ἀνταμοιβὴ ἢ ἡ τιμωρία. Ἡ κρίσις ἐστὶ ἀνά-λογικὴ, τουτέστιν δι' ὀρθοῦ Λόγου κρίνεται ἕκαστος ἐξ ἰσότητος πρὸς τὸ Μέτρον του. Ὁ Βασιλεὺς κρίνεται πρὸς τὸ μέτρο τὸν Βασιλέων, ὁ Ἔμπορος πρὸς τὸ τῶν ἐμπόρων, ὁ πολεμιστὴς πρὸς τὸ τῶν πολεμιστῶν. Καὶ οὕτω καθ' ἑξῆς. Δὲν ἰσχύουσιν ἳδια μέτρα καὶ σταθμὰ πρὸς ὅλους, ἀλλ' ἀντιθέτως ἴσα μέτρα καὶ σταθμὰ πρὸς ἕκαστον! Κατ' ἀναλογίαν πρὸς τὴν ἰδιαιτέραν φύσιν ἑκάστου τελεῖται ἡ κρίσις καὶ ὁρίζονται αἱ ἀμοιβαὶ ἢ αἱ ποιναί. Συνεπῶς ἡ αὐτὴ πρᾶξις δύναται ἀντιμετωπίσθαι εὐμενῶς ἢ δυσμενῶς ἀναλόγως τοῦ πράξαντος!
Δὲς ὅμως μὴν σοῦ ἔχει διαφύγει ὅτι ὁ Πλάτων ὑπονοεῖ κάτι οἰκεῖο (ποὺ μπορεῖς νὰ κατανοήσῃς), συνδέοντας μὲ τὸν Σωκράτην τὸν Λυκοῦργον καὶ ὄχι μόνον τὸν Πυθαγόρα, ὡς πίστευε ὁ Δικαίαρχος. Θὰ γνωρίζεις βέβαια πῶς ὁ Λυκοῦργος ἐξεδίωξεν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος τὴν ἀριθμητικὴν ἀναλογίαν, ὡς δημοκρατικὴν καὶ ταιριαστὴν εἰς τὸν ὄχλον. Εἰσήγε δὲ τὴν γεωμετρικὴν ποὺ εἶναι πρέπουσα γιὰ τὴν σώφρονα ὁλιγαρχία καὶ τὴν νόμιμη βασιλεία. Διότι ἡ μία ἀπονέμει τὸ ἴσον (ἰσότης) βάσει τοῦ ἀριθμοῦ ἐνῶ ἡ ἄλλη τὸ κατ' ἀξίαν (αὐτὸ ποὺ πρέπει στὴν ἀξία τοῦ καθενός) βάσει τοῦ λόγου (ἀναλογίας). Ἐξάλλου, δὲν ἀνακατεύει τὰ πάντα μαζί (ἡ γεωμ. ἀναλογ.), ἀλλὰ ὑπάρχει εὔσημος (σαφὴς, εὐκρινὴς) διάκρισις σὲ αὐτὴν καὶ τῶν χρηστῶν καὶ τῶν πονηρῶν, ποὺ τοὺς λαχαίνει πάντα τὸ οἰκεῖον σὲ αὐτοὺς/ὅ,τι τοὺς ταιριάζει - καὶ (διακρίνονται) ὄχι διὰ ζυγῶν ἢ διὰ κλήρων ἀλλὰ κατὰ πόσο διαφέρουν ὡς πρὸς τὴν ἀρετήν καὶ τὴν κακίαν. Αὐτὴν τὴν ἀναλογίαν ἐφαρμόζει ὁ θεός στὰ πράγματα, τὴν προσαγορευομένην Δίκην καὶ Νέμεσιν, ὦ φίλε Τύνδαρη, τὴν διδάσκουσα σὲ ἐμᾶς ὅτι πρέπει νὰ θεωροῦμε τὸ δίκαιον ἰσότητα καὶ ὄχι τὴν ἰσότητα δίκαιον. Γιατί αὐτὴν τὴν ἰσότητα ποὺ οἱ πολλοὶ ἐπιδιώκουν, εἶναι ἡ μεγίστη πᾶσων ἀδικιῶν καὶ ὁ θεός τὴν ἐξαιρεῖ (ἀποδιώχνει), ὅσο αὐτὸ εἶναι δυνατὸν, καὶ διαφυλάσσει τὸ κατ' ἀξίαν, ἐφόσον γεωμετρικῷ τῷ τρόπῳ (διὰ γεωμετρικοῦ τρόπου) μὲ βάσει τὸν λόγον (ἀναλογία) προσδιορίζεται καὶ τὸ κατὰ νόμον (τὸ σύμφωνο μὲ τὸν νόμον).
[Πλούταρχος, Συμποσιακὰ, βιβλίον ὄγδοον, πρόβλημα β' - Με ποῖα ἔννοια ἔλεγε ὁ Πλάτων ὅτι ὁ θεός αἰωνίως γεωμετρεῖ. - Plutarchus Biogr., Phil., Quaestiones convivales (612c-748d)]
Ὄντας ἀρχικῶς μέρος τῆς Παρθένου ὁ Ζυγός ἀντιπροσώπευε τὸν ζυγόν τῆς Δίκης τῆς φερομένης τῇ δεξιᾷ χειρὶ τῆς Παρθένου Ἀστραίας, Θεᾶς Τιμωροῦ φερούσας καὶ τὸν τοῦ Διὸς Κεραυνὸν ἐπὶ τοῦ στόχου του. Κατὰ χρονικὴν στιγμὴν ἀπροσδιόριστον μέν, κατόπιν ὅμως δὲ τῆς Ἡσιοδείου, τὸ τῆς Παρθένου Ἄστρον συσχετίζεται πρὸς τὴν Θεὰν Δήμητρα, ἡ ὁποία πέραν τῆς γεωργίας καὶ τῶν δώρων τῆς καρποφόρου χθονός, συνδέεται καὶ πρὸς τὰ τοῦ Ἅδου διὰ τῆς Κόρης Της, Περσεφόνης, συζύγου τοῦ Πλούτωνος.
Ὁ δὲ Ζυγός γίνεται μέρος τοῦ Σκορπιοῦ, Ἄστρου τοῦ Ἄρεως, καὶ ὀνομάζεται Χηλαί. Ὄνομα προερχόμενο ἐκ τοῦ ῥήματος "χηλόω" τὸ ὁποῖο ῥῆμα σημαίνει "διχάζω", δι' ὃ καὶ αἱ διχαλωταὶ ὁπλαὶ τῶν ἵππων, τῶν βοῶν ἀλλὰ καὶ αἱ ἁρπάγαι τοῦ σκορπιοῦ καλοῦνται χηλαί. Διαπιστώνουμε ἐδῶ ἀκόμη μίαν ἔκφανσιν τῆς τοῦ Ζυγοῦ διττῆς ἰδιότητος. Διττὸς ἐστὶν ὁ Ζυγός οὐχὶ μόνον κυριολεκτικῶς (τὰ τοῦ ζυγοῦ δύο μέρη) ἀλλὰ καὶ συμβολικῶς (ἀμοιβαὶ καὶ τιμωρίαι), καθὼς καὶ ἀστρολογικῶς (μέρος τῆς Παρθένου ἢ τοῦ Σκορπιοῦ). Ὡς τοῦ Σκορπιοῦ Χηλαὶ ὁ Ζυγός ἀντιπροσωπεύει τὴν πλήρην καταστροφὴν τοῦ αἰσχροῦ, διὰ τῆς πολεμικῆς καὶ καθαρσίας δράσεως τοῦ Θεοῦ Ἄρεως.
Εἰς μύθους δὲ μεταγενεστέρους, ὁ Ζυγός συσχετίζεται καὶ πρὸς τὸ τοῦ Πλούτωνος χρυσοῦν ἅρμα, τὸ ὁδηγοῦν τὴν Περσεφόνην ἒς Ἅδην. Ἅμα δὲ τῇ ἐπιστροφῇ τῆς Κόρης ὁ χρόνος της μοιράζεται (διχάζεται) μεταξὺ τοῦ συζύγου Της καὶ τῆς μητρὸς Της. Τὸ ἓν τρίτον τοῦ χρόνου -ἢ τὸ ἓν δεύτερον κατ' ἄλλους μυθογράφους- εὑρίσκεται ἒς Ἅδην καὶ τὸ ὑπόλοιπο μετὰ τῆς Δήμητρος. Ἐν ταῖς ἀρχαῖς τῆς Ζῳδιακῆς Ἐποχῆς τῶν Ἰχθύων ὁ Ζυγός ἐσημειοδοτοῦσε τὴν φθινοπωρινὴν τροπήν, τὴν ὥραν ὅπου νὺξ καὶ ἧμαρ εἰσὶν ἰσόχροναι καὶ θεωροῦνται ἰσορροποῦσαι. Ἐξ οὑ καὶ ἡ ἔννοια τῆς ἰσορροπίας ποὺ ἀπεδόθη ἐκ τῶν ὑστέρων εἰς τὸν Ζυγόν. Τὴν σήμερον ὅμως ἡ φθινοπωρινὴ τροπὴ σημειοδοτεῖται ἐκ τῆς Παρθένου.
Παρ' Αἰγυπτίοις τὸ τοῦ Ζυγοῦ ἄστρον ἀρρήκτως συνδεδεμένον ἐστὶ μετὰ τῆς Θεᾶς Μα' άτ, τῆς ἐφορευοῦσης τὴν Κοσμικὴν Τάξιν, τὸν Θεῖον Νόμον, τὴν Θείαν Δίκην καὶ τὴν Ἀλήθειαν. Εἰς τὸν Ζυγὸν Της ζυγίζονται αἱ καρδίαι τῶν νεκύων πρὸς τὸ Μέτρον Της, συμβολιζόμενον δι ἑνὸς Πτεροῦ. Ἐὰν ἡ καρδία κριθῇ ἐλαφρύτερη τοῦ Πτεροῦ, προχωρεῖ καὶ ὁδηγεῖται ἐνώπιον τοῦ Ὀσιριδος. Ἐὰν κριθῇ βαρύτερη, βυθίζεται εἰς ἐπιπλέον ἐνσαρκῶσεις, διαδικασία ἐφορευόμενη ἐκ τῆς Θεᾶς Ἀμμούτ. Ἐὰν δὲ ὁ Ζυγός ἰσορροπήσῃ, ἡ ψυχὴ ἐπανενσαρκώνεται δι' ὀλίγον καιρόν ἐντός ζῴου τινός, ἵνα προσλάβῃ τὰ ἀπαραίτητα δι' ἐκείνην στοιχεῖα.
|
|  |
Αναρτήθηκε από..
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ.
e-mail: stathis.f@windowslive.com
Τὸ τοῦ Ζυγοῦ Ἄστρον ἐστὶ τὸ μόνον μὴ ἀποτελὸν διακριτὴν ὁμάδα ἀστέρων.
ΑπάντησηΔιαγραφήἈνέκαθεν ἐλογίζετο ὠς τμῆμα τῶν γειτονικῶν του Ἄστρων, εἴτε ὡς ὁ ζυγός τῆς Παρθένου Ἀστραίας ἀρχικῶς, εἴτε ὡς αἱ χηλαὶ τοῦ Σκορπιοῦ κατόπιν. Ἐπιπροσθέτως, ὡς σύμβολον φέρει εἴδωλον ἀντικειμένου καθ' αὐτοῦ καὶ οὐχὶ ζῷου τινὸς! Χαριτολογώντας δυνάμεθα εἰπεῖν ὅτι ὁ Ζυγός ἀνήκει καὶ ταυτοχρόνως δὲν ἀνήκει τῷ Κύκλῳ τῶν Ζῴων, ἐφόσον μήτε ἀποτελεῖ εἴδωλον ζωντανοῦ ὄντος οὔτε διάκριτον Ἄστρον ὁ ἴδιος.