MILD CONTROL(11)ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

MILD CONTROL

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

<<Δεν υπάρχει ούτε ένα προλεταριακό, ούτε ακόμη και κομμουνιστικό
κίνημα που δεν λειτούργησε μέσα στα συμφέροντα του χρήματος και
σε χρόνο που το χρήμα του επέτρεψε - και αυτό συνέβη χωρίς οι ιδε-
αλιστές ανάμεσα στους ηγέτες του να έχουν και την ελάχιστη υποψία
του γεγονότος αυτού>>.
Όσβαλντ Σπένγκλερ
<<Η Παρακμή της Δύσεως>>

<<Στο συνέδριο του SDS επίσης άνθρωποι από την διοίκηση διεθνών ε-
πιχειρήσεων ... προσπάθησαν να αγοράσουν κάποιους ριζοσπαστικούς.
Αυτοί ανήκουν στους πρωτοπόρους βιομηχάνους του κόσμου και συ-
νέρχονται για να αποφασίσουν για την πορεία της ζωής μας...
Μας πρόσφεραν επίσης χρήματα της Esso (Ροκφέλλερ). Θέλουν από
μας να κάνουμε ριζοσπαστικές ταραχές έτσι ώστε να φαίνεται πως
βρίσκονται στο κέντρο, καθώς κινούνται προς τα αριστερά>>.
Τζαίημς Κούνεν
<<Η δήλωση της φράουλας:
Σημειώσεις ενός επαναστάτη του Κολεγίου>>

  Ο κίνδυνος στο σύστημά μας δεν είναι ο <<λαός>> που μπορεί ξαφνικά να εγερθεί και να μας ανατρέψει. Ο <<λαός>> δεν έχει καμία πρωτοβουλία για τίποτε. Όλα τα επιτυχημένα κινήματα κατευθύνονται από την κορυφή κυρίως και ως συνήθως χωρίς τη γνώση του κινήματος, από ανθρώπους όπως ο πατέρας σου, με πολλά χρήματα και έξυπνα σχέδια. Ο πραγματικός κίνδυνος βρίσκεται στο ανώτερο τμήμα της μεσαίας τάξης. Οι άνθρωποι αυτοί μερικές φορές κάνουν τεράστιες περιουσίες μέσω κάποιας ευφυούς τεχνολογικής εφεύρεσης στις επιχειρήσεις τους ή μέσω τοπικών πολιτικών που ξεφεύγουν από την επιρροή μας. Εξ αιτίας της άγνοιάς τους για την πραγματικότητα της εξουσίας μας οι νεόπλουτοι αυτοί ως συνήθως πέφτουν εύκολα στα χέρια μας. Για παράδειγμα σπάνια συνειδητοποιούν, μέχρι που να είναι πολύ αργά, πως οι δεκάδες των δανείων που μπορεί να οφείλουν σε επιφανειακά ανεξάρτητες τράπεζες μπορούν  να συνασπιστούν ταυτόχρονα με μια απλή κίνηση της κεφαλής του πατέρα σου. Μεγαλύτερος κίνδυνος παρουσιάζεται από αυτούς που οι επιχειρήσεις τους  είναι τόσο επιτυχημένες ώστε να αυτοχρηματοδοτούνται. Αυτό συμβαίνει επειδή ο εχθρός των εταιρειών, ο φόρος εισοδήματος, σπάνια αυτοχρηματοδοτεί τις εταιρείες. Πιο ανησυχητικό είναι όταν οι νεόπλουτοι αυτοί αποκτούν την καλυμμένη ή την ανοικτή υποστήριξη και συμβουλή των μεγαλύτερων διεθνών ανταγωνιστών του πατέρα σου. Αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο σε χώρες με μακρές δημοκρατικές παραδόσεις όπου είναι δύσκολο να εγκαθιδρύσουμε την διαιτητική μας διακυβέρνηση.
  Η καλύτερη λύση είναι να επιβάλλουμε υψηλούς φόρους και επιχειρηματικές ρυθμίσεις στο όνομα του κοινού καλού. Τέτοιες ρυθμίσεις μειώνουν την άνοδο του ανταγωνισμού σε επίπεδα που μπορούν να γίνουν αντικείμενο χειρισμού. Η πολιτική αυτή φυσικά στραγγαλίζει τους νεωτερισμούς και την παραγωγικότητα. Μία μείωση του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος στις χώρες υπό τον έλεγχο του πατέρα σου θα ήταν αποδεκτή για να εξασφαλιστεί η εξουσία κάτω από την πρόφαση της συντήρησης, της οικολογίας ή της σταθερότητας χωρίς ανάπτυξη, εκτός κι αν αυτό οδηγηθεί πολύ μακριά όσον αφορά τους διεθνείς αντιπάλους του.
  Το πιο δύσκολο πρόβλημα για τον Λόρδο του χρήματος είναι ο καθορισμός του επιπέδου της κοινωνικής και οικονομικής ελευθερίας που τολμά να επιτρέψει προς όφελος της διεθνούς του εξουσίας. Μια μέθοδος είναι να διατηρεί μια βάση που θα ελέγχει προσεκτικά να δίδει σχετική ελευθερία πάνω στην οποία θα βασίσει την οικονομική και στρατιωτική του δύναμη που απαιτείται για να διατηρήσει μια αυτοκρατορία από ολοκληρωτικές δικτατορίες στο εξωτερικό. Τα παρακάτω μέτρα θεωρούνται απαραίτητα από σχεδόν όλους τους Λόρδους του χρήματος:
  1. Σταδιακά αυξανόμενος φόρος εισοδήματος. Ο φόρος εισοδήματος δεν μας επηρεάζει επειδή τα χρήματά μας συσσωρεύτηκαν πριν να εγκαθιδρυθεί ο φόρος και τα περισσότερα από αυτά είναι με ασφάλεια προστατευμένα σ΄ένα δίκτυο από ιδρύματα που εξαιρούνται του φόρου. Το εισόδημα των ιδρυμάτων και το κεφάλαιό τους μπορεί νόμιμα να χρησιμοποιηθεί ώστε να χρηματοδοτήσει το σύνολο της κοινωνικής, οικονομικής, λογοτεχνικής ακόμη και πολιτικής προπαγάνδας. Δεν χρειάζεται πολύ για να οδηγηθεί εύκολα σε παράνομες χρήσεις. Οι πολυέξοδες <<σπουδές>> που απαιτούνται από τις επωφελείς οικονομικές επιχειρήσεις μας μπορούν να χρηματοδοτηθούν νόμιμα μέσω των ιδρυμάτων αυτών.
  Για τις μεσαίες τάξεις όμως, ο φόρος εισοδήματος κάνει τη ζωή ένα ατελείωτο μαγκανοπήγαδο. Ακόμη και οι πιο παραγωγικοί ανακαλύπτουν πως είναι ανίκανοι να συσσωρεύσουν ένα σημαντικό κεφάλαιο. Είναι εξαναγκασμένοι να περάσουν στις δαγκάνες του περιβάλλοντος της Κεντρικής Τράπεζας για να δεχθούν ενέσεις πληθωριστικών πιστώσεων που έχουν το προνόμιο να δημιουργούνται από το τίποτε. Ο αυτοχρηματοδοτούμενος πλούτος του θρυλικού 19ου αιώνος των βαρόνων του λάστιχου και των μεγιστάνων των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνος δεν είναι πλέον δυνατός. Αν και ο παππούς σου όφειλε το ξεκίνημά του σ΄αυτές τις ανοιχτές συνθήκες, ήταν ανάμεσα στους πρώτους υπερπλούσιους  που πρότειναν την ανόρθωση ενός φορολογικού τείχους που βρίσκεται τώρα τοποθετημένο στην θέση του. Σημείωσε, σε παρακαλώ, πως στις δημοκρατικές χώρες απαιτείται μια αιώνια επαγρύπνηση για να προστατεύει την φορολογική μας ασπίδα από την υπονόμευση που θα διαπράξουν νομοθέτες που συνεργάζονται κρυφά και ανήκουν ως συνήθως στην καταπιεσμένη από τους φόρους ανώτερη μεσαία τάξη.
  2. Επιχειρηματικές ρυθμίσεις. Όταν κάποιος καταφέρει να περάσει τα οικονομικά εμπόδια και τις φορολογικές ασπίδες ίσως με τη βοήθεια ξένων, γίνεται μια ζωτικής σημασίας δεύτερη γραμμή άμυνας. Η παροχή αδειών στον κρίσιμο τομέα των μέσων ενημέρωσης έχει αποδειχθεί ως κάτι ιδιαιτέρως απαραίτητο. Αυτό κάνει την μαζική πολιτική απειλή αδύνατη. Η παρενόχληση από τους γραφειοκράτες που είναι εξοπλισμένοι με τις διαιτητικές και πολυάριθμες βιομηχανικές ρυθμίσεις ασφαλείας, αποτελεί μια νέα και αυξανόμενα αποτελεσματική τεχνική. Οι απαιτήσεις για εγγραφές ασφαλείας <<για να προστατευτεί ο μικρός επενδυτής>> μπορούν να προκαλέσουν μοιραίες καθυστερήσεις στην ικανότητα του νεόπλουτου να συσσωρεύσει κεφάλαιο στην χρηματαγορά. Οι οικολογικές ρυθμίσεις μπορούν εύκολα να διατραφούν ώστε να καταστραφούν τα σχέδια αυτών που θα ήθελαν να ανατρέψουν την σταθερότητα του προσεκτικά σχεδιασμένου συστήματός μας.
  Οι αντιμονοπωλιακοί νόμοι όμως είναι το απόλυτο όπλο μας. Η ψευδής διδασκαλία του <<γνήσιου και τέλειου>> ανταγωνισμού τον οποίο επιβάλλαμε στα πανεπιστήμιά μας, αρμόζει ιδανικά για να πεισθεί κάθε επιτυχημένος ανταγωνιστής και να υποταχθεί. Αν ο ανταγωνιστής χρεώνει μικρότερη τιμή απ΄ό,τι εμείς, κατηγορείται για <<αθέμιτο ανταγωνισμό>> που στόχο του έχει να μας οδηγήσει μακριά από το πεδίο ενός μελλοντικού ανταγωνισμού. Αν ζητά την ίδια τιμή που θέλουμε κι εμείς, κατηγορείται για μυστικές συνεννοήσεις. Εάν χρεώνει περισσότερα από εμάς προφανώς εκμεταλλεύεται την <<μονοπωλιακή του εξουσία>> εις βάρος του καταναλωτή. Ευτυχώς οι ρυθμίσεις των γραφειοκρατών μας είναι τόσο πολύπλοκες ώστε ακόμη και μια επιτυχημένη έκκληση στο δικαστήριο μπορεί να απαιτήσει πολλά χρόνια πριν επιβληθεί μια ρύθμιση. Τότε οι στόχοι μας συχνά επιτυγχάνονται μέσω της παρενόχλησης.
  Η ποιότητα των προϊόντων, η ασφάλεια και οι ρυθμίσεις που αφορούν τον έλεγχο, είναι εξαίρετες μέθοδοι με τις οποίες μονώνουμε τις εγκαθιδρυμένες βιομηχανίες μας από έναν δυναμικό ανταγωνισμό. Εκτός του ότι αυξάνουμε το κόστος εισόδου στην επιχείρηση των αυτοκινήτων, για παράδειγμα, το κόστος της <<ασφάλειας>> μπορεί να μετατοπιστεί στον καταναλωτή όπως και ο καθορισμός ενός υγιούς επιπέδου οφέλους.
  3. Υποκατάστατα, τιμολόγια και εξωτερική βοήθεια. Υπάρχει μία εκμεταλλευτική τεχνική που είναι πολύ προφανής. Κατά καιρούς μπορούν να παραχθούν άμεσα υποκατάστατα στα προϊόντα μας που επηρεάζουν το περιβάλλον των εταιρειών μας. Τότε κάνουμε έκκληση στις επιθυμίες των μαζών για να προστατευθούν οι εργασίες των επιχειρήσεών μας. Οι καθορισμένες τιμές εύκολα επιβάλλονται και καθοδηγούνται για την αντιμετώπιση των ξένων περιουσιών.
  Η ξένη βοήθεια και τα δάνεια που εγγυάται η κυβέρνηση (και είναι βέβαιο πως μπορούν να παραλειφθούν) καλύπτουν τέλεια το σχέδιο κάτω από τις σύγχρονες συνθήκες. Η ξένη βοήθεια διατηρεί την αυτοκρατορία μας από δικτάτορες που έχουμε στο εξωτερικό ενώ παρέχει εγγυημένες υψηλά επωφελείς πωλήσεις στις εταιρείες μας που βρίσκονται στη βάση. Η ξένη βοήθεια πρέπει πάντοτε να περιορίζεται στην αγορά αγαθών, κυρίως στρατιωτικού υλικού που μόνον ο δικός μας κύκλος επιχειρήσεων μπορεί να παρέχει. Λίγοι έχουν το θάρρος αντιτεθούν σε μια τέτοια αλτρουιστική βοήθεια για τις <<λιμοκτονούσες μάζες>> του <<Τρίτου Κόσμου>>.
  4. Συγκέτρωση εξουσίας. Η πραγματική διαίρεση της εξουσίας ανάμεσα στις εθνικές, πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις είναι επικίνδυνη για το σύστημά μας. Όταν οι τοπικοί πολιτικοί έχουν πράγματι αυτονομία, ακόμη και σε περιορισμένες σφαίρες, μπορούν να κάνουν πολλά για να βοηθήσουν τους νεόπλουτους να προκαλέσουν την εξουσία μας. Το πρόγραμμά μας είναι να φέρουμε όλα τα επίπεδα της διακυβέρνησης υπό τον έλεγχο μας μέσω νεωτερισμών όπως η ομοσπονδιακή βοήθεια, η συμμετοχή στο εισόδημα, η υψηλή ομοσπονδιακή φορολόγηση και η τοπική κυβέρνηση.
  5. Συμμαχία με τις κατώτερες μάζες. Για να διατηρήσουμε την πολύτιμη ρυθμιστική μας μηχανή ώστε να βρίσκεται στη θέση της κάτω από τον έλεγχό μας, πρέπει να έχουμε την υποστήριξη των μαζών των πολυάριθμων κατώτερων τάξεων ενάντια στους δυναμικούς, σπάνιους όμως αντιπάλους της μεσαίας τάξης. Η καλύτερη μέθοδος είναι να παρέχουμε στις κατώτερες τάξεις επιχορηγήσεις σε βάρος της μεσαίας τάξης. Αυτό δημιουργεί ένα αμοιβαίο μίσος που αποτρέπει την μεσαία τάξη να κάνει μια αποτελεσματική έκκληση προς τις κατώτερες τάξεις να την υποστηρίξουν. Η κοινωνική ασφάλιση, η δωρεάν ιατρική φροντίδα, οι απολαβές των ανέργων και οι άμεσες κοινωνικές πληρωμές ενώ δεν μας πειράζουν άμεσα, δημιουργούν μια εξαρτώμενη τάξη της οποίας η υποστήριξη στα κρίσιμα μέτρα μας μπορεί εύκολα να αποτελέσει μέρος μιας ομάδας συμφωνιών.
  Παρατηρήστε επίσης πως οι μεγαλύτερες εργατικές ενώσεις άρχισαν με την χρηματοδότηση μας και κυριαρχούνται ως τις μέρες μας από ηγέτες της επιλογής μας. Κανείς δεν μπορεί να ανέλθει ή να παραμείνει στην κορυφή μιας σκληρής και γεμάτης ανατροπές εργατικής ένωσης, χωρίς την οικονομική μας υποστήριξη.
Παρά την επαναστατική τους ρητορική, οι αγορασμένοι εργατικοί ηγέτες είναι η πηγή της εξουσίας μας πάνω στη διοίκηση των εταιρειών μ΄ένα διαδεδομένο σε πολλά χέρια μετοχικό κεφάλαιο. Οι εργατικές ενώσεις είναι το τελευταίο μας όπλο για την καταστροφή των, κατά τα άλλα, άτρωτων αυτοχρηματοδοτούμενων αντιπάλων μας. Επίσης η ελαστικότητα των μισθών και των τιμών που αποκτάται χωρίς την διάδοση των εργατικών ενώσεων θα αύξανε την ικανότητα της οικονομίας να επιβιώνει χωρίς τη βοήθεια μας κατά τις οικονομικές κρίσεις που δημιουργούμε.
  Ο άρτος και τα θεάματα είναι τόσο χρήσιμα για την κινητοποίηση των μαζών ενάντια στους αντιπάλους μας σήμερα, όσο ήταν και την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.