MILD CONTROL(12) Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

MILD CONTROL

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

<<Στα όνειρά μας έχουμε απεριόριστες πηγές και ο λαός παραδίδεται με τέλεια
υποχωρητικότητα στα χέρια μας που του δίνουν σχήμα. Οι παρούσες εκπαιδευ-
τικές συνελεύσεις έσβησαν από τη μνήμη μας και ανεμπόδιστοι από την παρά-
δοση εργαζόμαστε και ωθούμε την καλή μας θέληση σε ένα ευγνώμων και αντα-
ποκρινόμενο αγροτικό πλήθος. Το έργο που θέτουμε μπροστά μας είναι ωραίο
να εκπαιδεύσουμε αυτούς τους ανθρώπους και να τους δώσουμε μια τέλεια ιδα-
νική ζωή. Έτσι θα οργανώσουμε τα παιδιά μας σε μικρές κοινότητες και θα τα δι-
δάξουμε να κάνουν μ΄ένα τέλειο τρόπο αυτά που οι γονείς τους κάνουν μ΄ένα ατε-
λή τρόπο, στο σπίτι, στο κατάστημα και στο αγρόκτημα>>.
- Ο στόχος των <<φιλανθρωπιών>> του Ροκφέλλερ όπως αναφέρθηκαν από
αυτόν και τον Γκέϊτς στο <Συμβουλίου του Ροκφέλλερ.

<<Ένα γενικό εκπαιδευτικό σύστημα έιναι απλά μια εφεύρεση ώστε να δώσει σχή-
μα στους ανθρώπους ώστε ο ένας να μοιάζει ακριβώς με τον άλλον. Και καθώς
το σχήμα που τους δίνει, ικανοποιεί την κυρίαρχη εξουσία στην κυβέρνηση είτε εί-
ναι ένας μονάρχης, ένα ιερατείο, μια αριστοκρατία ή η πλειοψηφία της υπάρχου-
σας γενιάς, αν είναι αποτελεσματικό και επιτυχές εγκαθιδρύει έναν δεσποτισμό
πάνω στο νου και τον οδηγεί από φυσική τάση ενάντια στο σώμα>>.
Τζον Στούαρτ Μιλλ.

<<Συναντώ συχνά ανθρώπους κατά τα άλλα ευφυείς και μορφωμένους που είναι βέ-
βαιοι για την ύπαρξη μίας (και όχι δύο) φιλάνθρωπης μεταφυσικής δύναμης που
ονομάζουν Θεό. Από πού αντλούν τη βεβαιότητα αυτή; Από την επιστήμη ή την
προσωπική τους εμπειρία; Είναι προφανές πως η ελεγχόμενη αυτή παραφροσύ-
νη είναι προϊόν του σφυροκοπήματος της δικής μας προπαγάνδας>>.
Αρμάν Κράπιγκερ
Τεχνικός στην μηχανική
της πλύσης εγκεφάλου.

  Για να διατηρήσουμε το σύστημα εξουσίας μας είναι απαραίτητο το σύστημά μιας παγκόσμιας δημόσιας εκπαίδευσης. Η αναρχία της ιδιωτικής εκπαίδευσης μέσω της οποίας θα μπορέσουν να διαδοθούν κάθε είδους επικίνδυνες ιδέες δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Έτσι κάνουμε την ιδιωτική εκπαίδευση οικονομικά αδύνατη στους περισσότερους και επιτρέπεται μόνο σε λίγους, κυρίως στα παιδιά της Ελίτ, του οικονομικού μας περιβάλλοντος, με μέσα βαριάς φορολογίας και ρυθμίσεων. Ο πρωταρχικός στόχος της δημόσιας εκπαίδευσης είναι να χαράξει την ιδέα πως τα κρίσιμα ιδρύματά μας και τα μονοπώλια μας ιδρύθηκαν για το κοινό καλό από δημοφιλείς εθνικούς ήρωες για να αποστομώσουν την παλαιά εξουσία των κακοποιών του μεγάλου πλούτου. Είναι κρίσιμης σημασίας να δημιουργήσουμε την εντύπωση πως αν και ο λαός έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης στο παρελθόν, σήμερα οι πλούσιοι είναι στο έλεος μιας πανίσχυρης κυβέρνησης η οποία βρίσκεται σταθερά στα χέρια του λαού ή των αγαθοποιών φιλελευθέρων.
  Γι΄αυτούς που έχουν καλύτερη εκπαίδευση και απορρίπτουν αυτή την άποψη της πραγματικότητας, προωθούμε την <<φιλελεύθερη αναμορφωτική πνευματικότητα>> η οποία υποστηρίζει πως μία νέα εποχή μεταρρυθμίσεων βρίσκεται στην πορεία για να συντρίψει για πάντα τα τελευταία ίχνη των Λόρδων του χρήματος. Φυσικά οι μεταρρυθμίσεις αφού πάρουν σχήμα σαν μια εξαναγκαστική μυριάδα ρυθμιστικών υπηρεσιών και φόρων, αποκαλύπτεται πως είναι αποτελεσματικές στο να υποτάξουν τη δύναμή μας στη λαϊκή θέληση κι έτσι δημιουργούμε μια νέα εποχή <<προοδευτικών μεταρρυθμίσεων>>.
  Το φάσμα της Αριστεράς - Δεξιάς που εμείς εφηύραμε και που η εξαναγκαστική εκπαίδευση βοηθά να γίνει διάσημο, είναι πολύτιμο στην εξασφάλιση, ώστε αυτός ο συλλαβόγριφος να μην φύγει από τα χέρια μας. Αυτοί που βρίσκονται στο κέντρο δεν είναι ούτε επικίνδυνοι, ούτε χρήσιμοι στην προσπάθεια αυτή. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένας αδύναμος αλλά επίμονος συντηρητισμός της Δεξιάς για να μετριάσει και να ευνουχίσει τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.
  Οι συντηρητικοί τείνουν να αντιτίθενται σε όλα τα προτερήματα της συγκεντρωτικής κυβερνητικής εξουσίας που οδηγούμε τους φιλελεύθερους να δουν ως απαραίτητα ώστε να θέσουν ολοκληρωτικό τέλος στην <<μη δημοκρατική εξουσία>> του χρήματος στην κοινωνία. Ο συντηρητισμός θα προωθεί μάλλον έναν <<πλουραλισμό>> ανταγωνιστικών συμφερόντων στα οποία το χρήμα δεν είναι παρά ένα μέσον ανταγωνισμού και δεν δημιουργεί τους κινδύνους των υπερβολών μιας μεγάλης κυβέρνησης. Όταν οι <<φιλελεύθερες>> μεταρρυθμίσεις δίνουν σημάδια πως υπονομεύουν τις προθέσεις μας και τελικά απειλούν να τοποθετήσουν τα ιδρύματα - κλειδιά που έχουμε στα χέρια το λαό, μπορούμε πάντα να υπολογίσουμε στους συντηρητικούς για να υπερασπιστούν την εξουσία μας κάτω από την ψευδαίσθηση πως υπεραμύνονται των νόμιμων δικαιωμάτων των <<καπιταλιστών της ελεύθερης επιχείρησης>>. Σε σπάνιες περιπτώσεις οι συντηρητικοί ζητούν να υποτάξουν τις επιχειρήσεις μας στον ελεύθερο ανταγωνισμό. Μπορούμε όμως να υπολογίζουμε στους φιλελεύθερους αναμορφωτές που θα επιμένουν για περισσότερη ανάμειξη της κυβέρνησης καθώς θα είναι απληροφόρητοι πως αυτό επιθυμούμε κι εμείς κι έτσι στην πραγματικότητα θα ωθούν σε αυτοδιοικούμενες ρυθμίσεις.
  Η Δεξιά φοβάται τόσο το όνειρο της Αριστεράς για δημοκρατική συγκετρωτικότητα και η Αριστερά έχει τέτοιο μίσος γι΄αυτό που βλέπει ως ελιτισμό της Δεξιάς και άγριο ατομισμό, ώστε υπάρχει μικρός κίνδυνος να ενώσουν ποτέ τις δυνάμεις τους για να ανατρέψουν τα μονοπώλια που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση, έστω κι αν υπονομεύουμε τα ιδανικά τόσο της Αριστεράς όσο και της Δεξιάς.
  Ο συγκεντρωτισμός του ελέγχου στο κράτους ή πιο πιθανόν στο εθνικό επίπεδο βοηθά στη δημιουργία ενός κλίματος γνώμης που απαιτούμε στη δημόσια εκπαίδευση. Εάν αποτύχουμε να εξαλείψουμε τον τοπικό έλεγχο υπάρχουν και άλλες μέθοδοι το ίδιο αποτελεσματικές. Η ασύγκριτη οικονομική μας δύναμη στη βιομηχανία εκδόσεων μπορεί να παράγει μία σχετικά ομοιόμορφη επιλογή σχολικών βιβλίων. Επίσης μπορούν να δημιουργηθούν μοχλοί για την προώθηση παιδαγωγικών σχολών και εκπαιδευτικών μηχανών. Οι εθνικές ενώσεις διδασκάλων είναι επίσης μια εξαίρετη φάση εξουσίας με την οποία προωθούμε τα προγράμματα διδασκαλίας.
  Με τη μεγάλη επιρροή που έχουμε στις εκδόσεις και την δημοσιότητα, είμαστε ικανοί να κάνουμε δημοφιλείς τους θεωρητικούς της εκπαίδευσης που επιλέγουμε και που οι απόψεις τους είναι συμπτωματικά επωφελείς, συμβατές ή τουλάχιστον δεν βρίσκονται σε σύγκρουση με τους στόχους μας. Για το λόγο αυτό στρατολογούμε ειλικρινείς και ενεργητικούς ακτιβιστές για να διαδώσουν τις επιθυμίες μας χωρίς να μπορούν να αποκαλύψουν τα κίνητρά μας ή ακόμα και την ύπαρξή μας. Δεν θέλουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να παράγει σκληρά εργαζόμενα άτομα που στόχο τους έχουν να συγκεντρώσουν μεγάλο πλούτο και εξουσία. Έτσι αποθαρρύνουμε μια κυβέρνηση που θα αναπτύξει τις δυνάμεις των σπουδαστών στον ύψιστο βαθμό τους.
  Στρέφουμε τα φώτα της δημοσιότητας στους κατωτάτου επιπέδου σπουδαστές τους οποίους ονομάζουμε <<σπουδαστές με ειδικές ανάγκες>> οι οποίοι απορροφούν μεγάλα ποσά για την συντήρησή τους ενώ οδηγούμε στη λήθη και την περιφρόνηση τα ιδιοφυή παιδιά. Μια κοινωνία για να επιβιώσει στηρίζεται στο εξαιρετικό και στις εξαιρέσεις της. Κοινωνίες που δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στο ασθενές και το προβληματικό είναι καταδικασμένες να οπισθοδρομήσουν. Η στρατηγική αυτή είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Γι΄αυτό στηλιτεύουμε την Σπαρτιάτικη κοινωνία για τον Καιάδα της. Αν υπήρχε σήμερα μια τέτοια κοινωνία που θεοποιεί το ισχυρό, υγιές, ευφυές και δυναμικό άτομο, τότε θα είχαμε ένα αγκάθι στα πλευρά μας. Γι΄αυτό προωθούμε το ασθενές, προβληματικό, διαλυτικό και μειονεκτικό άτομο. Αυτή την απόφαση πήρε ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Βασίλειος Βουλγαροκτόνος όταν τύφλωσε τους αιχμαλώτους του κατά χιλιάδες. Μια κοινωνία με τόσους τυφλούς για να συνέλθει θα χρειαζόταν τουλάχιστον τρεις γενιές. Διότι για να συντηρηθεί ένας τυφλός, χρειάζονται τρεις υγιείς.
  Η <<φιλελεύθερη>> εκπαίδευση που σχεδιάζει τη γνώση προς όφελός της, ακόμη και η σοφιστεία και η στείρα πνευματική γυμναστική, δεν αποτελούν κίνδυνο για μας. Η επαγγελματική ή η εκπαίδευση που έχει στόχο τη σταδιοδρομία, δεν θέτει κανέναν κίνδυνο στην εξουσία μας. Η εκπαίδευση που προετοιμάζει τους σπουδαστές να αποδεχθούν μια ύπαρξη που λειτουργεί ως οδόντας τροχού στο στρατιωτικό - βιομηχανικό - κοινωνικό σύμπλεγμα ρυθμίσεων, είναι το ιδανικό που επιδιώκουμε. Η προοδευτική εκπαίδευση που τείνει προς την <<κοινωνική διευθέτηση>> παράγει επίσης την εξομοίωση που απαιτούμε από τους υπηκόους μας. Η έμφαση στα ανταγωνιστικά αθλήματα μπορεί να παράγει ένα συγκεκριμένο ποσοστό διεστραμμένης ανταγωνιστικότητας ανάμεσα στα άτομα κυρίως όμως έχει τη δύναμη να δημιουργεί ισόβιους θεατές που με ενθουσιασμό θα υποτάσσουν την ανταγωνιστικότητά τους σε ατέλειωτες ώρες κολεγιακών και επαγγελματικών πρωταθλημάτων που παρακολουθούν στην τηλεόραση. Τα θαυμαστά του διαστήματος και οι δραματικές πολιτικές συγκρούσεις είναι επίσης θαυμάσιες παραπλανήσεις με τις οποίες απασχολούμε τις μάζες.
  Κάθε ένας που αναζητά κοινωνικές αλλαγές θα υποκύπτει στον τομέα της εκπαίδευσης. Η στρατηγική μας είναι απλή: θα αφήνουμε να πετυχαίνουν μόνον αυτοί που η επιρροή τους να είναι συμβατή με την εξουσία μας. Ενθαρρύνουμε όλους αυτούς που αναπτύσσουν μια παθητική ή δεκτική μορφή ύπαρξης.
  Δημιουργούμε μια μεγάλη λατρεία σωτηρίας μέσω της ατελείωτης εκπαίδευσης, διαδίδοντας πως είναι ο <<δημοκρατικός>> δρόμος για την επιτυχία. Χλευάζουμε την επικίνδυνη προσέγγιση για την επιτυχία των παλιομοδίτικων και τραχέων ατομιστών.
  Θα ήθελα να σχολιάσω την χρήση της θρησκευτικής εκπαίδευσης ως όχημα κοινωνικού ελέγχου. Η θρησκεία στην εποχή της ήταν ένα σημαντικό όπλο για την δημιουργία υπηρετών, αλτρουιστών και όλων αυτών των στρατιών ανόητων που απαρνούνται τον εαυτό τους. Δεν εγκαταλείπουμε με τη θέλησή μας αυτό το όπλο. Ο παππούς σου για παράδειγμα, υποστήριζε τους βαπτιστές, ενώ οι περισσότεροι τραπεζικοί καπιταλιστές στράφηκαν ολοκληρωτικά σε αστικές ιδεολογίες.
  Μια τάση στην εκλογίκευση στις ανθρώπινες υποθέσεις προχωρά αργά αλλά αδυσώπητα και βρίσκεται πέρα από την εξουσία μας. Μόνο οι ολοκληρωτικές μας δικτατορίες μπορούν να συντρίψουν πλήρως την τάση αυτή. Στις ημιανοιχτές κοινωνίες στις οποίες βασίζεται η χρηματική μας εξουσία, οι δυνάμεις της λογικής μπορούν μόνο να εμποδιστούν ή να γελοιοποιηθούν. κάποιοι θεωρούν πως τελικά ο διαδεδομένος και εκλογικευμένος εγωισμός θα ανατρέψει την εξουσία μας. Έχω την πεποίθηση πως οι αστικές απόψεις και η καθαρή σύγχυση θα είναι επαρκείς για να διατηρήσουν την εξουσία μας στους αιώνες που θα έλθουν.