Η ΕΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ....

  

Η ΕΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ....

Θα έχετε αναγνωρίσει κι εσείς και σίγουρα προβληματιστεί με την πρωτοφανή για τους Έλληνες αδράνεια στα όσα μας επιβάλλονται!

Για θυμηθείτε τι συνέβαινε πριν λίγα μόλις χρόνια, όταν μια κυβέρνηση δοκίμαζε να θίξει στο ελάχιστο ένα ασήμαντο δικαίωμα οποιασδήποτε εργατικής ομάδας ή συνδικάτου... Σήμερα που χάνονται συντάξεις και κεκτημένα δεκαετιών, σε όλους τους τομείς, παρακολουθούμε τις εξελίξεις από την τηλεόραση και "αντιδρούμε" από τον καναπέ μας.

Παράλληλα ωστόσο, είναι γεγονός ότι οι λαοί της Γης θεωρούν ότι οι Έλληνες είμαστε οι πλέον ανυπόταχτοι πολίτες του κόσμου! Αυτή η διαπίστωση παγιώνεται όλο και περισσότερο και αποτυπώνεται σε άρθρα, σε blogs, σε συζητήσεις... αλλά και στους σχεδιασμούς κυβερνήσεων - με τις θετικές και τις αρνητικές αποχρώσεις της. Και σίγουρα - αν και δεν ξέρω για πόσον καιρό ακόμη - έστω και με τις σημερινές μας συνθήκες, η διαπίστωση αυτή εκφράζει την πραγματικότητα

Οι λόγοι της επιβίωσης αυτής της βαθιάς τάσης για ελευθερία και ανεξαρτησία θα μπορούσαν να αναζητηθούν στα ελληνικά γονίδια από την εποχή του Θερσίτη, στη φυσική διαμόρφωση του ελληνικού χώρου, στις ιδιαίτερες ιστορικές συγκυρίες ή και στην Ορθοδοξία, αλλά εδώ θα επικεντρωθώ στην σύγχρονη Ελλάδα και σε ένα συγκεκριμένο, όσο και πεζό - αλλά εν πολλοίς άγνωστο - λόγο:

Θέλουμε και μπορούμε να είμαστε ανεξάρτητοι απέναντι στην οποιαδήποτε και εκάστοτε <<Αρχή>>, γιατί ο Έλληνας κατέχει μικρή ή μεγαλύτερη προσωπική περιουσία! Και ειδικά γιατί κατέχει στην ιδιοκτησία του μια <<πρώτη κατοικία>>.

Για να μιλήσουμε με αριθμούς, η Ελλάδα είναι (2009) στην πρώτη σχετική θέση ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες (και μάλλον και σε όλο τον κόσμο) με ποσοστό ιδιοκατοίκησης 75%, ενώ ακολουθούν (στο Νότο πάντα...) η Ιταλία (60%), η Γαλλία (55%) και η Ισπανία (55%). Τελευταία στη λίστα είναι η Γερμανία με την ιδιοκατοίκηση να φτάνει στο 40%.

(Τυχαίο; Δε νομίζω!)

Αν μάλιστα ερευνήσει κανείς λίγο περισσότερο, θα δει ότι το ποσοστό αυτό μειώνεται αργά αλλά σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας, όπου το 1989, για παράδειγμα, ήταν γύρο στο 85%. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει και στα ποσοστά της υπόλοιπης Ευρώπης. Την αιτία θα την πούμε αμέσως παρακάτω.

Αυτή η ιδιοκτησία της <<πρώτης κατοικίας>> αποδεικνύεται εξαιρετικά σημαντική για την ύπαρξη και την καλλιέργεια της προσωπικής ανεξαρτησίας και του ανυπόταχτου της ψυχής και συνιστά αναμφισβήτητα μια αμφίδρομη σχέση. Με άλλα λόγια, αποδεικνύεται βασικό συστατικό της αντοχής στα <<έξωθεν χτυπήματα>> και απαραίτητη στη δημιουργία της διάθεσης Αντίστασης, αυτής της Αντίστασης την οποία φοβάται και μισεί η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Και οι σχεδιαστές πολιτικής και τακτικών της ΝΤΠ γνωρίζουν άριστα τη βαθιά σχέση ιδιοκτησίας της πρώτης κατοικίας και τάσης για αντίσταση.

Να ξεκαθαρίσουμε ότι η τάση του Έλληνα να έχει στην ιδιοκτησία του την κατοικία που ζει, δεν προέρχεται από κάποια ανώριμη και αρρωστημένη <<ροπή προς την ύλη>> και τα παρόμοια (παρ΄όλο που φυσικά δεν λείπουν και αυτές οι περιπτώσεις). Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακριβώς αυτός ο λαός, που πιο πολύ απ΄ όλους τους λαούς θέλει να ορίζει ιδιοκτησιακά το σπίτι του, είναι ο ίδιος που επί αιώνες βγάζει και τιμά αγίους <<καυσοκαλυβίτες>>, που συνηθίζουν να καίνε ακόμα και την φτωχική καλύβα τους φεύγοντας, για να μη μείνει ίχνος προσκόλλησης σε κάτι γήινο. Ο λαός μας λοιπόν ξέρει να τιμά όσους απαξιώνουν την ιδιοκτησία και μάλιστα με υπέρτατο τρόπο!

Όμως για όλους εμάς τους υπόλοιπους που δεν είμαστε σε τέτοια πνευματικά ύψη, η πρώτη κατοικία είναι ένα είδος άπαρτου κάστρου/ καταφύγιου, στο οποίο ο πολίτης μπορεί να οχυρωθεί σε περιόδους κρίσης- οικονομικής ή άλλης. Ακόμη κι αν δεν έχεις να φας, μπαίνεις στο σπίτι σου, κλειδώνεις την πόρτα πίσω σου και βιώνεις μια ανεξήγητη - και συνήθως ασυνείδητη- ανεξαρτησία και συσπείρωση, εσύ και η οικογένεια σου. Σε κάθε σημείο της Ελληνικής υπαίθρου επιζούν μέχρι και σήμερα οι γνωστές ψηλές αρβανίτικες μάντρες, το κατ΄εξοχήν σύμβολο της θέλησης για ανεξαρτησία. Το φαγητό (και κατ΄επέκταση η ίδια η φτώχεια) είναι εντελώς δευτερεύον μπροστά σε αυτή την αίσθηση ασφάλειας. Άλλωστε μέχρι σήμερα η ελληνική κοινωνία είχε καλλιεργήσει ένα στοιχειώδες επίπεδο αλληλεγγύης και όλο και κάποια γειτόνισσα θα σου φέρει ένα πιάτο φαΐ Δεν θα χαθείς ακόμα κι αν είσαι πάμφτωχος... Το σημαντικό είναι, το βράδυ, να μπορείς να οχυρωθείς.. υλικά, νομικά, συναισθηματικά και να ανασυνταχθείς από τη μάχη που έδωσες σήμερα, προετοιμαζόμενος για την μάχη του αύριο.

Η πρώτη κατοικία λοιπόν συνδέεται αναπόσπαστα με την Εστία του Οίκου. Το ιερό σημείο δηλαδή από όπου κάθε οικογένεια αντλεί δύναμη για να αντεπεξέλθει στην <<κακία της κάθε ημέρας>>.

Ο ρόλος της Εστίας και κατ΄ επέκταση της πρώτης κατοικίας συνδέεται όμως και με έναν άλλο μεγάλο εχθρό της ΝΤΠ. Με τη φιλοπατρία. Γι΄ αυτό και δεν είναι καθόλου παράξενο που πάλι οι κατ΄εξοχήν ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας, Έλληνες παρουσιάζονται στις στατιστικές στην πρώτη θέση στα αισθήματα φιλοπατρίας. Ακόμη πιο πέρα, η Εστία έχει να κάνει με την ίδια την ύπαρξη και παραγωγή πολιτισμού. Οι νομάδες που συνεχώς μετακινούνται και άρα έχουν μειωμένο το αίσθημα της Εστίας, δεν παράγουν πολιτισμό. Ο πολιτισμός απαιτεί μόνιμες και σταθερές ρίζες. Δηλαδή τόπο, δηλαδή σπίτι.... δηλαδή Εστία.

Η Εστία εκπροσωπεί όχι μόνο το παρόν (ως οικογένεια) αλλά και το παρελθόν, τους προγόνους, Κοινότητα, την Παράδοση, αλλά και τους αγώνες για όλα αυτά. Αν ξεριζώσεις την Εστία ξεριζώνεις πανεύκολα όλα τ΄ άλλα.

Η Εστία είναι συνδεδεμένη με τις ανεξίτηλες αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας και τα ιερά πρόσωπα που την περιβάλλουν και που σε πρωτοδίδαξαν τις αξίες της οικείας Παράδοσης. Αν αναγκαστείς να <<αποπροσκολληθείς>> και να τις <<ξεπεράσεις>> (αφού ως <<αποπροσκόλληση>> και <<υπέρβαση>> προπαγανδίζεται αυτή η άσφαιρη ελευθερία και αφού πλέον η Εστία θα σε παραπέμπει υποσυνείδητα σε οικονομική υποχρέωση), παθαίνεις ακριβώς ότι πάθαινε ο Ανταίος όταν έχανε την επαφή με τη γη του.

Η ιερότητα της Εστίας και άρα της κατοικίας και με όρους καθημερινούς: της πρώτης κύριας κατοικίας είναι αυταπόδεικτη Αυτό το είχαν σεβαστεί μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις.

Σήμερα όμως, από ό,τι φαίνεται, οι εντολές αλλάζουν. Η Εστία ως εστία Αντίστασης εντοπίστηκε και πρέπει να χτυπηθεί και να αφανιστεί. Και πως θα αφανιστεί; Φυσικά κανείς δεν θα βγει να κατηγορήσει την Εστία, την πρώτη κατοικία και τις αξίες που πηγάζουν από αυτές. Αυτό θα υποψίαζε τους πάντες.

Απλούστατα ο λαός θα απομακρυνθεί σταδιακά από τις αξίες αυτές αν τις... φορολογήσουμε! Έντεχνα όμως και οικολογικά για να μοιάζουν δικαιολογημένα τα χτυπήματα. Αν όμως φορολογηθεί η Εστία να περιμένουμε σύντομα να μας φορολογήσουν και την αναπνοή και τη ζωή την ίδια!!!

Γιατί την Εστία δεν την ξεριζώνεις μόνο με θεωρίες και ιδεολογίες, ή χτυπώντας την παράδοση και τη γλώσσα (όπως θέλουν οι φήμες να έχει επισημάνει ο Κίσινγκερ). Και αυτά βέβαια είναι ισχυρά όπλα. Αλλά την ξεριζώνεις και με πιο πεζούς τρόπους. Με τρόπους που παρουσιάζουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα: περνούν απαρατήρητοι από τους φρουρούς-ιδεολόγους, που συνήθως φυλάνε σκοπιά προσέχοντας μην περάσει ο εχθρός στρατιώτης και ιδεολόγος, και αυτός περνά μεταμφιεσμένος σε... νομοσχέδιο και οικολογία!

Σήμερα λοιπόν αυτή η αίσθηση ασφάλειας, Εστίας και πηγή φιλοπατρίας χτυπιέται ύπουλα και βάναυσα με πρόσχημα διάφορες <<εύλογες και μη>> αιτίες. Ακούμε για <<πράσινους νόμους>> και <<πράσινες κατοικίες>> και πράσινα άλογα... που είναι απαραίτητο. λέει να επιβληθούν για λόγους οικονομίας, εξοικονόμησης ενέργειας και περιβαλλοντολογικής προστασίας. Είναι άραγε άστοχη η σύνδεση της σημερινής φορολογικής επέλασης με τη προφητεία του πατροΚοσμά, ότι <<θα μας βάλουν φόρους και στα κοτέτσια και στα παράθυρα>>;

Φανταστείτε τη γριούλα που μένει στην φτωχική μονοκατοικία του Αιγάλεω, την οποία οι αρμόδιες υπηρεσίες τη χαρακτηρίζουν ως <<μη πράσινη>> και <<ενεργοβόρα>>. Αν δεν βρει τα χρήματα να την αναβαθμίσει ενεργειακά θα πληρώνει, λένε πρόστιμο κατ΄ έτος! Πράγμα που πρακτικά σημαίνει πως θα χάσει το σπίτι της. Την πρώτη κατοικία της. Την Εστία της.

Φανταστείτε τον πολίτη που για δικούς του λόγους έχει επιλέξει συνειδητά να παραμείνει εκτός συστήματος, χωρίς να βλάπτει κανέναν (έχω αρκετούς τέτοιους φίλους και πάντα τους συμβουλεύομαι, γιατί τους θεωρώ βαθύτατα επαναστάτες και πάντως περισσότερο συνειδητοποιημένους από τους... επαγγελματίες επαναστάτες που ξέρουμε όλοι μας). Η τύχη μπορεί να ευνόησε αυτόν τον πολίτη να κατέχει ένα μικρό σπιτάκι 50-60 τ.μ., κληρονομιά από τους γονείς του. Έχοντας συχνά αναπτύξει εν α είδος ζηλευτής αυτάρκειας καταφέρνουν να ζουν όλοι τους, δύσκολα μεν αλλά αξιοπρεπώς. Και αυτό οφείλεται στο μικρό σπιτάκι τους...

Λίγο φαΐ. λίγα χρήματα... πάντα βρίσκονται.

Με ποιο δικαίωμα το κράτος, βαφτίζει αυτόν τον πολίτη φοροφυγά, και μάλιστα αφού τον αναγκάσει προηγουμένως;

Και εντάξει, <<ο νέος δεν θέλει να δουλέψει>> θα πει κάποιος (επιφανειακά σκεπτόμενος, γιατί το θέμα σηκώνει τεράστια συζήτηση. Η γιαγιά στο Αιγάλεω όμως, θα τρέχει να βρει δουλειά;

Και είναι σαφές ότι δεν μιλάμε για βίλες 500τ.μ. ούτε για εισοδηματίες με 26 διαμερίσματα όπως ο γνωστός πολιτικός με τις δοσοληψίες με τη Ζίμενς Μιλάμε για την πρώτη κατοικία που στην περίπτωση των περισσοτέρων Ελλήνων είναι ένα σπίτι 50-60-100τ.μ.

Παρ΄ όλο που εκ πρώτης όψεως δεν είναι εμφανές, το χτύπημα στην πρώτη κατοικία είναι πολύ πιο σημαντικό χτύπημα στο λαϊκό φρόνημα από την μείωση των συντάξεων, από την αύξηση των χρόνων εργασίας, από τις έκτακτες εισφορές, κοντολογίς από όλα τα μέτρα που μέχρι τώρα έχουν ανακοινωθεί. Είναι απόλυτη προτεραιότητα το να μη δεχτούμε καμία απολύτως φορολόγηση, κανενός είδους, στην πρώτη κατοικία μας, ούτε τεκμήρια, ούτε πράσινους φόρους, ούτε τίποτα παρόμοιο.

Στην πραγματικότητα πονικοποιείται με ωραία λόγια η αξιοπρεπής φτώχεια και θεσμοθετείται ένα υποχρεωτικό και εξοντωτικό κυνήγι του χρήματος, για να μπορεί κανείς να πληρώνει τουλάχιστον τους φόρους του. Που τώρα δεν εξαρτώνται μόνο από τα εισοδήματα του, όπως είναι λογικό, αλλά και από την ιδιοκτησία της πρώτης κατοικίας!

Όμως είναι αναφαίρετο φυσικό δικαίωμα οποιουδήποτε πολίτη να μην εργάζεται, ή να μην μετέχει στη λεγόμενη <<παραγωγική διαδικασία>> αν δεν θέλει, και να μπορεί να κρατήσει τη πρώτη κατοικία του αφορολόγητη και ανέγγιχτη από οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση, φορολογία κλπ.

Και έτσι καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της επιβολής μιας στυγνής προπαγάνδας που έντεχνα χρησιμοποιεί και χειραγωγεί την Κοινή Γνώμη να πιστεύει πως είναι εχθρός του λαού όποιος <<μολύνει το περιβάλλον>> με μια... σόμπα πετρελαίου ή όποιος δεν έχει μόνωση στην ταράτσα του, επειδή λέει.. καταναλώνει έτσι κοινούς πόρους.

Προσπαθούν δηλαδή να μας επιβάλουν και εδώ ξένα μοντέλα ασφάλισης ή οικονομικής συμπεριφοράς που θα μας στερήσουν το τεράστιο πλεονέκτημα Αντίστασης που αυτή τη στιγμή κατέχουμε ως λαός.

Ο Αμερικανός, για παράδειγμα, δεν μπορεί να κατέχει κατοικία. Αν κατέχει, πληρώνει υπέρογκους φόρους. Ο μόνος τρόπος κατοχής κατοικίας είναι η υποθηκευμένη ιδιοκτησία. Αυτή δεν θεωρείται φορολογήσιμη. Υποθηκεύεις λοιπόν το σπίτι σου στην τράπεζα, παίρνεις την αξία του σε μετρητά και αυτά τα διαχειρίζεσαι για να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου, ουσιαστικά ως νομάς.

Ταυτόχρονα όμως, με μαθηματική ακρίβεια εκτίθεσαι στα αρπακτικά της αγοράς που μπορούν να εξαφανίσουν τις οικονομίες μιας ζωής σε μισή ώρα! Και τότε μένεις με το υποθηκευμένο σπίτι. Δηλαδή χωρίς σπίτι! Δηλαδή, στην έσχατη ανάγκη δεν μπορείς να κλειστείς στο κάστρο σου και να πεις <<θα τρώω ένα παξιμάδι την ημέρα και μία από τις ντομάτες του κήπου μου (έχει σημασία κι αυτό), θα διαβάζω τα βιβλία μου, θα συζητάω με τους φίλους μου, θα προσε'υχομαι στον Θεό και θα ζήσω! Στο κάτω κάτω... και παραπάνω που έτρωγα, πήγαινα μετά στο γυμναστήριο για ν κάψω το λίπος ή στο γιατρό για να μειώσω το ζάχαρο και την χοληστερίνη!>>

Όχι! Δεν θα έχεις σπίτι, θα πρέπει να αγοράσεις τα μεταλλαγμένα τρόφιμα μέσω κάρτας (άρα να είσαι φορολογικώς ενήμερος) κλπ. Κοντολογίς όλη η ζωή σου θα έχει γίνει μια τεράστια μέριμνα για το σήμερα και πιο τεράστια για το αύριο...

Και βέβαια, υπάρχει και μία άλλη σατανική μεθόδευση: οι τρομακτικής σημασίας διατάξεις για τα πράσινα σπίτια και τα τεκμήρια στην πρώτη κατοικία χάνονται μέσα σε χίλιες άλλες σημαντικές και ασήμαντες... και έτσι περνούν χωρίς να τις πάρουμε είδηση, όπως οι σύντροφοι του Οδυσσέα πιαστήκανε σε δέκα είκοσι πρόβατα και περάσανε απαρατήρητοι την ώρα που πέρναγαν τα εκατοντάδες πρόβατα του κοπαδιού...

Αναρτήθηκε απο..
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ.
e-mail: stathis.f@windowslive.com

)I(~ ΕΛ-ΛΗΝΩΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ~)I(~

Σπασμένο Καράβι

Τελεσίγραφο του Αλβανικού Εθνικού Στρατού προς την Ελλάδα!

Τελεσίγραφο του Αλβανικού Εθνικού Στρατού προς την Ελλάδα!

Συντάχθηκε απο τον/την Σοκόλης Νικόλαος

Ο αυτοαποκαλούμενος «Αλβανικός Εθνικός Στρατός» (UKSH – Ushtria Kombetare Shqiptare), σύμφωνα με τον ειδησεογραφικό αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό News 24 και τον ειδησεογραφικό ιστότοπο Balkanweb, με ανακοίνωση στο διαδίκτυο, την οποία απέστειλε και στα Μ.Μ.Ε. των Τιράνων, του Κοσόβου, των Σκοπίων, του Πρέσεβο και του Ουλτσίνιε Μαυροβουνίου, ανακοίνωσε, ότι ξεκίνησε τις προετοιμασίες για τις, πρώτες στρατιωτικές επιχειρήσεις με στόχο την ίδρυση… της «Εθνικής Αλβανίας», (δηλαδή της Μεγάλης Αλβανίας, η οποία επεκτείνεται σε αρκετές περιοχές πέραν των σημερινών ορίων του αλβανικού κράτους). Ο UKSH επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι «ήρθε ο καιρός να απαλλαγούμε από τους Σέρβους, σλαβο-μακεδόνες και έλληνες κατακτητές, οι οποίοι ούτε στιγμή δε σταμάτησαν να σκοτώνουν αθώο αλβανικό πληθυσμό που ζει στα πατροπαράδοτα εδάφη του, γι΄ αυτό και ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος». hellenicspace/Epirus-Ellas Αναρτήθηκε από.. ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ. e-mail: stathis.f@windowslive.com

Αιγαίο: Μια «θάλασσα ειρήνης» με 635 τουρκικές εισβολές στα εναέρια σύνορα σ'ένα εξάμηνο!

Εικόνα εμπόλεμης περιοχής παρουσιάζει το Αιγαίο το πρώτο εξάμηνο του 2010 βάσει των στοιχείων που έδωσε στη δημοσιότητα το ΓΕΕΘΑ, λόγω της επιθετικής συμπεριφοράς της Τουρκίας. Σε μια περίοδο, όπου η πολιτική της νυν κυβέρνησης έναντι της Τουρκίας, κατά γενική ομολογία χαρακτηρίζεται από ήπιους τόνους (μέχρι παρεξηγήσεως...) εκατοντάδες τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη παραβιάζουν επί καθημερινής βάσεως τα εναέρια σύνορα της χώρας ενώ την ιδία στιγμή τα πολεμικά τους σκάφη προχώρησαν σε δεκάδες παραβιάσεις των εθνικών χωρικών υδάτων. Όλα αυτά χωρίς να συμπεριλάβουμε τις παραβιάσεις των πρωτοκόλλων της Βέρνης του 1976 και της Βουλιαγμένης του 1987, για αποχή από ερευνητικές δραστηριότητες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ή σε περιοχές αμφισβητούμενης υφαλοκρηπίδας. Οι αριθμοί πραγματικά προκαλούν ίλιγγο: Συνολικά 635 παραβιάσεις από 1580 εισβολές στα εναέρια σύνορά μας. Από αυτά τα αεροσκάφη, οι 185 σχηματισμοί ήταν οπλισμένοι, ενώ σε πολλές περιπτώσεις είχαμε παραβιάσεις όχι μόνο μεταξύ 6 ν.μ. και 10 ν.μ. αλλά και κάτω από τα 6 ν.μ.. Η ήπια αντιμετώπιση των εισβολών αυτών καταδεικνύεται ξεκάθαρα από τον αριθμό των εμπλοκών οι οποίες μέχρι και τις 30/6 μόλις και μετά βίας έφτασαν τις 5! Ο μοναδικός δείκτης που παρουσίασε «βελτίωση» ήταν οι υπεπτήσεις που περιορίστηκαν στις 2. Όμως μέσα στον Ιούλιο είχαμε διπλασιασμό τους. Σε ότι αφορά την παραβίαση των Εθνικών Χωρικών Υδάτων είχαμε 25 περιπτώσεις όπου τα τουρκικά πλοία προχώρησαν σε επιθετικές κινήσεις μεταξύ των ελληνικών ακτών και της θαλάσσιας περιοχής σε απόσταση 6 ν.μ. Είχαμε δηλαδή περιπτώσεις, ελιγμών με ενεργοποίηση οπλικών συστημάτων και όχι αβλαβών διελεύσεων. Το πιο χαρακτηριστικό της ασυμβατότητας σε ότι αφορά την πολιτική αντιμετώπιση σε σχέση με την επιχειρησιακή αναγκαιότητα είναι ότι το μήνα Μάιο, μήνα κατά τον οποίο επισκέφτηκε ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν την Αθήνα και έφτασε στο «αποκορύφωμα της» η πολιτική της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που προπαγανδίζει η ελληνική κυβέρνηση, οι παραβιάσεις του ΕΕΧ σημείωσαν ρεκόρ: Συνολικά 156. Παραθέτουμε τα ακριβή στοιχεία παραβάσεων και παραβιάσεων ΕΕΧ και εθνικών χωρικών υδάτων Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr Αναρτήθηκε από.. ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ. e-mail: stathis.f@windowslive.com

"Λόγια του αέρος" για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις από εκθέσεις-μπούρδες

Μία έκθεση τουλάχιστον έωλη σε ότι αφορά την Ελλάδα για τα "οικονομικά οφέλη" από τη λύση του Κυπριακού, δημοσιεύει το Κυπριακό Κέντρο του PRIO, του Ινστιτούτου Έρευνας για την Ειρήνη, που εδρεύει στο Όσλο, βασικά ένα παρακλάδι των οπαδών του σχεδίου Άναν. Την έρευνα έκαναν τρεις γυναίκες οικονομολόγοι , οι κυρίες Οζλέμ Ογούζ Τσιλσάλ, Πραξούλα Αντωνιάδου Κυριακού και Φιόνα Mullen. Μια προκαταρκτική εκτίμηση, που διατυπώνεται στην έρευνα, είναι ότι τα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν για την Ελλάδα αφορούν ετήσιες εξοικονομήσεις στις στρατιωτικές δαπάνες ύψους 2,3 δις ευρώ, καθώς και επιπρόσθετα ετήσια εισοδήματα ύψους 160 εκατομμυρίων στον τομέα του τουρισμού και στον τομέα μεταφοράς φυσικού αερίου, ανάμεσα σε άλλα. Εντόπισε επίσης επιπρόσθετη εισροή άμεσων ξένων επενδύσεων προς την Ελλάδα ύψους 19,8 δισεκατομμυρίων το χρόνο. Από που προκύπτει αυτή η οικονομία για την Ελλάδα, δεν αναφέρεται. Οι ετήσιες δαπάνες για την άμυνα στην Ελλάδα είναι κατά μέσο όρο έξι δισ. ευρώ από τα οποία το 1,5 κατ'έτος, την τελευταία εξαετία διατίθεται για αποπληρωμή παλαιότερων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Το υπόλοιπο είναι λειτουργικές δαπάνες. Οι δαπάνες της Ελλάδας για την άμυνά της Κύπρου, είναι ελάχιστες και σχετίζονται κυρίως με την παρουσία της ΕΛΔΥΚ η οποία είναι εγγυήτρια δύναμη. Ακόμα και αν καταργηθεί η παρουσία της ΕΛΔΥΚ η οικονομία δεν θα ξεπεράσει μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κατ'έτος. Πως προκύπτουν τα 2,5 δισ. ευρώ; Εννοούν προφανώς οι συντάκτριες της έκθεσης ότι θα επικρατήσει τέτοιο κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που οι έλληνικές δαπάνες για την άμυνα θα περικοπούν περίπου στο μισό! Οποία αφέλεια και άγνοια της πραγματικότητας. Δεν συζητούμε για το εύρημα της "εισροής άμεσων ξένων επενδύσεων προς την Ελλάδα ύψους 19,8 δισεκατομμυρίων το χρόνο". Εδώ η φαντασία μπορεί να χαρακτηριστεί και ως "επιστημονική" αφού δεν προσδιορίζεται τι είναι αυτό που εμποδίζει τον πακτωλό δισεκατομμυρίων να έρθουν και τώρα στην Ελλάδα. Η Τουρκία θα ωφεληθεί από ένα ετήσιο μέρισμα ειρήνης μεγαλύτερο των 17 δισεκατομμυρίων! Προφανώς εννοούν ότι θα σταματήσει πλήρως τα εξοπλιστικά της προγράμματα και θα περιορίσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της στο μισό!. Στην έρευνα υπό τον τίτλο, ΄΄Η Επόμενη Μέρα ΙΙΙ: Μέρισμα Ειρήνης από την Κύπρο για την Τουρκία και την Ελλάδα΄΄, αναλύονται τα οικονομικά οφέλη που αναμένουν την Τουρκία μετά από μια λύση που θα ενώνει το νησί, και εκτιμούνται προκαταρκτικά τα οικονομικά οφέλη που αναμένουν την Ελλάδα. Οι ερευνήτριες εντοπίζουν ότι πέρα από τις σημαντικές εξοικονομήσεις από τις στρατιωτικές δαπάνες και τις απαιτήσεις που προκύπτουν από νομικές προσφυγές για τις περιουσίες, η Τουρκία έχει να αποκομίσει τεράστια οικονομικά οφέλη από τη μεταμόρφωση του τριγώνου Τουρκίας-Κύπρου-Ελλάδας σε περιοχή μόνιμης ειρήνης και σταθερότητας, οφέλη που θα προκύψουν από τις θετικές επιπτώσεις στους τομείς του τουρισμού, των μεταφορών, των χρηματοοικονομικών και επιχειρηματικών υπηρεσιών και οπωσδήποτε από τον τομέα της ενέργειας. Αγνούν φυσικά, ηθελημένα ή μη, ότι η επίσημη τουρκική πολιτική είναι αναθεωρητική και αυτό δεν έχει σχέση με το Κυπριακό. Και της οικονομικής ευμάρειας προηγείται η πολιτική εξομάλυνση. Το ερώτημα αν η οικονομικές σχέσεις προηγούνται των πολιτικών έχει απαντηθεί επανειλημμένα με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι της επιθετικότητας της Σοβιετικής Ένωσης κατά των Ψυχρό Πόλεμο "Αυτή η μελέτη είναι μια επίκαιρη υπενθύμιση αυτού που από καιρό μου έλεγαν οι επιχειρηματίες στο νησί: ότι η λύση θα φέρει τεράστιες ευκαιρίες για την Κύπρο, την Τουρκία και την Ελλάδα. Και αυτά τα οφέλη θα διαρκέσουν επί μακρού ξεπερνώντας το οποιοδήποτε βραχυπρόθεσμο κόστος", επεσήμανε ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. του ΟΗΕ Αλεξάντερ Ντάουνερ, προλογίζοντας την παρουσίαση της μελέτης. Οι ερευνήτριες εκτιμούν ότι η Τουρκία έχει να κερδίσει ένα συνολικό μέρισμα ειρήνης ύψους 17,4 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως από μια ειρηνική λύση του κυπριακού που θα ενώνει το νησί. Το ποσό αυτό αναλύεται σε ετήσιες εξοικονομήσεις € 5,1 δισεκατομμυρίων και τη δημιουργία επιπρόσθετων ετήσιων εσόδων ύψους 12,3 δισεκατομμυρίων. Όπως αναφέρει η έρευνα, τα ποσά αυτά αντιστοιχούν στο 3,5% του ετήσιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Τουρκίας. Μπουρδολογίας το ανάγνωσμα... Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr Αναρτήθηκε από.. Α[ΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ. e-mail: stathis.f@windowslive.com

Επίθεση Αχμαντινετζάντ κατά Μεντβέντεφ!

Επίθεση του Ιρανού προέδρου στον Ρώσο ομόλογό του, την ίδια ώρα που οι σχέσεις Μόσχας και Τεχεράνης έχουν εισέλθει σε περίοδο έντασης: Κατά του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ καταφέρθηκε σε ομιλία του ο Ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ αποκαλώντας τον «φερέφωνο των εχθρών» του Ιράν, μετέδωσε σήμερα η κρατική τηλεόραση της χώρας. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική εξέλιξη αφού οι σχέσεις Ιράν-Ρωσίας, ήταν σχετικά καλές με την Ρωσία να έχει αποτρέψει αρκετές φορές την έκδοση αρνητικών ψηφισμάτων κατά του Ιράν στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Όμως είναι επίσης σαφές ότι η Ρωσία δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση την απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν. «Κατά τη διάρκεια συνάντησης με τους πρεσβευτές, είπε ότι το Ιράν οδεύει προς την ατομική βόμβα», δήλωσε ο Αχμαντινετζάντ στο πλαίσιο ομιλίας του που εκφώνησε χθες στην Τεχεράνη και μετέδωσε σήμερα η κρατική τηλεόραση. «Λυπούμαστε που ο Μεντβέντεφ έγινε φερέφωνο των σχεδίων των εχθρών του Ιράν», δήλωσε ο ιρανός πρόεδρος, προσθέτοντας ότι «η Ρωσία είναι μία μεγάλη χώρα φίλη και θέλουμε να ενισχύσουμε αυτή τη φιλική σχέση, αλλά θα πρέπει να ξέρετε ότι αυτά τα σχόλια [του ρώσου προέδρου] εξυπηρετούν την προπαγάνδα που πραγματοποιούν οι Ηνωμένες Πολιτείες». Οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Τεχεράνης, καλές κατά κανόνα, έχουν εισέλθει σε περίοδο έντασης όταν η ρωσική πλευρά εξέφρασε για πρώτη φορά ξεκάθαρα τις επιφυλάξεις της για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Στις 12 Ιουλίου, ο πρόεδρος Μεντβέντεφ επισήμανε ότι το Ιράν «κοντεύει να αποκτήσει το δυναμικό που θεωρητικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή πυρηνικών όπλων», ενώ τρεις μέρες αργότερα, στο πλαίσιο συνάντησης με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ, δήλωσε ότι η χώρα του περιμένει «διευκρινίσεις» από την Τεχεράνη. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr Αναρτήθηκε από.. ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ. e-mail: stathis.f@windowslive.com

Απειλεί με πυρηνικά η Βόρεια Κορέα!

Η Βόρεια Κορέα απείλησε σήμερα να καταφύγει σε χρήση πυρηνικών έναντι των στρατιωτικών ασκήσεων, που προβλέπεται να ξεκινήσουν την Κυριακή οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Νότια Κορέα, όπως ανακοίνωσαν τα επίσημα ΜΜΕ. «Η Βόρεια Κορέα είναι έτοιμη για έναν ιερό πόλεμο αντιποίνων», μετέδωσε τη νύχτα της Παρασκευής προς Σάββατο το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων της Πιονγκγιάνγκ, KCNA, επικαλούμενο την Επιτροπή Εθνικής Άμυνας της χώρας. «Όλες αυτές οι πολεμικές ασκήσεις δεν είναι τίποτε άλλο από καθαρές προκλήσεις που έχουν σκοπό να καταπνίξουν σχεδόν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας με τη δύναμη των όπλων», πρόσθσε το KCNA. «Ο στρατός και ο λαός της RPDC θα αντιταχθούν νόμιμα με την ισχυρή πυρηνική αποτροπή τους στις πιο σημαντικές ασκήσεις πυρηνικού πολέμου που διοργανώθηκαν ποτέ από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις δυνάμεις της νοτιο-κορεατικής μαριονέτας», δηλώνει το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr Αναρτήθηκε από.. ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ. e-mail: stathis.f@windowslive.com

Φίλε Ευστάθιε Καλημέρα. Το παρακάτω είχε αποσταλή (επετρεψέ μου να μην αποκαλύψω την πηγή) στον Τζίμη Πανούση για κάτι αηδίες που έλεγε και τα είχαν πάρει οι Αλβανοί και τα είχαν κάνει "σημαία τους" εναντίον μας.

ΤΣΑΜΙΔΕΣ: Πολεμοκάπηλα συνθήματα !!!
Οι γνωστοί «άγνωστοι» φρόντισαν να γεμίσουν τους τοίχους κατά μήκος της Εθνικής Οδού Αργυροκάστρου – Αγίων Σαράντα, στο ύψος της Μουζίνας, με συνθήματα αγάπης για την … «Τσαμουριά».

Η ενέργεια αυτή έρχεται να συμπληρώσει σειρά άλλων, με αποκορύφωμα το πρόσφατο μυστικό «συνέδριο» της Χιμάρας.
Ο στόχος είναι να κρατηθεί στην επιφάνεια του νερού την επιδίωξη κάποιων γνωστών "αγνώστων", να συμπληρώσουν την κατάκτηση, με αυτή της νότιας Ηπείρου (Θεσπρωτία, Γιάννινα, Άρτα, Πρέβεζα), της Κέρκυρας, της Καστοριάς και της Φλώρινας, δηλαδή της "Τσαμουριάς".

Οι ακραίοι εθνικιστικοί κύκλοι, επιμένουν να απειλούν την Ειρήνη και να αναστατώνουν τον ελληνισμό. Με τις συνεχείς επιθέσεις τους βιάζουν την αρχαία ιστορία της περιοχής μας και προσβάλουν ακόμα και τους πραγματικούς τσάμηδες που είναι και γείτονές μας.

Παρότι οι παλιές προσπάθειες των εξτρεμιστών τιμωρήθηκαν σκληρά στην Θεσπρωτία, αυτοί δεν έβαλαν μυαλό και κάνουν νέες προσπάθειες. Σε αυτόν τον αυτοκτονικό αγώνα τους βάζουν φωτιά και άλλοι, γνωστοί εμπρηστές που τους πιπιλάνε το κεφάλι με την ιδέα ότι "Αλβανία δεν υπάρχει χωρίς το Κόσοβο και την Τσαμουριά".

Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι παλιοί αγάδες και η συνοδεία τους. Έβαλαν τους δικούς τους ανάμεσά μας, πουλούν και αγοράζουν τη γη μας και φοβερίζουν τον κόσμο μας για να φύγει. Θέλουν να δώσουν ζωή σε ένα ανύπαρκτο ζήτημα, για να αντιπαλέψουν το δίκαιο αγώνα μας για απόδοση και σεβασμό όλων των δικαιωμάτων μας.

Όσα συνθήματα και να γράψουν, όσους και να απειλήσουν, όσους και να χτυπήσουν, όσους και να αγοράσουν πρέπει καταλάβουν πως η Ιστορία έχει γραφτεί και δεν αλλάζει με τίποτα. Τα σχέδιά τους είναι μοιραίο να πνιγούν στα γαλανά νερά του Ιονίου πελάγους.
Ειδησεογραφικό Πρακτορείο Βορείου Ηπείρου
ΔΙΕΘΝΗ, ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Αναρτήθηκε από..
ΑΝΩΝΥΜΟΣ.
Δεν αποκαλύπτουμε τον αποστολέα για ευνόητους λόγους.

ΔΕΚΑ ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ-ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΔΙΑΔΩΣΤΕ
από .. 2:48πμ, Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008
(Τροποποιήθηκε 12:43μμ, Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010)
θεματικές: Βαλκάνια
...
ΜΥΘΟΣ 1ος
"Η ονομασία «Μακεδόνες» των βορείων γειτόνων μας πρωτοεμφανίζεται το 1943-44 και αποτελεί κατασκεύασμα του Τίτο"
Στην πραγματικότητα η επίμαχη ονομασία χρησιμοποιείται ήδη από τα μέσα του ΙΘ' αι., όταν πρώτη φορά ετέθη δημόσια το ζήτημα του εθνικού χαρακτήρα των σλαβόφωνων χριστιανών της ευρύτερης Μακεδονίας. Οι τελευταίοι δηλώνουν «Μακεδόνες» την ίδια στιγμή που διαπραγματεύονται την υποστήριξή τους στην ελληνική, βουλγαρική ή σερβική εθνική ιδέα.
Τυπικό δείγμα, το κήρυγμα του (πρώην κομιτατζή και εν συνεχεία μακεδονομάχου) καπετάν Κώττα προς τους προεστούς των Κορεστίων, όπως καταγράφηκε από τον αυτόπτη Παύλο Μελά: «Ημείς οι Μακεδόνες διά ν' αποκτήσωμεν ελευθερίαν έχομεν δύο δρόμους ν' ακολουθήσωμεν. Ο ένας πηγαίνει εις την Βουλγαρίαν, ο άλλος πηγαίνει εις την Ελλάδα» (Ναταλία Μελά, «Παύλος Μελάς», Αθήνα 1964, σ. 242). Καθώς η παραπάνω ομιλία έγινε στη γλώσσα που ο ίδιος ο Μελάς αποκαλεί «μακεδονικά», οι κατά Κώτταν «Μακεδόνες» αυτοαποκαλούνταν -προφανώς- «Μακεντόντσι».
Δεν πρόκειται για τη μοναδική καταγραφή του είδους. Κατά την είσοδό τους στις ΗΠΑ, την πρώτη δεκαετία του 20ού αι., πολλοί σλαβόφωνοι μετανάστες απαντούν στο ερώτημα ποια είναι η «φυλή» ή ο «λαός» τους με τη λέξη «Μακεδόνας». Οι σχετικές καταχωρήσεις είναι ηλεκτρονικά προσπελάσιμες, στην πρωτότυπη μορφή τους, στην ιστοσελίδα του Ελις Αϊλαντ.
Ενδιαφέρουσα είναι η προβολή αυτού του αυτοπροσδιορισμού από την ελληνική προπαγάνδα της εποχής, που από τη «μακεδονικότητα» των σλαβοφώνων έσπευδε να συναγάγει την «ελληνικότητά» τους. «Και αυταί αι παραδόσεις των βουλγαροφώνων Ελλήνων εισίν ελληνικαί, ως και το παρ' αυτοίς αίσθημα της εθνότητος, διότι αυτοί εαυτούς Μακεδόνας ονομάζουσιν, ουδέποτε δε χρώνται τη λέξει Βούλγαρος» διαβάζουμε, π.χ. στον εθνογραφικό χάρτη του Στάνφορντ (1877), που είχε συνταχθεί από τον έλληνα διπλωμάτη Ιωάννη Γεννάδιο. Τρεις δεκαετίες αργότερα, ο Δημήτριος Φιλιππίδης τονίζει κι αυτός ότι «οι χριστιανοί κάτοικοι, άνευ διακρίσεως οι τε Ελληνες και οι σχισματικοί, ονομάζουσιν εαυτούς υπό το γενικόν όνομα "Μακεδόνας"» («Η Μακεδονία», Εν Αθήναις 1906, σ. 30).
Το 1905, τέλος, ο επίσημος χαρτογράφος του ελληνικού μηχανισμού λοχαγός Πάτροκλος Κοντογιάννης, εισηγείται υπηρεσιακά την ενιαία χρήση του όρου «Μακεδόνες» για τους σλαβόφωνους χριστιανούς της ευρύτερης περιοχής, αναφερόμενος σε «Μακεδόνας ελληνίζοντας» και «Μακεδόνας βουλγαρίζοντας» και υποστηρίζοντας ότι «η εθνότης είναι η αυτή και εις τας δύο ταύτας κατηγορίας, ήτοι η Μακεδονική» (βλ. «Ιός» 5.6.05).
Η τάση διακριτού αυτοπροσδιορισμού ενισχύθηκε προοδευτικά ως απάντηση στις αιματηρές προσηλυτιστικές εκστρατείες Βουλγάρων, Ελλήνων και Σέρβων. Η πρώτη πανηγυρική διατύπωση της συγκρότησης ενός σύγχρονου, σλαβικού «μακεδονικού έθνους» γίνεται το 1903 από τον (γεννημένο στην Πέλλα των Γιαννιτσών) Κάρστε Μισίρκωφ. Για τις αντίστοιχες αποκρυσταλλώσεις στη βάση των τοπικών κοινωνιών, αποκαλυπτική είναι η διαπίστωση του Στράτη Μυριβήλη το 1917: «Αυτοί εδώ οι χωριάτες», γράφει για τους οικοδεσπότες του στη Βελούσινα, «δε θέλουν νάναι μήτε "Μπουλγκάρ", μήτε "Σρρπ", μήτε "Γκρρτς". Μοναχά "Μακεντόν ορτοντόξ"» («Η ζωή εν τάφω», 1η έκδοση [1924], επανέκδ. Αθήνα 1991, σ. 104-5).

Ολα αυτά, μερικές δεκαετίες τουλάχιστον πριν ο Τίτο κάνει τη δημόσια εμφάνισή του στην πολιτική σκηνή των Βαλκανίων.

ΜΥΘΟΣ 2ος
"Η εδαφική επικράτεια της ΠΓΔΜ βρίσκεται ως επί το πλείστον εκτός «ιστορικής» Μακεδονίας."
Στην πραγματικότητα, όπως ο ίδιος ο εθνικός μας ιστορικός Κων/νος Παπαρρηγόπουλος επισημαίνει σε υπηρεσιακή έκθεσή του το 1885, ολόκληρη η σημερινή ΠΓΔΜ περιλαμβάνεται στα όρια της αρχαίας Μακεδονίας (επί Φιλίππου). Η πολυδιαφημισμένη διάκριση της μείζονος Μακεδονίας σε «γεωγραφική» και «ιστορική» δεν είναι αντίθετα παρά ένα τέχνασμα του τότε ελληνικού υπ.Εξ., με σκοπό την αυθαίρετη ταύτιση της Μακεδονίας με «το μέρος εκείνο της χώρας ταύτης εις το οποίον ο Ελληνισμός δύναται να παρασταθή επικρατών».
Ο Παπαρρηγόπουλος αρνήθηκε να δεχτεί τις σχετικές εισηγήσεις, τονίζοντας πως «επ' ουδεμιάς ιστορικής βάσεως δυνάμεθα να στηρίξωμεν νέαν της Μακεδονίας οριοθέτησιν» και προειδοποιώντας ότι «ουδείς ήθελε αποδεχθή» διεθνώς τον «νέον γεωγραφικόν όρον» που κατασκεύασε η ελληνική πολιτική ηγεσία για τις βορειότερες μακεδονικές περιοχές. Παρ' όλο που τότε δεν ακούστηκε, η Ιστορία έμελλε να τον δικαιώσει: η μετονομασία της Βόρειας Μακεδονίας σε «Δαρδανία» παρέμεινε ένα σόφισμα για εσωτερική κατανάλωση, χωρίς οποιοδήποτε αντίκρισμα στη διεθνή επιστημονική και διπλωματική σκηνή -ούτε καν καθολική αποδοχή από τους εν Ελλάδι μακεδονολογούντες.

ΜΥΘΟΣ 3ος
»Το πραγματικό ιστορικό όνομα της ΠΓΔΜ είναι «Βαρντάρσκα Μπανοβίνα».»
Στην πραγματικότητα, η ονομασία αυτή χρησιμοποιήθηκε απ' το γιουγκοσλαβικό κράτος 12 χρόνια όλα κι όλα (1929-1941) και μάλιστα κάτω από συνθήκες που επιβεβαιώνουν πανηγυρικά τον τεχνητό χαρακτήρα της.
Οταν η στρατιωτική δικτατορία του βασιλιά Αλέξανδρου επιχείρησε το 1929 να εξαλείψει τις εθνότητες της χώρας συγχωνεύοντάς τις σε ένα ενιαίο «γιουγκοσλαβικό» έθνος υπό σερβική ηγεμονία, όλες οι «ιστορικές» περιφέρειες της Γιουγκοσλαβίας αντικαταστάθηκαν από Διοικήσεις («Μπανοβίνες») με τα ονόματα των τοπικών ποταμών. Η αλλαγή παγιώθηκε με το σύνταγμα του 1931 (άρθρο 83) και αντιμετωπίστηκε ειρωνικά από το διεθνή τύπο της εποχής.
Αν πάρουμε στα σοβαρά αυτή τη διοικητική διαίρεση, τότε εκτός από (γιουγκοσλαβική) Μακεδονία δεν υπάρχουν επίσης Σλοβενία (αλλά «Ντράβσκα» Μπανοβίνα), Κροατία («Σάβσκα» και «Πριμόρσκα» Μπανοβίνα), Μαυροβούνιο («Ζέτσκα» Μπανοβίνα), Βοσνία-Ερζεγοβίνη («Ντρίνσκα» και «Βρμπάσκα» Μπανοβίνα), Βοϊβοδίνα («Ντουνάβσκα» Μπανοβίνα) και -φυσικά- ούτε Σερβία («Μοράβσκα» Μπανοβίνα). Η γελοιότητα του όλου επιχειρήματος, που προπαγανδίστηκε κι από επίσημα χείλη (Παπαθεμελής), είναι παραπάνω από προφανής.

ΜΥΘΟΣ 4ος
"Ονομασία των βορείων γειτόνων μας ως «Μακεδονία» συνεπάγεται αλυτρωτικές βλέψεις εις βάρος της Ελληνικής Μακεδονίας. "
Στην πραγματικότητα, οι παλιότερες εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της ελληνικής Μακεδονίας ουδέποτε στηρίχτηκαν σε «ονοματολογικές» παρανοήσεις. Κεντρικό επιχείρημα της Βουλγαρίας και της τιτοϊκής Γιουγκοσλαβίας (πριν από το 1950) ήταν η συνεχιζόμενη παρουσία μιας συμπαγούς σλαβόγλωσσης μειονότητας σε περιοχές της ελληνικής Μακεδονίας ή τα «ιστορικά δίκαια» που (υποτίθεται ότι) συνεπαγόταν η πληθυσμιακή σύνθεση της περιοχής πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους και την εγκατάσταση των προσφύγων της Μικρασίας.
Ακόμη κι αν η ΠΓΔΜ μετονομαζόταν «Δαρδανία», αυτό δεν θα εξαφάνιζε τις αναφορές των εκεί εθνικιστών σε «αλύτρωτους Δαρδανούς» της Β. Ελλάδας. Στη δε χώρα μας, θα γινόμασταν απλώς μάρτυρες της μετάλλαξης των «σλαβόφωνων Ελλήνων» σε «δαρδανόφωνους».
Της μόδας μέχρι το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε επίσης η «γεωπολιτική» επιχειρηματολογία («δικαίωμα» των εθνών να «αναζητήσουν» καλλιεργήσιμα εδάφη, θαλάσσιες οδούς κ.λπ.). Παρόμοια επιχειρήματα πρόβαλε τότε κι η επίσημη Αθήνα, ζητώντας επέκταση των ελληνικών συνόρων προς βορρά. Σήμερα, τέτοιοι ισχυρισμοί θεωρούνται από το Διεθνές Δίκαιο απαράδεκτοι, ενώ η ύπαρξη και προστασία των κατά τόπους μειονοτήτων έχει πλήρως αποσυνδεθεί από εδαφικές «διευθετήσεις».

ΜΥΘΟΣ 5ος
"Η (φαντασιακή) σχέση των Σλαβομακεδόνων με τους αρχαίους Μακεδόνες είναι μια ιστορική πλαστογραφία που χαλκεύθηκε από τα Σκόπια στα μεταπολεμικά χρόνια."
Στην πραγματικότητα, η υποτιθέμενη καταγωγή των σλαβόφωνων από τους αρχαίους Μακεδόνες υπήρξε αγαπημένο θέμα της ελληνικής προπαγάνδας, ήδη από τα μέσα του ΙΘ' αι.
Το πιστοποιούν σλαβόγλωσσα έντυπα που οι μακεδονομάχοι μοίραζαν στον τοπικό πληθυσμό, όπως η «Διακήρυξη του Ελληνομακεδονικού Συλλόγου της Αθήνας για τους αδελφούς μας Μακεδόνες» (1905) ή οι υποτιθέμενες «Προφητείες του Μεγαλέξανδρου» (1907). Ανάλογες θεωρίες συναντάμε και σε προφορικά κηρύγματα προς τους σλαβόφωνους χωρικούς (Στ. Ράπτης «Ιστορία του Μακεδονικού Αγώνος», Εν Αθήναις 1910, σ. 168). Πασίγνωστη είναι τέλος η αναγόρευση της σλαβομακεδονικής σε μετεξέλιξη της «ομηρικής» γλώσσας των αρχαίων Μακεδόνων από λογίους της εποχής (Τσιούλκας, Μπουκουβάλας κ.ά.), τα πονήματα των οποίων βρίσκουν μέχρι σήμερα ανταπόκριση σε ελληνικούς εθνικιστικούς κύκλους.
Εξίσου παλιά είναι η οικειοποίηση αυτής της «ιστορικής» επιχειρηματολογίας από τους ίδιους τους σλαβόφωνους Μακεδόνες -είτε αυτοί συντάσσονταν με τον ελληνικό εθνικισμό είτε όχι. Προξενική έκθεση του 1871 καταγράφει το στολισμό του «σλαβοβουλγαρικού» βιβλιοπωλείου των Βιτωλίων με την εικόνα του Μεγαλέξανδρου, ενώ το 1902 κομιτατζήδες κηρύσσουν πως «θέλουν να αναζωώσουν τον Μέγαν Αλέξανδρον» και το κράτος του. Την ίδια χρονιά, σλαβόφωνος πράκτορας του ελληνικού μηχανισμού καυτηριάζει δημόσια τους συμπατριώτες του που «πλανώνται πλάνην μεγάλην φρονούντες ότι είνε δυνατόν να είνε απόγονοι συγχρόνως τε του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Κρούμου» (Γ. Π. Κώνστας, «Ενέργειαι και δολοφονικά όργια του βουλγαρικού κομιτάτου», Εν Αθήναις 1902, σ. ιθ').
Παρά την οφθαλμοφανή αυθαιρεσία του, το όλο «γενεαλογικό» σχήμα έχει συνεπώς τη δική του προϊστορία. Στο κάτω κάτω, τι φταίνε αυτοί αν πήραν τοις μετρητοίς όσα τους κανοναρχούσαν οι «δικοί μας» φωστήρες;
Διαφορετικής τάξης ζήτημα αποτέλεσε η υιοθεσία του «Ηλιου της Βεργίνας» ως εθνικού εμβλήματος της ΠΓΔΜ το 1992. Ευθύς εξαρχής ήταν προφανές πως επρόκειτο για (εσπευσμένη) κατασκευή ενός διαπραγματευτικού χαρτιού προς ανταλλαγή, ενόψει μελλοντικού διακανονισμού. Το αποδεικνύει όχι μόνο η άνετη απεμπόλησή του το 1995, αλλά και η προνοητικότητα της ηγεσίας των Σκοπίων να απεικονίσει έναν διαφορετικό «ήλιο» στα κέρματα που έκοψε το 1993.

ΜΥΘΟΣ 6ος
"Το ελληνικό κράτος αδιαφόρησε επί μισόν αιώνα για τις κινήσεις των Σκοπίων. "
Στην πραγματικότητα, όπως εξηγεί σε απολογιστικό του κείμενο ο επίσημος ιστορικός του Μακεδονικού (κι εμπειρογνώμονας του ΥΠΕΞ επί τρεις τουλάχιστον δεκαετίες), Ευάγγελος Κωφός, «για τη διπλωματική μας Υπηρεσία, το θεωρούμενο από πολλούς ως "ανύπαρκτο θέμα" ήταν ένα πολύ υπαρκτό και ακανθώδες πρόβλημα. Υπήρξαν περίοδοι κατά τις οποίες το 50% των εισερχομένων ημερησίως εγγράφων στο αρμόδιο Βαλκανικό Τμήμα του Υπουργείου αναφέρονταν άμεσα ή έμμεσα στο Μακεδονικό».
Η σχετική παρανόηση οφείλεται στην επιλογή της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να θεωρεί το θέμα επισήμως «ανύπαρκτο», επιβάλλοντας αυτή τη γραμμή στα ελληνικά ΜΜΕ.
Ο Κων/νος Καραμανλής (ο παλιότερος) δεν είχε π.χ. κανένα πρόβλημα να εξηγήσει το 1980 στο γιουγκοσλάβο ομόλογό του, Μιγιάτοβιτς, πώς υποχρέωσε τον ελληνικό τύπο ν' αποσιωπήσει την απάντηση του γιουγκοσλαβικού ΥΠΕΞ σε ερώτηση «ενός δικού μας ανόητου δημοσιογράφου για το Μακεδονικό» («Αρχείο Καραμανλή», τ. 12ος, σ. 61).
Η αιτία αυτής της διατεταγμένης αυτολογοκρισίας δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Χάρη στη (μυστική) ελληνογιουγκοσλαβική «συμφωνία κυρίων» του 1962 για εκατέρωθεν αποχή από οποιαδήποτε δημόσια ανακίνηση του Μακεδονικού, το ελληνικό κράτος μπόρεσε να οργανώσει -χωρίς διεθνείς περιπλοκές- ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αφομοίωσης της σλαβόφωνης μειονότητας του βορειοελλαδικού χώρου. Σε αντάλλαγμα αποδέχθηκε de facto την ύπαρξη της Σ. Δ. Μακεδονίας, όπως πιστοποιεί η αναγραφή της ονομασίας σε ΦΕΚ όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων.
ΜΥΘΟΣ 7ος
"Η ηγεσία των Σκοπίων υπήρξε σταθερά αδιάλλακτη στο ζήτημα του ονόματος, απορρίπτοντας κάθε συμβιβαστική λύση."
Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση φρόντισε να απορρίψει πρώτη όλες τις εκδοχές σύνθετης ονομασίας που πρότειναν το 1992-93 οι μεσολαβητές της Ε.Ε. και του ΟΗΕ, όπως «Νέα Μακεδονία» (1.4.92) και «Nova Makedonija» (28.5.93).
Η δεύτερη απορρίφθηκε επίσημα (και) από τον Γκλιγκόροφ, μια μέρα όμως μετά το Μητσοτάκη.
Το ίδιο συνέβη και με τις βολιδοσκοπήσεις σε διμερές επίπεδο. Το Μάρτιο του 1992, κατά τη συνδιάσκεψη «Ελσίνκι-2» της ΔΑΣΕ, ο ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ Μάλεφσκι παρέδωσε σε μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας κατάλογο με πέντε εκδοχές σύνθετης ονομασίας («Μακεδονία του Βαρδάρη», «Βόρεια Μακεδονία» κ.λπ.) παροτρύνοντας σε άμεση από κοινού επίλυση του προβλήματος. Η ελληνική πλευρά απέρριψε το διάβημα με τη δικαιολογία ότι «η στιγμή δεν ήταν κατάλληλη». Τις ίδιες μέρες κλιμακώθηκε η εκστρατεία του (τότε) έλληνα ΥΠΕΞ, Αντώνη Σαμαρά, για αποτροπή οποιουδήποτε συμβιβασμού με το «ψευδοκράτος» - με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα σημερινά αδιέξοδα.
ΜΥΘΟΣ 8ος
"Οι εθνικιστικοί κύκλοι της ΠΓΔΜ απειλούν άμεσα την ασφάλεια κι εδαφική ακεραιότητα της Β. Ελλάδας. "
Η ύπαρξη εθνικιστών σε οποιαδήποτε χώρα είναι κάτι το αυτονόητο. Εντελώς διαφορετικό ζήτημα είναι η πραγματική επικινδυνότητά τους. Στην περίπτωση της ΠΓΔΜ, πολύς λόγος έγινε το 1991-93 για την αλυτρωτική συνθηματολογία του δεύτερου σε μέγεθος κόμματος της χώρας, του ΒΜΡΟ. Στην πραγματικότητα, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα από τον τοπικό τύπο, η ηγεσία του ΒΜΡΟ ήδη από το 1992 βρισκόταν σε επαφή με τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες -και συγκεκριμένα με τον ειδικό απεσταλμένο του Μητσοτάκη, στρατηγό Γρυλλάκη («Ιός» 22.12.2001).
Οταν το 1998 το ΒΜΡΟ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της ΠΓΔΜ, ακολούθησε έτσι πιο «ενδοτική» πολιτική απ' ό,τι οι προκάτοχοί του (ξεπούλημα στρατηγικών βιομηχανιών στο ελληνικό κεφάλαιο, κ.λπ.). Σύμφωνα με το «Βήμα» (3.6.2001), σύμβουλος του «εθνικιστή» πρωθυπουργού Γκεοργκίεφσκι «στις διαβουλεύσεις με την Αθήνα για την ονομασία» δεν ήταν άλλος από το Σταμάτη Μαλέλη -τον ίδιο άνθρωπο που, ως υπάλληλος του ελληνικού προξενείου, είχε ξεκινήσει το 1992 τις επαφές Γρυλλάκη-ΒΜΡΟ!
Απομένει το ζήτημα των εθνικιστικών αναφορών σε σχολικά βιβλία της ΠΓΔΜ. Κάποιες είναι όντως αλυτρωτικές, ενώ άλλες απλώς διαφέρουν από τη δική μας εικόνα για την ιστορία της περιοχής. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, που έχει ευρύτερες βαλκανικές διαστάσεις, υπάρχουν διακρατικές επιτροπές επιφορτισμένες με την αμοιβαία εκκαθάριση των σχολικών βιβλίων από κηρύγματα μίσους και σοβινιστικές υπερβολές.
Προϋπόθεση της δουλειάς τους συνιστά, ωστόσο, η απουσία έντασης μεταξύ των ενδιαφερόμενων χωρών.
ΜΥΘΟΣ 9ος
"Στην επικράτεια της ΠΓΔΜ ζει μια ευμεγέθης ελληνική μειονότητα."
Πρόκειται για ανυπόστατη κατασκευή που δεν στηρίζεται σε κανένα πραγματικό δεδομένο. Το αρχικό έναυσμα δόθηκε από μια σφυγμομέτρηση του περιοδικού «PULS» (1991) κατά την οποία, σε περίπτωση διάλυσης της ΠΓΔΜ, ένα 10,88 % των ερωτηθέντων θα προτιμούσε να ζήσει στην Ελλάδα κι όχι σε κάποια άλλη γειτονική χώρα -προτίμηση που από ελληνικά ΜΜΕ (και το Α2 του ΓΕΣ) ερμηνεύθηκε σαν εκδήλωση ελληνικής εθνικής συνείδησης!
Ακολούθησε η πανηγυρική υποδοχή της προκήρυξης μιας «Οργάνωσης Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας» (19.2.93), που σύντομα αποδείχθηκε κατασκεύασμα του εγχώριου «Στόχου». Οπως επισημαίνει και ο Κωφός, η όλη παραφιλολογία (στην οποία μετείχε ακόμη και η υφυπουργός Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού, ανεβάζοντας μάλιστα το ποσοστό της «ελληνικής μειονότητας» σε 18,6) «ενίσχυε την εντύπωση σε τρίτους ότι η Ελλάδα αναζητεί ή κατασκευάζει ερείσματα για επέμβαση στη γειτονική χώρα».

ΜΥΘΟΣ 10ος
"Η στάση της Αθήνας απέναντι στα Σκόπια υπήρξε σταθερά ενδοτική και καθόλου απειλητική. "
Στην πραγματικότητα, ο ελληνικός εθνικισμός φλέρταρε σοβαρά με την ιδέα της διάλυσης του «ψευδοκράτους». Εκτός από χιλιάδες διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους της Αθήνας ζητώντας «σπάσιμο των συνόρων» και «σύνορα με τη Σερβία» (10.12.92), τη «στρατιωτική πίεση» και το διαμελισμό της ΠΓΔΜ υποστήριξαν επίσης δημόσια προσωπικότητες όπως ο Στέλιος Παπαθεμελής, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο Κων/νος Βακαλόπουλος, ο Σαράντος Καργάκος, ο Χρήστος Πασσαλάρης ή ο τέως πρόεδρος Χρήστος Σαρτζετάκης. Στον αθηναϊκό τύπο δημοσιεύθηκαν σενάρια προέλασης του ελληνικού στρατού στο έδαφος της ΠΓΔΜ («Βήμα» 15.12.91 και 31.5.92), ακόμη και χάρτης με τις προτάσεις του ΓΕΕΘΑ για τα νέα σύνορα της Ελλάδας («Εθνος» 7.12.92).
Σ' ένα άλλο επίπεδο, ο ΥΠΕΞ Σαμαράς βάσισε μεγάλο μέρος της στρατηγικής του στην προοπτική αποσύνθεσης και κατάρρευσης του «κρατιδίου» (χάρη και στο πρώτο άτυπο ελληνικό εμπάργκο του 1992), ενώ γνωστές είναι οι διαβουλεύσεις με τους Μιλόσεβιτς και Ντράσκοβιτς για ελληνοσερβική «μοιρασιά» της ΠΓΔΜ.
Τέλος, διαφορετικής τάξης σχεδιασμοί για την «προληπτική» κατάληψη μιας «υγειονομικής ζώνης» εντός της ΠΓΔΜ σε περίπτωση επέκτασης των εκεί διακοινοτικών ταραχών συζητήθηκαν επίσημα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής τον Αύγουστο του 2001.
Το σίγουρο είναι ότι οι κάτοικοι δεν είναι διατεθειμένοι πλέον να παίξουν με την υγεία τους και με το μέλλον των παιδιών τους. Η επιλογή ενός άλλου πεδίου βολής μακριά από κατοικημένους χώρους και από ζωτικές καλλιέργειες είναι μονόδρομος για το ΓΕΣ.

(Ελευθεροτυπία, 7/11/2004)

Αναρτήθηκε από..
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ
Συντάχθηκε απο τον/την lexovitis

Το χωριό Κέλλη βρίσκεται στο βορειότερο μέρος του δήμου σε υψόμετρο 980 μέτρων και στις ρίζες του περνά η παλαιά εθνική οδός Θεσσαλονίκης Φλώρινας. Οι κάτοικοι του σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ανέρχονται σε 820. Το χωριό πήρε το όνομα του από την Ρωμαϊκή πόλη Κέλλα που αναφέρεται στα μεσαιωνικά οδοιπορικά ότι άνθισε στην περιοχή. Από την φορολογία που απέδιδε στον Τουρκαλβανό προκύπτει ότι το κατοικούσαν 100 περίπου οικογένειες. Δεν είναι εξακριβωμένη η πρώτη θέση του και είναι πιθανόν να είχε θέα προς τις λίμνες Πετρών και Βεγορίτιδας και κάποιο βίαιο γεγονός να τους οδήγησε στις παρυφές του όρους Βόρα για ασφαλή καταφύγιο στα δασώδη μέρη και τις σπηλιές του.
Οι κάτοικοι του χωριού κυρίως εργάτες γης και κτηνοτρόφοι έλαβαν μέρος στους αγώνες του έθνους καταβάλλοντας το ανάλογο τίμημα.
Η Κέλλη έγινε κοινότητα με την απελευθέρωση και το 1996 με το νομοσχέδιο "Καποδίστριας" εντάχθηκε στο διευρυμένο δήμο Αμυνταίου.

ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΙ ΧΩΡΟΙ

1. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΑΠΗΤΟΥΡΓΊΑΣ Στην Κέλλη λειτουργεί σχολή υφαντικής τέχνης εκμεταλλευόμενη την μακρά παράδοση τους σ ΄αυτό τον τομέα. Υπάρχουν πολλοί ξύλινοι αργαλειοί που οι Κελλιώτισες υφάντρες αποτυπώνουν με τρόπο καλλιτεχνικό στα υφαντά τους την παράδοσή τους.
2. ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
3. ΕΞΩΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ. Το εκκλησάκι βρίσκεται σε λόφο με πανοραμική θέα τόσο προς το χωριό όσο και προς το οροπέδιο της Εορδαίας .
4. ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ. Πολιούχος του χωριού.
(Πηγή: Δήμος Αμυνταίου -Ψηφιακός οδηγός της πόλης 2002)




Φλώρινα - Βεύη - Πέτρες - Αμύνταιο - Άγιος Παντελεήμονας - Κέλλη


Στη διαδρομή από τη Φλώρινα για το Αμύνταιο αξίζει μια παράκαμψη στη Βεύη. Βρίσκεται στη θέση αρχαίου ομώνυμου οικισμού, που η κατοίκησή του χρονολογείται από την ελληνιστική εποχή και τους ρωμαϊκούς χρόνους. Σώζονται επίσης ερείπια φρουρίου. Στην άκρη του χωριού διασώζεται η μικρή μονόχωρη εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ίδρυμα της οικογένειας του ιερέα Δούκα, που διακοσμήθηκε με τοιχογραφίες του 1460.
Παρά τις φθορές το εικονογραφικό πρόγραμμα διατηρείται στο σύνολό του. Πρόκειται για ένα σημαντικό σύνολο της σχολής ζωγραφικής της Αχρίδας στο 15ο αι. Το λιθόκτιστο σχολείο της Βεύης, κτίσμα του 1919, πρόκειται να στεγάσει το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Οι Πέτρες ανήκουν στο Δήμο Αμυνταίου.
Σε απόσταση 1,5 περίπου χλμ. από τον σύγχρονο οικισμό, σε τραπεζοειδή λόφο, ανασκάφηκε ελληνιστική πόλη, τα οικοδομικά τετράγωνα της οποίας διαμορφώνονται στις έντονες κλίσεις του εδάφους. Οι οδικές αρτηρίες εκμεταλλεύτηκαν τις ισοϋψείς καμπύλες του λόφου και διασταυρώνονται με στενούς κάθετους δρομίσκους. Οι πρωιμότερες οικιστικές φάσεις ανάγονται στον 3ο αι. π.Χ. η κύρια όμως οικιστική ανάπτυξη παρατηρείται κατά τον 2ο αι. π.Χ. Τα σπίτια είναι διώροφα χωρίς αυλή. Στο ισόγειο συνήθως είναι τα εργαστήρια και οι αποθηκευτικοί χώροι. Σε μια πλευρά υπάρχει χειρόμυλος ενώ στο κέντρο διαμορφώνεται εστία μαγειρικής.
Οι ανασκαφές έφεραν στο φως εργαστήρια κεραμικής, κοροπλαστικής και μεταλλοτεχνίας, τα οποία παρά τις τοπικές τους ιδιομορφίες, έχουν στενούς δεσμούς με αυτά της Πέλλας. Η καταστροφή της πόλης έγινε τον 1ο αι. π.Χ. Στον σύγχρονο οικισμό βρίσκεται η μεταβυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου, αντιπροσωπευτικό δείγμα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής της εποχής του. Το Αμύνταιο απέχει 27 χλμ. από την πόλη της Φλώρινας. Οφείλει την ονομασία του στον Αμύντα, στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Βρίσκεται κοντά στις λίμνες Πετρών και Βεγορίτιδας.
Η περιοχή είναι ξακουστή για τους αμπελώνες και τα περίφημα κρασιά, που ξεχωρίζουν για την ποικιλία στις γεύσεις, στα αρώματα και για το εκπληκτικό χρώμα τους. Έχει χαρακτηριστεί ως ζώνη Ο.ΠΑ.Π. (Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας). Εδώ κυριαρχεί η μοναδική ελληνική ποικιλία του ξινόμαυρου. Η ροζέ σαμπάνια, που παράγεται στο Αμύνταιο, είναι ο μοναδικός ροζέ φυσικός αφρώδης οίνος στην Ελλάδα.
Το οινοποιείο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών (Ε.Α.Σ.) Αμυνταίου είναι επισκέψιμο, όπως και το οινοποιείο της εταιρίας Βεγορίτις Α.Ε. Και τα δύο ανήκουν στους δρόμους του κρασιού της Μακεδονίας. Αμπελώνες βρίσκονται επίσης στα παραλίμνια κτήματα του Αγίου Παντελεήμονα. Στην περιοχή το 1896 κατά την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής ανακαλύφθηκε από Ρώσους αρχαιολόγους οικισμός και νεκροταφείο της Πρώιμης εποχής του Σιδήρου (1200 π.Χ.) με 376 τάφους. Οι ανασκαφικές έρευνες στο χώρο συνεχίζονται τα τελευταία χρόνια με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Στην όχθη της λίμνης Πετρών ήρθε στο φως προϊστορικός λιμναίος οικισμός, όπου πραγματοποιούνται ανασκαφικές εργασίες.
Στο χωριό υπάρχει μύλος του 17ου αι. χαρακτηρισμένος ως διατηρητέο μνημείο, που είναι επισκέψιμος. Στις ταβέρνες των παραλίμνιων οικισμών στη λίμνη των Πετρών και στη Βεγορίτιδα ο επισκέπτης μαζί με το περίφημο κρασί αξίζει να γευτεί τα φρέσκα λιμνίσια ψάρια, όπως είναι τα τσιρόνια, το γριβάδι αλλά και η πέστροφα σε συνδυασμό και με τις πιπεριές Φλωρίνης. Στο τέλος της διαδρομής βρίσκεται η Κέλλη. Το όνομα του οικισμού θεωρείται ότι προέρχεται από τη λατινική λέξη cella (= κελάρι), καθώς το χωριό μοιάζει με κλειστό χώρο σαν κελάρι, όπως είναι κτισμένο σε κοιλάδα που οριοθετούν τρία βουνά. Το κοινοτικό δάσος περιλαμβάνει οξιές, πεύκα, έλατα και άγριες λεύκες, πλούσια πανίδα (αγριογούρουνα, ελάφια, λαγούς, λύκους, αλεπούδες) και ορνιθοπανίδα (πέρδικες, γεράκια, τσίχλες). Στο χωριό διασώζεται η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου (1850). Επίσης λειτουργεί από τον Οργανισμό Πρόνοιας εργαστήριο Υφαντών και Ταπητουργίας χειροποίητων χαλιών.ΤΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ



Ενα πεδίο βολής φτηνό


ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

1. / 2.

Τα όμορφα χωριά -λέει- όμορφα καίγονται. Μην πάει ο νους σας σε πολέμους και τέτοια. Ακόμα και κατά τις ειρηνικές περιόδους, φροντίζουν τα πεδία βολής να ζουν οι κάτοικοι των γειτονικών περιοχών με το φόβο του ατυχήματος και της μόλυνσης.

Λες και κάποιος έχει πάρει ένα χάρακα και τράβηξε ευθείες γραμμές ανάμεσα σε τέσσερα χωριά και το τετράγωνο που σχηματίστηκε αποφάσισε να το παραδώσει στο έλεος της πολεμικής μηχανής. Είναι το πεδίο βολής των ενόπλων δυνάμεων στη Δυτική Μακεδονία, ανάμεσα στα χωριά Λόφοι, Κέλλη, Βεύη και Μελίτη!
Ομόφωνες αποφάσεις στους δήμους και τις κοινότητες της περιοχής ζητούν το αυτονόητο: να απομακρυνθεί αυτός ο εφιάλτης από τη ζωή τους. Να πάψουν τα άρματα να περνούν από τους δρόμους των χωριών τους, να σταματήσουν τα αεροπλάνα να βουτάνε πάνω από τα κεφάλια τους, τα ελικόπτερα να μην κατεβαίνουν ξυστά στις σκεπές των σπιτιών τους, τα βλήματα να μην πέφτουν στο γήπεδο που παίζουν τα παιδιά τους. Και όχι μόνο αυτό. Να τους αποδοθούν, επιτέλους, ελεύθερες οι ιδιοκτησίες τους, να πάψουν οι περιορισμοί στο πώς θα οργώσουν, πώς θα σπείρουν, πότε θα πηγαίνουν τα ζώα τους για βοσκή. Να σταματήσει η μόλυνση στα εδάφη και τα νερά τους.
Αλλά και η υπερσύγχρονη μονάδα της ΔΕΗ (ΑΗΣ Αχλάδας-Μελίτης) που κόστισε δισεκατομμύρια δεν απέχει ούτε ένα χιλιόμετρο από τους στόχους του πεδίου βολής. Ποιος είναι προετοιμασμένος για ένα βιομηχανικό ατύχημα στην περιοχή; Και ποιος εγγυάται την ασφάλεια εργαζομένων, κατοίκων και εγκαταστάσεων;
Στους Λόφους
Στο καφενείο των Λόφων μάς υποδέχεται μια παρέα κατοίκων. Ανάμεσά τους ο πρόεδρος Νίκος Μητσκόπουλος, ο προκάτοχός του Παύλος Γκιγκόπουλος και ο εκπρόσωπος της Κίνησης Πολιτών Μελίτης Αντώνης Πετκάνης.
«Η ιστορία του πεδίου αρχίζει το 1961», θυμάται ο κ. Γκιγκόπουλος, «όμως τότε ήτανε πολύ μικρό και ρίχνανε με κάτι παλιά τουφέκια και εμείς μάλιστα χαζεύαμε στις ασκήσεις αυτές. Από το 1997 όμως αρχίσανε οι μεγάλες ασκήσεις με άρματα και πυροβόλα και ελικόπτερα και το 2000 και 2001 έγιναν οι μεγαλύτερες».
«Μας κάψανε τότε όλα τα σπαρτά» συμπληρώνει κάποιος. «Καταστραφήκαμε χωρίς καμία αποζημίωση τότε. Ενα βλήμα σκότωσε 30 πρόβατα. Αυτοί κάνανε επίταξη και ορίσανε ενοίκιο με το έτσι θέλω σε 3.000 στρέμματα και μάλιστα καταθέτουν 300 δρχ. το στρέμμα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για να φαίνονται εντάξει. Φυσικά, κανείς ποτέ δεν τα πήρε αυτά τα χρήματα και δεν πρόκειται έτσι να τους νομιμοποιήσουμε».
Μας εξηγεί ο κ. Μητσκόπουλος: «Αυτό το χωριό έχει μία μοναδικότητα, ανήκει στους κατοίκους του. Κάποτε το αγοράσανε οι γέροι από τον μπέη τον Παπαγιάννη απ' ευθείας με πράξη που έγινε επίσημα το 1928. Αγοράσανε τη γη, τα δέντρα, τις πέτρες, όλα. Εξήντα έξι οικογένειες, άλλος λίγα άλλος πιο πολλά. Πουθενά δεν μπλέχτηκε το Δημόσιο. Τώρα λοιπόν όλα ανήκουν στους απογόνους, σε μας. Κανένας δεν θα δώσει ποτέ άδεια για το πεδίο».
Με ομόφωνη απόφασή του το τοπικό Συμβούλιο τον περασμένο Μάιο είχε ζητήσει την απομάκρυνση του πεδίου βολής: «Σύσσωμοι οι κάτοικοι του χωριού μας ζητούν τη γρηγορότερη απομάκρυνση του πεδίου βολής από την περιοχή μας, διότι, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία που έχουμε από το νοσοκομείο της Φλώρινας και το Θεαγένειο της Θεσσαλονίκης, οι περισσότεροι θάνατοι κατά 95% έχουν επέλθει από την ασθένεια του καρκίνου, για την οποία πιστεύουμε ότι έχει σχέση με τις πολλαπλές ασκήσεις που πραγματοποιούνται κάθε τρις και λίγο από τις ένοπλες δυνάμεις». Προειδοποιούσε, μάλιστα ότι «σε περίπτωση πραγματοποίησης ασκήσεων του στρατού, οι κάτοικοι των θιγόμενων δημοτικών διαμερισμάτων θα προβαίνουν σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας».
Και πράγματι. Μόλις εκδηλώθηκε την άνοιξη πρόθεση χρήσης του πεδίου βολής, οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και συγκεντρώθηκαν στα χωράφια τους εμποδίζοντας κάθε σκέψη για εκτέλεση ασκήσεων. Και τώρα ο πρόεδρος μας το επιβεβαιώνει: «Η απόφασή μας είναι ομόφωνη είτε έρθουν είτε δεν έρθουν εμείς θα είμαστε εκεί, όπως και στη μεγάλη κινητοποίηση πριν τους Ολυμπιακούς. Πάνω στους στόχους. Πριν από τις εκλογές σε λαϊκή συνέλευση είχαμε αποφασίσει ομόφωνα για την απομάκρυνση του πεδίου. Το ίδιο είχαν αποφασίσει και οι δύο δήμοι Μελίτης και Αμυνταίου. Ακόμα κι αν υπάρχουν κάποιες λίγες διαφωνίες που οφείλονται περισσότερο στην πολιτική του διαίρει και βασίλευε παρά στην πραγματικότητα. Λέει στο δήμο Αμυνταίου ο αρχηγός του ΓΕΣ ότι, αν φύγει το πεδίο βολής από τους Λόφους, θα φύγουν οι φαντάροι από το Αμύνταιο και θα καταστραφούν οι επαγγελματίες. Αυτό δεν είναι έτσι διότι, πέρα από το ότι μόνο 200 φαντάροι υπάρχουν πια στο Αμύνταιο (έχουν μεταφερθεί στο ΚΕΒΟΠ Καστοριάς), αυτοί που έρχονται με τα αεροπλάνα και τα τανκς για τις ασκήσεις δεν μένουν στο Αμύνταιο αλλά μεταφέρονται από μακρινά στρατόπεδα. Κι αυτό που θέλουν να υπονοήσουνε, ότι δεν αφήνουμε το πεδίο γιατί είμαστε εχθρικοί στην Ελλάδα, είναι ψέματα. Εμείς υπηρετήσαμε στο στρατό, η καρδιά μας χτυπάει στην ελληνική Βουλή, άλλο τα ήθη και τα έθιμα. Να το κόψουν όσοι λένε ότι εμείς δεν θέλουμε τον ελληνικό στρατό. Εμείς κάναμε παραχώρηση δυο μήνες για την Ολυμπιάδα με συμφωνία να μη γίνουν βολές και το πρόβλημά μας είναι μόνο το πεδίο βολής. Αν έρθει το ΝΑΤΟ και το φράξει, ποιος θα τολμήσει να κάνει τότε τίποτα. Δεν υπάρχει δράση του στρατού εδώ που δεν τη θέλουμε. Το πεδίο βολής, όμως, μας καταστρέφει . Είναι θέμα επιβίωσης. Ξέρεις τι είναι να πετάνε τα αεροπλάνα πάνω στο κεφάλι μας; Μας απαγορέψανε να μαζεύουμε τσάι απ' το βουνό, οι ίδιοι που λένε ότι δεν υπάρχει θέμα μόλυνσης. Το νερό μας περνάει μέσα από το πεδίο. Κι αυτά δεν μας τα λένε γραπτά. Προφορικά μας τα λένε. Στους 10 θανάτους οι 9 είναι από καρκίνο. Είμαστε μια μολυσμένη περιοχή. Να μας διώξουν, αν θέλουν, και να μας πάνε αλλού. Οχι να μας βάζουν περιορισμούς για το πότε και πώς θα βόσκουμε τα ζώα μας και θα καλλιεργούμε τα χωράφια».

Στη Μελίτη και την Κέλλη

Η επίσκεψη στο πεδίο βολής επιβεβαιώνει τους φόβους των κατοίκων. Ο χώρος εφάπτεται στις κατοικημένες περιοχές και το εργοστάσιο της ΔΕΗ.
Για να παρακάμψει μάλιστα το πεδίο βολής, η ΔΕΗ αναγκάστηκε να τοποθετήσει τους πυλώνες μεταφοράς υψηλής τάσης (με τη γνωστή επικίνδυνη ακτινοβολία) δίπλα στους Λόφους και ακριβώς στο ύψωμα πάνω από το γήπεδο του χωριού. Μία ακόμα παράπλευρη ζημιά του πεδίου βολής που θα στοιχίσει στους κατοίκους ακόμα και μετά την απομάκρυνσή του.
Μια άλλη πτυχή της υπόθεσης μας περιγράφει ο δήμαρχος Μελίτης Κώστας Τσακμάκης: «Εδώ μας εκβιάζουν με έμμεσους τρόπους και μας λένε ότι, αν φύγει το πεδίο, θα φύγει κι ο στρατός. Αλλά από το Κιλκίς γιατί δεν έφυγε ο στρατός και έρχονται εδώ για τις βολές και τις ασκήσεις τους; Το ίδιο και στη Θεσσαλονίκη. Κι από εκεί έρχονται. Εμείς παραμένουμε στην αρχική μας απόφαση να φύγει οριστικά το πεδίο βολής. Ηρθε πριν λίγο καιρό και ο βουλευτής κ. Κορτσάρης και μας ενημέρωσε για το τι σκέπτεται η κυβέρνηση και μας ζήτησε ένα χρονικό περιθώριο. Να αναστείλουμε δηλαδή τις κινητοποιήσεις για ενάμιση χρόνο, αλλά εμείς έχουμε αποφασίσει να φύγει. Προς το παρόν κι εκείνοι δεν προχωρούν σε ασκήσεις, προσέχουν. Από τη ΔΕΗ, όμως, που είναι δίπλα δεν έχουμε ακούσει επίσημη άποψη. Κάποιες οβίδες είχαν πέσει και κατά εκεί».
Το Δημοτικό Συμβούλιο Μελίτης αντέδρασε έντονα τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν το ταμείο Εθνικής Αμυνας ζήτησε από τους κατοίκους των Λόφων (που ανήκουν στο δήμο) να παραδώσουν εντός 20 ημερών τους τίτλους ιδιοκτησίας τους για να γίνει αναγκαστική απαλλοτρίωση. Με ομόφωνη απόφασή του διατύπωσε «την έντονη αντίθεσή του στην αναγκαστική απαλλοτρίωση» και επέμεινε ότι «η λειτουργία και η τυχόν επέκταση του πεδίου βολής μόνο αρνητικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες επιφέρει στην περιοχή».
Η Κέλλη είναι το χωριό που βρίσκεται πιο κοντά στους στόχους του πεδίου βολής. Εχει σημειωθεί και άμεσος κίνδυνος δυστυχήματος, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο συμβάντων του αστυνομικού τμήματος:
«Σας αναφέρω ότι κατά τις 19:30 της 17ης Σεπτεμβρίου 1992 κατέπεσε και εξερράγη βλήμα πυροβολικού σε απόσταση πενήντα μέτρων περίπου από την αριστερή πλευρά του κοινοτικού γηπέδου Κέλλης. Από τις πρώτες εκτιμήσεις αρμοδίων αξιωματικών που ειδοποιήθηκαν από την υπηρεσία μας, το βλήμα αυτό προέρχεται από τις διεξαγόμενες στρατιωτικές ασκήσεις. Σχετική έρευνα διεξάγει αρμόδιος πυροτεχνουργός του στρατού». Υπογράφει ο αρχιφύλακας Επ. Παπουτσάκης.
«Ηταν τότε σαράντα παιδιά μέσα στο γήπεδο», μας λέει ο πρόεδρος της Κέλλης Σωκράτης Εστές. «Το ίδιο έγινε και με το βλήμα που έπεσε στο κοπάδι και σκότωσε τριάντα πρόβατα. Του τα πληρώσανε τότε χρυσά και σώπασε. Φοβάται ο κόσμος». Μάταια ζητάει ο κ. Εστές να πληροφορηθεί από αρμόδια χείλη τους όρους και τις προδιαγραφές ενός σύγχρονου πεδίου βολής στην Ευρώπη: «Οροι ασφαλείας δεν υπάρχουν; Για μια μικρή γέφυρα υπάρχουν, όταν κατασκευάζεται. Στη Γερμανία ξέρουμε ότι ένα τέτοιο πεδίο πρέπει να απέχει από τον τελευταίο οικισμό 50 χλμ. Ρωτάμε τους αξιωματικούς, τους υπεύθυνους και κανείς δεν μας δίνει γραπτές αυτές τις προϋποθέσεις».
Ομως παρόμοια ευρωπαϊκή ντιρεκτίβα δεν υπάρχει. Θεωρείται ζήτημα εθνικής ασφάλειας και έχει αφεθεί στη διακριτική ευχέρεια κάθε κράτους-μέλους.
Στο Αμύνταιο
Στην κωμόπολη της περιοχής, το Αμύνταιο, η κατάσταση τίθεται με διαφορετικό τρόπο. Βέβαια και εδώ η απόφαση των δημοτικών εκπροσώπων είναι ομόφωνα υπέρ της απομάκρυνσης του πεδίου βολής. Ηδη από το Σεπτέμβριο του 2001 ο προηγούμενος δήμαρχος Κώστας Θεοδωρίδης με επιστολή του προς τον τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας κ. Τσοχατζόπουλο είχε ζητήσει την απομάκρυνση του πεδίου βολής και σημείωνε ότι «κατά την πραγματοποίηση βολών στο πεδίο βολής Λόφων την 30/8/01 δύο βλήματα παρεξέκλιναν της πορείας τους, με αποτέλεσμα να καταπέσουν έξω από τους στόχους που έχουν οριστεί και έξω από τη χωροθέτηση του πεδίου βολής, και να υπάρξει άμεσος κίνδυνος κατά της ζωής των κατοίκων της Κέλλης».
Το Δημοτικό Συμβούλιο στις 10/9/01 υιοθέτησε ομόφωνα τη διαμαρτυρία-πρόταση του δημάρχου. Αλλά και μετά τις δημοτικές εκλογές, το νέο Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε κι αυτό ομόφωνα στις 5 Δεκεμβρίου 2003 την απομάκρυνση του στρατοπέδου.
Ομως αυτές οι ξεκάθαρες και ομόφωνες αποφάσεις προσκρούουν στην εντύπωση ορισμένων επαγγελματιών ότι χωρίς πεδίο βολής θα χάσουν την πελατεία τους. Είναι αλήθεια ότι όλη η πόλη είχε στηθεί εδώ και δεκαετίες πάνω στην ύπαρξη των στρατοπέδων.
«Η πόλη του Αμυνταίου είναι αυτή που έχει υποστεί μεγάλη ζημιά από τη σταδιακή απομάκρυνση του στρατού τα τελευταία τριάντα χρόνια», μας λέει ο δήμαρχος Γιάννης Λιάσης. «Τα καλύτερα μέρη του Αμυνταίου είχαν παραχωρηθεί στο στρατό με ευνοϊκούς όρους δόμησης, αλλά και όλοι οι ελεύθεροι επιχειρηματίες στηρίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό στην ύπαρξη στρατού, γι' αυτό και εύκολα ορισμένοι πείθονται ότι η απομάκρυνση του πεδίου βολής συνδέεται με την ευρωστία των επιχειρήσεών τους. Στο Αμύνταιο, όμως, είχαν μείνει μόνο 200 φαντάροι πριν τις μεγάλες κινητοποιήσεις για το πεδίο βολής και είναι γνωστό ότι το ΚΕΒΟΠ έχει μεταφερθεί πλέον στην Καστοριά. Το πεδίο βολής και η παρουσία του στρατού είναι δύο εντελώς διαφορετικά θέματα. Κι όσο κι αν κάποιοι από το ΓΕΣ προσπαθούν να συνδέσουν εκβιαστικά τα δύο θέματα για να τρομάζουν τους κατοίκους, αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Εμείς θέλουμε το στρατό αλλά δεν θα γίνουμε ο υποδοχέας των βλημάτων όλης της Δυτικής Μακεδονίας. Εκείνο που εγώ δεν δέχομαι είναι ότι μέσα από την ιεραρχία του στρατού υπήρξε μια πίεση από στόματος αρχηγού ΓΕΣ ότι μέχρι 30 Σεπτεμβρίου εμείς έπρεπε να πάρουμε μια απόφαση, διότι διαφορετικά θα φύγει ο στρατός από το Αμύνταιο και το πεδίο βολής. Με ενόχλησε φοβερά αυτό, γιατί αυτά τα θέματα πρέπει να μην συνδέονται. Και στο Κιλκίς υπάρχει πολύς στρατός χωρίς πεδίο βολής. Τα στρατεύματα έρχονται από παντού και κάνουν βολές εδώ. Εμείς δεν τους λέμε καν να μην υπάρξει ένα πεδίο βολής κάπου στο νομό. Αλλά όμως να το μεταφέρουν κάπου αλλού, μακριά από τα χωριά και τα χωράφια και τα βοσκοτόπια».
Η πίεση αγγίζει τα όρια της ανοιχτής απειλής από γνωστούς-αγνώστους: «Δεν σας κρύβω ότι μετά από αυτές τις αποφάσεις που πήραμε, εγώ βρήκα μέσα στο γκαράζ του σπιτιού μου χαρτάκια που έλεγαν "ή φέρνετε στρατό ή γκαζάκια! Αποφασίστε!". Το ίδιο κι ο πρόεδρος του συμβουλίου, ο κ. Τατσίδης. Αυτόν τον εκβιασμό δεν θα τον δεχτούμε».
Σε μια προσπάθεια να εκτονωθεί η κατάσταση, ο επιτελάρχης του Α' Σώματος Στρατού εισηγήθηκε τον Μάιο του 2003 ορισμένα μέτρα για να καθησυχάσει τους κατοίκους: Ανακοίνωσε «ενέργειες για αναστολή των απαλλοτριώσεων μέχρι οι Δήμοι να δηλώσουν έτοιμοι προς τούτο», υποσχέθηκε ότι δεν θα πάρει ΝΑΤΟϊκές διαστάσεις το πεδίο βολής, βεβαίωσε ότι «δεν υπάρχει περίπτωση ατυχήματος», ότι οι ζημιές στις καλλιέργειες θα αποζημιώνονται άμεσα, ενώ οι ζημιές στο οδικό δίκτυο θα αποκαθίστανται από το Μηχανικό. Τα άρματα δεν θα διέρχονται από κατοικημένους τόπους και τα ελικόπτερα δεν θα περνούν πάνω από τα χωριά. Ανέλαβε, μάλιστα και μεταφορά των ποιμνιοστασίων «με μέριμνα της στρατιωτικής υπηρεσίας».
Είναι όμως τέτοια η χωροθέτηση του πεδίου βολής που και να ήθελε ο στρατός δεν θα μπορούσε να τηρήσει αυτές τις υποσχέσεις. Αλλά για να χρυσωθεί το χάπι, ο επιτελάρχης υποσχέθηκε ότι ο στρατός θα αγοράζει προμήθειες «από τα γύρω χωριά» και ότι «κατά τη διάρκεια των ασκήσεων το προσωπικό θα λαμβάνει έξοδο κατά τις ελεύθερες ώρες στα χωριά της περιοχής».
Οσο για τους εκπροσώπους των πολιτικών κομμάτων, οι κάτοικοι παραπονιούνται ότι τους συμπαρίστανται μόνο οι εκάστοτε αντιπολιτευόμενοι.
Πάντως σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου στη Φλώρινα, ο Γιώργος Λιάνης τέθηκε ανοικτά υπέρ της απομάκρυνσης του πεδίου βολής και ζήτησε να μην γίνει δεκτός ο εκβιασμός των στρατιωτικών, ενώ ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Κορτσάρης φαίνεται ότι δεν μπορεί να συμμεριστεί αυτή την άποψη. Είναι, βλέπετε, δύσκολο να στενοχωρήσει τον στρατό από όπου κι ο ίδιος προέρχεται. Υποστηρίζει την παραμονή του πεδίου βολής με αντισταθμιστικά οφέλη για τους κατοίκους («Φωνή της Φλώρινας», 11/6/04). Τι αντισταθμιστικό όφελος μπορεί να βρεθεί για τον θάνατο;
Την ίδια στιγμή, βέβαια, δεν δυσκολεύεται ο πρόεδρος της τοπικής επιτροπής του κυβερνώντος κόμματος Στέργιος Κιάνας να συναινεί στις ομόφωνες αποφάσεις περί απομάκρυνσης.

Αναρτήθηκε από..
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

H ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ & Η ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Σωτήριον έτος 1993

Του Ανδρέα Γούλα

Η αφετηρία των διεκδικήσεων της Τουρκίας και τα θέματα που αποτελούν το πακέτο της εξωτερικής της πολιτικής , σε σχέση με την Ελλάδα είναι η εξής :

Κύπρος , Αιγαίο , Δυτική Θράκη , Νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, Εναέριος και Θαλάσσιος χώρος. Αλλά ας εξετάσουμε κάπως πιό αναλυτικώς την περιβόητη Συμφωνία του Νταβός :

Τον Ιανουάριο του 1988, έγινε η συνάντηση Α. Παπανδρέου και Τ. Οζάλ, στην πολίχνη Νταβός της Ελβετίας . Κατά τη συνάντηση αυτή , συζητήθησαν τα εξής θέματα :

1.Περιουσίες της ελληνικής ομογένειας της Τουρκίας .

2. Αιγιαλίτις Ζώνη.

3. Υφαλοκρηπίδα .

4. Εναέριος χώρος .

5. Θέματα ΝΑΤΟ.

6. Κυπριακό.

Ολα αυτά τα ζωτικής σημασίας γιά την ύπαρξη της Ελλάδας θέματα , τα ξεπούλησε στους Τούρκους η υπό τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Α . Παπανδρέου ελληνική αντιπροσωπεία . Για να δικαιολογήσει κατόπιν ση Βουλή των Ελλήνων αυτό το ξεπούλημα δήλωσε “Mea Culpa”, αλλά και ότι η συμφωνία ήταν καλή γιατί πέτυχε το : “μη πόλεμος”. Αυτό βέβαια δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια , διότι κι’ αν ακόμα απειλήθηκε με πόλεμο, η ευθύνη του τότε πρωθυπουργού ήταν ακόμα μεγαλύτερη , διότι δεν κατήγγειλλε την Τουρκία γι’ αυτό τον εκβιασμό.

Τους λόγους που αποφάσισεν ο Ανδρέας Παπανδρέου για να μεταβεί στο Νταβός με όλη τη χαρούμενη συντροφιά του, καθώς και πως παραγράφτηκε η τεράστια οφειλή της Χριστίνας Ωνάση προς το Ελληνικό Δημόσιο, καθώς και για το πως κατάφερε ο Γιώργος Λούβαρης να μπεί το όνομά του στο περιβόητο ΤΕLΕX του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας προς τη γαλλική εταιρία “ΜΑΤRΑ” και να εισπράξει την προμήθεια για τους πυραύλους ΜAGIC 2 , καθώς και τι συνέβη στο Νταβός , το αναφέρει χωρίς ποτέ να διαψευσθεί ο αρχηγός της προσωπικής ασφάλειας του Ανδρέα Παπανδρέου, αστυνόμος κ. Βασίλεος Κεραμάς στο βιβλίο του με τον τίτλο : “ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΙ” {Σελίδες 161 – 162}.

Χαρακτηριστικώς αναφέρω ότι ο κ. Γ. Λούβαρης παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη για αυτή την απάτη , καθώς και ότι πριν από την εκδίκαση της σχετικής υπόθεσης , για να προκαταλάβει τη Δικαιοσύνη ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου , έφτασε στο σημείο να δηλώσει δια των Μ.Μ.Ε. ότι : “Ο Γιώργος Λούβαρης είναι φίλος μου !... Τελικώς παρά την πρωθυπουργική παρέμβαση καταδικάσθηκε σε τέσσερα έτη φυλάκιση , την οποίαν δεν εξέτισε εξαπατήσας τη Δικαιοσύνη δηλώνοντας ότι πάσχει από την ανίατη ασθένεια “σκλήρυνση κατά πλάκας”, οπότε του επέτρεψεν η ... αδέκαστη Ελληνική Δικαιοσύνη να εκτίσει την ποινή του στο… σπίτι του ! Οταν δε αυτή έληξε , θεραπεύτηκε αυτομάτως από αυτή την ανίατη ασθένεια και ο δημιουργηθείς από το ΠΑΣΟΚ μεγαλοεπιχειρηματίας και υλοποιήσας το όνειρο του Ανδρέα Παπανδρέου για την απόκτηση του Ολυμπιακού , κ. Σωκράτης Κόκκαλης, τον διόρισε Γενικό Αρχηγό της λαοφιλούς αυτής ποδοσφαιρικής ομάδας . Επίσης ο κ. Γ. Λούβαρης εμφανίσθηκε και ως ο αντιπρόσωπος της εταιρίας ΝΤΑΣΟ και εισέπραξε και την προμήθεια για την αγορά από την Ελλάδα , των γαλλικών αεροσκαφών ΜΙΡΑΖ , που χρεώθηκαν στο διπλάσιο της αξίας τους , που ήσαν και τυφλά , διότι δεν ήσαν εφοδιασμένα με το σύστημα της πρόσθιας σάρωσης των ραντάρ τους . Δηλαδή σε κάποια αερομαχία ήσαν εντελώς άχρηστα , οπότε πληρώσαμε και καπέλο για την τοποθέτηση αυτού του συστήματος εν συνεχεία !...

Αλλά ας έρθουμε στα αποτελέσματα της Συμφωνίας του Νταβός :

α} Σχετικώς με τις περιουσίες των Ελλήνων : Υποσχέθηκε ο Οζάλ ότι θα γίνει άρση του μυστικού διατάγματος του 1964, με το οποίο είχαν μπλοκαριστεί οι περιουσίες όλων των Ελλήνων προσφύγων που αναγκάσθησαν να καταφύγουν στην Ελλάδα κατόπιν των διωγμών των ετών : {1955 , 1964 , 1974}. Αυτή τη δήθεν χειρομία καλής θέλησης , θα την έκανε έτσι κι’ αλλιώς η Τουρκία για να αρθούν τα εμπόδια για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Τελικώς οι περιουσίες των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης είναι ακόμα μπλοκαρισμένες .

β} Σχετικώς με την Αιγιαλίτιδα Ζώνη : Η Αγκυρα κατά παράβαση των κανόνων της διεθνούς νομιμότητας , που απαγορεύουν τη χρήση βίας αλλά και την απειλή χρήσης βίας , έχει διακηρύξει δημοσίως από το 1976 , επικυρωθέν και από τη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνεύλευση του 1995, ότι η άσκηση εκ μέρους της Ελλάδας του αναφαίρετου κυριαρχικού της δικαιώματος , με βάση τη σύμβαση του 1982 , για το “Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας” να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν. μ., θα θεωρηθεί από την πλευρά της ως αιτία πολέμου . {Casus belli}.

γ} Σχετικώς με την υφαλοκρηπίδα : Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο, που δεν αναγνωρίζει το κατοχυρωμένο δικαίωμα στα νησιά να έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα . Προβάλλει δε γι’αυτό μια θεωρία που δεν έγινε αποδεκτή από τη σύμβαση του 1982 , ότι δηλαδή η υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, αποτελεί προέκταση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας των Μικρασιατικών ακτών της , που εκτείνεται μέχρι το μέσον του Αιγαίου. Με βάση αυτό τον παραλογισμό, οι ελληνικές κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ , ανέστειλαν τις υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο, μέχρι να ρυθμιστεί τελικώς το ζήτημα . Η ρύθμιση που προτείνει η Τουρκία είναι να γίνει διμερής συμφωνία αυτού του ζητήματος , με βάση την αξίωση της ευθυδικίας {Equity}, που προϋποθέτει την επιβολή του “δικαίου του ισχυροτέρου”.

δ} Σχετικώς με τον εναέριο χώρο : Η Τουρκία μετά από την κρίση του 1974 , έπαψε να αναγνωρίζει τον εληνικό εναέριο χώρο των {10} ν.μ. στο Αιγαίο, αμφισβητεί το F.I.R. Αθηνών και δεν υποβάλλει τα απαιτούμενα σχέδια πτήσεων των Α/Φ της στο Αιγαίο.

ε} Σχετικώς με τα θέματα ΝΑΤΟ : Επιτεύχθηκε η συνεργασία Ελλάδας – Τουρκίας σε θέματα τρομοκρατίας , που σημαίνει κυρίως τη συνεργασία των δύο χωρών κατά των Κούρδων και της Ε.Ο. 17 Νοέμβρη ! Επίσης η Αγκυρα εγείρει αξίωση μη εξοπλισμού της Λήμνου και της Σαμοθράκης , καθώς και όλων των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου και την αποστρατιωτικοποίηση της Δωδεκανήσου. Και ενώ με τον πρόσφατο διχοτομικό χάρτη πρόσθεσε ένα ακόμα ζήτημα για διαπραγμάτευση , δεν παραλείπει σε κάθε ευκαιρία να προβάλλει και το “μειονοτικό” των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης, αποκαλώντας τους Τούρκους .

στ} Σχετικώς με το Κυπριακό : Δεν παρουσιάστηκε καμιά εξέλιξη. Για τους αγνουμένους τίποτα και η στάση του Ντενκτάς κατόπιν των εντολών της Τουρκίας σκληραίνει περισσότερ.

Επίσης με το “Μνημόνιο Παπούλια – Γιλμάζ” της Βουλιαγμένης , η Τουρκία αφού κατόρθωσε να απαλειφθεί η έννοια του σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας , που αφορά όλο το πλέγμα : “Εναέριος χώρος , Αγιαλίτις Ζώνη” {δηλαδή τα σύνορα της χώρας } καθώς και “Υφαλοκρηπίδα”, πέτυχε την κατοχύρωση του δικαιώματος διεξαγωγής εθνικών στρατιωτικών ασκήσεων και επιχειρήσεων “έρευνας και διάσωσης” στον διεθνή εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου χωρίς , να προσδιορίζονται τα όρια αυτού του χώρου , αφού απουσιάζει οποιαδήποτε σαφής δέσμευση από την πλευρά της , για την αναγνώριση των δεδομένων ελληνικών συνόρων στο Αιγαίο !... Η επιτυχία αυτή της τουρκικής διπλωματίας ήταν τόσο μεγάλη, που κατά την επιστροφή του στην Αγκυρα ο Γιλμάζ , αναφώνησε θριαμβευτικώς ότι : “Βάλαμε νομικώς πόδι στο Αιγαίο”. Αν τώρα αναλογισθούμε εναντίον “τίνος εχθρού” μπορεί να διεξάγονται αυτές οι ασκήσεις , τότε θα αντιληφθούμε και το μέγεθος του κινδύνου, αλλά και των παραχωρήσεων που έγιναν. Δεδομένου ότι , τα εν ασκήσει τουρκικά μαχητικά Α/Φ, έχουν τη δυνατότητα να πλήξουν οποιονδήποτε στόχο μέσα σε λίγα λεπτά , ακόμα και την Αθήνα . Το ίδιο ισχύει και για το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό !...

Για την επιβεβαίωση της σοβαρότητας αυτού του θέματος , καθώς και για τις τουρκικές προθέσεις, αναφέρουμε κατωτέρω δύο πολύ σημαντικά έγγραφα :

Α} Την καταγγελία του αντιστρατήγου ε.α. “Ανδρέα Σιαπκαρά” , στις 17 Ιανουαρίου 1989. Με αυτήν καταγγέλλει ο στρατηγός, ότι το διάταγμα της Τουρκίας , δεν είναι νόμος αλλά “Αnchluss” {προσάρτηση} σε βάρος του Ανατολικού Αιγαίου και των νήσων του και ότι αποτελεί νέο “Μόναχο”, που απειλεί το Αιγαίο, όσον απείλησε την Οικουμένη η στρατηγική υποχώρηση των Τσάμπερλαιν και Νταλαντιέ του 1938.

Στην αναφορά του προς τη Βουλή, δηλώνει ξεκάθαρα ο στρατηγός Σιαπκαράς βετεράνος “Ιερολοχίτης” και με ισχυρή προσωπικότητα σο ΝΑΤΟ, τα εξής :

“Αν η Ελλάς δεν αντιδράσει σθεναρώς υπεραμυνομένη της ακεραιότητάς της , τότε σημαίνει ότι Κυβέρνηση και Βουλή παραδίδουν την Ελλάδα στην Τουρκία” .

Εν συνεχεία αναλύει γιατί χρησιμοποίησε τον όρο προσάρτηση :

α} Εξαρθρώνει το αμυντικό σύστημα της Ελλάδας .

β} Καταλύει την ελληνική κυριαρχία πάνω από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

γ} Καταργεί τα χωρικά ύδατα των ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου.

δ} Εξαφανίζει τον ελληνικό εναέριο χώρο πάνω και γύρω από τα ελληνικά νησιά .

ε} Αφαιρεί ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα από τα ελληνικά νησιά .

στ} Καταργεί το F.I.R. {Flight Information Region – Περιοχή Πληροφόρησης Πτήσεων Αθηνών.

ζ} Αίρει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα από το Ανατολικό Αιγαίο.

η} Μεταβάλλει τους νησιώτες μας του Ανατολικού Αιγαίου σε μειονότητα εντός της τουρκικής επικρατείας .

θ} Μετατρέπει σε τουρκικές επαρχίες τις περιοχές του Ανατολικού Αιγαίου και της Βορείου Κύπρου .

Σε σχετική δε ερώτηση δημοσιογράφων στις 5 Φεβρουαρίου 1989, της εφημερίδας “ΕΘΝΟΣ” ότι : Αφού οι συνέπειες του τουρκικού νόμου είναι τόσον σοβαρές , ποία είναι η ερμηνεία που μπορείτε να δώσετε για τις χλιαρές ελληνικές αντιδράσεις , απάντησε ως εξής :

“Δύσκολο το ερώτημα . αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω με σαφήνεια και παρρησία. Δύο πράγματα πρέπει να συμβαίνουν. Η είναι ανίκανη η πολιτική διοίκηση να εκτιμήσει τη σοβαρότητα της τουρκικής ενέργειας , ή το πνεύμα του Νταβός απαιτεί και συνειδητές υποχωρήσεις στο Αιγαίο ! Η ελληνική κυβέρνηση σε ανακοίνωσή της στις 10 Ιανουαρίου 1989, χαρακτηρίζει την τουρκική πράξη ως απαράδεκτη ενέργεια αντιτιθεμένη προς τον διεθνή νόμο. Δεν μπορεί δε να αντιληφθεί τη σκοπιμότητά της , ιδίως σε μιά εποχή που έχουν δρομολογηθεί διαδικασίες για τη βελτίωση της ατμόσφαιρας και τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών...

Η ελληνική κυβέρνηση όπως αποδεικνύεται από το επίσημο ανακοινωθέν και τις αντιδράσεις της , δεν σταθμίζει ορθώς την όλη κατάσταση. Αν λοιπόν δεν πρόκειται για εγκληματικά λαθεμένη εκτίμηση , είμαστε υποχρεωμένοι να διερευνήσουμε την άλλη εκδοχή , την εκδοχή δηλονότι , κατά την οποίαν το πνεύμα του Νταβός , αξιώνει συνειδητή ελληνική αναδίπλωση στο Αιγαίο”.

Β} Την οδηγία του Τούρκου πρωθυπουργού στις 14 Ιουνίου 1985 :

"""

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΓΚΥΡΑ . ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ .

ΘΕΜΑ : ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΧΑΡΤΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ.

ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ : 14 – 6 – 1985 .

1. Στο Αιγαίο Πέλαγος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας δεν υπάρχει οριοθετημένο επίσημο σύνορο και σύμφωνα με τους κανόνες

του διεθνούς δικαίου , το Αιγαίο διέπεται από το καθεστώς μισοανοιχτής θάλασσας .

2. Παρά τα ανωτέρω η Ελλάδα προσπαθεί να εμφανίσει σαν σύνορο τη γραμή των νησιών της Ανατολίας , για να προβάλλει την

κρατική της εξουσία στο Αιγαίο. Επειδή διαπιστώθηκε ότι : “Χάρτες και έντυπα”, που τυπώθησαν στην Τουρκία , προφανώς εκ

παραδρομής , οριοθετούν το Αιγαίο, ζητείται να ανασταλεί ή και να διορθωθεί η εκτύπωση ανατύπωση παρομοίου υλικού που

μακροπρόθεσμα τείνει να δικαιολογήσει ότι το Αιγαίο ανήκει στην Ελλάδα .

3. Για τη σχετική διόρθωση και προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοια λάθη ζητείται :

α} Να διορθωθούν όλοι οι χάρτες και οι άτλαντες δημοσίας και ιδιωτικής χρήσεως σε όλη την επικράτεια .

β} Να γίνουν οι δέουσες συστάσεις σε συναφείς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και οργανισμούς .

γ} Να κοινοποιηθούν οι σχετικές “διορθωτικές” οδηγίες σε όλες τις τουρκικές δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες – αντιπροσωπείες

εξωτερικού.

δ} Να γίνουν οι απαραίτητες συστάσεις στο προσωπικό των “αρμοδίων καθ’ ύλην υπηρεσιών” .

4. Οσον αφορά τη “νέα σήμανση” των χαρτών που τυπώνονται στο εσωτερικό της χώρας :

α} Δεν θα υπάρχει οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στη θάλασσα .

β} Η λέξη Ελλάς θα αναγράφεται μόνο επί της Ηπειρωτικής Ελλάδος .

γ} Η λέξη Θράκη θα αναγράφεται ώστε να καλύπτει τις Τουρκία – Ελλάδα - Βουλγαρία .

δ} Δεν θα αναγράφονται ονόματα “θαλασσών – πελάγων” όπως “Θρακικό Πέλαγος” κ.ο.κ..

ε} Τα τοπονύμια θα αναγράφονται στην τουρκική , όπως αντί Ιμβρος “Gokceada” {Γιοκτσεάντα } αντί Εβρος “Meric”. {Μέριτς}.

στ} Η λέξη Δωδεκάνησα θα αναγράφεται μόνο επί των Δωδεκανήσων, χωρίς να επεκτείνεται στα διεθνή ύδατα .

Ο Πρωθυπουργός

"""

Δηλαδή η Τουρκία θέτει υπό αμφισβήτηση όχι μόνο τον εναέριο και τον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου, αλλά και τον χερσαίο χώρο της Ελλάδας και δηλώνει κατάφωρα ότι έχει επεκτατικές βλέψεις και στην περιοχή της Δυτικής Θράκης . Η δε ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου πρωθυπουργό και τον Κάρολο Παπούλια υπουργό Εξωτερικών, τα επικύρωσε όλα αυτά στο Νταβός και στη Βουλιαγμένη , αφού γνώριζε τη σχετική οδηγία του Τούρκου πρωθυπουργού. Αρα ο στρατηγός Α. Σιαπκαράς είχε δίκαιο αναφέροντας τον όρο : “Anchluss” δεδομένου ότι κατά τον ορισμό S.A.R. του ΝΑΤΟ για : “Ερευνα και Διάσωση”, {Search And Rescue} σημαίνουν τα εξής :

“ Χρήση αεροσκαφών, πλοίων επιφανείας , υποβρυχίων και άλλου ειδικού εξοπλισμού, για τη διάσωση ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο στη θάλασσα και στην ξηρά”.

Αυτό σημαίνει ότι οι κινήσεις και οι βουλές των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας, μέσα στο χώρο που καθορίζει ο τουρκικός νόμος της 7ης Ιανουαρίου 1989, θα είναι ανεξέλεγκτος από ελληνικής πλευράς, ενώ κατά το μεγαλύτερο μέρος του είναι ελληνικός . Ετσι το συμπέρασμα τελικώς είναι ότι η πολιτική του κατευνασμού έναντι επιθετικών δυνάμεων, ουδέποτε στην ιστορία στάθηκε ικανή να ανακόψει τις ορέξεις τους και ότι όπως έλεγαν οι αρχαίοι Ελληνες : “Δικαία γλώττα έχει κράτος μέγα”. Μιά μικρή χώρα όπως η Ελλάδα , δεν πρέπει να επαναπαύεται μόνον από τη διεθνή κατοχύρωση των δικαιωμάτων της , γιατί θα τα δεί να ανατρέπονται αν δεν είναι έτοιμη να τα υπερασπίσει με όλα τα μέσα .

Αναλογιζόμενοι όλα αυτά μας έρχεται στο νού η προτροπή του “John Adams” :

“Δίδαξε τους πολιτική και πόλεμο, έτσι ώστε οι γιοί τους να έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν ιατρική και μαθηματικά, για να δώσουν στα παιδιά τους την ευκαιρία να μελετήσουν ζωγραφική , ποίηση , μουσική και αρχιτεκτονική . . . ."

Αυτό πρέπει να ισχύσει για την Ελλάδα η οποία έχει την ατυχία να βρίσκεται απέναντι σε γείτονες , οι οποίοι έχουν σαφείς και δηλωμένες προθέσεις και σχέδια για την ανατροπή των κατοχυρωμένων διεθνώς δικαιωμάτων της. > > >

============================

Υ.Γ. 1. ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΠΤΟΜΕΝΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ

ΤΟΥΣ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ.

2. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ (ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΩΝ)

ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝΤΕΣ. ΠΕΡΙΜΕΝΟΜΕ ΤΑ E-MAIL ΣΑΣ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΦΙΛΙΚΑ

ΑΝΤ. ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ

ΜΕΛΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Αναρτήθηκε απο..

ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ.

mail: stathis.f@windowslive.com