ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ;


Για την Ορθοδοξία μνημόσυνο σημαίνει θρησκευτική τελετή με κόλλυβα στην μνήμη των νεκρών, μαζί με δέηση για την ανάπαυση της ψυχής τους.

Ερευνώντας την ιστορία των μνημόσυνων ανακαλύπτουμε ότι αυτά έχουν την προέλευση τους, από τους αρχαίους Έλληνες ειδωλολάτρες Κανένα απολύτως χωρίον της Καινής Διαθήκης δεν αναφέρει για μνημόσυνα νεκρών και τη μετά θάνατον συγχώρηση μέσο αυτών. Το έθιμο των μνημόσυνων το βρίσκουμε στην αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι με τη δεήσεις και θυσίες και προσφορές θα μπορούσαν να πετύχουν από τους θεούς συγνώμη για τα αμαρτήματα των νεκρών. Υπήρχαν μάλιστα και ιερείς για να κάνουν τις ιεροτελεστίες

Οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν μνημόσυνα την Τρίτη ημέρα μετά τον θάνατον, την ενάτη και την τριακοστή και τελούσαν και νεκρόδειπνα. Γενικά σε όλη την Ελλάδα έκαναν μνημόσυνα υπέρ των νεκρών (Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου Τόμος 13ος σελ. 695).

Αυτές τις αδιάψευστες επιβεβαιώνει και η Εκκλησιαστική ιστορία Β.Στεφανίδου σελ.120 με τα εξής "Παρά τοις Εθνικοίς υπήρχον μνημόσυνα των νεκρών , γεύματα κατά την τρίτην, ενάτην και τραικοστή ημέρα μετά την ταφή, και κατ έτος κατά την επέτειον των γενεθλίων του αποθανόντος. Κατ εξωτερικήν όλως αναλογίαν εισήχθησαν τα Χριστιανικά μνημόσυνα εις τας αυτάς περίπου ημέρας μετά την ταφή, ήτοι , Τρίτη, ενάτη, τεσσαρακοστήν ημέρα και επέτειο του θανάτου". Ενόμισαν κατ αρχήν ότι τα μνημόσυνα δεν αντίκεινται στην ορθή πίστη, ενώ στην ουσία καταργούν το Ευαγγέλιο. Καταφανές λοιπόν είναι το γεγονός ότι τα ειδωλολατρικά μνημόσυνα υιοθέτησαν οι Εκκλησίες της Δύσης και της Ανατολής, παραβαίνοντας την διδασκαλία του Ευαγγελίου του Χριστού. Αυτή η παρατυπία ήταν φυσικό να εξεγείρει και ορισμένους από τους πατέρες.

Ο Χρυσόστομος γράφει "Μετά τον θάνατο δεν είναι πλέον καιρός μετανοίας, και εν τω άδη η ψυχή η οποία ενεκρώθει δια της αμαρτίας δεν μπορεί πλέον να επανέλθει εις την ζωήν, την κατά Θεόν". Και ο Ιωάν. Δαμασκήνος "Εις τον αιώνα τον οποίο ευρισκόμεθα, είμεθα ικανοί και να πράξωμεν και να ενεργήσωμεν, εις Δε το μέλλοντα δεσμούνται πάσαι αι πρακτικαί δυνάμεις της ψυχής και δεν υπάρχει ευκαιρία να πράξωμε τι αγαθόν για την άφεσιν των αμαρτιών". Ο Ιησούς Χριστός όμως παραγγέλει στο κατά Λουκά κδ'47 "να κυρηχθεί εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη". Δυστυχώς η ειδωλολατρική αυτή συνήθεια των μνημοσύνων υιοθετήθηκε από την μεταποστολική εκκλησία και ενέπνευσε εις τον λαόν που είχε άγνοια του ευαγγελίου πολλές μωρές και ανόητες αντιλήψεις.Σε άλλες περιπτώσεις έκαναν τα σαράντα, δύο-τρεις ημέρες πιο πριν για να πάνε τα κόλλυβα στον άλλο κόσμο πριν από τον νεκρό, γιατί ο νεκρός γυρίζει σαράντα ημέρες και πάει στον άλλο κόσμο και βρίσκει τα κόλλυβα". Καμία Αποστολική μαρτυρία ή Ευαγγελική περικοπή δεν στηρίζει τα μνημόσυνα. Και η επίσης διδασκαλία στις Θεολογικές Σχολές είναι η εξής "Αποθνήσκων ο άνθρωπος κρίνεται παρά του Θεού, και έρχεται η ανταπόδοσις αποκλειομένης πάσης μετανοίας ή βελτίωσις αυτού. Κατά την στιγμή του θανάτου αποφασίζεται η οριστική αυτού εν τη αιωνιότητι τύχη".

Επίσης ο Τρεμπέλας γράφει "Ουδέ είναι παραδεκτή η μετά θάνατον μεταπήδησης από της μιας καταστάσεως εις την άλλη αντίθετο τοιαύτη, αποκλειόμενη από αυτό το στόμα του Κυρίου βεβαιώσαντος εν τη παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, ότι χάσμα μέγα και ανυπέρβλητων εστήρικται μεταξύ αυτών" (Δογματική Τόμος 3ος σελ.410, 411, 418).

Άρα λοιπόν τα μνημόσυνα γιατί τα κάνετε αγαπητοί; Επειδή έτσι τα βρήκαμε; Ας διορθώσουμε την οδόν μας και ας επιστρέψουμε προς τον Κύριο για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες μας. Δεν θέλει ο Θεός μνημόσυνα, αλλά καρδιά ταπεινή και πνεύμα συντετριμμένο δεν θα περιφρονύσει.

Η τελεσίδικη απόφαση του Θεού είναι "απόκειται τοις άνθρωποις άπαξ αποθανείν μετά δε του τούτου κρίσις" (Εβραίους επιστολή).Ο Ιησούς Χριστός ο Υιός του Θεού του Ζώντος είναι αυτός που ανέλαβε την υπόθεση της δικαίωσής μας επάνω στον σταυρό του Γολγοθά, εάν εμείς τον δεχτούμε και μείνουμε πιστοί στον λόγο του, την Καινή Διαθήκη, το Ευαγγέλιο του Χριστού. "Αληθώς, αληθώς σας λέγω, ότι ο ακούων τον λόγο μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με, έχει ζωή αιώνιον και εις κρίση δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν" (κατά Ιωάννη ευαγ.ε'24).

Αναρτήθηκε από
Ανώνυμη

Απρόβλεπτος
email εποικινωνοίας: stathis.f@windowslive.com