Μέρος 4ον
Στην Λατινική Αμερική, η Παναμερικανική Οργάνωση Υγείας λέει ότι λιγότερο από το 14% των αποβλήτων υφίσταται οποιοδήποτε είδος της επεξεργασίας πριν από το ρίξιμο τους στους ποταμούς ή την θάλασσα. Μόνο το 6% υφίσταται αποδεκτή επεξεργασία. Πάνω από 2.000.000 στρέμματα γεωργικού εδάφους ποτίζονται με ακατέργαστο απόβλητο νερό, και μια ακόμα μεγαλύτερη περιοχή ποτίζεται με το επιφανειακό νερό που μολύνεται από τα λύματα.
Λιγότερο από το 30% των λυμάτων που παράγονται στον Σάο Πάολο και το Ρίο ντε Τζανέιρο, τις μεγαλύτερες πόλεις στην Βραζιλία, υφίσταται κάποιο είδος επεξεργασίας πριν από το τελικό του προορισμό.
Στην Βολιβία η επεξεργασία λυμάτων είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη.
Στην Χιλή, το 97% των απόβλητων αδειάζεται στα ποτάμια χωρίς προγενέστερη επεξεργασία.
Στην Κολομβία, μόνο 154 από τα 1068 δημοτικά διαμερίσματα καθαρίζουν τα λύματα πριν τα πετάξουν.
Στον Ισημερινό, δεν υπάρχει κανένα σύστημα επεξεργασίας λυμάτων διαθέσιμο σήμερα.
Στην Κόστα Ρίκα, υπολογίζεται ότι το 3% μόνο των υγρών αποβλήτων αποχέτευσης καθαρίζεται πριν πεταχτεί.
Στην Γουατεμάλα, εκτός από τις 27 εγκαταστάσεις επεξεργασίας υπάρχουν 16 εγκαταστάσεις επεξεργασίας απόβλητου νερού στην περιοχή της πρωτεύουσας, αλλά μόνο 4 είναι σε πλήρη λειτουργία. Πολλές εγκαταστάσεις επεξεργασίας σταμάτησαν λόγω κακού σχεδιασμού, έλλειψη ανταλλακτικών και έλλειψης καταρτισμένων χειριστών.
Στο Ελ Σαλβαδόρ, λειτουργούν μόνο 31 μικρές εγκαταστάσεις για την επεξεργασία λυμάτων.
Στην Ονδούρα μόνο 11 από τα 55 σημαντικά συστήματα αποχετεύσεων της έχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας.
Στον Παναμά, 6 συστήματα υπονόμων εξυπηρετούν το 95% του παράκτιου πληθυσμού. Στα τέσσερα από αυτά τα συστήματα γίνεται αρχική επεξεργασία και καλύπτουν το 10% του παράκτιου πληθυσμού. Τα άλλα δύο συστήματα αδειάζουν τα λύματα ακατέργαστα και καλύπτουν το 85% του παράκτιου πληθυσμού.
Στην Παραγουάη, τα ακατέργαστα λύματα από την πρωτεύουσα της χώρας, Ανθουνθιόν, ρίχνονται από πέντε αγωγούς στον ποταμό Παραγουάη.
Στο Περού υπολογίζεται ότι το 85% των αστικών λυμάτων αδειάζονται σε λίμνες και ποτάμια, ακόμη και σε χωράφια χωρίς έλεγχο ή επεξεργασία.
Στη Βενεζουέλα, το ποσοστό των επεξεργασμένων αποβλήτων δεν υπερβαίνει το 5%. Καθαρίζεται μόνο το 6% από τα 40 κυβικά μέτρα των λυμάτων που παράγονται κάθε δευτερόλεπτο στις αστικές περιοχές. Η επεξεργασία γίνεται κυρίως στο νησί Μαργαρίτα που είναι τουριστική περιοχή.
Στο Παραμαρίμπο, πρωτεύουσα του Σουρινάμ, το 15% του πληθυσμού έχει ανοικτές τουαλέτες ενώ ένα 5% δεν έχουν καθόλου. Το επίπεδο επεξεργασίας λυμάτων υπολογίζεται κατά περίπου στο 1%.
Στην Ευρώπη και την Μεσόγειο οι ανακυκλωμένες ποσότητες νερού για βιομηχανική χρήση είναι αρκετά υψηλές. Όταν η κατανάλωση νερού για τις βιομηχανίες ξεπερνάει το 20% της συνολικής ποσότητας του νερού, η διαχείρισή του γίνεται ένα στοιχείο ζωτικής σημασίας για την οικονομία.
Η Ευρωπαϊκή οδηγία 91/271/ΕΟΚ, για την κατεργασία αποβλήτων, καθορίζει τα πρότυπα για την αποκομιδή, την επεξεργασία και την χρήση του νερού των αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων. Οι οδηγίες λένε ότι τα υγρά απόβλητα από πόλεις άνω των 10.000 κατοίκων που βρίσκονται δίπλα στην θάλασσα και των πόλεων άνω των 2.000 κατοίκων δίπλα σε λίμνες ή ποτάμια πρέπει να υπόκεινται σε δευτεροβάθμια επεξεργασία μέχρι το 2.005. Ως εκ τούτου στην Ευρώπη, η ανάπτυξη της επαναχρησιμοποίησης του νερού οδηγείται από την ανάγκη για εναλλακτικούς πόρους και την ανάγκη να προστατευθούν οι λίμνες και τα ποτάμια με την χρήση όλο και περισσότερο αυστηρών κανόνων για το ανακυκλωμένο νερό.
Το Βέλγιο έχει και αυτό ελλείψεις νερού λόγω της υπεράντλησης των υπόγειων νερών. Το ανακυκλωμένο νερό χρησιμοποιείται για βιομηχανικούς και άλλους λόγους. Από το 2001, στο Γούλπεν, πάνω από 2,5 εκατομμύρια αστικών αποβλήτων αποχέτευσης καθαρίζονται με μικροδιήθηση και αντίστροφη όσμωση. Έπειτα αποθηκεύονται για 1 -2 μήνες σε ανοιχτή λίμνη και κατόπιν χρησιμοποιούνται για την παροχή νερού.
Η άμεση ανακύκλωση των κατεργασμένων αποβλήτων στην γεωργία δεν είναι ακόμα κοινή πρακτική στην δυτική Ευρώπη. Όμως στις μεσογειακές χώρες, κάποια ποσότητα ανακυκλωμένου νερού επαναχρησιμοποιείται για να συμπληρώσει το νερό από τις βροχοπτώσεις. Στις περισσότερες μεσογειακές χώρες υπάρχει μια δυσαναλογία νερού, ειδικά κατά την διάρκεια των θερινών μηνών, π.χ. στην Ελλάδα, νότια Γαλλία. Ιταλία, και Ισπανία, όπου η εντατική γεωργία απαιτεί πολύ νερό. Η ζήτηση νερού για την άρδευση αυξάνεται γρήγορα, και υπάρχει δυνατότητα για την περαιτέρω χρήση των μη συμβατικών υδάτινων πόρων συμπεριλαμβανομένου του ανακυκλωμένου νερού. Υπάρχει κάποια ανησυχία για την χρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού, μήπως δηλαδή οι αγοραστές σταματήσουν να αγοράζουν όταν μάθουν ότι τα παραγόμενα αγαθά ποτίστηκαν με τέτοιο νερό. Κανένα πρόγραμμα ανακύκλωσης δεν εφαρμόζεται προτού να ερευνηθεί ο περιβαλλοντικός και υγειονομικός κίνδυνος που συνδέεται με την επαναχρησιμοποίηση και να εξεταστεί σε πειραματικές διαδικασίες.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπάρχει ακόμη πολύ νερό. Έτσι λειτουργούν λίγα προγράμματα επίδειξης και ανακύκλωσης και η δημόσια πολιτική σχετικά με το θέμα είναι πολύ περιορισμένη.
Το πρώτο σημαντικό σχέδιο ανακύκλωσης στην Αγγλία ήταν τον <<Θόλο της Χιλιετίας>>, στις όχθες του ποταμού Τάμεσης στο Γκρίνουϊτς. Το κτίριο είχε κτιστεί για τον εορτασμό της εισόδου στην Τρίτη Χιλιετία. Η δυνατότητα ανακύκλωσης είναι 500 κυβικά μέτρα ανακυκλωμένου νεσρού την ημέρα. Το νερό που προορίζεται για επεξεργασία προέρχεται από τρεις πηγές: απόβλητα από τις τουαλέτες και τους νιπτήρες συνολικού όγκου 120 κυβικών, όμβρια ύδατα συνολικού όγκου 100 κυβικών που συλλέγονται από την στέγη του κτιρίου και υπόγεια νερά που αντλούνται από μια γεώτρηση στην περιοχή.
Αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν καλαμιώνες για την επεξεργασία στα όμβρια ύδατα, καθώς η απορροή από την στέγη προβλέφθηκε ότι θα δίνει νερό καλής ποιότητας. Η συνολική των καλαμιώνων είναι 500 τετραγωνικά μέτρα και είναι ένα σημαντικό ποσοστό της πράσινης περιοχής δίπλα στο κτίριο. Μετά από τα διάφορα επίπεδα επεξεργασίας τα νερά αναμιγνύονται, χλωριώνονται και επιστρέφουν στο Θόλο, Ένα ευδιάκριτο και ξεχωριστό δίκτυο μεταφέρει το νερό που χρησιμοποιείται σε πάνω από 400 αποχωρητήρια και 150 ουρητήρια στην περιοχή.
Η εταιρεία ύδρευσης Άνγκλιαν στην ανατολική Αγγλία χρησιμοποιεί κοντά στο Κέμπριτζ, ένα εργαστήριο για φυτά βιολογικής καλλιέργειας για 5.000 άτομα. Χρησιμοποιούν μια διαδικασία καθαρισμού του νερού μέσω ενεργοποιημένης λάσπης δύο επιπέδων.
Η Ολλανδία είχε μια πρόσφατη εμπειρία που παρουσιάζει ένα ωφέλιμο μάθημα. Στην Ουτρέχτη, σε 4.500 σπίτια τοποθετήθηκε διπλό σύστημα νερού. Μια γραμμή για το πόσιμο νερό και άλλη για το "οικιακό νερό" με τιμή τα τρία τέταρτα του πόσιμου. Το νερό αυτό χρησιμοποιείται για τις τουαλέτες, πλύσιμο ρούχων και αυτοκινήτων και για τους κήπους. Επειδή εμφανίστηκαν κάποια προβλήματα από ποταμίσιο νερό που μπήκε στο δίκτυο ύδρευσης αν και τα προβλήματα δεν προερχόταν απαραιτήτως από την χρήση ανακυκλωμένου νερού, η Ολλανδική κυβέρνηση απαγόρευσε τον ανεφοδιασμό του μη πόσιμου νερού για τα πλυντήρια και τις εξωτερικές βρύσες.
Σε Σκανδιναβία και Γερμανία, έχουν υπάρξει μικρές ομάδες ατόμων που υιοθετούν μια πιο καινοτόμο και ολιστική μέθοδο στην διαχείριση νερού. Διαμορφώνουν οικολογικά χωριά και επομένως έχουν ισχυρή τοπική κοινωνική υποστήριξη καθώς επίσης και την εξουσιοδότηση των αρχών. Ο στόχος είναι να κατασταθούν αυτές οι κοινότητες αυτάρκεις στο νερό και τις θρεπτικές ουσίες, με την ανάπτυξη συστημάτων <<κλειστού κύκλου>> με την υιοθέτηση της οικολογικές υγιεινής. Αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιείται σε μια νέα βιομηχανία γνωστή ως Οικολογική Εφαρμοσμένη Μηχανική.
Η Ιταλία, με τους νομοθετικούς περιορισμούς της, έχει περιορίσει την χρήση απόβλητου νερού για γεωργικούς λόγους, και δίνει άδεια μόνο εάν η προσθήκη νερού από απόβλητα μπορεί να αυξήσει την παραγωγή
Στην Μάλτα λόγω της μικρής της έκτασης δεν υπάρχουν υπόγεια. Έτσι όλη η Μάλτα χρησιμοποιεί νερό που παίρνεται με αφαλάτωση από τη θάλασσα.
Μόνο μερικές από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης χρησιμοποιούν ανακυκλωμένο νερό για λόγους άρδευσης, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία. Σε αυτές τις χώρες, το ποσό χρησιμοποιείται για την άδρευση είναι πολύ μικρό. Στην Ουγγαρία μόνο το 4% του συνολικού νερού αποβλήτων χρησιμοποιείται.
Στην Αγία Πετρούπολη, στην Ρωσία, χρησιμοποιείται το διπλό σύστημα διανομής νερού, που χρησιμοποιεί το πολύ καθαρό ανακυκλωμένο νερό για ποτίσει τους κήπους σε 8.000 σπίτια, 46 σχολεία, 66 πάρκα και 6 μεγάλα γήπεδα γκολφ. Είναι ένα από τα πολύ γνωστά συστήματα επαναχρησιμοποίησης ανακυκλωμένου νερού. Έχει αρχίσει την λειτουργία του από το 1977. Αν δεν υπήρχε θα χρειαζόντουσαν για το πότισμα παρά πολλές χιλιάδες κυβικά πολύτιμου πόσιμου νερού. Είναι ένα καλό παράδειγμα της χρήσης του ανακυκλωμένου νερού, που από την μία δεν μολύνει τα νερά της φύσης εφόσον δεν πετιέται από τους υπονόμους στα ποτάμια και από την άλλη δεν εξαντλεί τα φυσικά αποθέματα.
Η επαναχρησιμοποίηση του νερού στις χώρες της δυτικής Ασίας οφείλεται στην ακραία έλλειψη νερού. Υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ χώρες που χρησιμοποιούν τις σύγχρονες εγκαταστάσεις καθαρισμού του νερού των απόβλητων για την γεωργία. Περίπου έξι χώρες ασκούν μη σχεδιασμένη ανεξέλεγκτη και άμεση χρήση για την άρδευση χωρίς κανέναν περιορισμό. Στην Υεμένη, την Συρία, τον Λίβανο, τα εδάφη της Παλαιστίνης, την Αίγυπτο και το Ιράν, τα ακατέργαστα λύματα χρησιμοποιούνται για την γεωργική παραγωγή.
Στο Ισραήλ, το 20% της παροχής νερού το 1994 προήλθε από το ανακυκλωμένο νερό, αλλά η χώρα ελπίζει να επιτύχει την ανακύκλωση του μεγαλύτερου μέρους του βρώμικου νερού μέχρι το 2010. Στο πρόγραμμα Ντάν Ρετζιόν 95 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων αποχέτευσης το χρόνο, από 1,5 εκατομμύριο πηγαίνει για περαιτέρω επεξεργασία και την αποθήκευση. Τα ανακυκλωμένα απόβλητα, μετά από την διέλευση δύο μηνών και τον καθαρισμό τους, αντλούνται σε πάνω από 100 χιλιόμετρα απόσταση για άρδευση. Επίσης 32 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων αποχέτευσης τον χρόνο από την Χάιφα πηγαίνει στην σύνθετη εγκατάσταση Κισόν που έχει δύο βαθιές δεξαμενές σταθεροποίησης και μια λίμνη για εποχιακή αποθήκευση.
Η Αίγυπτος παράγει περίπου 2,4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αχρησιμοποίητου ανακυκλωμένου νερού ετησίως, το μισό από το οποίο προέρχεται από το Κάιρο. Το Υπουργείο περιβαλλοντικών υποθέσεων άρχισε ένα πρόγραμμα το 1998 για να ποτιστούν 400.000 στρέμματα ερήμων με τα καθαρισμένα απόβλητα αποχέτευσης για την δημιουργία τεχνητών δασών.
Η κυβέρνηση του Μπαχρέιν προγραμματίζει την πλήρη χρησιμοποίηση των ανακυκλωμένων αποβλήτων αποχέτευσης για άρδευση μέχρι το έτος 2005, ώστε να μειώσει την πίεση στα ήδη εξαντλημένα υπόγεια νερά της.
Στην Ιορδανία, που εκμεταλλεύεται τους υδάτινους πόρους της στο 146% του ανανεώσιμου ποσοστού τους (αν δηλαδή μπαίνουν στον υδροφόρο ορίζοντα 100 τόνοι, αντλούνται 146), ο όγκος του ανακυκλωμένου νερού που παρήχθη το 1998 έφθασε σε 74 εκατομμύρια κυβικά μέτρα τον χρόνο. Από αυτά περίπου το 95% χρησιμοποιείται για άρδευση. Η επαναχρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού ατην Ιορδανία έχει φθάσει σε ένα από τα πιο υψηλά επίπεδα στον κόσμο. Περίπου το 80% των ανακυκλωμένων αποβλήτων αποχέτευσης αδειάζεται στον ποταμό Ζέρκα, από όπου και αποθηκεύεται στο φράγμα του βασιλιά Ταλάλ και χρησιμοποιείται για την περιορισμένη άρδευση στο νότιο μέρος της κοιλάδας της Ιορδανίας. Το υπόλοιπο 20% χρησιμοποιείται επιτόπου.
Στο Κουβέιτ, περίπου το 25% της γεωργίας του και οι πράσινες περιοχές ποτίζονται χρησιμοποιώντας 52 εκατομμύρια τόνους ανακυκλωμένου νερού. Το υπόλοιπο είτε χρησιμοποιείται για την τεχνητή επαναφόρτιση των υπόγειων νερών μέσω της διήθησης του εδάφους είτε ρίχνεται στη θάλασσα.
Στο Ιράν, υπάρχει περίπου 70 εκατομμύρια τόνοι ανακυκλωμένων αποβλήτων χρησιμοποιούνται για την άρδευση. Υπάρχει επίσης σχέδιο για την επαναφόρτιση υπόγειων νερών στην περιοχή.
Οι πόλεις Ισμαΐλίγια και Σουέζ της Αιγύπτου και η Άκαμπα της Ιορδανίας χρησιμοποιούν ήδη τα απόβλητα σε λίμνες καθίζησης για την τεχνητή επαναφόρτιση των υπόγειων νερών μέσω των λεκανών γρήγορης διήθησης. Δεν γίνεται χρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού στις αστικές περιοχές. Φαίνεται όμως ότι η χρήση αυτού του νερού στις τουαλέτες και στον καθαρισμό των δρόμων έχει προοπτικές ανάπτυξης, επειδή η πλειοψηφία των χωρών στην περιοχή της δυτικής Ασίας αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη κατασκευή πολυώροφων κτιρίων.
Η πρωτεύουσα της Ναμίμπια, είναι σε περιοχή χαμηλών βροχοπτώσεων, υψηλής εξάτμισης λόγω ζέστης και περιορισμένης συλλογής νερού από έργα. Έχει εκμεταλλευτεί όλους του υδάτινους πόρους επιφάνειας μέχρι απόσταση 500 χιλιόμετρα. Η χρησιμοποίηση των υπόγειων νερών έχει φτάσει τα όριά της, και η πόλη εξαρτάται τώρα από την άμεση ανακύκλωση για πόσιμο νερό, μετά από την δημιουργία των πρώτων πειραματικών εγκαταστάσεων το 1969. Οι αρχικές εγκαταστάσεις χρησιμοποιούσαν παραμονή σε ανοικτές δεξαμενές παρουσία αλγών, ανατάραξη, χημικό καθαρισμό, διήθηση με άμμο, κατεργασία μέσω προσθήκης ανθρακικού ασβεστίου και διοξειδίου του άνθρακα και χλωρίωση. Οι εγκαταστάσεις έχουν αναβαθμιστεί τέσσερις φορές από τότε. Σήμερα χρησιμοποιείται βελτιωμένη δευτεροβάθμια επεξεργασία, προσθήκη όζοντος (για το σίδηρο και το μαγγάνιο), αερισμό, διήθηση σε άμμο, πάλι προσθήκη όζοντος, κατεργασία μέσω προσθήκης ανθρακικού ασβεστίου και διοξειδίου του άνθρακα, φιλτράρισμα και χλωρίωση. Οι επιδημιολογικές μελέτες δεν έχουν παρουσιάσει προβλήματα που συνδέονται με αυτήν την πρακτική αποκατάστασης και επαναχρησιμοποίησης του νερού.
Στην Αφρική εκτός από την Ναμίμπια την Ζάμπια και την Νότια Αφρική, που ανακύκλωνε ήδη από το 1998 σχεδόν το 16% των αποβλήτων της, η επαναχρησιμοποίηση του νερού είναι ακόμα στα σπάργανα. Τα προβλήματα στην επαρκή επεξεργασία και η πολιτιστική προκατάληψη έχουν αντιστρατευτεί την αποτελεσματική χρήση του.
Η Τυνησία ανακύκλωνε ήδη από το 1987 μέχρι και το 75% του αστικού απόβλητου ύδατος της. Ήταν μεταξύ των πρώτων των μεσογειακών χωρών που εφάρμοσαν μια εθνική πολιτική επαναχρησιμοποίησης και τα αποτελέσματα είναι καλά.
Οι περισσότερες από τις χώρες της Ασίας, στον Ειρηνικό ωκεανό, είναι τροπικές με πολλούς υδάτινους πόρους. Κατά συνέπεια, οι περισσότερες από τις αναπτυσσόμενες χώρες δεν επαναχρησιμοποιούν το ανακυκλωμένο νερό εκτός από τη Ινδία, την Κίνα και το Βιετνάμ όπου χρησιμοποιείται για την άρδευση. Στην Ινδία, η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση έχουν γίνει πολύ σημαντικές, δεδομένου ότι περιέχει αξιόλογα ποσά αζώτου, φωσφόρου και ανθρακικού καλίου. Οι λίμνες σταθεροποίησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υδατοκαλλιέργεια ψαριών. Τα απόβλητα αποχέτευσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καλλιέργεια διακοσμητικών φυτών και φυτών κτηνοτροφίας. Το ανακυκλωμένο νερό έχει γίνει ένας από τους σημαντικότερους υδάτινους πόρους σε εθνικό επίπεδο, ειδικά στις παράκτιες πόλεις της Βόρειας Κίνας.
Εντούτοις, κατά το 1994, σχεδόν το 85% των αποβλήτων αποχέτευσης που χρησιμοποιούνται στην γεωργία δεν ανταποκρίθηκε στα πρότυπα ανακύκλωσης, αφού το μεγαλύτερο μέρος του είναι ακατέργαστα λύματα. Η επαναχρησιμοποίηση όχι μόνο έχει μειώσει την απαίτηση για το γλυκό νερό βελτίωσε το περιβάλλον. Οι κύριες πιθανές εφαρμογές για την επαναχρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού στην Κίνα είναι στους ακόλουθους τομείς:
- Γεωργική χρήση μέσω της άρδευσης των συγκομιδών καθώς επίσης και για την βελτίωση της ποιότητας του νερού των ποταμών.
- Βιομηχανική ψύξη ειδικά στις μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις.
- Επαναχρησιμοποίηση στα χωράφια για πότισμα.
- Για τις τουαλέτες στα ξενοδοχεία και τις κατοικημένες περιοχές.
- Επαναχρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού για πότισμα των πάρκων και των δέντρων. Πολλοί δήμοι χρησιμοποιούν το ανακυκλωμένο νερό για να ικανοποιήσουν την αυξανόμενη ζήτηση.
Για να προσδιοριστούν οι εναλλακτικές εφαρμογές του ανακυκλωμένου νερού, μερικές πόλεις όπου οι ελλείψεις και η ρύπανση είναι πολύ σοβαρές, όπως το Πεκίνο, το Τιαν Γιν, το Ταΐ Γιουάν, το Ντάι Λιάν και το Κουίνγκ Τάο, έχουν επιλεγεί ως πειραματικές περιοχές.
Στο Πεκίνο, ο κύριος σκοπός για την επαναχρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου είναι στη γεωργική παραγωγή κατά την διάρκεια της εποχής της άρδευσης και για να βελτιώσει την ποιότητα του νερού των ποταμών. Περίπου 487 κυβικά μέτρα νερού που ανταποκρίνεται στα πρότυπα, θα είναι διαθέσιμα γοα επαναχρησιμοποίηση μέχρι το 2005, αντικαθιστώντας τα υπάρχοντα μη επεξεργασμένα απόβλητα αποχέτευσης, και παρέχοντας την δυνατότητα για την μείωση της εξάρτησης από τα υπόγεια νερά.
Στα νησία του Ειρηνικού που έχουν συχνά πολύ περιορισμένα αποθέματα, λόγω του τουρισμού έχουν κάνει ιδιαίτερη χρήση των τεχνολογιών ανακύκλωσης αποβλήτων αποχέτευσης.
Η Σιγκαπούρη, ένα μικρό νησί, έχει πολύ περιορισμένη ποσότητα νερού. Εισάγει το μισό από το νερό που καταναλώνει από την Μαλαισία. Κάθε τόσο γίνεται μια διμερής επαναδιαπραγμάτευση, η οποία κρατάει μακροπρόθεσμα την χώρα σε επισφαλή θέση. Οι αρχές εξετάζουν την χρήση της αφαλάτωσης ως μελλοντικό μέσο προμήθειας, αλλά έχει ήδη αναθέσει σε εταιρείες την κατασκευή πιλοτικών εγκαταστάσεων ανακύκλωσης νερού. Το νερό περνάει από την διαδικασία επεξεργασίας λάσπης. Αφαιρούνται τα στερεά με μικρό-διήθηση, γίνεται απομεταλλοποίηση με αντίστροφη όσμωση και απολυμαίνεται από υπεριώδη ακτινοβολία. Δύο παράλληλες συσκευές αντίστροφης όσμωσης παραγωγής 5.000 τόνων την ημέρα, έχουν συνθέτες μεμβράνες αρωματικών πολυαμιδιών, που ανακτούν το 80-85% του νερού, το οποίο έπειτα περνάει από τρεις μονάδες υπεριώδους ακτινοβολίας. Ο σκοπός του εργοστασίου επίδειξης ήταν διπλός. Έπρεπε να δοκιμαστεί η συνολική διαδικασία και αξιολογηθεί η ποιότητα του νερού, μέσω αυστηρής δειγματοληψίας εικοσιτεσσάρων μηνών, μιας αναλυτικής δοκιμής και ενός προγράμματος ελέγχου. Έτσι αποκτήθηκε και πολύτιμη γνώση. Οι μεμβράνες όμως είναι πολύ ευαίσθητες:
- Τα ακάθαρτα νερά πρέπει να έχουν ελάχιστα αιωρούμενα σωματίδια.
- Η "μόλυνση" των λυμάτων με θάλασσα δυσκολεύει την επεξεργασία και οδηγεί τελικά στη μειωμένη απόδοση του τμήματος αντίστροφης όσμωσης των εγκαταστάσεων.
- Το βιολογικό λέρωμα που μπορεί να αναπτυχθεί στις μεμβράνες, μειώνει επίσης την αποτελεσματικότητά τους.
- Το ελεύθερο χλώριο (0.1mg.L) που είναι μέρος αντιρρυπαντικών μπορεί να βλάψει τις μεμβράνες.
- Άλλες μορφές λερώματος μπορούν επίσης να μειώσουν την αποτελεσματικότητα των μεμβράνων αντίστροφης όσμωσης και απαιτούν αύξηση της πίεσης λειτουργίας και μεγαλύτερη συχνότητα καθαρισμού.
Τελικά η επιτροπή ελέγχου έβγαλε το συμπέρασμα ότι μπορεί να παραχθεί σε μεγάλη κλίμακα, νερό ασφαλές για χρήση σαν πόσιμο. Το 2002 κατασκευάστηκαν δύο μονάδες στο Μπέντοκ και στο Κράνζι για να τροφοδοτήσουν πρώτιστα τις βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας. Μια μικρή ποσότητα του ανακυκλωμένου νερού επιστρέφεται σε ένα υδραγωγείο από το οποίο υποβάλλεται σε νέα επεξεργασία. Ένα πρόγραμμα επικοινωνίας δημιουργήθηκε για τους πολίτες και τους μαθητές, που εξοικειώνονται με την λειτουργία του εργοστασίου και με την ιδέα της χρήσης του ανακυκλωμένου νερού.
Η Ιαπωνία έχει επίσης μεγάλο πρόβλημα έλλειψης νερού. Περίπου 150 εκατομμύρια τόνοι χρησιμοποιούνται ετησίως στην Ιαπωνία. Το ενδιαφέρον είναι προσανατολισμένο στην αστική ανακύκλωση. Το 1997 τα συστήματα ανακύκλωσης σε 163 δημοτικές εγκαταστάσεις, τροφοδοτούσαν 192 δημοτικά διαμερίσματα και 1475 ουρανοξύστες παρέχοντας νερό για τουαλέτες στα εμπορικά κτήρια και τα διαμερίσματα καθώς επίσης και νερό για πότισμα στα πάρκα.
Το ανακυκλωμένο νερό είναι επίσης σημαντικό για την αποκατάσταση των υγροβιότοπων. Με την ταχεία ανάπτυξη σε πολλές πόλεις και την αναγκαστική κατασκευή υπονόμων και καναλιών ελέγχου πλημμυρών, πολλά μικρά αστικά ρεύματα παραμελήθηκαν και τα υδρόβια περιβάλλοντά τους υποβιβάστηκαν.
Οι μέθοδοι επεξεργασίας ανακύκλωσης είναι πολλές:
- Το νερό που χρησιμοποιείται σε ένα κτίριο καθαρίζεται από εγκατάσταση που υπάρχει μέσα στο ίδιο το κτίριο και επαναχρησιμοποιείται. Φυσικά μιλάμε για κτίρια όπου μπορεί να δουλεύουν ή να ζουν πολλές χιλιάδες άνθρωποι. Πρόκειται δηλαδή για κτίρια - πόλεις.
- Το νερό από πολλά κτήρια συλλέγεται σε ένα σημείο, καθαρίζεται και κατόπιν παρέχεται για επαναχρησιμοποίηση.
- Το νερό από μια μεγάλη περιοχή συλλέγεται, καθαρίζεται από μεγάλες εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων επιστρέφει για την επαναχρησιμοποίησή του.
- Το νερό ανακυκλώνεται μέσα στο εργοστάσιο που χρησιμοποιείται.
Κάθε φορά υιοθετείται η πιο βολική μέθοδος ώστε να αυξηθεί η χρήση ανακυκλωμένου νερού.
Επιπλέον, το 1998, η δημοτική αρχή του Τόκιο δημοσίευσε οδηγίες για την χρησιμοποίηση των όμβριων υδάτων, που είναι σημαντικοί υδάτινοι πόροι για τις πόλεις, προκειμένου να προωθηθεί η χρήση και η διείσδυση των όμβριων υδάτων στο χώμα και να εξασφαλιστεί έτσι η ανακύκλωση των. Δίνονται επίσης οδηγίες στους ιδιοκτήτες κτηρίων με επιφάνεια στέγης 10.000 τετραγωνικών μέτρων και πάνω, και στις επιχειρήσεις που εκτελούν έργα που καλύπτουν 3.000 τετραγωνικά μέτρα εδάφους για να βοηθήσουν στην χρήση των όμβριων υδάτων και την διείσδυσή τους στο έδαφος. Εγκαταστάσεις για την χρήση των όμβριων υδάτων εγκαθίστανται στα κυβερνητικά κτήρια, τα γυμνάσια, τα σχολεία και τις αθλητικές εγκαταστάσεις.
Το νομαρχιακό διαμέρισμα της Οσάκα έχει πρόγραμμα για ένα νέο σύστημα αποχετεύσεων και στοχεύει να αναπτύξει την ανακύκλωση στο 30% μέχρι το 2013 και στο 100% μέχρι το 2030.
Μέχρι το 2002, οι εγκαταστάσεις Ναγκίσα στον ποταμό Γιόντο χρησιμοποιούσε ένα σύστημα ενεργοποιημένης λάσπης και κάθε ημέρα επεξεργαζόταν 115.000 τόνους λυμάτων. Το ανακυκλωμένο νερό χρησιμοποιείται στην πόλη Χιρακάτα για τα πάρκα και τα συντριβάνια, ως πηγή ανταλλαγής θερμότητας για την λειτουργία του κλιματισμού στο κέντρο της πόλης, για τους κεντρικούς πυροσβεστικούς αγωγούς και για τις τουαλέτες στον σιδηροδρομικό σταθμό. Το νερό είναι επίσης διαθέσιμο στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις περιαγωγής τσιμέντου και στην πειραματική παραγωγή ρυζιού.
Στην Φουκουόκα, που βρίσκεται στο βορειοδυτικό Κιούσου, παρά την μεγάλη ετήσια βροχόπτωση (1.600 χιλιοστά), έχει μόνο μικρούς ποταμούς και φράγματα ενώ υπέφερε από σημαντικές ελλείψεις νερού το 1978 και το 1994. Η πόλη χρησιμοποιεί πολλούς τρόπους για να επανεχρησιμοποιήσει το νερό της αποχέτευσης. Σε μια μεγάλη περιοχή 770 εκταρίων στο κέντρο της πόλης, συμπεριλαμβανομένου του δημαρχείου και των σταθμών του υπογείου σιδηροδρόμου υπάρχουν πολλαπλά δίκτυα. Ένα δίκτυο εξυπηρετεί διάφορα συγκροτήματα και κάθε συγκρότημα είναι εξοπλισμένο με εγκαταστάσεις επεξεργασίας που διανέμουν εκ νέου το ανακυκλωμένο νερό μέσα στο δίκτυο.. Ένας άλλος τρόπος είναι ένα σύστημα σωληνώσεων που μαζεύει όλα τα νερά, στα κτήρια με επιφάνεια που υπερβαίνει τα 5.000 τετραγωνικά μέτρα, εκτός από εκείνα που προέρχονται από τις τουαλέτες.
Το 1996 σε μία μόνο περιοχή κτιρίων και συγκροτημάτων με διαμερίσματα τα ανακυκλούμενα νερά της βροχής που χρησιμοποιούσαν στις τουαλέτες, έφτασε στα 7 εκατομμύρια λίτρα την ημέρα.
Η Γιοκοχάμα έχει ένα στάδιο 70.000 θέσεων που καλύπτει μια περιοχή περίπου 142 στρέμματα. Κάτω από τις κερκίδες έχει κατασκευαστεί δημοτικό αθλητικό κέντρο με πισίνες και ένα αθλητικό ιατρικό κέντρο. Το ανακυκλωμένο νερό, έφθασε σε ποσότητα τους πέντε χιλιάδες τόνους την ημέρα. Μετά τον καθαρισμό του, επιστρέφει στο στάδιο για παροχή θερμότητας και έπειτα για τις τουαλέτες τα πάρκα και τις τεχνητές λιμνούλες στην γύρω περιοχή.
Στο Σαπόρο, που βρίσκεται στο νησί του Χοκάιντο, όπου υπάρχει πολύ χιόνι, χρησιμοποιεί ζεστό ανακυκλωμένο νερό για να λιώσει το χιόνι που λειώνει και επίσης για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Οι Ιαπωνικές τουαλέτες εγκαθίστανται συχνά με διπλές σωληνώσεις και το νερό από το πλύσιμο των χεριών γεμίζει το καζανάκι της τουαλέτας αντιπροσωπεύοντας έτσι μια μορφή ανακύκλωσης.
Μια εταιρεία ερευνών δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας σε 65 έργα επαναχρησιμοποίησης ανακυκλωμένου νερού, συμπεριλαμβανομένων 40 στις ΗΠΑ και δύο στην Αυστραλία και 20 άλλων υπό τη αιγίδα του Ιδρύματος Έρευνας για το νερό. Υπολογίστηκε ένα ευρύ φάσμα τεχνικών πληροφοριών για τις εγκαταστάσεις και η γνώμη από τους καταναλωτές νερού. Τα κύρια συμπεράσματα που βγήκαν μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
- Η επαναχρησιμοποίηση του νερού μέχρι σήμερα δεν έχει δημιουργήσει κάποιο τεκμηριωμένο πρόβλημα υγείας.
- Έχει ισχυρή δημόσια αποδοχή, και καλή ρυθμιστική συμμόρφωση.
- Η ικανότητα υποστήριξης των προγραμμάτων εξαρτάται από τους στόχους προστασίας του περιβάλλοντος και κάλυψης του κόστους, συχνά λόγω της έλλειψης ανακυκλωμένου νερού.
- Οι δυσκολίες για την κατάλληλη τιμολόγηση.
- Οι πιθανοί κίνδυνοι της δημόσιας υγείας.
- Η περιβαλλοντική επίδραση που συνδέονται με τον ανεπαρκή καθαρισμό.
- Οι κίνδυνοι από ανθρώπινη απροσεξία.
- Η συνεργασία μεταξύ των εταιρειών νερού και αποβλήτων, των δημοτικών αρχών και του κράτους είναι απαραίτητες για την εξασφάλιση της επιτυχίας στον προγραμματισμό του έργου.
- Η χρήση ανακυκλωμένου νερού επιτρέπει στους φτωχούς κυρίως αγρότες να ξεφύγουν από την πείνα.
Τελικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι ξεκάθαρο ότι η χρήση ανακυκλωμένου νερού είναι πλέον μονόδρομος. Όσο πιο γρήγορα αρχίσει η εκπαίδευση των πολιτών στην οικονομία του νερού, καθώς και η δημιουργία κατάλληλων υποδομών, τόσο πιο πολύ θα απαλυνθούν οι σχετικές επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Συνεχίζετε..
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ
ΝΟΤΙΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ
Στην Λατινική Αμερική, η Παναμερικανική Οργάνωση Υγείας λέει ότι λιγότερο από το 14% των αποβλήτων υφίσταται οποιοδήποτε είδος της επεξεργασίας πριν από το ρίξιμο τους στους ποταμούς ή την θάλασσα. Μόνο το 6% υφίσταται αποδεκτή επεξεργασία. Πάνω από 2.000.000 στρέμματα γεωργικού εδάφους ποτίζονται με ακατέργαστο απόβλητο νερό, και μια ακόμα μεγαλύτερη περιοχή ποτίζεται με το επιφανειακό νερό που μολύνεται από τα λύματα.
Λιγότερο από το 30% των λυμάτων που παράγονται στον Σάο Πάολο και το Ρίο ντε Τζανέιρο, τις μεγαλύτερες πόλεις στην Βραζιλία, υφίσταται κάποιο είδος επεξεργασίας πριν από το τελικό του προορισμό.
Στην Βολιβία η επεξεργασία λυμάτων είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη.
Στην Χιλή, το 97% των απόβλητων αδειάζεται στα ποτάμια χωρίς προγενέστερη επεξεργασία.
Στην Κολομβία, μόνο 154 από τα 1068 δημοτικά διαμερίσματα καθαρίζουν τα λύματα πριν τα πετάξουν.
Στον Ισημερινό, δεν υπάρχει κανένα σύστημα επεξεργασίας λυμάτων διαθέσιμο σήμερα.
Στην Κόστα Ρίκα, υπολογίζεται ότι το 3% μόνο των υγρών αποβλήτων αποχέτευσης καθαρίζεται πριν πεταχτεί.
Στην Γουατεμάλα, εκτός από τις 27 εγκαταστάσεις επεξεργασίας υπάρχουν 16 εγκαταστάσεις επεξεργασίας απόβλητου νερού στην περιοχή της πρωτεύουσας, αλλά μόνο 4 είναι σε πλήρη λειτουργία. Πολλές εγκαταστάσεις επεξεργασίας σταμάτησαν λόγω κακού σχεδιασμού, έλλειψη ανταλλακτικών και έλλειψης καταρτισμένων χειριστών.
Στο Ελ Σαλβαδόρ, λειτουργούν μόνο 31 μικρές εγκαταστάσεις για την επεξεργασία λυμάτων.
Στην Ονδούρα μόνο 11 από τα 55 σημαντικά συστήματα αποχετεύσεων της έχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας.
Στον Παναμά, 6 συστήματα υπονόμων εξυπηρετούν το 95% του παράκτιου πληθυσμού. Στα τέσσερα από αυτά τα συστήματα γίνεται αρχική επεξεργασία και καλύπτουν το 10% του παράκτιου πληθυσμού. Τα άλλα δύο συστήματα αδειάζουν τα λύματα ακατέργαστα και καλύπτουν το 85% του παράκτιου πληθυσμού.
Στην Παραγουάη, τα ακατέργαστα λύματα από την πρωτεύουσα της χώρας, Ανθουνθιόν, ρίχνονται από πέντε αγωγούς στον ποταμό Παραγουάη.
Στο Περού υπολογίζεται ότι το 85% των αστικών λυμάτων αδειάζονται σε λίμνες και ποτάμια, ακόμη και σε χωράφια χωρίς έλεγχο ή επεξεργασία.
Στη Βενεζουέλα, το ποσοστό των επεξεργασμένων αποβλήτων δεν υπερβαίνει το 5%. Καθαρίζεται μόνο το 6% από τα 40 κυβικά μέτρα των λυμάτων που παράγονται κάθε δευτερόλεπτο στις αστικές περιοχές. Η επεξεργασία γίνεται κυρίως στο νησί Μαργαρίτα που είναι τουριστική περιοχή.
Στο Παραμαρίμπο, πρωτεύουσα του Σουρινάμ, το 15% του πληθυσμού έχει ανοικτές τουαλέτες ενώ ένα 5% δεν έχουν καθόλου. Το επίπεδο επεξεργασίας λυμάτων υπολογίζεται κατά περίπου στο 1%.
ΕΥΡΩΠΗ
Στην Ευρώπη και την Μεσόγειο οι ανακυκλωμένες ποσότητες νερού για βιομηχανική χρήση είναι αρκετά υψηλές. Όταν η κατανάλωση νερού για τις βιομηχανίες ξεπερνάει το 20% της συνολικής ποσότητας του νερού, η διαχείρισή του γίνεται ένα στοιχείο ζωτικής σημασίας για την οικονομία.
Η Ευρωπαϊκή οδηγία 91/271/ΕΟΚ, για την κατεργασία αποβλήτων, καθορίζει τα πρότυπα για την αποκομιδή, την επεξεργασία και την χρήση του νερού των αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων. Οι οδηγίες λένε ότι τα υγρά απόβλητα από πόλεις άνω των 10.000 κατοίκων που βρίσκονται δίπλα στην θάλασσα και των πόλεων άνω των 2.000 κατοίκων δίπλα σε λίμνες ή ποτάμια πρέπει να υπόκεινται σε δευτεροβάθμια επεξεργασία μέχρι το 2.005. Ως εκ τούτου στην Ευρώπη, η ανάπτυξη της επαναχρησιμοποίησης του νερού οδηγείται από την ανάγκη για εναλλακτικούς πόρους και την ανάγκη να προστατευθούν οι λίμνες και τα ποτάμια με την χρήση όλο και περισσότερο αυστηρών κανόνων για το ανακυκλωμένο νερό.
Το Βέλγιο έχει και αυτό ελλείψεις νερού λόγω της υπεράντλησης των υπόγειων νερών. Το ανακυκλωμένο νερό χρησιμοποιείται για βιομηχανικούς και άλλους λόγους. Από το 2001, στο Γούλπεν, πάνω από 2,5 εκατομμύρια αστικών αποβλήτων αποχέτευσης καθαρίζονται με μικροδιήθηση και αντίστροφη όσμωση. Έπειτα αποθηκεύονται για 1 -2 μήνες σε ανοιχτή λίμνη και κατόπιν χρησιμοποιούνται για την παροχή νερού.
Η άμεση ανακύκλωση των κατεργασμένων αποβλήτων στην γεωργία δεν είναι ακόμα κοινή πρακτική στην δυτική Ευρώπη. Όμως στις μεσογειακές χώρες, κάποια ποσότητα ανακυκλωμένου νερού επαναχρησιμοποιείται για να συμπληρώσει το νερό από τις βροχοπτώσεις. Στις περισσότερες μεσογειακές χώρες υπάρχει μια δυσαναλογία νερού, ειδικά κατά την διάρκεια των θερινών μηνών, π.χ. στην Ελλάδα, νότια Γαλλία. Ιταλία, και Ισπανία, όπου η εντατική γεωργία απαιτεί πολύ νερό. Η ζήτηση νερού για την άρδευση αυξάνεται γρήγορα, και υπάρχει δυνατότητα για την περαιτέρω χρήση των μη συμβατικών υδάτινων πόρων συμπεριλαμβανομένου του ανακυκλωμένου νερού. Υπάρχει κάποια ανησυχία για την χρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού, μήπως δηλαδή οι αγοραστές σταματήσουν να αγοράζουν όταν μάθουν ότι τα παραγόμενα αγαθά ποτίστηκαν με τέτοιο νερό. Κανένα πρόγραμμα ανακύκλωσης δεν εφαρμόζεται προτού να ερευνηθεί ο περιβαλλοντικός και υγειονομικός κίνδυνος που συνδέεται με την επαναχρησιμοποίηση και να εξεταστεί σε πειραματικές διαδικασίες.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπάρχει ακόμη πολύ νερό. Έτσι λειτουργούν λίγα προγράμματα επίδειξης και ανακύκλωσης και η δημόσια πολιτική σχετικά με το θέμα είναι πολύ περιορισμένη.
Το πρώτο σημαντικό σχέδιο ανακύκλωσης στην Αγγλία ήταν τον <<Θόλο της Χιλιετίας>>, στις όχθες του ποταμού Τάμεσης στο Γκρίνουϊτς. Το κτίριο είχε κτιστεί για τον εορτασμό της εισόδου στην Τρίτη Χιλιετία. Η δυνατότητα ανακύκλωσης είναι 500 κυβικά μέτρα ανακυκλωμένου νεσρού την ημέρα. Το νερό που προορίζεται για επεξεργασία προέρχεται από τρεις πηγές: απόβλητα από τις τουαλέτες και τους νιπτήρες συνολικού όγκου 120 κυβικών, όμβρια ύδατα συνολικού όγκου 100 κυβικών που συλλέγονται από την στέγη του κτιρίου και υπόγεια νερά που αντλούνται από μια γεώτρηση στην περιοχή.
Αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν καλαμιώνες για την επεξεργασία στα όμβρια ύδατα, καθώς η απορροή από την στέγη προβλέφθηκε ότι θα δίνει νερό καλής ποιότητας. Η συνολική των καλαμιώνων είναι 500 τετραγωνικά μέτρα και είναι ένα σημαντικό ποσοστό της πράσινης περιοχής δίπλα στο κτίριο. Μετά από τα διάφορα επίπεδα επεξεργασίας τα νερά αναμιγνύονται, χλωριώνονται και επιστρέφουν στο Θόλο, Ένα ευδιάκριτο και ξεχωριστό δίκτυο μεταφέρει το νερό που χρησιμοποιείται σε πάνω από 400 αποχωρητήρια και 150 ουρητήρια στην περιοχή.
Η εταιρεία ύδρευσης Άνγκλιαν στην ανατολική Αγγλία χρησιμοποιεί κοντά στο Κέμπριτζ, ένα εργαστήριο για φυτά βιολογικής καλλιέργειας για 5.000 άτομα. Χρησιμοποιούν μια διαδικασία καθαρισμού του νερού μέσω ενεργοποιημένης λάσπης δύο επιπέδων.
Η Ολλανδία είχε μια πρόσφατη εμπειρία που παρουσιάζει ένα ωφέλιμο μάθημα. Στην Ουτρέχτη, σε 4.500 σπίτια τοποθετήθηκε διπλό σύστημα νερού. Μια γραμμή για το πόσιμο νερό και άλλη για το "οικιακό νερό" με τιμή τα τρία τέταρτα του πόσιμου. Το νερό αυτό χρησιμοποιείται για τις τουαλέτες, πλύσιμο ρούχων και αυτοκινήτων και για τους κήπους. Επειδή εμφανίστηκαν κάποια προβλήματα από ποταμίσιο νερό που μπήκε στο δίκτυο ύδρευσης αν και τα προβλήματα δεν προερχόταν απαραιτήτως από την χρήση ανακυκλωμένου νερού, η Ολλανδική κυβέρνηση απαγόρευσε τον ανεφοδιασμό του μη πόσιμου νερού για τα πλυντήρια και τις εξωτερικές βρύσες.
Σε Σκανδιναβία και Γερμανία, έχουν υπάρξει μικρές ομάδες ατόμων που υιοθετούν μια πιο καινοτόμο και ολιστική μέθοδο στην διαχείριση νερού. Διαμορφώνουν οικολογικά χωριά και επομένως έχουν ισχυρή τοπική κοινωνική υποστήριξη καθώς επίσης και την εξουσιοδότηση των αρχών. Ο στόχος είναι να κατασταθούν αυτές οι κοινότητες αυτάρκεις στο νερό και τις θρεπτικές ουσίες, με την ανάπτυξη συστημάτων <<κλειστού κύκλου>> με την υιοθέτηση της οικολογικές υγιεινής. Αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιείται σε μια νέα βιομηχανία γνωστή ως Οικολογική Εφαρμοσμένη Μηχανική.
Η Ιταλία, με τους νομοθετικούς περιορισμούς της, έχει περιορίσει την χρήση απόβλητου νερού για γεωργικούς λόγους, και δίνει άδεια μόνο εάν η προσθήκη νερού από απόβλητα μπορεί να αυξήσει την παραγωγή
Στην Μάλτα λόγω της μικρής της έκτασης δεν υπάρχουν υπόγεια. Έτσι όλη η Μάλτα χρησιμοποιεί νερό που παίρνεται με αφαλάτωση από τη θάλασσα.
Μόνο μερικές από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης χρησιμοποιούν ανακυκλωμένο νερό για λόγους άρδευσης, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία. Σε αυτές τις χώρες, το ποσό χρησιμοποιείται για την άδρευση είναι πολύ μικρό. Στην Ουγγαρία μόνο το 4% του συνολικού νερού αποβλήτων χρησιμοποιείται.
Στην Αγία Πετρούπολη, στην Ρωσία, χρησιμοποιείται το διπλό σύστημα διανομής νερού, που χρησιμοποιεί το πολύ καθαρό ανακυκλωμένο νερό για ποτίσει τους κήπους σε 8.000 σπίτια, 46 σχολεία, 66 πάρκα και 6 μεγάλα γήπεδα γκολφ. Είναι ένα από τα πολύ γνωστά συστήματα επαναχρησιμοποίησης ανακυκλωμένου νερού. Έχει αρχίσει την λειτουργία του από το 1977. Αν δεν υπήρχε θα χρειαζόντουσαν για το πότισμα παρά πολλές χιλιάδες κυβικά πολύτιμου πόσιμου νερού. Είναι ένα καλό παράδειγμα της χρήσης του ανακυκλωμένου νερού, που από την μία δεν μολύνει τα νερά της φύσης εφόσον δεν πετιέται από τους υπονόμους στα ποτάμια και από την άλλη δεν εξαντλεί τα φυσικά αποθέματα.
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Η επαναχρησιμοποίηση του νερού στις χώρες της δυτικής Ασίας οφείλεται στην ακραία έλλειψη νερού. Υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ χώρες που χρησιμοποιούν τις σύγχρονες εγκαταστάσεις καθαρισμού του νερού των απόβλητων για την γεωργία. Περίπου έξι χώρες ασκούν μη σχεδιασμένη ανεξέλεγκτη και άμεση χρήση για την άρδευση χωρίς κανέναν περιορισμό. Στην Υεμένη, την Συρία, τον Λίβανο, τα εδάφη της Παλαιστίνης, την Αίγυπτο και το Ιράν, τα ακατέργαστα λύματα χρησιμοποιούνται για την γεωργική παραγωγή.
Στο Ισραήλ, το 20% της παροχής νερού το 1994 προήλθε από το ανακυκλωμένο νερό, αλλά η χώρα ελπίζει να επιτύχει την ανακύκλωση του μεγαλύτερου μέρους του βρώμικου νερού μέχρι το 2010. Στο πρόγραμμα Ντάν Ρετζιόν 95 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων αποχέτευσης το χρόνο, από 1,5 εκατομμύριο πηγαίνει για περαιτέρω επεξεργασία και την αποθήκευση. Τα ανακυκλωμένα απόβλητα, μετά από την διέλευση δύο μηνών και τον καθαρισμό τους, αντλούνται σε πάνω από 100 χιλιόμετρα απόσταση για άρδευση. Επίσης 32 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων αποχέτευσης τον χρόνο από την Χάιφα πηγαίνει στην σύνθετη εγκατάσταση Κισόν που έχει δύο βαθιές δεξαμενές σταθεροποίησης και μια λίμνη για εποχιακή αποθήκευση.
Η Αίγυπτος παράγει περίπου 2,4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αχρησιμοποίητου ανακυκλωμένου νερού ετησίως, το μισό από το οποίο προέρχεται από το Κάιρο. Το Υπουργείο περιβαλλοντικών υποθέσεων άρχισε ένα πρόγραμμα το 1998 για να ποτιστούν 400.000 στρέμματα ερήμων με τα καθαρισμένα απόβλητα αποχέτευσης για την δημιουργία τεχνητών δασών.
Η κυβέρνηση του Μπαχρέιν προγραμματίζει την πλήρη χρησιμοποίηση των ανακυκλωμένων αποβλήτων αποχέτευσης για άρδευση μέχρι το έτος 2005, ώστε να μειώσει την πίεση στα ήδη εξαντλημένα υπόγεια νερά της.
Στην Ιορδανία, που εκμεταλλεύεται τους υδάτινους πόρους της στο 146% του ανανεώσιμου ποσοστού τους (αν δηλαδή μπαίνουν στον υδροφόρο ορίζοντα 100 τόνοι, αντλούνται 146), ο όγκος του ανακυκλωμένου νερού που παρήχθη το 1998 έφθασε σε 74 εκατομμύρια κυβικά μέτρα τον χρόνο. Από αυτά περίπου το 95% χρησιμοποιείται για άρδευση. Η επαναχρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού ατην Ιορδανία έχει φθάσει σε ένα από τα πιο υψηλά επίπεδα στον κόσμο. Περίπου το 80% των ανακυκλωμένων αποβλήτων αποχέτευσης αδειάζεται στον ποταμό Ζέρκα, από όπου και αποθηκεύεται στο φράγμα του βασιλιά Ταλάλ και χρησιμοποιείται για την περιορισμένη άρδευση στο νότιο μέρος της κοιλάδας της Ιορδανίας. Το υπόλοιπο 20% χρησιμοποιείται επιτόπου.
Στο Κουβέιτ, περίπου το 25% της γεωργίας του και οι πράσινες περιοχές ποτίζονται χρησιμοποιώντας 52 εκατομμύρια τόνους ανακυκλωμένου νερού. Το υπόλοιπο είτε χρησιμοποιείται για την τεχνητή επαναφόρτιση των υπόγειων νερών μέσω της διήθησης του εδάφους είτε ρίχνεται στη θάλασσα.
Στο Ιράν, υπάρχει περίπου 70 εκατομμύρια τόνοι ανακυκλωμένων αποβλήτων χρησιμοποιούνται για την άρδευση. Υπάρχει επίσης σχέδιο για την επαναφόρτιση υπόγειων νερών στην περιοχή.
Οι πόλεις Ισμαΐλίγια και Σουέζ της Αιγύπτου και η Άκαμπα της Ιορδανίας χρησιμοποιούν ήδη τα απόβλητα σε λίμνες καθίζησης για την τεχνητή επαναφόρτιση των υπόγειων νερών μέσω των λεκανών γρήγορης διήθησης. Δεν γίνεται χρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού στις αστικές περιοχές. Φαίνεται όμως ότι η χρήση αυτού του νερού στις τουαλέτες και στον καθαρισμό των δρόμων έχει προοπτικές ανάπτυξης, επειδή η πλειοψηφία των χωρών στην περιοχή της δυτικής Ασίας αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη κατασκευή πολυώροφων κτιρίων.
ΑΦΡΙΚΗ
Η πρωτεύουσα της Ναμίμπια, είναι σε περιοχή χαμηλών βροχοπτώσεων, υψηλής εξάτμισης λόγω ζέστης και περιορισμένης συλλογής νερού από έργα. Έχει εκμεταλλευτεί όλους του υδάτινους πόρους επιφάνειας μέχρι απόσταση 500 χιλιόμετρα. Η χρησιμοποίηση των υπόγειων νερών έχει φτάσει τα όριά της, και η πόλη εξαρτάται τώρα από την άμεση ανακύκλωση για πόσιμο νερό, μετά από την δημιουργία των πρώτων πειραματικών εγκαταστάσεων το 1969. Οι αρχικές εγκαταστάσεις χρησιμοποιούσαν παραμονή σε ανοικτές δεξαμενές παρουσία αλγών, ανατάραξη, χημικό καθαρισμό, διήθηση με άμμο, κατεργασία μέσω προσθήκης ανθρακικού ασβεστίου και διοξειδίου του άνθρακα και χλωρίωση. Οι εγκαταστάσεις έχουν αναβαθμιστεί τέσσερις φορές από τότε. Σήμερα χρησιμοποιείται βελτιωμένη δευτεροβάθμια επεξεργασία, προσθήκη όζοντος (για το σίδηρο και το μαγγάνιο), αερισμό, διήθηση σε άμμο, πάλι προσθήκη όζοντος, κατεργασία μέσω προσθήκης ανθρακικού ασβεστίου και διοξειδίου του άνθρακα, φιλτράρισμα και χλωρίωση. Οι επιδημιολογικές μελέτες δεν έχουν παρουσιάσει προβλήματα που συνδέονται με αυτήν την πρακτική αποκατάστασης και επαναχρησιμοποίησης του νερού.
Στην Αφρική εκτός από την Ναμίμπια την Ζάμπια και την Νότια Αφρική, που ανακύκλωνε ήδη από το 1998 σχεδόν το 16% των αποβλήτων της, η επαναχρησιμοποίηση του νερού είναι ακόμα στα σπάργανα. Τα προβλήματα στην επαρκή επεξεργασία και η πολιτιστική προκατάληψη έχουν αντιστρατευτεί την αποτελεσματική χρήση του.
Η Τυνησία ανακύκλωνε ήδη από το 1987 μέχρι και το 75% του αστικού απόβλητου ύδατος της. Ήταν μεταξύ των πρώτων των μεσογειακών χωρών που εφάρμοσαν μια εθνική πολιτική επαναχρησιμοποίησης και τα αποτελέσματα είναι καλά.
ΚΙΝΑ
Οι περισσότερες από τις χώρες της Ασίας, στον Ειρηνικό ωκεανό, είναι τροπικές με πολλούς υδάτινους πόρους. Κατά συνέπεια, οι περισσότερες από τις αναπτυσσόμενες χώρες δεν επαναχρησιμοποιούν το ανακυκλωμένο νερό εκτός από τη Ινδία, την Κίνα και το Βιετνάμ όπου χρησιμοποιείται για την άρδευση. Στην Ινδία, η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση έχουν γίνει πολύ σημαντικές, δεδομένου ότι περιέχει αξιόλογα ποσά αζώτου, φωσφόρου και ανθρακικού καλίου. Οι λίμνες σταθεροποίησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υδατοκαλλιέργεια ψαριών. Τα απόβλητα αποχέτευσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καλλιέργεια διακοσμητικών φυτών και φυτών κτηνοτροφίας. Το ανακυκλωμένο νερό έχει γίνει ένας από τους σημαντικότερους υδάτινους πόρους σε εθνικό επίπεδο, ειδικά στις παράκτιες πόλεις της Βόρειας Κίνας.
Εντούτοις, κατά το 1994, σχεδόν το 85% των αποβλήτων αποχέτευσης που χρησιμοποιούνται στην γεωργία δεν ανταποκρίθηκε στα πρότυπα ανακύκλωσης, αφού το μεγαλύτερο μέρος του είναι ακατέργαστα λύματα. Η επαναχρησιμοποίηση όχι μόνο έχει μειώσει την απαίτηση για το γλυκό νερό βελτίωσε το περιβάλλον. Οι κύριες πιθανές εφαρμογές για την επαναχρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού στην Κίνα είναι στους ακόλουθους τομείς:
- Γεωργική χρήση μέσω της άρδευσης των συγκομιδών καθώς επίσης και για την βελτίωση της ποιότητας του νερού των ποταμών.
- Βιομηχανική ψύξη ειδικά στις μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις.
- Επαναχρησιμοποίηση στα χωράφια για πότισμα.
- Για τις τουαλέτες στα ξενοδοχεία και τις κατοικημένες περιοχές.
- Επαναχρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου νερού για πότισμα των πάρκων και των δέντρων. Πολλοί δήμοι χρησιμοποιούν το ανακυκλωμένο νερό για να ικανοποιήσουν την αυξανόμενη ζήτηση.
Για να προσδιοριστούν οι εναλλακτικές εφαρμογές του ανακυκλωμένου νερού, μερικές πόλεις όπου οι ελλείψεις και η ρύπανση είναι πολύ σοβαρές, όπως το Πεκίνο, το Τιαν Γιν, το Ταΐ Γιουάν, το Ντάι Λιάν και το Κουίνγκ Τάο, έχουν επιλεγεί ως πειραματικές περιοχές.
Στο Πεκίνο, ο κύριος σκοπός για την επαναχρησιμοποίηση του ανακυκλωμένου είναι στη γεωργική παραγωγή κατά την διάρκεια της εποχής της άρδευσης και για να βελτιώσει την ποιότητα του νερού των ποταμών. Περίπου 487 κυβικά μέτρα νερού που ανταποκρίνεται στα πρότυπα, θα είναι διαθέσιμα γοα επαναχρησιμοποίηση μέχρι το 2005, αντικαθιστώντας τα υπάρχοντα μη επεξεργασμένα απόβλητα αποχέτευσης, και παρέχοντας την δυνατότητα για την μείωση της εξάρτησης από τα υπόγεια νερά.
Στα νησία του Ειρηνικού που έχουν συχνά πολύ περιορισμένα αποθέματα, λόγω του τουρισμού έχουν κάνει ιδιαίτερη χρήση των τεχνολογιών ανακύκλωσης αποβλήτων αποχέτευσης.
Η Σιγκαπούρη, ένα μικρό νησί, έχει πολύ περιορισμένη ποσότητα νερού. Εισάγει το μισό από το νερό που καταναλώνει από την Μαλαισία. Κάθε τόσο γίνεται μια διμερής επαναδιαπραγμάτευση, η οποία κρατάει μακροπρόθεσμα την χώρα σε επισφαλή θέση. Οι αρχές εξετάζουν την χρήση της αφαλάτωσης ως μελλοντικό μέσο προμήθειας, αλλά έχει ήδη αναθέσει σε εταιρείες την κατασκευή πιλοτικών εγκαταστάσεων ανακύκλωσης νερού. Το νερό περνάει από την διαδικασία επεξεργασίας λάσπης. Αφαιρούνται τα στερεά με μικρό-διήθηση, γίνεται απομεταλλοποίηση με αντίστροφη όσμωση και απολυμαίνεται από υπεριώδη ακτινοβολία. Δύο παράλληλες συσκευές αντίστροφης όσμωσης παραγωγής 5.000 τόνων την ημέρα, έχουν συνθέτες μεμβράνες αρωματικών πολυαμιδιών, που ανακτούν το 80-85% του νερού, το οποίο έπειτα περνάει από τρεις μονάδες υπεριώδους ακτινοβολίας. Ο σκοπός του εργοστασίου επίδειξης ήταν διπλός. Έπρεπε να δοκιμαστεί η συνολική διαδικασία και αξιολογηθεί η ποιότητα του νερού, μέσω αυστηρής δειγματοληψίας εικοσιτεσσάρων μηνών, μιας αναλυτικής δοκιμής και ενός προγράμματος ελέγχου. Έτσι αποκτήθηκε και πολύτιμη γνώση. Οι μεμβράνες όμως είναι πολύ ευαίσθητες:
- Τα ακάθαρτα νερά πρέπει να έχουν ελάχιστα αιωρούμενα σωματίδια.
- Η "μόλυνση" των λυμάτων με θάλασσα δυσκολεύει την επεξεργασία και οδηγεί τελικά στη μειωμένη απόδοση του τμήματος αντίστροφης όσμωσης των εγκαταστάσεων.
- Το βιολογικό λέρωμα που μπορεί να αναπτυχθεί στις μεμβράνες, μειώνει επίσης την αποτελεσματικότητά τους.
- Το ελεύθερο χλώριο (0.1mg.L) που είναι μέρος αντιρρυπαντικών μπορεί να βλάψει τις μεμβράνες.
- Άλλες μορφές λερώματος μπορούν επίσης να μειώσουν την αποτελεσματικότητα των μεμβράνων αντίστροφης όσμωσης και απαιτούν αύξηση της πίεσης λειτουργίας και μεγαλύτερη συχνότητα καθαρισμού.
Τελικά η επιτροπή ελέγχου έβγαλε το συμπέρασμα ότι μπορεί να παραχθεί σε μεγάλη κλίμακα, νερό ασφαλές για χρήση σαν πόσιμο. Το 2002 κατασκευάστηκαν δύο μονάδες στο Μπέντοκ και στο Κράνζι για να τροφοδοτήσουν πρώτιστα τις βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας. Μια μικρή ποσότητα του ανακυκλωμένου νερού επιστρέφεται σε ένα υδραγωγείο από το οποίο υποβάλλεται σε νέα επεξεργασία. Ένα πρόγραμμα επικοινωνίας δημιουργήθηκε για τους πολίτες και τους μαθητές, που εξοικειώνονται με την λειτουργία του εργοστασίου και με την ιδέα της χρήσης του ανακυκλωμένου νερού.
ΙΑΠΩΝΙΑ
Η Ιαπωνία έχει επίσης μεγάλο πρόβλημα έλλειψης νερού. Περίπου 150 εκατομμύρια τόνοι χρησιμοποιούνται ετησίως στην Ιαπωνία. Το ενδιαφέρον είναι προσανατολισμένο στην αστική ανακύκλωση. Το 1997 τα συστήματα ανακύκλωσης σε 163 δημοτικές εγκαταστάσεις, τροφοδοτούσαν 192 δημοτικά διαμερίσματα και 1475 ουρανοξύστες παρέχοντας νερό για τουαλέτες στα εμπορικά κτήρια και τα διαμερίσματα καθώς επίσης και νερό για πότισμα στα πάρκα.
Το ανακυκλωμένο νερό είναι επίσης σημαντικό για την αποκατάσταση των υγροβιότοπων. Με την ταχεία ανάπτυξη σε πολλές πόλεις και την αναγκαστική κατασκευή υπονόμων και καναλιών ελέγχου πλημμυρών, πολλά μικρά αστικά ρεύματα παραμελήθηκαν και τα υδρόβια περιβάλλοντά τους υποβιβάστηκαν.
Οι μέθοδοι επεξεργασίας ανακύκλωσης είναι πολλές:
- Το νερό που χρησιμοποιείται σε ένα κτίριο καθαρίζεται από εγκατάσταση που υπάρχει μέσα στο ίδιο το κτίριο και επαναχρησιμοποιείται. Φυσικά μιλάμε για κτίρια όπου μπορεί να δουλεύουν ή να ζουν πολλές χιλιάδες άνθρωποι. Πρόκειται δηλαδή για κτίρια - πόλεις.
- Το νερό από πολλά κτήρια συλλέγεται σε ένα σημείο, καθαρίζεται και κατόπιν παρέχεται για επαναχρησιμοποίηση.
- Το νερό από μια μεγάλη περιοχή συλλέγεται, καθαρίζεται από μεγάλες εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων επιστρέφει για την επαναχρησιμοποίησή του.
- Το νερό ανακυκλώνεται μέσα στο εργοστάσιο που χρησιμοποιείται.
Κάθε φορά υιοθετείται η πιο βολική μέθοδος ώστε να αυξηθεί η χρήση ανακυκλωμένου νερού.
Επιπλέον, το 1998, η δημοτική αρχή του Τόκιο δημοσίευσε οδηγίες για την χρησιμοποίηση των όμβριων υδάτων, που είναι σημαντικοί υδάτινοι πόροι για τις πόλεις, προκειμένου να προωθηθεί η χρήση και η διείσδυση των όμβριων υδάτων στο χώμα και να εξασφαλιστεί έτσι η ανακύκλωση των. Δίνονται επίσης οδηγίες στους ιδιοκτήτες κτηρίων με επιφάνεια στέγης 10.000 τετραγωνικών μέτρων και πάνω, και στις επιχειρήσεις που εκτελούν έργα που καλύπτουν 3.000 τετραγωνικά μέτρα εδάφους για να βοηθήσουν στην χρήση των όμβριων υδάτων και την διείσδυσή τους στο έδαφος. Εγκαταστάσεις για την χρήση των όμβριων υδάτων εγκαθίστανται στα κυβερνητικά κτήρια, τα γυμνάσια, τα σχολεία και τις αθλητικές εγκαταστάσεις.
Το νομαρχιακό διαμέρισμα της Οσάκα έχει πρόγραμμα για ένα νέο σύστημα αποχετεύσεων και στοχεύει να αναπτύξει την ανακύκλωση στο 30% μέχρι το 2013 και στο 100% μέχρι το 2030.
Μέχρι το 2002, οι εγκαταστάσεις Ναγκίσα στον ποταμό Γιόντο χρησιμοποιούσε ένα σύστημα ενεργοποιημένης λάσπης και κάθε ημέρα επεξεργαζόταν 115.000 τόνους λυμάτων. Το ανακυκλωμένο νερό χρησιμοποιείται στην πόλη Χιρακάτα για τα πάρκα και τα συντριβάνια, ως πηγή ανταλλαγής θερμότητας για την λειτουργία του κλιματισμού στο κέντρο της πόλης, για τους κεντρικούς πυροσβεστικούς αγωγούς και για τις τουαλέτες στον σιδηροδρομικό σταθμό. Το νερό είναι επίσης διαθέσιμο στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις περιαγωγής τσιμέντου και στην πειραματική παραγωγή ρυζιού.
Στην Φουκουόκα, που βρίσκεται στο βορειοδυτικό Κιούσου, παρά την μεγάλη ετήσια βροχόπτωση (1.600 χιλιοστά), έχει μόνο μικρούς ποταμούς και φράγματα ενώ υπέφερε από σημαντικές ελλείψεις νερού το 1978 και το 1994. Η πόλη χρησιμοποιεί πολλούς τρόπους για να επανεχρησιμοποιήσει το νερό της αποχέτευσης. Σε μια μεγάλη περιοχή 770 εκταρίων στο κέντρο της πόλης, συμπεριλαμβανομένου του δημαρχείου και των σταθμών του υπογείου σιδηροδρόμου υπάρχουν πολλαπλά δίκτυα. Ένα δίκτυο εξυπηρετεί διάφορα συγκροτήματα και κάθε συγκρότημα είναι εξοπλισμένο με εγκαταστάσεις επεξεργασίας που διανέμουν εκ νέου το ανακυκλωμένο νερό μέσα στο δίκτυο.. Ένας άλλος τρόπος είναι ένα σύστημα σωληνώσεων που μαζεύει όλα τα νερά, στα κτήρια με επιφάνεια που υπερβαίνει τα 5.000 τετραγωνικά μέτρα, εκτός από εκείνα που προέρχονται από τις τουαλέτες.
Το 1996 σε μία μόνο περιοχή κτιρίων και συγκροτημάτων με διαμερίσματα τα ανακυκλούμενα νερά της βροχής που χρησιμοποιούσαν στις τουαλέτες, έφτασε στα 7 εκατομμύρια λίτρα την ημέρα.
Η Γιοκοχάμα έχει ένα στάδιο 70.000 θέσεων που καλύπτει μια περιοχή περίπου 142 στρέμματα. Κάτω από τις κερκίδες έχει κατασκευαστεί δημοτικό αθλητικό κέντρο με πισίνες και ένα αθλητικό ιατρικό κέντρο. Το ανακυκλωμένο νερό, έφθασε σε ποσότητα τους πέντε χιλιάδες τόνους την ημέρα. Μετά τον καθαρισμό του, επιστρέφει στο στάδιο για παροχή θερμότητας και έπειτα για τις τουαλέτες τα πάρκα και τις τεχνητές λιμνούλες στην γύρω περιοχή.
Στο Σαπόρο, που βρίσκεται στο νησί του Χοκάιντο, όπου υπάρχει πολύ χιόνι, χρησιμοποιεί ζεστό ανακυκλωμένο νερό για να λιώσει το χιόνι που λειώνει και επίσης για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Οι Ιαπωνικές τουαλέτες εγκαθίστανται συχνά με διπλές σωληνώσεις και το νερό από το πλύσιμο των χεριών γεμίζει το καζανάκι της τουαλέτας αντιπροσωπεύοντας έτσι μια μορφή ανακύκλωσης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Μια εταιρεία ερευνών δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας σε 65 έργα επαναχρησιμοποίησης ανακυκλωμένου νερού, συμπεριλαμβανομένων 40 στις ΗΠΑ και δύο στην Αυστραλία και 20 άλλων υπό τη αιγίδα του Ιδρύματος Έρευνας για το νερό. Υπολογίστηκε ένα ευρύ φάσμα τεχνικών πληροφοριών για τις εγκαταστάσεις και η γνώμη από τους καταναλωτές νερού. Τα κύρια συμπεράσματα που βγήκαν μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
- Η επαναχρησιμοποίηση του νερού μέχρι σήμερα δεν έχει δημιουργήσει κάποιο τεκμηριωμένο πρόβλημα υγείας.
- Έχει ισχυρή δημόσια αποδοχή, και καλή ρυθμιστική συμμόρφωση.
- Η ικανότητα υποστήριξης των προγραμμάτων εξαρτάται από τους στόχους προστασίας του περιβάλλοντος και κάλυψης του κόστους, συχνά λόγω της έλλειψης ανακυκλωμένου νερού.
- Οι δυσκολίες για την κατάλληλη τιμολόγηση.
- Οι πιθανοί κίνδυνοι της δημόσιας υγείας.
- Η περιβαλλοντική επίδραση που συνδέονται με τον ανεπαρκή καθαρισμό.
- Οι κίνδυνοι από ανθρώπινη απροσεξία.
- Η συνεργασία μεταξύ των εταιρειών νερού και αποβλήτων, των δημοτικών αρχών και του κράτους είναι απαραίτητες για την εξασφάλιση της επιτυχίας στον προγραμματισμό του έργου.
- Η χρήση ανακυκλωμένου νερού επιτρέπει στους φτωχούς κυρίως αγρότες να ξεφύγουν από την πείνα.
Τελικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι ξεκάθαρο ότι η χρήση ανακυκλωμένου νερού είναι πλέον μονόδρομος. Όσο πιο γρήγορα αρχίσει η εκπαίδευση των πολιτών στην οικονομία του νερού, καθώς και η δημιουργία κατάλληλων υποδομών, τόσο πιο πολύ θα απαλυνθούν οι σχετικές επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Συνεχίζετε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.