Μέρος 5ον
Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ
(BIS)
Πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την ύπαρξη της Τράπεζας Διεθνών Αποκαταστάσεων (Bank of international settlements) και αυτό διότι έτσι το θέλει η Παγκόσμια Κυβέρνηση.
Οι Διεθνείς Τραπεζίτες γνώριζαν πως μόλις προκαλούσαν έναν πόλεμο θα ήταν δύσκολη η ροή χρημάτων ανάμεσα στα εμπλεκόμενα έθνη. Από τη στιγμή όμως που ολόκληρη αυτή η επιχείρηση αλλά και βιομηχανία πήραν παγκόσμια μορφή μέσω των Ρότσιλντς, χρειαζόταν μια τράπεζα για να φέρει εις πέρας τις συνήθεις εργασίες ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές του πολέμου. Στα 1930 η Παγκόσμια Κυβέρνηση εξουσιοδότησε τη δημιουργία μιας τέτοιας τράπεζας με έδρα την Βασιλεία τη Ελβετίας.
Για να γίνονται πολέμοι που θα φέρουν κέρδη στους Διεθνείς Τραπεζίτες αλλά και στα στρατιωτικά βιομηχανικά συγκροτήματα, θα έπρεπε να υπάρχουν κάποια έθνη που θα ονομαστούν <<ουδέτερα>> ώστε το ουδέτερο έθνος να χρησιμοποιηθεί από τους εμπόλεμους για να κάνουν τις δουλειές τους, τη στιγμή που οι στρατιώτες ακρωτηριάζονται ή σκοτώνονται στο μέτωπο.
Η νέα τράπεζα έγινε γνωστή ανάμεσα στους τραπεζίτες ως BIS και το κεφάλαιο της αποτελείτο από 600.000 μετοχές αξίας 1,5 δισεκατομμυρίου χρυσών φράγκων. Τις μετοχές αυτές αγόρασαν οι κεντρικές τράπεζες του Βελγίου, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Αγγλίας και δύο άλλες τραπεζικές ομάδες, η μία στις ΗΠΑ και η άλλη στην Ιαπωνία.
Όλες οι μετοχές των ΗΠΑ πουλήθηκαν στην Αμερικανική αγορά. Αργότερα το Ιαπωνικό τμήμα των μετοχών πουλήθηκε σε άλλες κεντρικές τράπεζες. Η τράπεζα διοικείτο από ένα συμβούλιο διευθυντών που αποτελείτο από κυβερνήτες κεντρικών τραπεζών και από άλλα διορισμένα και εκλεγμένα μέλη.
Οι υπάλληλοι της τράπεζας προέρχονταν από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και τις ΗΠΑ και άλλα έθνη και όλοι εργάζονταν καλά μαζί. Όταν εξερράγη ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στα 1939, η τράπεζα μετετράπη σε χρυσωρυχείο για τους δημιουργούς των πολέμων. Το χρήμα έρεε ελεύθερα ανάμεσα στη Γερμανία, την Αγγλία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, ενώ οι νέοι σκοτώνονταν στα πεδία των μαχών. Οι Αμερικανοί κάτοχοι των μετοχών στις Γερμανικές εταιρείες που κατασκευάζουν όπλα για τη Γερμανία δεν έχασαν ποτέ τις αποδόσεις τους, ενώ το ίδιο συνέβαινε και για τ΄ άλλα έθνη. Οι τραπεζίτες μπορούσαν να προκαλούν έναν πόλεμο και την ίδια στιγμή να αποκτούν τεράστια οφέλη από το πολεμικό υλικό και τα όπλα που παράγονταν. Κάθε κράτος που βρισκόταν σε πόλεμο μπορούσε να έλθει στην τράπεζα αυτή να κάνει τη δουλεία του και κανείς να μην θέσει ούτε μια ερώτηση. Η τράπεζα BIS χρησιμοποιήθηκε για να γίνουν οι πληρωμές κατά τον πόλεμο της Κορέας, του Βιετνάμ και τους άλλους πολέμους που έγιναν από το 1930 και μετά. Η Παγκόσμια Κυβέρνηση επιβράβευσε τους Διεθνείς Τραπεζίτες για το έργο τους αυτό, για το οποίο ο μέσος πολίτης δεν γνωρίζει τίποτε.
Ο Νατάλ Ρότσιλντ που είχε την Βρετανική οικονομία υπό τον έλεγχό του όσο ζούσε, δήλωσε πως όποιος έχει τον χρυσό κυβερνά. Δήλωσε επίσης πως δεν τον ενδιέφερε ποιος έχει τις πολιτικές θέσεις όσο αυτός ελέγχει τις οικονομικές υποθέσεις ενός έθνους.
Ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ (1763 - 1864) γεννήθηκε στο Γουώλντορφ της Βάδης στη Γερμανία. Εκεί ο Άστορ ήταν χασάπης. Στα 1784 μετά από μια στάση στο Λονδίνο, πήγε στην Αμερική, όπου και έφθασε πάμφτωχος. Στα 1788 εισήλθε στη Στοά Χόλλαντ όπου και έφθασε να γίνει διδάσκαλος. Ήταν γνωστός για την ψυχρότητα και την αντικοινωνικότητά του.
Τα πρώτα χρήματα ήλθαν στα χέρια του από σκοτεινές και ύποπτες συναλλαγές που αφορούσαν ακίνητα στην περιοχή της Νέας Υόρκης. Η επόμενη κίνησή του έγινε με δύο μέλη των Ιλλουμινάτι: τον πρόεδρο Τζέφερσον και τον γραμματέα Γκαλλάτιν, οι ΗΠΑ είχαν επιβάλλει εμπάργκο σε όλα τα Αμερικανικά εμπορικά πλοία στα 1807. Ο Άστορ όμως πήρε ειδική άδεια από τους δύο άνδρες κι έτσι το πλοίο του κέρδισε 200.000 δολλάρια σε χρήματα εποχής. Ο Άστορ κέρδισε πολλά χρήματα από τον πόλεμο του 1812 ο οποίος σχεδόν κατέστρεψε όλους τους άλλους Αμερικανούς πλοιοκτήτες. Από στοιχεία που έχουν αποκαλυφθεί, αποδεικνύεται πως ο Άστορ ήταν μυστικός πράκτορας των Βρετανών.
Πριν το 1817 ο Τζων Τζέηκοπ Άστορ εισήλθε στο εμπόριο γούνας κι έγινε ο πιο σημαντικός παράγοντας στον τομέα αυτόν επειδή δημιούργησε ένα μονοπώλιο. Είναι περίεργο που συνέβη αυτό αφού πολλοί εμπορεύονταν γούνες για αρκετούς αιώνες μετά την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου και πριν από αυτούς οι Ινδιάνοι. Δεν είναι δυνατόν ένας Άστορ να μπορέσει μέσα σε λίγα χρόνια να ελέγξει ολόκληρο το εμπόριο γούνας χωρίς να έχει την βοήθεια υψηλά ιστάμενων παραγόντων.
Ασχολήθηκε και με το εμπόριο οπίου προς την Κίνα. Ο Άστορ είχε εσωτερικές πληροφορίες από την κυβέρνηση και διατηρούσε το δικό του σύστημα μεταφορών. Ο οικονομικός πανικός του 1837 αύξησε τον πλούτο του μέσω των ενεχύρων ακινήτων. Ήταν αδίστακτος και είχε τη φήμη ενός άγριου γαιοκτήμονα που δεν πλήρωνε τα χρέη του.
Σύντομα έγινε τραπεζίτης στην τράπεζα των ΗΠΑ. Ο πλούτος του ήταν τότε, στα 1844, του ύψους των 307.196.844 δολαρίων το 1/15 του συνόλου των επενδύσεων στις ΗΠΑ.
Οι απόγονοί του είχαν μια κλίση προς τη μυστικότητα και φρόντιζαν να κυβερνούν πίσω από τη σκηνή. επίσης προτιμούσαν να μην συμμετέχουν στα συμβούλια των εταιρειών που είχαν υπό τον έλεγχό τους.
Στα 1890 κατείχαν το 1/20 των ακινήτων της πόλεως της Νέας Υόρκης. Σήμερα ο πλούτος τους ξεπερνά τα 40 δισεκατομμύρια δολλάρια. Οι Άστορς δημιούργησαν το ίδρυμα Βίνσετ Άστορ που ελέγχεται από τους Άστορ της Αγγλίας και η περιουσία του φθάνει στο ύψος των 100 εκατομμυρίων δολαρίων που εξαιρούνται της φορολογίας. Το ίδρυμα αυτό δίνει χρήματα στην Καθολική και την Επισκοπική Εκκλησία.
Όπως οι Ρότσιλντς, οι Ντιπόν και οι Ροκφέλερ, έτσι και οι Άστορς τοποθετούν ένα αρσενικό μέλος επικεφαλής των επιχειρήσεων της οικογενείας τους, με τον ίδιο τρόπο που ένας βασιλέας παραχωρεί τι θρόνο του. Το περίφημο ξενοδοχείο Γουώλντορφ - Αστόρια χτίστηκε από τον Γουίλλιαμ Γουώλντορφ και άνοιξε στα 1893. Περιγράφηκε ως το ξενοδοχείο του απόλυτου σνομπισμού. Αργότερα δύο ξαδέλφια Άστορς έκτισαν το Αστόρια το οποίο άνοιξε στα 1897.
Μετά τα 1800 οι Ιλλουμινάτι άρχισαν να δημιουργούν αθώες οργανώσεις για να κρύβουν εκεί τις συναντήσεις τους. Έτσι και οι Άστορς δημιούργησαν την εταιρεία Πίλγκριμ.
Οι Άστορς δημιούργησαν στην Βρετανία μια εταιρεία που είναι αντίστοιχη με την Σκάλ εντ Μπόουνς, την Γκρουπ, όπου κυριαρχούν οι Γουΐτνεΰ.
Στα 1910 δημιουργήθηκε η Στρογγυλή τράπεζα. Οι Άστορς αποτέσαν χρηματοδότες της ομάδος αυτή, όπως και του συστήματος υποτροφιών Ρόουντς.
Οι Άστορς υπήρξαν οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες του R.I.I.A. Royal Institut of International Affairs (Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων) που είναι το Βρετανικό αντίστοιχο του Αμερικανικού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. Η οικογένεια Άστορ στο Λονδίνο διαιρέθηκε σε δύο ισχυρά τμήματα. Το ένα επικεντρώθηκε γύρω από την κατοικία στο Κλίβεντεν και το άλλο έγιναν Βαρόνοι (οι Άστορς του Χέβερ). Ο Γουίλλιαν Γουώλντορφ Άστορ κατέχει το περιοδικό Παλ μαλ, το Ομπζέρβερ και την εφημερίδα Παλ Μαλ. Οι Λονδρέζικοι Τάϊμς ελέγχονται από τους Άστορς που από το 1922 κατέχουν αυτήν την μεγάλη πηγή των Βρετανικών ειδήσεων.
Η οικογένεια Άστορ χρησιμοποίησε τον Όουεν Λάττιμορ σαν εκπρόσωπό της για το εμπόριο οπίου, το οποίο επόπτευε το Ινστιτούτο Σχέσεων του Ειρηνικού (IPR).
Τα παγκόσμια γεγονότα κινούνται με νήματα τα οποία δεν βλέπει το ανεκπαίδευτο μάτι. Κάποια από τα νήματα αυτά τα κινούν οι Άστορς. Το IPR βοήθησε στην επίθεση στο Περλ Χάρμπορ. Οι Άστορς επίσης βρίσκονταν πίσω από την Ευρωπαϊκή πολιτική που επέτρεψε στον Χίτλερ να γίνει απειλή.
Οι Άστορς υποκίνησαν το Κίνημα εναντίον του Αλκοολισμού για δημιουργήσουν την ποτοαπαγόρευση κι έτσι να αυξήσουν τα κέρδη τους από το παράνομο εμπόριο. Αντίστοιχο πρόγραμμα σήμερα είναι ο πόλεμος εναντίον των ναρκωτικών.
Οι Άστορς σχετίζονται με την εταιρεία των Σοσιαλιστών Φάμπιανς. Η εταιρεία Φάμπιανς σχετίζεται με τους Ιλλουμινάτι και έχει ως λογότυπο της έναν λύκο με ένδυμα προβάτου. Ένα διάσημο μέλος τους υπήρξε ο συγγραφέας, που είναι γνωστός κυρίως για τα έργα του στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, Χ. Τζ. Γουέλς. Ο Γουέλς, 'όπως και ο Ιούλιος Βερν, υπήρξε εκπρόσωπος της ιεραρχίας. Με τα έργα τους προώθησαν τα σχέδια της. Ανάμεσα στα λιγότερο γνωστά, αλλά τα πιο σημαντικά, έργα του Γουέλς είναι τα <<Η Νέα Παγκόσμια Τάξη>>, <<Μια Σύγχρονη Ουτοπία>>, <<Η Ανοιχτή Συνωμοσία>>, <<Τα Σχέδια για μία Παγκόσμια Επανάσταση>>.
Στα 1930 οι Φάμπιανς δημιούργησαν την ομάδα πολιτικού και οικονομικού σχεδιασμού (PEP) με πρόεδρο τον υποκόμη Γουώλντορφ - Αστόρια. Ο Τζωρτζ Μπερνάρ Σώ συνδεόταν με τους Κομμουνιστές, τους Φάμπιανς και τη Λαίδη Νάσυ Άστορ που έγινε η πρώτη γυναίκα μέλος του κοινοβουλίου.
Όταν στα 1930 η Νάνσυ Άστορ επισκέφθηκε τη Ρωσία, θα περιμέναμε οι Κομμουνιστές ηγέτες να την αντιμετωπίσουν εχθρικά γι΄ αυτό που ήταν: μέλος δηλαδή μιας πλούσιας οικογένειας καπιταλιστών. Αντιθέτως της συμπεριφέρθηκαν σαν να ήταν Βασίλισσα.
Μια προσεκτική έρευνα της οικογενείας Άστορ αποκαλύπτει τις στενές σχέσεις με όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων των Ιλλουμινάτι: τους Μπίλντερμπεργκ, την εταιρεία Πίλγκριμ, τη Στρογγυλή τράπεζα, τον Κομμουνισμό, το CFR, όπως και διάφορες τράπεζες, όπως η Τσαίηζ μανχάταν, που έχουν πολιτικές διαπλοκές.
Είναι ενδιαφέρουσα η ιστορία της Άλις Μάγιερ Άστορ, που ασχολήθηκε με τον αποκρυφισμό και την Αιγυπτιακή Μαγεία. Αυτή πίστευε πως ήταν μετενσάρκωση Αιγύπτιας πριγκίπισσας και μαθήτρια του Ακενατών. Διάλεξε βέβαια τον Αιγύπτιο αυτόν Φαραώ αφού, αυτός ήταν που ανέτρεψε το πολυθεϊστικό ιερατείο της Αιγύπτου και επέβαλε με σφαγές τον Αιγυπτιακό μονοθεϊσμό. Απόγονος του Ακενατών είναι ο Τουταγχαμών, ο οποίος σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες που έγιναν στη μούμια του, αποδείχθηκε πως δολοφονήθηκε. Η Άλις ήταν εκείνη που ισχυρίστηκε πως το ιστορικό πρόσωπο του Χριστού είναι ο Τουταγχαμών και ο Ακενατών, το ιστορικό πρόσωπο του Μωΰσή.
Η Άλις Άστορ είναι η πρώτη που εισήλθε στον τάφο του Τουταγχαμών και αφαίρεσε από τους θησαυρούς του ένα περιδέραιο για τον εαυτό της.
Ο Άλντους Χάξλεΰ, συγγραφέας του περίφημου βιβλίου <<Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος>>, αποτελεί εικόνα όλων αυτών που θα έλθουν, σύμφωνα με τα σχέδια της συνωμοσίας, υπήρξε στενός φίλος της Άλις και πραγματοποίησε μαζί της πολλά αποκρυφιστικά πειράματα.
Είναι πιθανόν οι Άστορς να είναι απόγονοι της οικογένειας Άστοργκα, από την Νότια Ιταλία, πριν από το 1600. Επίσης είναι πιθανόν το όνομά τους να αποτελεί παραφθορά του ονόματος Αστάρτη ή Αστορέθ που σχετίζεται με το αστέρι του Σολομώντα και αυτό με τον θεό Σατούρνο - Κρόνο. Ο Σατούρνος και η Αστάρτη φέρουν κι άλλα ονόματα. Ο Σατούρνος - Κρόνος αποτελεί κλειδί στην κατανόηση της μακράς αυτής συνωμοσίας που χάνεται βαθιά στην αρχαιότητα. Η πόλη της Ρώμης αρχικά ονομαζόταν Σατουρνία ή πόλη του Σατούρνου. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία διατήρησε μέρος της λατρείας του στο τελετουργικό της.
Ένα άλλο όνομα της Αστάρτης είναι το Σεμίραμις. Στη Βαβυλώνα υπήρχε μια τριάδα θεών: Ο Νιμρόντ (ήλιος), η Σεμίραμις (σελήνη) και ο Ταμούζ (το πρωινό αστέρι, ο Εωσφόρος). Στην Αίγυπτο η ίδια τριάδα ονομάζεται Όσιρις, Ίσις, και Ώρος. Εικόνες και αγάλματα της Ίσιδος και του Ώρου διατηρήθηκαν από την Καθολική Εκκλησία και ενσωματώθηκαν στην λατρεία της.
Στην αρχή της ιστορίας της η οικογένεια Άστορ μετακόμισε από την Σαβοΐα στο Γουώλντορφ της Γερμανίας. Εκεί, στο μοναστήρι του Γουώλντορφ υπήρχαν σημαντικά πρόσωπα που ασχολούντο με τον αποκρυφισμό. Την εποχή όμως εκείνη η κατάσταση στην Ευρώπη, με τον διαχωρισμό των τάξεων και τα σύνορα που είχαν επιβληθεί ανάμεσα στους αγρότες και την αριστοκρατία, δεν τους επέτρεπε να φέρουν εις πέρας την αποκρυφιστική τους δύναμη. Για τον λόγο αυτόν η οικογένεια μετακόμισε στο Νέο Κόσμο.
Σε ηλικία 16 ετών ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ πήγε στην Αγγλία και από εκεί στην Αμερική και συμφωνα με τον Μάΐκλ άστορ <<επικεντρώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στην δημιουργία μιας περιουσίας για να ξεφύγει από τη φτώχεια των παιδικών του χρόνων και να εγκαθιδρύσει μια ασφαλή οικονομική θέση για την οικογένεια του στην Αμερική>>.
Η σρατηγική των Άστορς ήταν απλή. Η θέση τους στα 1700 δεν τους επέτρεπε στη Γερμανία, την Αγγλία ή την Γαλλία να ανέλθουν την κοινωνική κλίμακα. Έτσι έστειλαν δύο γιους τους για να προετοιμάσουν το δρόμο για τον Τζων Τζέηκομπ: Τον έναν στην Αγγλία και τον άλλον στην Αμερική. Κατόπιν έστειλαν τον Τζων Τζέηκομπ, τον πιο έξυπνο και πολλά υποσχόμενο γιο τους στο Νέο Κόσμο. Αφού εγκαταστάθηκαν ως αριστοκράτες στην Αμερική, μετακόμισαν στην Αγγλία και εξ αιτίας της υψηλής κοινωνικής τους θέση στην Αμερική, κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί η Βασίλισσα τους παρείχε τίτλους ευγενείας. Οι άνθρωποι που είχαν διασυνδέσεις με τους Ιλλουμινάτι άνοιγαν τις πόρτες στους Άστορς. Επίσης υπήρχαν δεσμοί ανάμεσα στην Αγγλική Βασιλεία, τον Αγγλικό Σατανισμό, τον Αγγλικό Ελευθεροτεκτονισμό, τη Γερμανική Μαγεία και τους Ιταλούς Μαύρους Ευγενείς της Βενετίας.
Ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ έφθασε στην Αγγλία και σχετίστηκε με τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες πάντοτε ήταν συνδεδεμένες στενά με τον Ελευθεροτεκτονισμό και την Ελίτ. Παρ΄ όλο όμως το ότι ήταν ένας πολύ φτωχός νεαρός άνδρας, έγινε περιέργως αποδεκτός από την οικογένεια Μπάκχαουζ. Μετά από τέσσερα χρόνια, ο αδελφός του Τζωρτζ τον έστειλε στην Αμερική. Εκεί τον δέχθηκε ο άλλος του αδελφός, Χένρυ στα 1784 και τον εισήγαγε στον αποκρυφιστικό κόσμο της Νέας Υόρκης.
Η εταιρεία Τόμας Μπάκχαουχ και Σια κυριαρχούσε στο εμπόριο γούνας. Ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ εστάλη από τους Ιλλουμινάτι για να θέσει υπό τον έλεγχό του το εμπόριο αυτό. Οι Ιλλουμινάτι θεώρησαν πως ο Άστορ θα μπορούσε να επεκτείνει το εμπόριο γούνας αλλά και το εμπόριο οπίου. Οι δύο πρώτες επαφές που έιχε ο Τζων Τζέηκομπ στην Νέα Υόρκη ήταν ο Μπάκχαουζ και ο αδελφός του Χένρυ. Ο Τζέηκομπ παντρεύτηκε την Σάρα Τοντ, <<την χαρακτηριστική απάνθρωπη μητριά των παραμυθιών>>. Οδήγησε μάλιστα το ενδιαφέρον για τον εαυτό του σε επίπεδα φιλοσοφίας, δημιουργώντας τον ισχυρισμό πως ήταν φυσικά ανώτερος και ο θεός του είχε δώσει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους και τη γη για προσωπικό του όφελος. Δεν είναι κυνισμός, αλλά μια γνήσια πεποίθηση ανάμεσα στον <<εκλεκτό λαό>> που ο θεός του επιτάσσει να προοδεύει στη ζωή. Ένας τέτοιος λαός μπορεί να δημιουργεί ιστορία, να την πλαστογραφεί και ταυτόχρονα να την διδάσκει.
Ο Άστορ θέλησε να δημιουργήσει ένα έθνος στη Δυτική Ακτή. Ο Τόμας Τζέφερσον συμμετείχε στο σχέδιο για να γίνουν τα Βορειοδυτικά παράλια των ΗΠΑ κυρίαρχο κράτος κάτω από την διακυβέρνηση των Άστορς. Το σχέδιο όμως απέτυχε για διάφορους λόγους.
Ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ επωφελήθηκε από τον πόλεμο του 1812 λόγω του δικού του μεταφορικού συστήματος και των πανίσχυρων φίλων που είχε. Όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος εναντίον της Μ. Βρετανίας, οι Άστορς έστειλαν πράκτορες στα Βρετανικά φρούρια στον Καναδά για να τους πληροφορήσουν. Αυτό έδωσε στους Βρετανούς γρήγορη πληροφόρηση για τον πόλεμο και τους επέτρεψε να ελέγχουν τα Αμερικανικά φρούρια και να εξασφαλίσουν τον Βρετανικό έλεγχο στο εμποριο γούνας. Αυτό ήταν βασικό για τους Άστορς για να αποκτήσουν τον έλεγχο της αγοράς της γούνας. Πήραν ειδική άδεια από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ για να εισαγάγουν τις γούνες που κατείχαν στον Καναδά πριν τον πόλεμο. Ο Τζέηκομπ έκανε ακόμη και εμπόριο όπλων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε μία Λατινοαμερικάνικη Επανάσταση, Οι υπάλληλοι του Τζων πληρώνονταν σε χρεώγραφα. Ο Άστορ έστελνε τους πράκτορες του, που τους έριχναν σε παγίδα και τους σκότωναν. Έτσι η εταιρεία γούνας των Άστορς εξοικονομούσε χρήματα. Για τους θανάτους κατηγορούντο οι ενδιάμεσοι. Ο Ζαχαρίας Τέηλορ έγραψε: <<Πήραν στα χέρια τους το σύνολο του εμπορίου της Αμερικανικής γούνας κι έγιναν οι μεγαλύτεροι απατεώνες που γνώρισε ο κόσμος>>.
Ο Γουΐλλιαμ Μπάκχαουζ Άστορ ήταν γιος του Τζέηκομπ. Έγινε διάσημος για την συμπεριφορά του απέναντι στους ενοικιαστές των κατοικιών που κατείχε στη Νέα Υόρκη. Οι κατοικίες αυτές ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση που μόνο τα μισά από τα παιδιά των ενοικιαστών του έφθαναν στην ηλικία των είκοσι ετών. Δημιουργήθηκαν αναταραχές τις οποίες κατέπνιξε η αστυνομία, με τη βοήθεια του Φερνάντου Γουντ, του διάσημου διεφθαρμένου δημάρχου της Νέας Υόρκης.
Ο Τζων Τζέηκομπ ο τρίτος, ήταν γιος του Γουΐλλιαμ Μπάκχαουζ Άστορ το ίδιο διεφθαρμένος και απάνθρωπος όπως ο πατέρας και ο παππούς του. Δημιούργησε καταστήματα για τις μάζες των φτωχών που ζούσαν στα δικά του φτωχόσπιτα της Νέας Υόρκης. Υποστήριζε διεφθαρμένους πολιτικούς, όπως ο εγκληματίας Τουΐντ που διοικούσε την πόλη της Νέας Υόρκης ως δήμαρχος. Πριν συλληφθεί όμως και σταλεί στη φυλακή είχε ήδη κλέψει 200 εκατομμύρια δολλάρια. Ο Τζέηκομπ ο τρίτος, κατάφερα με τη δύναμή του να μην εμφανιστεί το όνομά του στον τύπο, ενώ ο Τουΐντ κλείστηκε ισόβια στη φυλακή.
Η οικογένεια Τσάνλερ έχει σχέσεις αίματος με τους Άστορς. Οι σχέσεις τους με την αποκρυφιστική ιεραρχία αποκαλύπτονται ακόμη και από το σπίτι που έμενε. Αποκρυφιστικά φαινόμενα, φαντάσματα, σημεία και ό,τι χαρακτηρίζει ένα στοιχειωμένο σπίτι. Ο Θεόδωρος Ρούσβελτ και ο Γερουσιαστής Χένρυ Κάμποτ Λοτζ, της οικογένειας Κάμποτ, ήταν φίλοι τους. Αυτοί δημιούργησαν την πόλη Ρονόκε Ράπιτζ στη Νότια Καρολίνα. Οικογένειες σαν του Μπίλ Κλίντον πηγαίνουν κάθε χρόνο εκεί για διακοπές για να έλθουν σε σχέση με άλλες οικογένειες της μεσαίας διοίκησης που οι Ιλλουμινάτι χρησιμοποιούν για υπηρέτες. Ιλλουμινάτι κατάσκοποι παρατηρούν και επιλέγουν αυτούς που θα τοποθετήσουν σε πολιτικές θέσεις.
Ο Τζων Άρμστρονγκ Τσάνλερ παντρεύτηκε την αποκρυφιστική συγγραφέα και μορφινομανή Αμέλια Ρηβς και σχετίστηκε μ΄ αυτό που ονομάζεται <<Εσωτερικός Βουδισμός>>. Οι Ροίσβελτ επίσης σχετίζονται με την οικογένεια Ντελάνο που ανήκει στους Μαύρους Βενετούς Ευγενείς. Οι ζωές των οικογενειών αυτών συνυφάνθηκαν. Ο Φράνκλιν Χιουγκς Ντελάνο, παντρεύτηκε την Λάβια Άστορ. Ο Τζέημς Ρούσβελτ, την Έλενα Άστορ και ο άλλος Τζέημς Ρούσβελτ την αδελφή της συζύγου του Βίνσεντ Άστορ.
Συνεχίζετε...
ΤΑ ΤΖΑΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ
Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ
(BIS)
Πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την ύπαρξη της Τράπεζας Διεθνών Αποκαταστάσεων (Bank of international settlements) και αυτό διότι έτσι το θέλει η Παγκόσμια Κυβέρνηση.
Οι Διεθνείς Τραπεζίτες γνώριζαν πως μόλις προκαλούσαν έναν πόλεμο θα ήταν δύσκολη η ροή χρημάτων ανάμεσα στα εμπλεκόμενα έθνη. Από τη στιγμή όμως που ολόκληρη αυτή η επιχείρηση αλλά και βιομηχανία πήραν παγκόσμια μορφή μέσω των Ρότσιλντς, χρειαζόταν μια τράπεζα για να φέρει εις πέρας τις συνήθεις εργασίες ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές του πολέμου. Στα 1930 η Παγκόσμια Κυβέρνηση εξουσιοδότησε τη δημιουργία μιας τέτοιας τράπεζας με έδρα την Βασιλεία τη Ελβετίας.
Για να γίνονται πολέμοι που θα φέρουν κέρδη στους Διεθνείς Τραπεζίτες αλλά και στα στρατιωτικά βιομηχανικά συγκροτήματα, θα έπρεπε να υπάρχουν κάποια έθνη που θα ονομαστούν <<ουδέτερα>> ώστε το ουδέτερο έθνος να χρησιμοποιηθεί από τους εμπόλεμους για να κάνουν τις δουλειές τους, τη στιγμή που οι στρατιώτες ακρωτηριάζονται ή σκοτώνονται στο μέτωπο.
Η νέα τράπεζα έγινε γνωστή ανάμεσα στους τραπεζίτες ως BIS και το κεφάλαιο της αποτελείτο από 600.000 μετοχές αξίας 1,5 δισεκατομμυρίου χρυσών φράγκων. Τις μετοχές αυτές αγόρασαν οι κεντρικές τράπεζες του Βελγίου, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Αγγλίας και δύο άλλες τραπεζικές ομάδες, η μία στις ΗΠΑ και η άλλη στην Ιαπωνία.
Όλες οι μετοχές των ΗΠΑ πουλήθηκαν στην Αμερικανική αγορά. Αργότερα το Ιαπωνικό τμήμα των μετοχών πουλήθηκε σε άλλες κεντρικές τράπεζες. Η τράπεζα διοικείτο από ένα συμβούλιο διευθυντών που αποτελείτο από κυβερνήτες κεντρικών τραπεζών και από άλλα διορισμένα και εκλεγμένα μέλη.
Οι υπάλληλοι της τράπεζας προέρχονταν από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και τις ΗΠΑ και άλλα έθνη και όλοι εργάζονταν καλά μαζί. Όταν εξερράγη ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στα 1939, η τράπεζα μετετράπη σε χρυσωρυχείο για τους δημιουργούς των πολέμων. Το χρήμα έρεε ελεύθερα ανάμεσα στη Γερμανία, την Αγγλία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, ενώ οι νέοι σκοτώνονταν στα πεδία των μαχών. Οι Αμερικανοί κάτοχοι των μετοχών στις Γερμανικές εταιρείες που κατασκευάζουν όπλα για τη Γερμανία δεν έχασαν ποτέ τις αποδόσεις τους, ενώ το ίδιο συνέβαινε και για τ΄ άλλα έθνη. Οι τραπεζίτες μπορούσαν να προκαλούν έναν πόλεμο και την ίδια στιγμή να αποκτούν τεράστια οφέλη από το πολεμικό υλικό και τα όπλα που παράγονταν. Κάθε κράτος που βρισκόταν σε πόλεμο μπορούσε να έλθει στην τράπεζα αυτή να κάνει τη δουλεία του και κανείς να μην θέσει ούτε μια ερώτηση. Η τράπεζα BIS χρησιμοποιήθηκε για να γίνουν οι πληρωμές κατά τον πόλεμο της Κορέας, του Βιετνάμ και τους άλλους πολέμους που έγιναν από το 1930 και μετά. Η Παγκόσμια Κυβέρνηση επιβράβευσε τους Διεθνείς Τραπεζίτες για το έργο τους αυτό, για το οποίο ο μέσος πολίτης δεν γνωρίζει τίποτε.
Ο Νατάλ Ρότσιλντ που είχε την Βρετανική οικονομία υπό τον έλεγχό του όσο ζούσε, δήλωσε πως όποιος έχει τον χρυσό κυβερνά. Δήλωσε επίσης πως δεν τον ενδιέφερε ποιος έχει τις πολιτικές θέσεις όσο αυτός ελέγχει τις οικονομικές υποθέσεις ενός έθνους.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΣΤΟΡ
Ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ (1763 - 1864) γεννήθηκε στο Γουώλντορφ της Βάδης στη Γερμανία. Εκεί ο Άστορ ήταν χασάπης. Στα 1784 μετά από μια στάση στο Λονδίνο, πήγε στην Αμερική, όπου και έφθασε πάμφτωχος. Στα 1788 εισήλθε στη Στοά Χόλλαντ όπου και έφθασε να γίνει διδάσκαλος. Ήταν γνωστός για την ψυχρότητα και την αντικοινωνικότητά του.
Τα πρώτα χρήματα ήλθαν στα χέρια του από σκοτεινές και ύποπτες συναλλαγές που αφορούσαν ακίνητα στην περιοχή της Νέας Υόρκης. Η επόμενη κίνησή του έγινε με δύο μέλη των Ιλλουμινάτι: τον πρόεδρο Τζέφερσον και τον γραμματέα Γκαλλάτιν, οι ΗΠΑ είχαν επιβάλλει εμπάργκο σε όλα τα Αμερικανικά εμπορικά πλοία στα 1807. Ο Άστορ όμως πήρε ειδική άδεια από τους δύο άνδρες κι έτσι το πλοίο του κέρδισε 200.000 δολλάρια σε χρήματα εποχής. Ο Άστορ κέρδισε πολλά χρήματα από τον πόλεμο του 1812 ο οποίος σχεδόν κατέστρεψε όλους τους άλλους Αμερικανούς πλοιοκτήτες. Από στοιχεία που έχουν αποκαλυφθεί, αποδεικνύεται πως ο Άστορ ήταν μυστικός πράκτορας των Βρετανών.
Πριν το 1817 ο Τζων Τζέηκοπ Άστορ εισήλθε στο εμπόριο γούνας κι έγινε ο πιο σημαντικός παράγοντας στον τομέα αυτόν επειδή δημιούργησε ένα μονοπώλιο. Είναι περίεργο που συνέβη αυτό αφού πολλοί εμπορεύονταν γούνες για αρκετούς αιώνες μετά την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου και πριν από αυτούς οι Ινδιάνοι. Δεν είναι δυνατόν ένας Άστορ να μπορέσει μέσα σε λίγα χρόνια να ελέγξει ολόκληρο το εμπόριο γούνας χωρίς να έχει την βοήθεια υψηλά ιστάμενων παραγόντων.
Ασχολήθηκε και με το εμπόριο οπίου προς την Κίνα. Ο Άστορ είχε εσωτερικές πληροφορίες από την κυβέρνηση και διατηρούσε το δικό του σύστημα μεταφορών. Ο οικονομικός πανικός του 1837 αύξησε τον πλούτο του μέσω των ενεχύρων ακινήτων. Ήταν αδίστακτος και είχε τη φήμη ενός άγριου γαιοκτήμονα που δεν πλήρωνε τα χρέη του.
Σύντομα έγινε τραπεζίτης στην τράπεζα των ΗΠΑ. Ο πλούτος του ήταν τότε, στα 1844, του ύψους των 307.196.844 δολαρίων το 1/15 του συνόλου των επενδύσεων στις ΗΠΑ.
Οι απόγονοί του είχαν μια κλίση προς τη μυστικότητα και φρόντιζαν να κυβερνούν πίσω από τη σκηνή. επίσης προτιμούσαν να μην συμμετέχουν στα συμβούλια των εταιρειών που είχαν υπό τον έλεγχό τους.
Στα 1890 κατείχαν το 1/20 των ακινήτων της πόλεως της Νέας Υόρκης. Σήμερα ο πλούτος τους ξεπερνά τα 40 δισεκατομμύρια δολλάρια. Οι Άστορς δημιούργησαν το ίδρυμα Βίνσετ Άστορ που ελέγχεται από τους Άστορ της Αγγλίας και η περιουσία του φθάνει στο ύψος των 100 εκατομμυρίων δολαρίων που εξαιρούνται της φορολογίας. Το ίδρυμα αυτό δίνει χρήματα στην Καθολική και την Επισκοπική Εκκλησία.
Όπως οι Ρότσιλντς, οι Ντιπόν και οι Ροκφέλερ, έτσι και οι Άστορς τοποθετούν ένα αρσενικό μέλος επικεφαλής των επιχειρήσεων της οικογενείας τους, με τον ίδιο τρόπο που ένας βασιλέας παραχωρεί τι θρόνο του. Το περίφημο ξενοδοχείο Γουώλντορφ - Αστόρια χτίστηκε από τον Γουίλλιαμ Γουώλντορφ και άνοιξε στα 1893. Περιγράφηκε ως το ξενοδοχείο του απόλυτου σνομπισμού. Αργότερα δύο ξαδέλφια Άστορς έκτισαν το Αστόρια το οποίο άνοιξε στα 1897.
Μετά τα 1800 οι Ιλλουμινάτι άρχισαν να δημιουργούν αθώες οργανώσεις για να κρύβουν εκεί τις συναντήσεις τους. Έτσι και οι Άστορς δημιούργησαν την εταιρεία Πίλγκριμ.
Οι Άστορς δημιούργησαν στην Βρετανία μια εταιρεία που είναι αντίστοιχη με την Σκάλ εντ Μπόουνς, την Γκρουπ, όπου κυριαρχούν οι Γουΐτνεΰ.
Στα 1910 δημιουργήθηκε η Στρογγυλή τράπεζα. Οι Άστορς αποτέσαν χρηματοδότες της ομάδος αυτή, όπως και του συστήματος υποτροφιών Ρόουντς.
Οι Άστορς υπήρξαν οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες του R.I.I.A. Royal Institut of International Affairs (Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων) που είναι το Βρετανικό αντίστοιχο του Αμερικανικού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. Η οικογένεια Άστορ στο Λονδίνο διαιρέθηκε σε δύο ισχυρά τμήματα. Το ένα επικεντρώθηκε γύρω από την κατοικία στο Κλίβεντεν και το άλλο έγιναν Βαρόνοι (οι Άστορς του Χέβερ). Ο Γουίλλιαν Γουώλντορφ Άστορ κατέχει το περιοδικό Παλ μαλ, το Ομπζέρβερ και την εφημερίδα Παλ Μαλ. Οι Λονδρέζικοι Τάϊμς ελέγχονται από τους Άστορς που από το 1922 κατέχουν αυτήν την μεγάλη πηγή των Βρετανικών ειδήσεων.
Η οικογένεια Άστορ χρησιμοποίησε τον Όουεν Λάττιμορ σαν εκπρόσωπό της για το εμπόριο οπίου, το οποίο επόπτευε το Ινστιτούτο Σχέσεων του Ειρηνικού (IPR).
Τα παγκόσμια γεγονότα κινούνται με νήματα τα οποία δεν βλέπει το ανεκπαίδευτο μάτι. Κάποια από τα νήματα αυτά τα κινούν οι Άστορς. Το IPR βοήθησε στην επίθεση στο Περλ Χάρμπορ. Οι Άστορς επίσης βρίσκονταν πίσω από την Ευρωπαϊκή πολιτική που επέτρεψε στον Χίτλερ να γίνει απειλή.
Οι Άστορς υποκίνησαν το Κίνημα εναντίον του Αλκοολισμού για δημιουργήσουν την ποτοαπαγόρευση κι έτσι να αυξήσουν τα κέρδη τους από το παράνομο εμπόριο. Αντίστοιχο πρόγραμμα σήμερα είναι ο πόλεμος εναντίον των ναρκωτικών.
Οι Άστορς σχετίζονται με την εταιρεία των Σοσιαλιστών Φάμπιανς. Η εταιρεία Φάμπιανς σχετίζεται με τους Ιλλουμινάτι και έχει ως λογότυπο της έναν λύκο με ένδυμα προβάτου. Ένα διάσημο μέλος τους υπήρξε ο συγγραφέας, που είναι γνωστός κυρίως για τα έργα του στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, Χ. Τζ. Γουέλς. Ο Γουέλς, 'όπως και ο Ιούλιος Βερν, υπήρξε εκπρόσωπος της ιεραρχίας. Με τα έργα τους προώθησαν τα σχέδια της. Ανάμεσα στα λιγότερο γνωστά, αλλά τα πιο σημαντικά, έργα του Γουέλς είναι τα <<Η Νέα Παγκόσμια Τάξη>>, <<Μια Σύγχρονη Ουτοπία>>, <<Η Ανοιχτή Συνωμοσία>>, <<Τα Σχέδια για μία Παγκόσμια Επανάσταση>>.
Στα 1930 οι Φάμπιανς δημιούργησαν την ομάδα πολιτικού και οικονομικού σχεδιασμού (PEP) με πρόεδρο τον υποκόμη Γουώλντορφ - Αστόρια. Ο Τζωρτζ Μπερνάρ Σώ συνδεόταν με τους Κομμουνιστές, τους Φάμπιανς και τη Λαίδη Νάσυ Άστορ που έγινε η πρώτη γυναίκα μέλος του κοινοβουλίου.
Όταν στα 1930 η Νάνσυ Άστορ επισκέφθηκε τη Ρωσία, θα περιμέναμε οι Κομμουνιστές ηγέτες να την αντιμετωπίσουν εχθρικά γι΄ αυτό που ήταν: μέλος δηλαδή μιας πλούσιας οικογένειας καπιταλιστών. Αντιθέτως της συμπεριφέρθηκαν σαν να ήταν Βασίλισσα.
Μια προσεκτική έρευνα της οικογενείας Άστορ αποκαλύπτει τις στενές σχέσεις με όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων των Ιλλουμινάτι: τους Μπίλντερμπεργκ, την εταιρεία Πίλγκριμ, τη Στρογγυλή τράπεζα, τον Κομμουνισμό, το CFR, όπως και διάφορες τράπεζες, όπως η Τσαίηζ μανχάταν, που έχουν πολιτικές διαπλοκές.
Είναι ενδιαφέρουσα η ιστορία της Άλις Μάγιερ Άστορ, που ασχολήθηκε με τον αποκρυφισμό και την Αιγυπτιακή Μαγεία. Αυτή πίστευε πως ήταν μετενσάρκωση Αιγύπτιας πριγκίπισσας και μαθήτρια του Ακενατών. Διάλεξε βέβαια τον Αιγύπτιο αυτόν Φαραώ αφού, αυτός ήταν που ανέτρεψε το πολυθεϊστικό ιερατείο της Αιγύπτου και επέβαλε με σφαγές τον Αιγυπτιακό μονοθεϊσμό. Απόγονος του Ακενατών είναι ο Τουταγχαμών, ο οποίος σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες που έγιναν στη μούμια του, αποδείχθηκε πως δολοφονήθηκε. Η Άλις ήταν εκείνη που ισχυρίστηκε πως το ιστορικό πρόσωπο του Χριστού είναι ο Τουταγχαμών και ο Ακενατών, το ιστορικό πρόσωπο του Μωΰσή.
Η Άλις Άστορ είναι η πρώτη που εισήλθε στον τάφο του Τουταγχαμών και αφαίρεσε από τους θησαυρούς του ένα περιδέραιο για τον εαυτό της.
Ο Άλντους Χάξλεΰ, συγγραφέας του περίφημου βιβλίου <<Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος>>, αποτελεί εικόνα όλων αυτών που θα έλθουν, σύμφωνα με τα σχέδια της συνωμοσίας, υπήρξε στενός φίλος της Άλις και πραγματοποίησε μαζί της πολλά αποκρυφιστικά πειράματα.
Είναι πιθανόν οι Άστορς να είναι απόγονοι της οικογένειας Άστοργκα, από την Νότια Ιταλία, πριν από το 1600. Επίσης είναι πιθανόν το όνομά τους να αποτελεί παραφθορά του ονόματος Αστάρτη ή Αστορέθ που σχετίζεται με το αστέρι του Σολομώντα και αυτό με τον θεό Σατούρνο - Κρόνο. Ο Σατούρνος και η Αστάρτη φέρουν κι άλλα ονόματα. Ο Σατούρνος - Κρόνος αποτελεί κλειδί στην κατανόηση της μακράς αυτής συνωμοσίας που χάνεται βαθιά στην αρχαιότητα. Η πόλη της Ρώμης αρχικά ονομαζόταν Σατουρνία ή πόλη του Σατούρνου. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία διατήρησε μέρος της λατρείας του στο τελετουργικό της.
Ένα άλλο όνομα της Αστάρτης είναι το Σεμίραμις. Στη Βαβυλώνα υπήρχε μια τριάδα θεών: Ο Νιμρόντ (ήλιος), η Σεμίραμις (σελήνη) και ο Ταμούζ (το πρωινό αστέρι, ο Εωσφόρος). Στην Αίγυπτο η ίδια τριάδα ονομάζεται Όσιρις, Ίσις, και Ώρος. Εικόνες και αγάλματα της Ίσιδος και του Ώρου διατηρήθηκαν από την Καθολική Εκκλησία και ενσωματώθηκαν στην λατρεία της.
Στην αρχή της ιστορίας της η οικογένεια Άστορ μετακόμισε από την Σαβοΐα στο Γουώλντορφ της Γερμανίας. Εκεί, στο μοναστήρι του Γουώλντορφ υπήρχαν σημαντικά πρόσωπα που ασχολούντο με τον αποκρυφισμό. Την εποχή όμως εκείνη η κατάσταση στην Ευρώπη, με τον διαχωρισμό των τάξεων και τα σύνορα που είχαν επιβληθεί ανάμεσα στους αγρότες και την αριστοκρατία, δεν τους επέτρεπε να φέρουν εις πέρας την αποκρυφιστική τους δύναμη. Για τον λόγο αυτόν η οικογένεια μετακόμισε στο Νέο Κόσμο.
Σε ηλικία 16 ετών ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ πήγε στην Αγγλία και από εκεί στην Αμερική και συμφωνα με τον Μάΐκλ άστορ <<επικεντρώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στην δημιουργία μιας περιουσίας για να ξεφύγει από τη φτώχεια των παιδικών του χρόνων και να εγκαθιδρύσει μια ασφαλή οικονομική θέση για την οικογένεια του στην Αμερική>>.
Η σρατηγική των Άστορς ήταν απλή. Η θέση τους στα 1700 δεν τους επέτρεπε στη Γερμανία, την Αγγλία ή την Γαλλία να ανέλθουν την κοινωνική κλίμακα. Έτσι έστειλαν δύο γιους τους για να προετοιμάσουν το δρόμο για τον Τζων Τζέηκομπ: Τον έναν στην Αγγλία και τον άλλον στην Αμερική. Κατόπιν έστειλαν τον Τζων Τζέηκομπ, τον πιο έξυπνο και πολλά υποσχόμενο γιο τους στο Νέο Κόσμο. Αφού εγκαταστάθηκαν ως αριστοκράτες στην Αμερική, μετακόμισαν στην Αγγλία και εξ αιτίας της υψηλής κοινωνικής τους θέση στην Αμερική, κανείς δεν αναρωτήθηκε γιατί η Βασίλισσα τους παρείχε τίτλους ευγενείας. Οι άνθρωποι που είχαν διασυνδέσεις με τους Ιλλουμινάτι άνοιγαν τις πόρτες στους Άστορς. Επίσης υπήρχαν δεσμοί ανάμεσα στην Αγγλική Βασιλεία, τον Αγγλικό Σατανισμό, τον Αγγλικό Ελευθεροτεκτονισμό, τη Γερμανική Μαγεία και τους Ιταλούς Μαύρους Ευγενείς της Βενετίας.
Ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ έφθασε στην Αγγλία και σχετίστηκε με τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες πάντοτε ήταν συνδεδεμένες στενά με τον Ελευθεροτεκτονισμό και την Ελίτ. Παρ΄ όλο όμως το ότι ήταν ένας πολύ φτωχός νεαρός άνδρας, έγινε περιέργως αποδεκτός από την οικογένεια Μπάκχαουζ. Μετά από τέσσερα χρόνια, ο αδελφός του Τζωρτζ τον έστειλε στην Αμερική. Εκεί τον δέχθηκε ο άλλος του αδελφός, Χένρυ στα 1784 και τον εισήγαγε στον αποκρυφιστικό κόσμο της Νέας Υόρκης.
Η εταιρεία Τόμας Μπάκχαουχ και Σια κυριαρχούσε στο εμπόριο γούνας. Ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ εστάλη από τους Ιλλουμινάτι για να θέσει υπό τον έλεγχό του το εμπόριο αυτό. Οι Ιλλουμινάτι θεώρησαν πως ο Άστορ θα μπορούσε να επεκτείνει το εμπόριο γούνας αλλά και το εμπόριο οπίου. Οι δύο πρώτες επαφές που έιχε ο Τζων Τζέηκομπ στην Νέα Υόρκη ήταν ο Μπάκχαουζ και ο αδελφός του Χένρυ. Ο Τζέηκομπ παντρεύτηκε την Σάρα Τοντ, <<την χαρακτηριστική απάνθρωπη μητριά των παραμυθιών>>. Οδήγησε μάλιστα το ενδιαφέρον για τον εαυτό του σε επίπεδα φιλοσοφίας, δημιουργώντας τον ισχυρισμό πως ήταν φυσικά ανώτερος και ο θεός του είχε δώσει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους και τη γη για προσωπικό του όφελος. Δεν είναι κυνισμός, αλλά μια γνήσια πεποίθηση ανάμεσα στον <<εκλεκτό λαό>> που ο θεός του επιτάσσει να προοδεύει στη ζωή. Ένας τέτοιος λαός μπορεί να δημιουργεί ιστορία, να την πλαστογραφεί και ταυτόχρονα να την διδάσκει.
Ο Άστορ θέλησε να δημιουργήσει ένα έθνος στη Δυτική Ακτή. Ο Τόμας Τζέφερσον συμμετείχε στο σχέδιο για να γίνουν τα Βορειοδυτικά παράλια των ΗΠΑ κυρίαρχο κράτος κάτω από την διακυβέρνηση των Άστορς. Το σχέδιο όμως απέτυχε για διάφορους λόγους.
Ο Τζων Τζέηκομπ Άστορ επωφελήθηκε από τον πόλεμο του 1812 λόγω του δικού του μεταφορικού συστήματος και των πανίσχυρων φίλων που είχε. Όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος εναντίον της Μ. Βρετανίας, οι Άστορς έστειλαν πράκτορες στα Βρετανικά φρούρια στον Καναδά για να τους πληροφορήσουν. Αυτό έδωσε στους Βρετανούς γρήγορη πληροφόρηση για τον πόλεμο και τους επέτρεψε να ελέγχουν τα Αμερικανικά φρούρια και να εξασφαλίσουν τον Βρετανικό έλεγχο στο εμποριο γούνας. Αυτό ήταν βασικό για τους Άστορς για να αποκτήσουν τον έλεγχο της αγοράς της γούνας. Πήραν ειδική άδεια από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ για να εισαγάγουν τις γούνες που κατείχαν στον Καναδά πριν τον πόλεμο. Ο Τζέηκομπ έκανε ακόμη και εμπόριο όπλων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε μία Λατινοαμερικάνικη Επανάσταση, Οι υπάλληλοι του Τζων πληρώνονταν σε χρεώγραφα. Ο Άστορ έστελνε τους πράκτορες του, που τους έριχναν σε παγίδα και τους σκότωναν. Έτσι η εταιρεία γούνας των Άστορς εξοικονομούσε χρήματα. Για τους θανάτους κατηγορούντο οι ενδιάμεσοι. Ο Ζαχαρίας Τέηλορ έγραψε: <<Πήραν στα χέρια τους το σύνολο του εμπορίου της Αμερικανικής γούνας κι έγιναν οι μεγαλύτεροι απατεώνες που γνώρισε ο κόσμος>>.
Ο Γουΐλλιαμ Μπάκχαουζ Άστορ ήταν γιος του Τζέηκομπ. Έγινε διάσημος για την συμπεριφορά του απέναντι στους ενοικιαστές των κατοικιών που κατείχε στη Νέα Υόρκη. Οι κατοικίες αυτές ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση που μόνο τα μισά από τα παιδιά των ενοικιαστών του έφθαναν στην ηλικία των είκοσι ετών. Δημιουργήθηκαν αναταραχές τις οποίες κατέπνιξε η αστυνομία, με τη βοήθεια του Φερνάντου Γουντ, του διάσημου διεφθαρμένου δημάρχου της Νέας Υόρκης.
Ο Τζων Τζέηκομπ ο τρίτος, ήταν γιος του Γουΐλλιαμ Μπάκχαουζ Άστορ το ίδιο διεφθαρμένος και απάνθρωπος όπως ο πατέρας και ο παππούς του. Δημιούργησε καταστήματα για τις μάζες των φτωχών που ζούσαν στα δικά του φτωχόσπιτα της Νέας Υόρκης. Υποστήριζε διεφθαρμένους πολιτικούς, όπως ο εγκληματίας Τουΐντ που διοικούσε την πόλη της Νέας Υόρκης ως δήμαρχος. Πριν συλληφθεί όμως και σταλεί στη φυλακή είχε ήδη κλέψει 200 εκατομμύρια δολλάρια. Ο Τζέηκομπ ο τρίτος, κατάφερα με τη δύναμή του να μην εμφανιστεί το όνομά του στον τύπο, ενώ ο Τουΐντ κλείστηκε ισόβια στη φυλακή.
Η οικογένεια Τσάνλερ έχει σχέσεις αίματος με τους Άστορς. Οι σχέσεις τους με την αποκρυφιστική ιεραρχία αποκαλύπτονται ακόμη και από το σπίτι που έμενε. Αποκρυφιστικά φαινόμενα, φαντάσματα, σημεία και ό,τι χαρακτηρίζει ένα στοιχειωμένο σπίτι. Ο Θεόδωρος Ρούσβελτ και ο Γερουσιαστής Χένρυ Κάμποτ Λοτζ, της οικογένειας Κάμποτ, ήταν φίλοι τους. Αυτοί δημιούργησαν την πόλη Ρονόκε Ράπιτζ στη Νότια Καρολίνα. Οικογένειες σαν του Μπίλ Κλίντον πηγαίνουν κάθε χρόνο εκεί για διακοπές για να έλθουν σε σχέση με άλλες οικογένειες της μεσαίας διοίκησης που οι Ιλλουμινάτι χρησιμοποιούν για υπηρέτες. Ιλλουμινάτι κατάσκοποι παρατηρούν και επιλέγουν αυτούς που θα τοποθετήσουν σε πολιτικές θέσεις.
Ο Τζων Άρμστρονγκ Τσάνλερ παντρεύτηκε την αποκρυφιστική συγγραφέα και μορφινομανή Αμέλια Ρηβς και σχετίστηκε μ΄ αυτό που ονομάζεται <<Εσωτερικός Βουδισμός>>. Οι Ροίσβελτ επίσης σχετίζονται με την οικογένεια Ντελάνο που ανήκει στους Μαύρους Βενετούς Ευγενείς. Οι ζωές των οικογενειών αυτών συνυφάνθηκαν. Ο Φράνκλιν Χιουγκς Ντελάνο, παντρεύτηκε την Λάβια Άστορ. Ο Τζέημς Ρούσβελτ, την Έλενα Άστορ και ο άλλος Τζέημς Ρούσβελτ την αδελφή της συζύγου του Βίνσεντ Άστορ.
Συνεχίζετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.