Μέρος 1ον
KGB VS CIA
Ο Συνταγματάρχης Κάρπεντερ, εκτός απ΄τους κλασικούς αιχμαλώτους ΑΤΑ (Αγνώστου Ταυτότητας Αιχμαλώτοι) ορισμένες φορές αναλάμβανε με τον κλάδο του και περιπτώσεις διπλών και τριπλών πρακτόρων, τους οποίους εξαφάνιζαν μέσα στο πρόγραμμα "ΑΟΡΑΤΟΣ 14". Τόσο ο ίδιος όσο και οι συνάδελφοί του, κάθε φορά που έφερναν έναν τέτοιου τύπου πράκτορα, άφηναν όλους τους υπόλοιπους κι ασχολούνταν μαζί του. Το Δεκέμβριο του 1982 του έφεραν τρία τέτοια άτομα. Οι αιχμάλωτοι πράκτορες είχαν πάρει τα κωδικά τους ονόματα ανάλογα με τους τομείς, με τους οποίους ασχολούνταν ο καθένας. Με μεγάλη περιέργεια ξεκίνησαν τις διαδικασίες προετοιμασίας και μέχρι το Μάρτιο του 1983 είχαν και τα πρώτα αποτελέσματα.
Και πράγματι, έμαθαν πολλά τόσο για το εσωτερικό των ΗΠΑ, όσο και για το εξωτερικό. Ο Συνταγματάρχης έγραφε τα νέα στοιχεία καθημερινά και μετά από τρεις μήνες κάθισε να τα μελετήσει, όχι μόνον αυτά που έμαθε μέσα στο "ΑΟΡΑΤΟΣ", αλλά και για γεγονότα ιστορικής σημασία;ς, που πληροφορήθηκε απ΄έξω: Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μπορέσει κάποιος να καταγράψει πόσες φορές οι άνθρωποι διαφωνούν με τον ίδιο τους τον εαυτό. Είναι όμως σημαντικότερο να το καταφέρει κανείς καταγράφοντας τα δημόσια πρόσωπα. Αποφάσισα να το κάνω με το δικό μου τρόπο.
Ένα αυξανόμενος αριθμός δημόσιων προσώπων στη χώρα μας γνωρίζει για τους σοβιετικούς υποβρύχιους πυραύλους, που χτυπούν την πόρτα μας, αλλά μέχρι τώρα μόνο ένας έχει έρθει κοντά στο να σας προειδοποιήσει για αυτό.
Στη δημοκρατική εθνική Συνθήκη του Αυγούστου του 1976, ο τότε Πρόεδρος κλήθηκε στο βήμα των ομιλητών, για να πει μερικές λέξεις μετά την ομιλία αποδοχής διορισμού του Προέδρου Φόρντ. Μετά από μερικές αρχικέ λέξεις προσωπικής φύσης και μερικά σύντομα σχόλια το γύρισε σ΄αυτό, που ήταν πραγματικά στο μυαλό του.
Άρχισε με τα εξής: "Κάποιοι μου ζήτησαν να γράψω ένα γράμμα, το οποίο πρόκειται ν΄ανοιχθεί στο Λος Άντζελες εκατό χρόνια από τώρα, στην επέτειο τρισεκονταετίας μας. Ήχησε σαν μια εύκολη ανάθεση. Αυτοί πρότειναν να γράψω κάτι για τα προβλήματα και τα ζητήματα της μέρας και αποφάσισα να το κάνω με το να τρέξω δίπλα απ΄την ακτή με αυτοκίνητο κοιτώντας τον μπλε Ειρηνικό Ωκεανό απ΄τη μια πλευρά και τα βουνά απ΄την άλλη. Αναρωτιόμουν, εάν θα ήταν τόσο όμορφα εκατό έτη αργότερα, όπως ήταν εκείνη την καλοκαιρινή μέρα.
Ζούμε σ΄ένα κόσμο, στον οποίο οι μεγάλες δυνάμεις έχουν ισορροπήσει και στοχεύουν η μια την άλλη με φρικτούς πυραύλους καταστροφής, πυρηνικά όπλα, που μπορούν σε λίγα λεπτά να φθάσουν ο ένας στη χώρα του άλλου και να καταστρέψουν ουσιαστικά τον εκπολιτισμένο κόσμο, στον οποίο ζούμε.
Εκείνοι, που θα διαβάσουν αυτό το γράμμα εκατό χρόνια από τώρα, θα ξέρουν εάν εκείνοι οι πύραυλοι εκτοξεύτηκαν ή όχι. Θα ξέρουν, εάν αντιμετωπίσαμε την πρόκλησή μας.
Απ΄τις τωρινές μας ενέργειες θα εξαρτηθεί το εάν θα διατηρούν ακόμη την ελευθερία, που εμείς μέχρι τώρα γνωρίζουμε. Θα το ξανακοιτάξουν πίσω μ΄ετίμηση και θα πουν: "Δόξα τω Θεώ για εκείνους τους ανθρώπους το 1976, οι οποίοι απομάκρυναν τον κίνδυνο απώλειας της ελευθερίας, που κράτησαν τον κόσμο μας μακριά απ΄την πυρηνική καταστροφή". Και εάν αποτύχουμε, πιθανώς δεν θα διαβάσουν το γράμμα, επειδή θα μιλά για μεμονωμένη ελευθερία και δεν θα τους επιτρέπεται να μιλήσουν γι΄αυτό ή να το διαβάσουν. Αυτή είναι η πρόκλησή μας".
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ήρθαν οι πυρηνικοί πύραυλοι ατο μυαλό αυτού του γυγκεκριμένου ατόμου, καθώς κοιτούσε τα νερά πέρα απ΄την ακτή της Καλιφόρνιας. Γνώριζα ότι ήξερε τα πάντα για τους σοβιετικούς υποβρύχιους πυραύλους, όταν είπε εκείνες τις λέξεις προειδοποίησης, που μόλις ανέφερα. Αλλά οι περισσότεροι απ΄το ακροατήριό του δεν συνειδητοποίησαν ποτέ που οδηγούσε, χάρη στη συνολική απουσία οποιωνδήποτε άλλων ενδείξεων για τη σοβιετική απειλή στην Κυβέρνηση ή στα σημαντικότερα μέσα.
Έτσι, η μοίρα του αγαπημένου μας έθνους, και επομένως ολόκληρου του κόσμου, στηρίχτηκε κατά τη διάρκεια του μήνα Αυγούστου του 1976 στα χέρια εκείνων , που άκουσαν τις συμβουλές μας απ΄το πρόγραμμα "ΑΟΡΑΤΟΣ" και ενήργησαν σύμφωνα μ΄αυτές.
Να λοιπόν τι συνέβη: Κατά τη διάρκεια του Αυγούστου, η Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών βρέθηκε υπό σταθερά αυξανόμενη πίεση απ΄ανθρώπους σαν εσάς, που απαιτούσαν απ΄ την Κυβέρνηση δράση. Το πρώτο σημάδι ανταπόκρισης της Κυβέρνησης στις απαιτήσεις του λαού ήρθε στις 14 Αυγούστου του 1976. Εκείνη την ημερομηνία έμαθα ότι ένα μυστικό όνομα κώδικα είχε οριστεί στο σοβιετικό πρόγραμμα υποβρύχιων πυραύλων. Εντούτοις, δράση για ν΄ αφαιρεθούν οι πύραυλοι ακόμα δεν είχε αποδειχτεί και δεν επρόκειτο ν΄αποδειχτεί, εκτός αν τέτοια δράση διατάσσονταν απ΄την κοινή γνώμη. Εντωμεταξύ, η πρώτη συγκεκριμένη κίνηση στην κρίση πυραύλων του Αυγούστου του 1976 έγινε όχι απ΄ τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά απ΄ τον Καναδά.
Τον Αύγουστο του 1976 το καναδικό ναυτικό είχε εντοπίσει τον πύραυλο στην παραλία Crescent κοντά στο Βανκούβερ, αλλά έχασε την ικανότητα να το ανακτήσει. Ο Πρωθυπουργός του Καναδά, που δεν εισέπραττε καμιά ένδειξη ενδιαφέροντος για συνεργασία απ΄ την Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών εκείνη την περίοδο, κάλεσε τους Σοβιετικούς στην Οτάβα και απαίτησε να έρθει η ίδια η Σοβιετική Ένωση και ν΄ αφαιρέσει τον πύραυλο και τον αφαίρεσαν. Στις 25 Αυγούστου η περιοχή του Βανκούβερ δέχτηκε επίσκεψη από τρία σοβιετικά σκάφη, δύο καταστροφείς, το Sposobny, το Gnevny κι ένα βυτιοφόρο αποκαλούμενο llim. Ο πρώην Ρώσος Ναύαρχος V. V. προσέγγισε σ΄ ένα από τα σκάφη, χρησιμοποιώντας αυτή την επίσκεψη "καλής θέλησης" σαν κάλυψη. Μέχρι το επόμενο απόγευμα, Καναδοί δύτες επιβεβαίωσαν ότι ο πύραυλος είχε αφαιρεθεί.
Εντωμεταξύ η Μεγάλη Βρετανία είχε αρχίσει επίσης ν΄ αναλαμβάνει σοβαρά δράσει προκειμένου ν΄ απελευθερωθεί απ΄ τους 12 υποβρύχιους πυραύλους και βόμβες, που ήταν τοποθετημένα στα βρετανικά νησιά. Στις 18 Αυγούστου του 1976, ο Πρωθυπουργός της κάλεσε μια ειδική συνεδρίαση στο γραφείο του στις 11:00 π.μ. ώρα Λονδίνου. Παρόντες ήταν ο πρώτος Λόρδος του ναυαρχείου και διάφοροι διοικητές στόλου. Σκοπός της συνεδρίασης ήταν να εξετάσουν τα στοιχεία, που πήραμε απ΄ τους φιλοξενούμενους (χωρίς φυσικά να γνωρίζουν πού τους έχουμε), οι οποίοι είχαν μεταβεί στην Αγγλία με διπλωματική αποστολή. Ήδη γνώριζαν ότι οι πληροφορίες μας ήταν εξακριβωμένες, λόγω του ότι ο σοβιετικός πύραυλος είχε ανακαλυφθεί την προηγούμενη μέρα στα ύδατα κοντά στο Βανκούβερ. Έτσι, το βασιλικό ναυτικό δεν έχασε καθόλου χρόνο για τη λήψη μέτρων. Μέχρι τις 27 Αυγούστου του 1976, όλοι οι πύραυλοι - εκτός από έναν - είχαν αφαιρεθεί κι εκείνος ο ένας, επίσης, ανακτήθηκε σύντομα.
Μέχρι τα τέλη Αυγούστου, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν επιτέλους να λαμβάνουν κι αυτές κάποια μέτρα, σπρωγμένες σ΄ αυτό με την ακόμα πιο τεταμένη δημόσια πίεση ορισμένων ανθρώπων, που έλαβαν μια επιστολή μου και συμπτωματικά είχαν κάποιες διασυνδέσεις με κανάλια. Για πρώτη φορά, ο Πρόεδρος ενήργησε αφ΄ εαυτού με τους δικούς του κανόνες, ξεπερνώντας τον πράκτορα, που είχαν φυτέψει δίπλα του οι "δυνατοί" για επιστασία κι έδωσε την άδεια για ν΄ αφαιρεθούν οι σοβιετικές βόμβες και πύραυλοι, που περιέβαλλαν τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εξαπλωμένο και οργανωμένο επιτέλους το ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών (αν και ενεργοποιήθηκε μετά απ΄ τους Καναδούς και τους Βρετανούς) εργάστηκε γρήγορα, ενεργώντας σύμφωνα με τις πληροφορίες, που δώσαμε αρκετούς μήνες νωρίτερα. Μέχρι το βράδυ της 26ης Αυγούστου του 1976, επτά απ΄ τα σοβιετικά όπλα στα ύδατα μας, έξι πύραυλοι και μια βόμβα υδρογόνου, είχαν αφαιρεθεί και μέχρι τις 31 Αυγούστου 1976, τα ύδατα κατά μήκος την αμερικανικής ακτής είχαν καθαρίσει πλήρως. Σ΄ αυτό το σημείο, η απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες είχε επιτέλους απομακρυνθεί ή περιοριστεί.
Αλλά, επειδή η Κυβέρνηση γενικά και στρατιωτικοί ιδιαίτερα, βρίσκονταν ακόμα υπό βαριά δημόσια πίεση και η σοβιετική απειλή ήταν τώρα εν όψει, επέλεξαν μια τεχνική, η οποία έχει γίνει πάγια πρακτική στην Ουάσιγκτον σήμερα. Καλείται "εύλογη άρνηση" και αποτελεί έναν ιδιαίτερο τύπο γραφειοκρατικής διπλής συζήτησης. Οι προϊστάμενοι του προσωπικού και το ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν μόλις ολοκληρώσει μια λειτουργία για ν΄ αφαιρεθούν οι πύραυλοι γύρω απ΄ την χώρα μας, μια εργασία πολύ επικίνδυνη. Εν ολίγοις, είχαν διαπράξει το καθήκον τους και ιδιαίτερα το ναυτικό αξίζει τις ευχαριστίες μας για την ολοκλήρωση του στόχου του χωρίς καμία απώλεια. πρέπει να επευφημηθούν ως ήρωες και ολόκληρο το έθνος μας πρέπει να τρέχει πίσω τους με δικαιολογημένη υπερηφάνεια.
Αλλά στον εφιαλτικό κόσμο της βαθμιαίας παράδοσης στους Σοβιετικούς, που αποκαλείται "ύφεση", αυτό δεν δουλεύει μ΄ αυτό τον τρόπο. Ακόμα και οι στρατιωτικοί ηγέτες μας είναι τόσο πολύ εμπλεγμένοι μέσα στον ιστό του κράτους, που ο μόνος τρόπος για να εκτελέσουν το καθήκον τους είναι να κρύψουν το γεγονός ότι το εκτελούν, παρά να υπάρχει αυτή η σοβιετική απειλή.
Και έτσι, μόλις η λειτουργία αφαίρεσης πυραύλων ολοκληρώθηκε γύρω απ΄ τις ακτές μας, "εύλογες αρνήσεις" των επιχειρημάτων μας άρχισαν να εκδίδονται απ΄ το στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό άρχισε στις 31 Αυγούστου του 1976, όταν ο πρώην Ναύαρχοςς Ι. Χ., αναπληρωτής διευθυντής της Μυστικής Υπηρεσίας Άμυνας, απάντησε σε μια έρευνα, που εστάλη στο γραμματέα της Άμυνας βδομάδες πριν απ΄ το Γερουσιαστή Κ. Φ. της Βιρτζίνια. Η επιστολή του Ναυάρχου δίνει έναν αριθμό επιχειρημάτων ως προς το γιατί οποιαδήποτε συνετή κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της U.S.S.R., θ΄ απείχε πιθανώς απ΄ την τοποθέτηση τέτοιων πυραύλων και βομβών στα ύδατά μας. Αλλά το πραγματικό επίκεντρο της αρνητικής του επιστολής είναι η ακόλουθη πρόταση: "Δεν υπάρχουν αυτή την περίοδο καθόλου στοιχεία, που να δείχνουν ότι οι Σοβιετικοί έχουν τοποθετήσει υποβρύχιες πυρηνικές συσκευές, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων με τις πολλαπλές κεφαλές, μέσα στα χωρικά ύδατα των Ηνωμένων Πολιτειών".
Τεχνικά, ο Ναύαρχος έλεγε την αλήθεια, επειδή από τις 31 Αυγούστου του 1976, όταν έγραφε αυτή την επιστολή, όλα τα στοιχεία, οι πύραυλοι και οι βόμβες είχαν αφαιρεθεί απ΄ τα ύδατά μας. Το βαθύτερο νόημα όμως της επιστολής του φαινόταν να είναι ότι οι αποκαλύψεις του τμήματός μας στο "ΑΟΡΑΤΟΣ" δεν ήταν ποτέ αληθινές!
Για τον ίδιο λόγο, o G.S.B. γενικός Πρόεδρος των προϊσταμένων του προσωπικού, μου έγραψε την επόμενη μέρα, την 1η Σεπτεμβρίου του 1976, μια επιστολή, που παραλήφθηκε απ΄ το τμήμα ανακρίσεων της υπηρεσίας μας.
"Το τμήμα σας ισχυρίζεται ότι σοβιετικές πυρηνικές κεφαλές πυραύλου και βόμβες υδρογόνου έχουν τοποθετηθεί στα παράκτια ύδατα των Ηνωμένων Πολιτειών, στοιχεία τα οποία ουδόλως έχουν πέσει στην αντίληψή μου. Έχω ερευνήσει αυτούς τους ισχυρισμούς και δεν βρίσκω ούτε ένα κομμάτι αλήθειας σε οποιαδήποτε απ΄ τις δηλώσεις σας προκειμένω. Επιτρέψτε μου να σας βεβαιώσω για την ικανότητα αυτής της χώρας ν΄ ανιχνεύσει οποιεσδήποτε τέτοιες επιθετικές ενέργειες απ΄ τη Σοβιετική Ένωση ή οποιαδήποτε άλλη παγκόσμια δύναμη.
Στεκόμαστε έτοιμοι ν΄ αξιολογήσουμε και να σχολιάσουμε εκ των προτέρων οποιαδήποτε τέτοια πληροφορία, που μπορεί ν΄ αποκτήσετε στο μέλλον και που προσκρούει σε θέματα ζωτικής σημασίας για την εθνική μας ασφάλεια".
Το νόημα της επιστολής του Γενικού είναι ότι ολόκληρη η ιστορία μου για τους πυραύλους ήταν ψεύτικη. Αλλά το πραγματικό κλειδί, για άλλη μια φορά, είναι η λέξη "βρίσκω" (χρόνος ενεστώτας, του παρόντος).
Επιπλέον, στην τελευταία πρόταση, ο Γενικός πραγματικά μου επισήμανε ότι η πόρτα θα ήταν ανοικτή, εάν αποκτούσα περισσότερες τέτοιες πληροφορίες. Πράγματι, μέχρι να φτάσει η επιστολή του σε μένα, διέθετα περισσότερες τέτοιες πληροφορίες, επειδή η Σοβιετική Ένωση δεν παραδίδει εύκολα τα όπλα. Όπως θα καταλάβατε και εσείς, βρίσκεται αρκετά μίλια μπροστά από εμάς.
Τυχαία, έμαθα την ίδια ημέρα, στις 10 Σεπτεμβρίου, ότι ο "δεύτερος γύρος" της σοβιετικής κρίσης υποβρύχιων πυραύλων μόλις ξεκινούσε. Οι Ρώσοι δεν καθυστερούσαν καθόλου. Τρεις υποβρύχιοι πύραυλοι απειλούσαν τώρα το Los Angeles και το San Ntiego, που στόχευαν τις πόλεις για ακόμα μια φορά. Αναλόγως απάντησα στην επιστολή του Γενικού ως εξής:
<<Αγαπητέ κύριε Γενικέ,
Σήμερα έλαβα την επιστολή σας της 1ης Σεπτεμβρίου. Αντιλαμβάνομαι πλήρως τη θέση, που υποστηρίζεται αυτή τη στιγμή. Εντούτοις, άλλες κυβερνήσεις δεν έχουν υποστηρίξει τη θέση σας. Γνωρίζουν την αλήθεια, γνωρίζω την αλήθεια, το ίδιο και ο Πρόεδρος. Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια του μήνα Αυγούστου του 1976 μια αιφνιδιαστική σοβιετική πυρηνική επίθεση παγκόσμιων αναλογιών αποτράπηκε μερικώς.
Χωρίς κανένα λάθος, η τεράστια συγκέντρωση των σοβιετικών πυρηνικών πυραύλων στο έδαφος και στη θάλασσα παγκοσμίως συνεχίζει ν΄ αποτελεί ένα σαφές σήμα για μια επικείμενη αιφνιδιαστική επίθεση τεράστιου μεγέθους.
Το 1962 είχαμε μια σοβιετική κρίση πυραύλων στην Κούβα. Το 1971 είχαμε τη σοβιετική κρίση βλημάτων στα ύδατα του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών, που κρατήθηκε μυστική απ΄ τους Αμερικάνους. 'Άλλη μια φορά τώρα, το 1976, ο κόσμος περιμένει ακόμα μια σοβιετική κρίση πυραύλων. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει για το θάρρος του Προέδρου ως διοικητή των προϊσταμένων να μετακινήσει απίστευτα εμπόδια, προκειμένου ν΄ αρχίσουν ν΄ αντιμετωπίζουν τη σοβιετική πρόκληση, που συνέβη τον περασμένο μήνα.
Στην επιστολή σας δηλώνεται τα εξής:
"Στεκόμαστε έτοιμοι ν΄ αξιολογήσουμε και να σχολιάσουμε εκ των προτέρων οποιαδήποτε τέτοια πληροφορία, που μπορεί ν΄ αποκτήσετε στο μέλλον και που προσκούει σε θέματα ζωτικής σημασίας για την εθνική μας ασφάλεια".
Λαμβάνοντας υπόψη αυτό και την επείγουσα ανάγκη της κατάστασης, με σεβασμό ζητώ να σας συναντήσω ιδιαιτέρως στα γραφεία σας μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες. Τότε θα παρουσιάσω αξιόπιστα στοιχεία όλων των πληροφοριών μου και υπό κατάλληλες συνθήκες θα σας ενημερώσω γι΄ άλλες στρατηγικές θέσεις σοβιετικών πυρηνικών πυραύλων, που έχουν τποθετηθεί στα παράκτια ύδατά μας και αλλού, για τα οποία μπορεί να μη γνωρίζετε, αποτελούν όμως ένα σαφή και παρόντα κίνδυνο για την εθνική ασφάλειά μας>>.
Μόλις η συστημένη μου επιστολή έφθασε στο Πεντάγωνο, ένας πλοίαρχος κλήθηκε εκ μέρους του Γενικού για να προγραμματίσει μια συνεδρίαση μαζί του. Συμφωνήσαμε να συναντηθούμε στα γραφεία του Γενικού στις 3:00 μ.μ., την Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου. Ένας συνεργάτης μου με συνόδευσε στη συνεδρίαση ως μάρτυρας και αμέσως στις 3:00 μ.μ., η συνεδρίαση άρχισε με το Γενικό και τον Πλοίαρζο, ο οποίος ζήτησε την άδειά μου να ηχογραφήσει τη συζήτησή μας. Πρά το πρωτόλολλο που έπρεπε να τηρήσει, ο Γενικός μου είπε ότι έχει ξεπεράσει τους όρους του προσωπικού του, προκειμένου να συναντηθεί με μένα. Εξέτασε πολλά απ΄ τα σχόλια του με ιδιαίτερη προσοχή, η συζήτησή μας δε διήρκεσε για τα καλά πάνω από μια ώρα χωρίς διακοπές, χωρίς τηλεφωνήματα και χωρίς οποιαδήποτε διακοπή λόγω έλλειψης χρόνου.
Έδωσα στον Γενικό μια αναφορά, αποκαλύπτοντας του τη θέση 48 νέων βλημάτων, που απειλούν τις Ηνωμένες Πολιτείες και μέσα σε δύο ημέρες το ναυτικό των Ηνωμένων πολιτειών ήταν ήδη σ΄ εργασία αφαίρεσής τους.
Έφυγα, άλλα δεν γνωρίζω ποιες ήταν οι κινήσεις του από κει και πέρα. Ο Γενικός εργάζεται υπό την επήρεια ενός χάσματος νοημοσύνης, που δημιουργείται απ΄ τον Γραμματέα του Κράτους Η. Κ. Οι συνδεδεμένες πηγές μου στην υπηρεσία μ΄ ενημερώνουν ότι αυτές έχουν γίνει μέσο διανομής μερικών πληροφοριών, που δίνουν σ΄ εμένα και που αντλούν απ΄ την επίσημη κοινότητα μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών. Και αυτό, γιατί, όπως ακούγεται, ο σκληροπυρηνικός Κ. τις παραδίδει αμέσως στα χέρια της Σοβιετικής Ένωσης. Μεγάλα τμήματα των καθιερωμένων μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν γίνει τόσο ανεξάρτητα, που δεν θεωρούν τους εαυτούς τους συγκρίσιμους ούτε καν με τον Πρόεδρο. Αντ΄ αυτού, λειτουργούν υπό την καθοδήγηση του Η. Κ., ο οποίος βεβαίως οφείλει τη δύναμή του στους δυνατούς <<αδελφούς Rock>> και ο οποίος λέγεται ότι εργάζεται επίσης για το σμφέρον της Σοβιετικής Ένωσης.
Φυσικά πολλοί απ΄ τους έξυπνους ανθρώπους μας είναι ακόμα πατριώτες και πιστοί στη χώρα μας και κάνουν τα πάντα για να προστατεύσουν το έθνος μας. Μέσω των προσπαθειών τους, οι προϊστάμενοι του προσωπικού έμαθαν περίπου 90 ημέρες πριν ότι οι πύραυλοι και οι βόμβες είχαν τποθετηθεί στ΄ αμερικανικά ύδατα απ΄ τη Σοβιετική Ένωση, αλλά χάρη στο χάσμα νοημοσύνης ήταν ανίκανοι να λάβουν ολοκληρωμένες πληροφορίες γι΄ αυτά. Τα σημάδια του αυξανόμενου χάσματος είναι όλα γύρω μας.
Μερικά χρόνια πριν, θεωρήθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απέχουν πολύ απ΄ την τεχνολογία πολλαπλών κεφαλών πυραύλου. Ωστόσο το 1971, περιορισμένου φάσματος σοβιετικοί πύραυλοι με πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές βρέθηκαν στα ύδατα μας.
Μερικά χρόνια πριν, καμία πραγματική απειλή στη ναυτική αεροπορία δεν ήταν πιθανή απ΄ τη Ρωσία, αλλά τον Ιούλιο του 1976 το πρώτο αεροπλανοφόρο Kiev μπήκε στη Μεσόγειο απ΄ τα στενά του Βοσπόρου, παραβιάζοντας με θράσος τη Συνθήκη του Montreux του 1936 με την πράξη του αυτή. Αντί των μικρών, λίγων αεροσκαφών που ανέμενε το Πεντάγωνο, το Kiev έφερα πολλά προηγμένα αεροσκάφη συγκρίσιμα με το αμερικάνικο F4 Phantom, με την πρόσθετη ικανότητα της κάθετης απογείωσης!
Και οι Σοβιετικοί προετοιμάζουν ήδη τουλάχιστον τέσσερα ακόμη αεροπλανοφόρα, όπως το Kiev Τάρα βρίσκονται στη Βόρειο Θάλασσα για να υποστηρίξουν τη σοβιετική δύναμη του αέρα, η οποία αποτελεί γι΄ αυτούς ένα αδύνατο σημείο σ΄ εκείνη την περιοχή. Η στρατιωτική φιλοσοφία της "ύφεσης", όπως εκφράστηκε σε μένα από έναν υψηλά ιστάμενο στρατιωτικό υπάλληλο, είναι: "Προσέχουμε τι κάνουν και προσέχουν τι κάνουμε και αυτό είναι καλό. Αποτρέπει τους λανθασμένους υπολογισμούς".
Αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι βρισκόμαστε σ΄ ένα διαρκές πολεμικό παιχνίδι με τις ζωές όλων μας σε κίνδυνο και λόγω του χάσματος νοημοσύνης, που υπάρχει τώρα, ένας λανθασμένος υπολογισμός δεν μπορεί ν΄ αποτραπεί. Αντίθετα, καθίσταται αναπόφευκτος και μαζί μ΄ αυτόν και ο ΘΕΡΜΟΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.
Συνεχίζετε...
KGB VS CIA
ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ
Ο Συνταγματάρχης Κάρπεντερ, εκτός απ΄τους κλασικούς αιχμαλώτους ΑΤΑ (Αγνώστου Ταυτότητας Αιχμαλώτοι) ορισμένες φορές αναλάμβανε με τον κλάδο του και περιπτώσεις διπλών και τριπλών πρακτόρων, τους οποίους εξαφάνιζαν μέσα στο πρόγραμμα "ΑΟΡΑΤΟΣ 14". Τόσο ο ίδιος όσο και οι συνάδελφοί του, κάθε φορά που έφερναν έναν τέτοιου τύπου πράκτορα, άφηναν όλους τους υπόλοιπους κι ασχολούνταν μαζί του. Το Δεκέμβριο του 1982 του έφεραν τρία τέτοια άτομα. Οι αιχμάλωτοι πράκτορες είχαν πάρει τα κωδικά τους ονόματα ανάλογα με τους τομείς, με τους οποίους ασχολούνταν ο καθένας. Με μεγάλη περιέργεια ξεκίνησαν τις διαδικασίες προετοιμασίας και μέχρι το Μάρτιο του 1983 είχαν και τα πρώτα αποτελέσματα.
Και πράγματι, έμαθαν πολλά τόσο για το εσωτερικό των ΗΠΑ, όσο και για το εξωτερικό. Ο Συνταγματάρχης έγραφε τα νέα στοιχεία καθημερινά και μετά από τρεις μήνες κάθισε να τα μελετήσει, όχι μόνον αυτά που έμαθε μέσα στο "ΑΟΡΑΤΟΣ", αλλά και για γεγονότα ιστορικής σημασία;ς, που πληροφορήθηκε απ΄έξω: Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μπορέσει κάποιος να καταγράψει πόσες φορές οι άνθρωποι διαφωνούν με τον ίδιο τους τον εαυτό. Είναι όμως σημαντικότερο να το καταφέρει κανείς καταγράφοντας τα δημόσια πρόσωπα. Αποφάσισα να το κάνω με το δικό μου τρόπο.
Ένα αυξανόμενος αριθμός δημόσιων προσώπων στη χώρα μας γνωρίζει για τους σοβιετικούς υποβρύχιους πυραύλους, που χτυπούν την πόρτα μας, αλλά μέχρι τώρα μόνο ένας έχει έρθει κοντά στο να σας προειδοποιήσει για αυτό.
Στη δημοκρατική εθνική Συνθήκη του Αυγούστου του 1976, ο τότε Πρόεδρος κλήθηκε στο βήμα των ομιλητών, για να πει μερικές λέξεις μετά την ομιλία αποδοχής διορισμού του Προέδρου Φόρντ. Μετά από μερικές αρχικέ λέξεις προσωπικής φύσης και μερικά σύντομα σχόλια το γύρισε σ΄αυτό, που ήταν πραγματικά στο μυαλό του.
Άρχισε με τα εξής: "Κάποιοι μου ζήτησαν να γράψω ένα γράμμα, το οποίο πρόκειται ν΄ανοιχθεί στο Λος Άντζελες εκατό χρόνια από τώρα, στην επέτειο τρισεκονταετίας μας. Ήχησε σαν μια εύκολη ανάθεση. Αυτοί πρότειναν να γράψω κάτι για τα προβλήματα και τα ζητήματα της μέρας και αποφάσισα να το κάνω με το να τρέξω δίπλα απ΄την ακτή με αυτοκίνητο κοιτώντας τον μπλε Ειρηνικό Ωκεανό απ΄τη μια πλευρά και τα βουνά απ΄την άλλη. Αναρωτιόμουν, εάν θα ήταν τόσο όμορφα εκατό έτη αργότερα, όπως ήταν εκείνη την καλοκαιρινή μέρα.
Ζούμε σ΄ένα κόσμο, στον οποίο οι μεγάλες δυνάμεις έχουν ισορροπήσει και στοχεύουν η μια την άλλη με φρικτούς πυραύλους καταστροφής, πυρηνικά όπλα, που μπορούν σε λίγα λεπτά να φθάσουν ο ένας στη χώρα του άλλου και να καταστρέψουν ουσιαστικά τον εκπολιτισμένο κόσμο, στον οποίο ζούμε.
Εκείνοι, που θα διαβάσουν αυτό το γράμμα εκατό χρόνια από τώρα, θα ξέρουν εάν εκείνοι οι πύραυλοι εκτοξεύτηκαν ή όχι. Θα ξέρουν, εάν αντιμετωπίσαμε την πρόκλησή μας.
Απ΄τις τωρινές μας ενέργειες θα εξαρτηθεί το εάν θα διατηρούν ακόμη την ελευθερία, που εμείς μέχρι τώρα γνωρίζουμε. Θα το ξανακοιτάξουν πίσω μ΄ετίμηση και θα πουν: "Δόξα τω Θεώ για εκείνους τους ανθρώπους το 1976, οι οποίοι απομάκρυναν τον κίνδυνο απώλειας της ελευθερίας, που κράτησαν τον κόσμο μας μακριά απ΄την πυρηνική καταστροφή". Και εάν αποτύχουμε, πιθανώς δεν θα διαβάσουν το γράμμα, επειδή θα μιλά για μεμονωμένη ελευθερία και δεν θα τους επιτρέπεται να μιλήσουν γι΄αυτό ή να το διαβάσουν. Αυτή είναι η πρόκλησή μας".
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ήρθαν οι πυρηνικοί πύραυλοι ατο μυαλό αυτού του γυγκεκριμένου ατόμου, καθώς κοιτούσε τα νερά πέρα απ΄την ακτή της Καλιφόρνιας. Γνώριζα ότι ήξερε τα πάντα για τους σοβιετικούς υποβρύχιους πυραύλους, όταν είπε εκείνες τις λέξεις προειδοποίησης, που μόλις ανέφερα. Αλλά οι περισσότεροι απ΄το ακροατήριό του δεν συνειδητοποίησαν ποτέ που οδηγούσε, χάρη στη συνολική απουσία οποιωνδήποτε άλλων ενδείξεων για τη σοβιετική απειλή στην Κυβέρνηση ή στα σημαντικότερα μέσα.
Έτσι, η μοίρα του αγαπημένου μας έθνους, και επομένως ολόκληρου του κόσμου, στηρίχτηκε κατά τη διάρκεια του μήνα Αυγούστου του 1976 στα χέρια εκείνων , που άκουσαν τις συμβουλές μας απ΄το πρόγραμμα "ΑΟΡΑΤΟΣ" και ενήργησαν σύμφωνα μ΄αυτές.
Να λοιπόν τι συνέβη: Κατά τη διάρκεια του Αυγούστου, η Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών βρέθηκε υπό σταθερά αυξανόμενη πίεση απ΄ανθρώπους σαν εσάς, που απαιτούσαν απ΄ την Κυβέρνηση δράση. Το πρώτο σημάδι ανταπόκρισης της Κυβέρνησης στις απαιτήσεις του λαού ήρθε στις 14 Αυγούστου του 1976. Εκείνη την ημερομηνία έμαθα ότι ένα μυστικό όνομα κώδικα είχε οριστεί στο σοβιετικό πρόγραμμα υποβρύχιων πυραύλων. Εντούτοις, δράση για ν΄ αφαιρεθούν οι πύραυλοι ακόμα δεν είχε αποδειχτεί και δεν επρόκειτο ν΄αποδειχτεί, εκτός αν τέτοια δράση διατάσσονταν απ΄την κοινή γνώμη. Εντωμεταξύ, η πρώτη συγκεκριμένη κίνηση στην κρίση πυραύλων του Αυγούστου του 1976 έγινε όχι απ΄ τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά απ΄ τον Καναδά.
Τον Αύγουστο του 1976 το καναδικό ναυτικό είχε εντοπίσει τον πύραυλο στην παραλία Crescent κοντά στο Βανκούβερ, αλλά έχασε την ικανότητα να το ανακτήσει. Ο Πρωθυπουργός του Καναδά, που δεν εισέπραττε καμιά ένδειξη ενδιαφέροντος για συνεργασία απ΄ την Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών εκείνη την περίοδο, κάλεσε τους Σοβιετικούς στην Οτάβα και απαίτησε να έρθει η ίδια η Σοβιετική Ένωση και ν΄ αφαιρέσει τον πύραυλο και τον αφαίρεσαν. Στις 25 Αυγούστου η περιοχή του Βανκούβερ δέχτηκε επίσκεψη από τρία σοβιετικά σκάφη, δύο καταστροφείς, το Sposobny, το Gnevny κι ένα βυτιοφόρο αποκαλούμενο llim. Ο πρώην Ρώσος Ναύαρχος V. V. προσέγγισε σ΄ ένα από τα σκάφη, χρησιμοποιώντας αυτή την επίσκεψη "καλής θέλησης" σαν κάλυψη. Μέχρι το επόμενο απόγευμα, Καναδοί δύτες επιβεβαίωσαν ότι ο πύραυλος είχε αφαιρεθεί.
Εντωμεταξύ η Μεγάλη Βρετανία είχε αρχίσει επίσης ν΄ αναλαμβάνει σοβαρά δράσει προκειμένου ν΄ απελευθερωθεί απ΄ τους 12 υποβρύχιους πυραύλους και βόμβες, που ήταν τοποθετημένα στα βρετανικά νησιά. Στις 18 Αυγούστου του 1976, ο Πρωθυπουργός της κάλεσε μια ειδική συνεδρίαση στο γραφείο του στις 11:00 π.μ. ώρα Λονδίνου. Παρόντες ήταν ο πρώτος Λόρδος του ναυαρχείου και διάφοροι διοικητές στόλου. Σκοπός της συνεδρίασης ήταν να εξετάσουν τα στοιχεία, που πήραμε απ΄ τους φιλοξενούμενους (χωρίς φυσικά να γνωρίζουν πού τους έχουμε), οι οποίοι είχαν μεταβεί στην Αγγλία με διπλωματική αποστολή. Ήδη γνώριζαν ότι οι πληροφορίες μας ήταν εξακριβωμένες, λόγω του ότι ο σοβιετικός πύραυλος είχε ανακαλυφθεί την προηγούμενη μέρα στα ύδατα κοντά στο Βανκούβερ. Έτσι, το βασιλικό ναυτικό δεν έχασε καθόλου χρόνο για τη λήψη μέτρων. Μέχρι τις 27 Αυγούστου του 1976, όλοι οι πύραυλοι - εκτός από έναν - είχαν αφαιρεθεί κι εκείνος ο ένας, επίσης, ανακτήθηκε σύντομα.
Μέχρι τα τέλη Αυγούστου, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν επιτέλους να λαμβάνουν κι αυτές κάποια μέτρα, σπρωγμένες σ΄ αυτό με την ακόμα πιο τεταμένη δημόσια πίεση ορισμένων ανθρώπων, που έλαβαν μια επιστολή μου και συμπτωματικά είχαν κάποιες διασυνδέσεις με κανάλια. Για πρώτη φορά, ο Πρόεδρος ενήργησε αφ΄ εαυτού με τους δικούς του κανόνες, ξεπερνώντας τον πράκτορα, που είχαν φυτέψει δίπλα του οι "δυνατοί" για επιστασία κι έδωσε την άδεια για ν΄ αφαιρεθούν οι σοβιετικές βόμβες και πύραυλοι, που περιέβαλλαν τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εξαπλωμένο και οργανωμένο επιτέλους το ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών (αν και ενεργοποιήθηκε μετά απ΄ τους Καναδούς και τους Βρετανούς) εργάστηκε γρήγορα, ενεργώντας σύμφωνα με τις πληροφορίες, που δώσαμε αρκετούς μήνες νωρίτερα. Μέχρι το βράδυ της 26ης Αυγούστου του 1976, επτά απ΄ τα σοβιετικά όπλα στα ύδατα μας, έξι πύραυλοι και μια βόμβα υδρογόνου, είχαν αφαιρεθεί και μέχρι τις 31 Αυγούστου 1976, τα ύδατα κατά μήκος την αμερικανικής ακτής είχαν καθαρίσει πλήρως. Σ΄ αυτό το σημείο, η απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες είχε επιτέλους απομακρυνθεί ή περιοριστεί.
Αλλά, επειδή η Κυβέρνηση γενικά και στρατιωτικοί ιδιαίτερα, βρίσκονταν ακόμα υπό βαριά δημόσια πίεση και η σοβιετική απειλή ήταν τώρα εν όψει, επέλεξαν μια τεχνική, η οποία έχει γίνει πάγια πρακτική στην Ουάσιγκτον σήμερα. Καλείται "εύλογη άρνηση" και αποτελεί έναν ιδιαίτερο τύπο γραφειοκρατικής διπλής συζήτησης. Οι προϊστάμενοι του προσωπικού και το ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν μόλις ολοκληρώσει μια λειτουργία για ν΄ αφαιρεθούν οι πύραυλοι γύρω απ΄ την χώρα μας, μια εργασία πολύ επικίνδυνη. Εν ολίγοις, είχαν διαπράξει το καθήκον τους και ιδιαίτερα το ναυτικό αξίζει τις ευχαριστίες μας για την ολοκλήρωση του στόχου του χωρίς καμία απώλεια. πρέπει να επευφημηθούν ως ήρωες και ολόκληρο το έθνος μας πρέπει να τρέχει πίσω τους με δικαιολογημένη υπερηφάνεια.
Αλλά στον εφιαλτικό κόσμο της βαθμιαίας παράδοσης στους Σοβιετικούς, που αποκαλείται "ύφεση", αυτό δεν δουλεύει μ΄ αυτό τον τρόπο. Ακόμα και οι στρατιωτικοί ηγέτες μας είναι τόσο πολύ εμπλεγμένοι μέσα στον ιστό του κράτους, που ο μόνος τρόπος για να εκτελέσουν το καθήκον τους είναι να κρύψουν το γεγονός ότι το εκτελούν, παρά να υπάρχει αυτή η σοβιετική απειλή.
Και έτσι, μόλις η λειτουργία αφαίρεσης πυραύλων ολοκληρώθηκε γύρω απ΄ τις ακτές μας, "εύλογες αρνήσεις" των επιχειρημάτων μας άρχισαν να εκδίδονται απ΄ το στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό άρχισε στις 31 Αυγούστου του 1976, όταν ο πρώην Ναύαρχοςς Ι. Χ., αναπληρωτής διευθυντής της Μυστικής Υπηρεσίας Άμυνας, απάντησε σε μια έρευνα, που εστάλη στο γραμματέα της Άμυνας βδομάδες πριν απ΄ το Γερουσιαστή Κ. Φ. της Βιρτζίνια. Η επιστολή του Ναυάρχου δίνει έναν αριθμό επιχειρημάτων ως προς το γιατί οποιαδήποτε συνετή κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της U.S.S.R., θ΄ απείχε πιθανώς απ΄ την τοποθέτηση τέτοιων πυραύλων και βομβών στα ύδατά μας. Αλλά το πραγματικό επίκεντρο της αρνητικής του επιστολής είναι η ακόλουθη πρόταση: "Δεν υπάρχουν αυτή την περίοδο καθόλου στοιχεία, που να δείχνουν ότι οι Σοβιετικοί έχουν τοποθετήσει υποβρύχιες πυρηνικές συσκευές, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων με τις πολλαπλές κεφαλές, μέσα στα χωρικά ύδατα των Ηνωμένων Πολιτειών".
Τεχνικά, ο Ναύαρχος έλεγε την αλήθεια, επειδή από τις 31 Αυγούστου του 1976, όταν έγραφε αυτή την επιστολή, όλα τα στοιχεία, οι πύραυλοι και οι βόμβες είχαν αφαιρεθεί απ΄ τα ύδατά μας. Το βαθύτερο νόημα όμως της επιστολής του φαινόταν να είναι ότι οι αποκαλύψεις του τμήματός μας στο "ΑΟΡΑΤΟΣ" δεν ήταν ποτέ αληθινές!
Για τον ίδιο λόγο, o G.S.B. γενικός Πρόεδρος των προϊσταμένων του προσωπικού, μου έγραψε την επόμενη μέρα, την 1η Σεπτεμβρίου του 1976, μια επιστολή, που παραλήφθηκε απ΄ το τμήμα ανακρίσεων της υπηρεσίας μας.
"Το τμήμα σας ισχυρίζεται ότι σοβιετικές πυρηνικές κεφαλές πυραύλου και βόμβες υδρογόνου έχουν τοποθετηθεί στα παράκτια ύδατα των Ηνωμένων Πολιτειών, στοιχεία τα οποία ουδόλως έχουν πέσει στην αντίληψή μου. Έχω ερευνήσει αυτούς τους ισχυρισμούς και δεν βρίσκω ούτε ένα κομμάτι αλήθειας σε οποιαδήποτε απ΄ τις δηλώσεις σας προκειμένω. Επιτρέψτε μου να σας βεβαιώσω για την ικανότητα αυτής της χώρας ν΄ ανιχνεύσει οποιεσδήποτε τέτοιες επιθετικές ενέργειες απ΄ τη Σοβιετική Ένωση ή οποιαδήποτε άλλη παγκόσμια δύναμη.
Στεκόμαστε έτοιμοι ν΄ αξιολογήσουμε και να σχολιάσουμε εκ των προτέρων οποιαδήποτε τέτοια πληροφορία, που μπορεί ν΄ αποκτήσετε στο μέλλον και που προσκρούει σε θέματα ζωτικής σημασίας για την εθνική μας ασφάλεια".
Το νόημα της επιστολής του Γενικού είναι ότι ολόκληρη η ιστορία μου για τους πυραύλους ήταν ψεύτικη. Αλλά το πραγματικό κλειδί, για άλλη μια φορά, είναι η λέξη "βρίσκω" (χρόνος ενεστώτας, του παρόντος).
Επιπλέον, στην τελευταία πρόταση, ο Γενικός πραγματικά μου επισήμανε ότι η πόρτα θα ήταν ανοικτή, εάν αποκτούσα περισσότερες τέτοιες πληροφορίες. Πράγματι, μέχρι να φτάσει η επιστολή του σε μένα, διέθετα περισσότερες τέτοιες πληροφορίες, επειδή η Σοβιετική Ένωση δεν παραδίδει εύκολα τα όπλα. Όπως θα καταλάβατε και εσείς, βρίσκεται αρκετά μίλια μπροστά από εμάς.
Τυχαία, έμαθα την ίδια ημέρα, στις 10 Σεπτεμβρίου, ότι ο "δεύτερος γύρος" της σοβιετικής κρίσης υποβρύχιων πυραύλων μόλις ξεκινούσε. Οι Ρώσοι δεν καθυστερούσαν καθόλου. Τρεις υποβρύχιοι πύραυλοι απειλούσαν τώρα το Los Angeles και το San Ntiego, που στόχευαν τις πόλεις για ακόμα μια φορά. Αναλόγως απάντησα στην επιστολή του Γενικού ως εξής:
<<Αγαπητέ κύριε Γενικέ,
Σήμερα έλαβα την επιστολή σας της 1ης Σεπτεμβρίου. Αντιλαμβάνομαι πλήρως τη θέση, που υποστηρίζεται αυτή τη στιγμή. Εντούτοις, άλλες κυβερνήσεις δεν έχουν υποστηρίξει τη θέση σας. Γνωρίζουν την αλήθεια, γνωρίζω την αλήθεια, το ίδιο και ο Πρόεδρος. Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια του μήνα Αυγούστου του 1976 μια αιφνιδιαστική σοβιετική πυρηνική επίθεση παγκόσμιων αναλογιών αποτράπηκε μερικώς.
Χωρίς κανένα λάθος, η τεράστια συγκέντρωση των σοβιετικών πυρηνικών πυραύλων στο έδαφος και στη θάλασσα παγκοσμίως συνεχίζει ν΄ αποτελεί ένα σαφές σήμα για μια επικείμενη αιφνιδιαστική επίθεση τεράστιου μεγέθους.
Το 1962 είχαμε μια σοβιετική κρίση πυραύλων στην Κούβα. Το 1971 είχαμε τη σοβιετική κρίση βλημάτων στα ύδατα του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών, που κρατήθηκε μυστική απ΄ τους Αμερικάνους. 'Άλλη μια φορά τώρα, το 1976, ο κόσμος περιμένει ακόμα μια σοβιετική κρίση πυραύλων. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει για το θάρρος του Προέδρου ως διοικητή των προϊσταμένων να μετακινήσει απίστευτα εμπόδια, προκειμένου ν΄ αρχίσουν ν΄ αντιμετωπίζουν τη σοβιετική πρόκληση, που συνέβη τον περασμένο μήνα.
Στην επιστολή σας δηλώνεται τα εξής:
"Στεκόμαστε έτοιμοι ν΄ αξιολογήσουμε και να σχολιάσουμε εκ των προτέρων οποιαδήποτε τέτοια πληροφορία, που μπορεί ν΄ αποκτήσετε στο μέλλον και που προσκούει σε θέματα ζωτικής σημασίας για την εθνική μας ασφάλεια".
Λαμβάνοντας υπόψη αυτό και την επείγουσα ανάγκη της κατάστασης, με σεβασμό ζητώ να σας συναντήσω ιδιαιτέρως στα γραφεία σας μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες. Τότε θα παρουσιάσω αξιόπιστα στοιχεία όλων των πληροφοριών μου και υπό κατάλληλες συνθήκες θα σας ενημερώσω γι΄ άλλες στρατηγικές θέσεις σοβιετικών πυρηνικών πυραύλων, που έχουν τποθετηθεί στα παράκτια ύδατά μας και αλλού, για τα οποία μπορεί να μη γνωρίζετε, αποτελούν όμως ένα σαφή και παρόντα κίνδυνο για την εθνική ασφάλειά μας>>.
Μόλις η συστημένη μου επιστολή έφθασε στο Πεντάγωνο, ένας πλοίαρχος κλήθηκε εκ μέρους του Γενικού για να προγραμματίσει μια συνεδρίαση μαζί του. Συμφωνήσαμε να συναντηθούμε στα γραφεία του Γενικού στις 3:00 μ.μ., την Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου. Ένας συνεργάτης μου με συνόδευσε στη συνεδρίαση ως μάρτυρας και αμέσως στις 3:00 μ.μ., η συνεδρίαση άρχισε με το Γενικό και τον Πλοίαρζο, ο οποίος ζήτησε την άδειά μου να ηχογραφήσει τη συζήτησή μας. Πρά το πρωτόλολλο που έπρεπε να τηρήσει, ο Γενικός μου είπε ότι έχει ξεπεράσει τους όρους του προσωπικού του, προκειμένου να συναντηθεί με μένα. Εξέτασε πολλά απ΄ τα σχόλια του με ιδιαίτερη προσοχή, η συζήτησή μας δε διήρκεσε για τα καλά πάνω από μια ώρα χωρίς διακοπές, χωρίς τηλεφωνήματα και χωρίς οποιαδήποτε διακοπή λόγω έλλειψης χρόνου.
Έδωσα στον Γενικό μια αναφορά, αποκαλύπτοντας του τη θέση 48 νέων βλημάτων, που απειλούν τις Ηνωμένες Πολιτείες και μέσα σε δύο ημέρες το ναυτικό των Ηνωμένων πολιτειών ήταν ήδη σ΄ εργασία αφαίρεσής τους.
Έφυγα, άλλα δεν γνωρίζω ποιες ήταν οι κινήσεις του από κει και πέρα. Ο Γενικός εργάζεται υπό την επήρεια ενός χάσματος νοημοσύνης, που δημιουργείται απ΄ τον Γραμματέα του Κράτους Η. Κ. Οι συνδεδεμένες πηγές μου στην υπηρεσία μ΄ ενημερώνουν ότι αυτές έχουν γίνει μέσο διανομής μερικών πληροφοριών, που δίνουν σ΄ εμένα και που αντλούν απ΄ την επίσημη κοινότητα μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών. Και αυτό, γιατί, όπως ακούγεται, ο σκληροπυρηνικός Κ. τις παραδίδει αμέσως στα χέρια της Σοβιετικής Ένωσης. Μεγάλα τμήματα των καθιερωμένων μυστικών υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν γίνει τόσο ανεξάρτητα, που δεν θεωρούν τους εαυτούς τους συγκρίσιμους ούτε καν με τον Πρόεδρο. Αντ΄ αυτού, λειτουργούν υπό την καθοδήγηση του Η. Κ., ο οποίος βεβαίως οφείλει τη δύναμή του στους δυνατούς <<αδελφούς Rock>> και ο οποίος λέγεται ότι εργάζεται επίσης για το σμφέρον της Σοβιετικής Ένωσης.
Φυσικά πολλοί απ΄ τους έξυπνους ανθρώπους μας είναι ακόμα πατριώτες και πιστοί στη χώρα μας και κάνουν τα πάντα για να προστατεύσουν το έθνος μας. Μέσω των προσπαθειών τους, οι προϊστάμενοι του προσωπικού έμαθαν περίπου 90 ημέρες πριν ότι οι πύραυλοι και οι βόμβες είχαν τποθετηθεί στ΄ αμερικανικά ύδατα απ΄ τη Σοβιετική Ένωση, αλλά χάρη στο χάσμα νοημοσύνης ήταν ανίκανοι να λάβουν ολοκληρωμένες πληροφορίες γι΄ αυτά. Τα σημάδια του αυξανόμενου χάσματος είναι όλα γύρω μας.
Μερικά χρόνια πριν, θεωρήθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απέχουν πολύ απ΄ την τεχνολογία πολλαπλών κεφαλών πυραύλου. Ωστόσο το 1971, περιορισμένου φάσματος σοβιετικοί πύραυλοι με πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές βρέθηκαν στα ύδατα μας.
Μερικά χρόνια πριν, καμία πραγματική απειλή στη ναυτική αεροπορία δεν ήταν πιθανή απ΄ τη Ρωσία, αλλά τον Ιούλιο του 1976 το πρώτο αεροπλανοφόρο Kiev μπήκε στη Μεσόγειο απ΄ τα στενά του Βοσπόρου, παραβιάζοντας με θράσος τη Συνθήκη του Montreux του 1936 με την πράξη του αυτή. Αντί των μικρών, λίγων αεροσκαφών που ανέμενε το Πεντάγωνο, το Kiev έφερα πολλά προηγμένα αεροσκάφη συγκρίσιμα με το αμερικάνικο F4 Phantom, με την πρόσθετη ικανότητα της κάθετης απογείωσης!
Και οι Σοβιετικοί προετοιμάζουν ήδη τουλάχιστον τέσσερα ακόμη αεροπλανοφόρα, όπως το Kiev Τάρα βρίσκονται στη Βόρειο Θάλασσα για να υποστηρίξουν τη σοβιετική δύναμη του αέρα, η οποία αποτελεί γι΄ αυτούς ένα αδύνατο σημείο σ΄ εκείνη την περιοχή. Η στρατιωτική φιλοσοφία της "ύφεσης", όπως εκφράστηκε σε μένα από έναν υψηλά ιστάμενο στρατιωτικό υπάλληλο, είναι: "Προσέχουμε τι κάνουν και προσέχουν τι κάνουμε και αυτό είναι καλό. Αποτρέπει τους λανθασμένους υπολογισμούς".
Αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι βρισκόμαστε σ΄ ένα διαρκές πολεμικό παιχνίδι με τις ζωές όλων μας σε κίνδυνο και λόγω του χάσματος νοημοσύνης, που υπάρχει τώρα, ένας λανθασμένος υπολογισμός δεν μπορεί ν΄ αποτραπεί. Αντίθετα, καθίσταται αναπόφευκτος και μαζί μ΄ αυτόν και ο ΘΕΡΜΟΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.
Συνεχίζετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.