Μέρος 10ον
Η ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Στα 1982 εμφανίστηκε το βιβλίο των Μάΐκλ Μπέτζαρτ, Ρίτσαρντ Λη και Χένρυ Λίνκολν με τίτλο <<Ιερό Αίμα, Ιερό Δισκοπότηρο>>, που περιείχε ιστορικά στοιχεία για μια οργάνωση που ονομαζόταν Prieure de Sion (Πριέρ Ντε Σιών - Ηγούμενος της Σιών) που υπήρχε από τη εποχή των πρώτων Σταυροφοριών στα 1099. Η οργάνωση αυτή είναι τόσο λίγο γνωστή γι΄ αυτό και αναφερόμαστε σ΄ αυτήν.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου, το Ιερό Αίμα που φυλάσσει η οργάνωση είναι το αίμα του Ιησού. Αν και οι περισσότερες χριστιανικές οργανώσεις αναθεμάτισαν το βιβλίο, κανείς δεν προσπάθησε να αρνηθεί τα ευρήματά του, αλλά απλά ισχυρίστηκαν πως είναι παραπλανητικό. Οι συγγραφείς προχώρησαν τότε να γράψουν δύο ακόμη δημοφιλή ιστορικά βιβλία που αποκαλύπτουν την Πριέρ Ντε Σιών: Τα <<Η Μεσσιανική Κληρονομιά>> και <<Ο Ναός και η Στοά>>.
Ο πρώτος συγγραφέας που έγραψε για την οργάνωση Πριέρ Ντα Σιών ήταν ο Τζ. Ρ. Τσερτς που έγραψε τους <<Φύλακες του Ιερού Δισκοπότηρου>>.
Γνωρίζοντας πως για τους Ιλλουμινάτι οι γραμμές αίματος είναι πολύ σημαντικές, τως υψηλόβαθμα άτομα στον αποκρυφισμό πιστεύουν πως είναι απόγονοι του Οίκου του Δαυΐδ και πως οι δραστηριότητες των Ιλλουμινάτι σχετίζονται με πολλούς τρόπους με την Πριέρ Ντα Σιών, επιβεβαιώνεται πέρα από κάθε αμφιβολία η ύπαρξη της οργάνωσης.
Η πρώτη αρχή της Πριέρ Ντε Σιών φαίνεται πως υπήρξε ενός αριθμού ισχυρών οικογενειών, όπως οι Μεροβιγκιανοί, ο Οίκος της Λωραίνης, οι Μέδικοι, οι Σφόρτσα, οι Έστε, οι Γκονζάγκας και οι Σαιν Κλαιρ. Από την αρχή η οργάνωση αυτή σχετίστηκε με την Ερμητική Μαγεία, έναν τύπο μαγείας που προέρχεται από την αρχαία Αίγυπτο, και εμφανιζόταν στο Αιγυπτιακό βιβλίο των Νεκρών. Ο Ρενέ Ντ΄ Ανζού, απόγονος των Μεροβιγκιανών, έπεισε τον Κόσμο των Μεδίκων να δημιουργήσει στα 1444 μια βιβλιοθήκη απελευθερωμένη από τα δεσμά της εκκλησίας στο Σαν Μάρκο για να μεταφραστούν βιβλία της Ερμητικής Μαγείας αλλά και Ελληνικά έργα του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα.
Η βιβλιοθήκη αυτή αποτέλεσε την σπίθα που έφερε στην Δυτική Ευρώπη τις Ελληνικές διδασκαλίες και έβγαλε τον κόσμο από την δικτατορία της καθολικής εκκλησίας που είχε στα χέρια της το σύνολο της γνώσης, αφού κατείχε όλες τις βιβλιοθήκες. Προσπαθώντας μάλιστα να αποκτήσει την απόλυτη εξουσία σε γη και ουρανό είχε σε τέτοιο βαθμό διώξει τις Μυστηριακές θρησκείες αλλά και τη Μαγεία, που έπρεπε να εφευρεθούν ξανά από τα αρχαία κείμενα.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέλη της Πριέρ Ντε Σιών άρχισαν να εκδίδουν διάφορα περιοδικά που ανάμεσά τους ήταν και το Baincre, που περιείχε άρθρα για την Ατλαντίδα, την Θεοσοφία, την Κέλτικη σοφία και άλλα θέματα εσωτερισμού.
Ένα άλλο εσωτερικής κυκλοφορίας περιοδικό για τα μέλη της Πριέρ Ντε Σιών είναι το Circuit.
Ο Δρ. Όττο Φον Άψμπουργκ που είναι απόγονος των Μεροβιγκιανών και των Ιπποτών της Μάλτας, σχετίζεται με την οργάνωση αυτή από την εποχή που η Ιερουσαλήμ κατελήφθη από τους Σταυροφόρους. Εεκί υπήρχε ένα Άβαείο μοναχών στο οποίο κατοικούσε ο Πέτρος ο Ερημίτης σ΄ ένα κτίρο που ονομαζόταν <<Αβαείο της Νότρ Νταμ του Όρους της Σιών>>. Το Αβάειο αυτό διέθετε ένα τάγμα που ονομαζόταν <<Τάγμα της Σιών>>. Το τάγμα αυτό λειτουργούσε ανοιχτά για αρκετούς αιώνες, μέχρι που έγινε μυστικό μετά τον ΙΓ΄ αιώνα. Η ομάδα των μοναχών που δημιούργησαν το πρώτο τάγμα διοικείτο από τον Ούρσους των Μεροβιγκιανών. Τους έδωσαν έναν τόπο στο Ορβάλ της Γαλλίας, μέχρι που αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Ιερουσαλήμ. Το τάγμα αυτό φαίνεται πως είχε τη δύναμη να επιλέγει αυτόν που θα καθόταν στο θρόνο της Ιερουσαλήμ. Αρχικά επέλεξαν τον Γοδεφρίγο Ντε Μπουγιόν. Το τάγμα αυτό δημιούργησε ένα άλλο στρατιωτικό τάγμα που ονομάστηκε Ναΐτες Ιππότες.
Η ιστορία των Ναΐτών Ιπποτών είναι αρκετά ενδιαφέρουσα διότι σχετίζεται σήμερα με τους διεθνείς τραπεζίτες.
Το τάγμα Πριέρ Ντε σιών σχετίζεται με την δημιουργία και την καθοδήγηση των Ροδοσταύρων.
Στα 1613 ο Οίκος της Λωραίνης, που αποτελούσε μέρος της Πριέρ Ντε Σιών, συνδέθηκε με τον Οίκο των Στιούαρτ. Από τότε το τάγμα άρχισε να δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη Σκωτία και εκεί κατέφυγε όταν οι Ναΐτες καταδιώχθηκαν από τον Πάπα και τον Γάλλο βασιλέα.
Η Σκωτία και οι Σκώτοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία της Νέας Παγκόσμιας τάξης. Όταν το τάγμα επέβαλε τη μυστικότητα, τα αρχεία του μεταφέρθηκαν σε κάποια μυστικά δωμάτια κάτω από το ναό της Αγίας Αικατερίνης στο κάστρο στο Γκισόρ της Βόρειας Γαλλίας στην οδό της Βιέννης. Τα αρχεία, σύμφωνα με αναφορές, περιέχονταν σε 30 φέρετρα. Το παρεκκλήσι συνδεόταν με μυστικούς διαδρόμους με το τοπικό νεκροταφείο.
Οι απόγονοι των Μεροβιγκιανών και της Πριέρ Ντε Σιών φύλαγαν το ιερό αίμα και σήμερα τα μέλη του κατέχουν μυστικά θέσεις - κλειδιά σ΄ ολόκληρη την κοινωνία. Πολλοί από τους απογόνους δεν γνωρίζουν την κληρονομιά τους. Για παράδειγμα μέσα στην οικογένεια Σινκλαίρ μόνο κάποια παρακλάδια της γνωρίζουν τι συμβαίνει.
Σήμερα το δέντρο της Μεριβιγκιανής οικογένειας έχει γίνει δάσος και συμπεριλαμβάνει του Οίκους των Αψβούργων και της Λωραίνης, που είναι Δούκες της Λωραίνης και οι βασιλείς της Ιερουσαλήμ.
Ο Οίκος του Δαυΐδ που φυλάσσει το Τάγμα Πριέρ Ντε Σιών εγκαθίδρυσε ένα βασίλειο στα Βόρεια της Γαλλίας.
Υπάρχει ένα βιβλίο το οποίο συνδέει την Μεροβιγκιανή δυναστεία με τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης, θεωρώντας πως οι Μεροβιγκιανοί είναι απόγονοι του Ιησού.
Από τα 1918 έως τα 1963 ο Γαλλοεβραίος σκηνοθέτης και ποιητής, Ζαν Κοκτώ υπήρξε μεγάλος Διδάσκαλος της Πριέρ Ντε Σιών. Στα 1963 μετά το θάνατο του Κοκτώ, την διακυβέρνηση του τάγματος ανέλαβε ο Γκέηλορντ Φρίμαν. Ο Τζων Ντρεγκ και ο Ρόμπερτ Άμπουντ μαζί με τον Φρίμαν ήταν τρία μέλη του τάγματος που σχετίστηκαν με την πρώτη εθνική τράπεζα του Σικάγο. Το Βατικανό και το τάγμα εργάστηκαν μαζί. Η εφημερίδα Synday Post στις 14 Ιανουαρίου του 2001 ανέφερε μια περίεργη υπόθεση που σχετίζεται με τους Ναΐτες. Ένας Σκώτος τουρίστας γράφει η εφημερίδα <<που πέθανε μυστηριωδώς στους Άγιους Τόπους, είναι πιθανό να δολοφονήθηκε, επειδή ίσως αναμίχθηκε σε μια σκοτεινή οργάνωση που χρονολογείται από την εποχή των Σταυροφοριών και του Ρόμπερτ Μπρους.
Πιστεύεται επίσης πως μετά την δολοφονία του Άλισντερ Ρόσλιν Σινκλαίρ η καρδιά του αφαιρέθηκε κι αυτό αποτέλεσε τμήμα ενός μεσαιωνικού τυπικού.
Όταν ο Σίγκλαιρ θέλησε να επιστρέψει στη χώρα του δολοφονήθηκε κι όταν το σώμα του έφθασε στη Σκωτία, η νεκροψία έδειξε πως η καρδιά του έλειπε.
Η επίσημη εκδοχή των Αρχών είναι πως ο Σίγκλερ αυτοκτόνησε στο κελί της Αστυνομίας με απαγχονισμό και η καρδιά του αφαιρέθηκε για πιο λεπτομερή έρευνα και χάθηκε.
Αργότερα οι Αρχές έστειλαν την καρδιά του στην οικογένεια του, ήταν αδύνατον όμως να ελεγχθεί και να επιβεβαιωθεί η ταυτότητά της.
Οι Αρχές διέδωσαν στην αρχή ότι ο νεκρός ήταν κάτοικος του Άμστερνταμ, ζούσε ως μουσικός, κατασκεύαζε και πουλούσε κιθάρες. Αποκαλύφθηκε όμως πως ο υποτιθέμενος Σκώτος κιθαρίστας ήταν άμεσος απόγονος υψηλής οικογένειας που βοήθησε να ιδρυθεί το Τάγμα των Ναΐτών Ιπποτών. Από έρευνες που έγιναν, η Αστυνομία κατέληξε στο συμπέρασμα πως η αφαίρεση της καρδιάς δεν έγινε για ιατρικούς λόγους (μεταμόσχευση), διότι η καρδιά πρέπει να διατηρείται ζωντανή μέσα από ένα σύστημα που την διατηρεί στη ζωή για να μεταμοσχευθεί.
Ο Άλισντερ Ρόσλιν Σίγκλαιρ δολοφονήθηκε και η καρδιά του αφαιρέθηκε εξαιτίας του αίματός του. Μπορεί να μην το είχε συνειδητοποιήσει αλλά ήταν ένας από τα ηγετικά στελέχη της ιεραρχίας των Ναΐτων Ιπποτών.
Οι Ναΐτες Ιππότες πιστεύουν πως είναι οι νόμιμοι κληρονόμοι των χριστιανικών Αγίων Τόπων στην Ιερουσαλήμ και ο Άλισντερ συμμετείχε σε μια μυστική μάχη για τον έλεγχό τους.
Η αφαίρεση της καρδιάς του αποτελούσε μέρος της παράδοσης των Ναΐτών Ιπποτών. Όταν ο Ρόμπερτ Μπρους πέθανε, ζήτησε να αφαιρεθεί η καρδιά του και από τη Σκωτία να μεταφερθεί στην Ιερουσαλήμ ώστε να ταφεί εκεί. Λέγεται πως η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε.
Ο νεότερος αδελφός του Άλισντερ, ο Τζαίημς είπε: <<Ο Άλισντερ γνώριζε τα πάντα για το παρελθόν της οικογενείας μας με τους Ναΐτες Ιππότες. Ήταν υπερήφανος για το γεγονός πως είχε το ίδιο όνομα με το περεκκλήσι του Ρόσλιν που έκτισαν οι Ναΐτες στη Σκωτία. Ο πατέρας μας, όταν είμασταν μικρά παιδιά, μας δίδαξε την κληρονομιά και το αίμα μας κι εμείς πολύ συχνά επισκεπτόμασταν την εκκλησία του Ρόσλιν>>.
Μια σύντομη ιστορία του Ιερού Δισκοπότηρου
Κατά τον ΙΔ΄ αιώνα η Ιερά Εξέταση είχε αποφασίσει να εξοντώσει τους Ναΐτες Ιππότες. Κάποιοι πρόσφυγες Ναΐτες που έφερναν μαζί τους ίσως κάποιον θησαυρό, έγιναν δεκτοί από τους ισχυρούς Σαιν Κλαιρ της Σκωτίας και υπό τον Πρίγκιπα Χένρυ Σινκλαίρ, συμμετείχαν σε υπερατλαντικά ταξίδια που είχαν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία της Νέας Σκωτίας στα 1398 στις ΗΠΑ. Οι Ναΐτες φύλαγαν το Άγιο Αίμα (τους απογόνους του Δαυΐδ) και αναζητούσαν το Άβαλον, έναν παράδεισο, μακριά από θρησκευτικές διώξεις.
Οι Ναΐτες προσπαθούσαν να κατανοήσουν τις δυνάμεις της φύσης μελετώντας παλαιές Κέλτικες, Αραβικές, Μουσουλμανικές, Ελληνικές και Αιγυπτιακές διδασκαλίες. Συνεργάστηκαν με πολλούς φιλοσόφους και μελέτησαν πολλές θρησκείες. Ασχολήθηκαν με την Ιερή Γεωμετρία και τη σχέση της με τις δυνάμεις της γης και πολλές στρατηγικές τοποθεσίες. Μελέτησαν την εποχή των Ελλήνων κατά την οποία αναζητούσαν πολύτιμα μέταλλα. Ανακάλυψαν χάρτες τους που ήταν χαρακτηριστικά ακριβείς. Οι χάρτες αυτοί περιήλθαν στην ιδιοκτησία των Ναΐτών Ιπποτών που τους βοηθούσαν να ταξιδεύουν στην Αμερική, τη νέα Σκωτία σε μια εποχή που η χριστιανική εκκλησία είχε επιβάλλει για λόγους εξουσίας την άποψη που γνώριζε πως ήταν ψευδής: πως η γη είναι επίπεδη.
Ο Κύριος των δακτυλιδιών είναι ο Χένρυ Σινκλαίρ, πράκτορας των Ναΐτών Ιπποτών και κληρονομικός Μεγάλος Διδάσκαλος των Ελευθεροτεκτόνων. Το παρελθόν του στις εσωτερικές διδασκαλίες, την στρατιωτική στρατηγική, τη γεωμετρία, την αστρονομία, κλπ. του παρέχει μια βαθιά κατανόηση του ΙΔ΄ αιώνα για την αναζήτηση του <<Ιερού Δισκοπότηρου>>. Γνωρίζει μάλιστα την καταγωγή των καρτών Ταρώ οι οποίες αποδίδονται στους Ναΐτες Ιππότες. Επίσης γνωρίζει Αλχημεία, Ελληνική Μυθολογία αλλά και τις Κέλτικες αρχαίες θρησκευτικές πεποιθήσεις που σχετίζονται με τον <<Αλλο Κόσμο>>, όπως τον περιέγραψαν πολλοί συγγραφείς και ποιητές.
Οι Μεροβιγκιανοί βασιλείς συνέχισαν να υπάρχουν μέσα στους αιώνες μέσα σε βασιλικά και πριγκιπικά αίματα. Μια μελέτη στις Κελτικές, Ελληνικές και Αιγυπτιακές θεές δείχνει τη σχέση με την Παρθένο Μαρία και εξηγεί επίσης τη σχέση του ανδρός και της γυναικός, το πεντάγραμμα και το εξάγραμμα.
Η περιοχή Ρεν Λε Σατώ, που αποτελούσε τον Μεσαιωνικό πυρήνα των Ναΐτών Ιπποτών στη Γαλλία, σχετίζεται με την Πλέζαντ Βάλλεΰ της Νέας Σκωτίας.
Στον πίνακα του Πουσσέν <<Οι Βοσκοί της Αρκαδίας>> αποκαλύπτονται τα κωδικά μηνύματα που σχετίζονται με τη Νέα Σκωτία.
Υπάρχουν επίσης ανάλογα μηνύματα από μεγάλους ζωγράφους που σχετιζόνταν με την Πριέρ Ντε Σιών, όπως ο Μοτιτσίλι και ο Νταβίντσι που ζωγράφισαν το Κελτικό / Ναΐτικό σύμβολο της Νεκροκεφαλής.
Υπάρχουν μυθολογικές αναφορές για τον Ιάσονα και τους Αργοναύτες το Χρυσόμαλλο Δέρας, τα Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων και το Άγγιγμα του Μίδα, όπως και οι σχέσεις της Αλχημείας με τη μαγεία και τον πνευματισμό.
Για τα θέματα αυτά ο Χένρυ Σινκλαίρ προσπάθησε να ανακαλύψει ένα χαμένο ορυχείο μολύβδου στη Νέα Γαλλία, πέθανε όμως στα χέρια των Ινδιάνων.
Ανάμεσα στα 1924 και τα 1927 παρήγαγε μια σειρά από 56 βουβές κωμωδίες με θέμα την Αλίκη. Τα κινούμενα αυτά σχέδια συνδύαζαν τη ζωντανή δράση με τις ζωγραφιές.
Από την αρχή τα παιδιά αποτελούσαν το κέντρο σε ότι ο Ντίσνεΰ έκανε. Ο αποκρυφιστικός κόσμος που υποστήριζε τον Ντίσνεΰ, όπως και ο ίδιος, πίστευαν πως εάν μπορούσαν να βγάλουν σ΄ έναν άνθρωπο το παιδί που έχει κρυμμένο μέσα του, τότε θα απευθύνονταν σε μια μεγάλη αγορά. Εάν τα κατάφερναν με τους ενήλικες, τότε θα μπορούσαν να τα καταφέρουν και με τα παιδιά.
Γνώριζαν από τις δεκαετίες του ΄20 και του ΄30 το έπρεπε να πετύχουν στο μεγάλο μυστικό σχέδιο για Μία Παγκόσμια Τάξη.
Το μεγάλο σχέδιο για την οικογένεια απαιτούσε την καταστροφή της οικογενειακής ζωής, περισσότερη βία και την επανάσταση των παιδιών εναντίον των γονέων. Έπρεπε να δώσουν στα παιδιά εικόνες βίας για να δημιουργήσουν μια βίαιη κοινωνία.
Ήθελαν επίσης να μετατρέψουν τον αποκρυφισμό και τη μαγεία σε κοινή πεποίθηση όλων των Αμερικανών. Αισθάνθηκαν πως θα μπορούσαν να φέρουν τη μαγεία εάν προκαλούσαν την περιέργεια του παιδιού που κρύβεται μέσα σε κάθε ενήλικα.
Μπορούσαν να μάθουν στα παιδιά πως να κλέβουν και πως να πραγματοποιούν πράξεις εκδίκησης. Για παράδειγμα την ταινία κινούμενων σχέδιων με τον Ντόναλντ Ντακ <> του 1951, παρουσιάζεται ο Ντόναλντ να παρενοχλεί τον Τσιπ και τον Ντέηλ, οι οποίοι τον εκδικούνται κλέβοντας ένα κουτί ποπ κορν και σκορπίζοντας το σ΄ ολόκληρη την αυλή του.
Στις ταινίες του 1920 εμφανίζονται παιδιά να κλέβουν από τα καταστήματα και να μην πηγαίνουν στο σχολείο. Δείχνουν πως η Αλίκη για να αποφύγει τις ευθύνες της δραπετεύει στην περιέργεια. Δείχνουν επίσης φυλακισμένους να δραπετεύουν και εργάτες να μην δουλεύουν. Οι ταινίες του είναι μια έκφραση επιτυχημένης κακής συμπεριφοράς.
Τι διδάσκει ο Ντίσνεΰ στα παιδιά; Στα 1951 μια ταινία κινουμένων σχεδίων με τίτλο <<Γίνε Γρήγορα Πλούσιος>> δείχνει τον Γκούφη να κερδίζει χρήματα στο πόκερ και η αρχικά θυμωμένη σύζυγός του που δεν της αρέσει η χαρτοπαιξία τον συγχωρεί όταν βλέπει πόσα πολλά κέρδισε. Ο Γκούφη ισχυρίζεται πως πρέπει να τα ξοδέψουν αμέσως λέγοντας στη γυναίκα του: <<Εύκολα έρχονται, εύκολα φεύγουν>>. Το πνεύμα της χαρτοπαιξίας και των τυχερών παιχνιδιών είναι το πνεύμα που θέλουν οι Ιλλουμινάτι να ενσταλάξουν στην κοινωνία μας. Ας σκεφτούμε την πορεία των τυχερών παιχνιδιών στη χώρα μας. Το Ελληνικό κράτος ξεκίνησε από τα λαχεία συντακτών, δημιούργησε το Εθνικό και το Λαϊκό Λαχείο και σύντομα οδηγήθηκε στα προγνωστικά ποδοσφαίρου και Ιπποδρόμου. Ταυτόχρονα κυνηγούσε ότι το ίδιο όριζε ως παράνομο, θέλοντας να διατηρήσει το μονοπώλιο στα τυχερά παιχνίδια, καταδιώκοντας περιθωριακούς χαρτοπαίκτες και ταπεινά καφενεία.
Το έδαφος είχε ήδη προετοιμαστεί. Σύντομα όλη η Ελλάδα θα κατακλυζόταν από νόμιμα και παράνομα παιχνίδια. Η κυβέρνηση έδωσε άδεια στα καζίνα σ΄ όλη την επικράτεια, παραχώρησε σε ιδιώτες νέους τύπους λαχείων όπως το Ξυστό, εφηύρε για τον εαυτό της νέα προγνωστικά όπως το στοίχημα. Παράλληλα η ιδιωτική πρωτοβουλία έφερε τους κουλοχέρηδες και ενορίες και πολιτιστικοί σύλλογοι εκδίδουν λαχεία για την δημιουργία εσόδων προς εξυπηρέτηση των σκοπών τους.
Ένας άλλος στόχος των Ιλλουμινάτι είναι η προώθηση του εγκλήματος. Ο υπολοχαγός Ντέηβ Γκρόσμαν, στρατιωτικός ειδικός στο θέμα του προγραμματισμού των ανθρώπων να δολοφονούν, έγραψε στο βιβλίο του <>, πως η ίδια διαδικασία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να προγραμματίζει τους ανθρώπους να σκοτώνουν, χρησιμοποιεί και η βιομηχανία διασκέδασης. Η διαφορά είναι πως οι στρατιώτες διατάσσονται να σκοτώσουν ενώ τα παιδιά διδάσκονται το έγκλημα μέσω της "διασκέδασης" της τηλεόρασης.
Ο προγραμματισμός στο έγκλημα ξεκινά με κινούμενα σχέδια, αναφέρει ο Γκρόσμαν και μετά συνεχίζει με απειράριθμες πράξεις βίας που παρουσιάζονται στην τηλεόραση. Οι γονείς επιτρέπουν στα παιδιά τους να κοιτούν βίαιες ταινίες, μαχαιρώματα, πυροβολισμούς, εκρήξεις. Όταν τα παιδιά βλέπουν τρομερούς θανάτους στην τηλεόραση μαθαίνουν να συσχετίζουν τον πόνο με την διασκέδαση, πίνοντας το αγαπημένο τους αναψυκτικό, τρώγοντας το αγαπημένο τους γλυκό, συντροφιά με τον φίλο ή τη φίλη τους.
Μια κοντινή ματιά στα κινούμενα σχέδια του Ντίσνεΰ θα αποκαλύψει μια έκρηξη βίας που δεν θα ήταν δυνατό να παρουσιαστεί στην εικόνα της τηλεόρασης αν δεν ήταν κινούμενα σχέδια. Αυτό ακριβώς κάνει τις ταινίες του Ντίσνεΰ τόσο επικίνδυνες. Πραγματικά το Αμερικάνικο αλλά και το Παγκόσμιο κοινό υπήρξε πολύ αφελές μπροστά στα προγράμματα ελέγχου του νου που επιβάλουν οι ταινίες του Ντίσνεΰ.
Ένας άλλος μεγάλος τομέας του Ντίσνεΰ είναι η δαιμονολογία, που παρουσιάζεται στα κινούμενα σχέδια Καρ Γκόΐλ. Οι προγραμματιστές μας εκπλήσσονται από το πόσο ανόητες είναι οι μάζες και πόσο εύκολα εξαπατούνται. Οι Ιλλουμινάτι και η Μαφία γνώριζαν πως ο Ντίσνεΰ είχε την ικανότητα να κάνει τη δουλειά που απαιτούσαν τα Μεγάλα Σχέδια. Γνώριζαν τις μεθόδους για να τον κάνουν να συνεργαστεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Ντίσνεΰ εργαζόταν σκληρά και με τη σειρά του απαιτούσε το υψηλό αυτό επίπεδο από τους υπαλλήλους του.
Στα 1922 ο Ντίσνεΰ έκανε την ταινία ¨Σταχτοπούτα¨ την οποία ξαναγύρισε στα 1950, ενώ αργότερα ξεκίνησε μια προσπάθεια εξαιρετικά αποκρυφιστικών ταινιών όπως ο "Αλλαντίν", η "Φαντασία" κλπ. Κάποιες άλλες είναι οι εξής:
Bednobs and Broomsticks, 1971: Μια μάγισσα βρίσκει μια μαγική συνταγή από ένα λιοντάρι. Η μαγική αυτή συνταγή δημιουργεί ένα στρατό φαντασμάτων με πανοπλίες σ΄ ένα μουσείο, που σταματά μια ομάδα Γερμανών κομάντος.
Beynd Witch Mountain, 1982: Ένα ζευγάρι διδύμων εγκαταλείπουν το όρος της Μάγισσας για να χρησιμοποιήσουν τις ειδικές αποκρυφιστικές του δυνάμεις και να ξεπεράσουν σε εξυπνάδα έναν χαρακτήρα με το όνομα Ντεράνιαν.
The Black Cauldron, 1985: Ένας κερασφόρος βασιλέας χρησιμοποιεί τη μαγεία για να πολεμήσει ένα διορατικό χοίρο και το αφεντικό του. Το κινούμενο σχέδιο στοίχισε 25 εκατομμύρια δολλάρια, υπήρξε όμως εισπρακτική αποτυχία.
Bride of Boogety, 1987: Ένα κακό πνεύμα επισκέπτεται την οικογένεια Νταίηβις και μαγεύει τον πατέρα.
Child of Glass, 1978: Μια γυάλινη κούκλα πρέπει να βρεθεί για να απελευθερωθεί ένα φάντασμα σ΄ ένα στοιχειομένο σπίτι.
The Grome Mobile, 1967: Ένας πολυεκατομμυριούχος και τα εγγόνια του συναντούν Γκνόμος.
Halloween Hall of Fame, 1977.
Halloween treat, 1982: Κινούμενα σχέδια για το Χάλλογουΐν.
Misadventures of Merlin Jones, 1964: Μια ιδιοφυΐα προσπαθεί να βοηθήσει τους άλλους σπουδαστές. Προσπαθεί επίσης να χρησιμοποιήσει υπνωτισμό και ESP.
Richest Cat in thw World, 1986: Ένας πλούσιος άνδρας αφήνει την περιουσία του στη γάτα του που οι συγγενείς του αργότερα ανακαλύπτουν πως μπορεί να μιλήσει.
_______________________________________________________________________
ΤΕΛΟΣ
ΤΑ ΤΖΑΚΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ
Η ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Στα 1982 εμφανίστηκε το βιβλίο των Μάΐκλ Μπέτζαρτ, Ρίτσαρντ Λη και Χένρυ Λίνκολν με τίτλο <<Ιερό Αίμα, Ιερό Δισκοπότηρο>>, που περιείχε ιστορικά στοιχεία για μια οργάνωση που ονομαζόταν Prieure de Sion (Πριέρ Ντε Σιών - Ηγούμενος της Σιών) που υπήρχε από τη εποχή των πρώτων Σταυροφοριών στα 1099. Η οργάνωση αυτή είναι τόσο λίγο γνωστή γι΄ αυτό και αναφερόμαστε σ΄ αυτήν.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου, το Ιερό Αίμα που φυλάσσει η οργάνωση είναι το αίμα του Ιησού. Αν και οι περισσότερες χριστιανικές οργανώσεις αναθεμάτισαν το βιβλίο, κανείς δεν προσπάθησε να αρνηθεί τα ευρήματά του, αλλά απλά ισχυρίστηκαν πως είναι παραπλανητικό. Οι συγγραφείς προχώρησαν τότε να γράψουν δύο ακόμη δημοφιλή ιστορικά βιβλία που αποκαλύπτουν την Πριέρ Ντε Σιών: Τα <<Η Μεσσιανική Κληρονομιά>> και <<Ο Ναός και η Στοά>>.
Ο πρώτος συγγραφέας που έγραψε για την οργάνωση Πριέρ Ντα Σιών ήταν ο Τζ. Ρ. Τσερτς που έγραψε τους <<Φύλακες του Ιερού Δισκοπότηρου>>.
Γνωρίζοντας πως για τους Ιλλουμινάτι οι γραμμές αίματος είναι πολύ σημαντικές, τως υψηλόβαθμα άτομα στον αποκρυφισμό πιστεύουν πως είναι απόγονοι του Οίκου του Δαυΐδ και πως οι δραστηριότητες των Ιλλουμινάτι σχετίζονται με πολλούς τρόπους με την Πριέρ Ντα Σιών, επιβεβαιώνεται πέρα από κάθε αμφιβολία η ύπαρξη της οργάνωσης.
Η πρώτη αρχή της Πριέρ Ντε Σιών φαίνεται πως υπήρξε ενός αριθμού ισχυρών οικογενειών, όπως οι Μεροβιγκιανοί, ο Οίκος της Λωραίνης, οι Μέδικοι, οι Σφόρτσα, οι Έστε, οι Γκονζάγκας και οι Σαιν Κλαιρ. Από την αρχή η οργάνωση αυτή σχετίστηκε με την Ερμητική Μαγεία, έναν τύπο μαγείας που προέρχεται από την αρχαία Αίγυπτο, και εμφανιζόταν στο Αιγυπτιακό βιβλίο των Νεκρών. Ο Ρενέ Ντ΄ Ανζού, απόγονος των Μεροβιγκιανών, έπεισε τον Κόσμο των Μεδίκων να δημιουργήσει στα 1444 μια βιβλιοθήκη απελευθερωμένη από τα δεσμά της εκκλησίας στο Σαν Μάρκο για να μεταφραστούν βιβλία της Ερμητικής Μαγείας αλλά και Ελληνικά έργα του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα.
Η βιβλιοθήκη αυτή αποτέλεσε την σπίθα που έφερε στην Δυτική Ευρώπη τις Ελληνικές διδασκαλίες και έβγαλε τον κόσμο από την δικτατορία της καθολικής εκκλησίας που είχε στα χέρια της το σύνολο της γνώσης, αφού κατείχε όλες τις βιβλιοθήκες. Προσπαθώντας μάλιστα να αποκτήσει την απόλυτη εξουσία σε γη και ουρανό είχε σε τέτοιο βαθμό διώξει τις Μυστηριακές θρησκείες αλλά και τη Μαγεία, που έπρεπε να εφευρεθούν ξανά από τα αρχαία κείμενα.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέλη της Πριέρ Ντε Σιών άρχισαν να εκδίδουν διάφορα περιοδικά που ανάμεσά τους ήταν και το Baincre, που περιείχε άρθρα για την Ατλαντίδα, την Θεοσοφία, την Κέλτικη σοφία και άλλα θέματα εσωτερισμού.
Ένα άλλο εσωτερικής κυκλοφορίας περιοδικό για τα μέλη της Πριέρ Ντε Σιών είναι το Circuit.
Ο Δρ. Όττο Φον Άψμπουργκ που είναι απόγονος των Μεροβιγκιανών και των Ιπποτών της Μάλτας, σχετίζεται με την οργάνωση αυτή από την εποχή που η Ιερουσαλήμ κατελήφθη από τους Σταυροφόρους. Εεκί υπήρχε ένα Άβαείο μοναχών στο οποίο κατοικούσε ο Πέτρος ο Ερημίτης σ΄ ένα κτίρο που ονομαζόταν <<Αβαείο της Νότρ Νταμ του Όρους της Σιών>>. Το Αβάειο αυτό διέθετε ένα τάγμα που ονομαζόταν <<Τάγμα της Σιών>>. Το τάγμα αυτό λειτουργούσε ανοιχτά για αρκετούς αιώνες, μέχρι που έγινε μυστικό μετά τον ΙΓ΄ αιώνα. Η ομάδα των μοναχών που δημιούργησαν το πρώτο τάγμα διοικείτο από τον Ούρσους των Μεροβιγκιανών. Τους έδωσαν έναν τόπο στο Ορβάλ της Γαλλίας, μέχρι που αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Ιερουσαλήμ. Το τάγμα αυτό φαίνεται πως είχε τη δύναμη να επιλέγει αυτόν που θα καθόταν στο θρόνο της Ιερουσαλήμ. Αρχικά επέλεξαν τον Γοδεφρίγο Ντε Μπουγιόν. Το τάγμα αυτό δημιούργησε ένα άλλο στρατιωτικό τάγμα που ονομάστηκε Ναΐτες Ιππότες.
Η ιστορία των Ναΐτών Ιπποτών είναι αρκετά ενδιαφέρουσα διότι σχετίζεται σήμερα με τους διεθνείς τραπεζίτες.
Το τάγμα Πριέρ Ντε σιών σχετίζεται με την δημιουργία και την καθοδήγηση των Ροδοσταύρων.
Στα 1613 ο Οίκος της Λωραίνης, που αποτελούσε μέρος της Πριέρ Ντε Σιών, συνδέθηκε με τον Οίκο των Στιούαρτ. Από τότε το τάγμα άρχισε να δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη Σκωτία και εκεί κατέφυγε όταν οι Ναΐτες καταδιώχθηκαν από τον Πάπα και τον Γάλλο βασιλέα.
Η Σκωτία και οι Σκώτοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία της Νέας Παγκόσμιας τάξης. Όταν το τάγμα επέβαλε τη μυστικότητα, τα αρχεία του μεταφέρθηκαν σε κάποια μυστικά δωμάτια κάτω από το ναό της Αγίας Αικατερίνης στο κάστρο στο Γκισόρ της Βόρειας Γαλλίας στην οδό της Βιέννης. Τα αρχεία, σύμφωνα με αναφορές, περιέχονταν σε 30 φέρετρα. Το παρεκκλήσι συνδεόταν με μυστικούς διαδρόμους με το τοπικό νεκροταφείο.
Οι απόγονοι των Μεροβιγκιανών και της Πριέρ Ντε Σιών φύλαγαν το ιερό αίμα και σήμερα τα μέλη του κατέχουν μυστικά θέσεις - κλειδιά σ΄ ολόκληρη την κοινωνία. Πολλοί από τους απογόνους δεν γνωρίζουν την κληρονομιά τους. Για παράδειγμα μέσα στην οικογένεια Σινκλαίρ μόνο κάποια παρακλάδια της γνωρίζουν τι συμβαίνει.
Σήμερα το δέντρο της Μεριβιγκιανής οικογένειας έχει γίνει δάσος και συμπεριλαμβάνει του Οίκους των Αψβούργων και της Λωραίνης, που είναι Δούκες της Λωραίνης και οι βασιλείς της Ιερουσαλήμ.
Ο Οίκος του Δαυΐδ που φυλάσσει το Τάγμα Πριέρ Ντε Σιών εγκαθίδρυσε ένα βασίλειο στα Βόρεια της Γαλλίας.
Υπάρχει ένα βιβλίο το οποίο συνδέει την Μεροβιγκιανή δυναστεία με τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης, θεωρώντας πως οι Μεροβιγκιανοί είναι απόγονοι του Ιησού.
Από τα 1918 έως τα 1963 ο Γαλλοεβραίος σκηνοθέτης και ποιητής, Ζαν Κοκτώ υπήρξε μεγάλος Διδάσκαλος της Πριέρ Ντε Σιών. Στα 1963 μετά το θάνατο του Κοκτώ, την διακυβέρνηση του τάγματος ανέλαβε ο Γκέηλορντ Φρίμαν. Ο Τζων Ντρεγκ και ο Ρόμπερτ Άμπουντ μαζί με τον Φρίμαν ήταν τρία μέλη του τάγματος που σχετίστηκαν με την πρώτη εθνική τράπεζα του Σικάγο. Το Βατικανό και το τάγμα εργάστηκαν μαζί. Η εφημερίδα Synday Post στις 14 Ιανουαρίου του 2001 ανέφερε μια περίεργη υπόθεση που σχετίζεται με τους Ναΐτες. Ένας Σκώτος τουρίστας γράφει η εφημερίδα <<που πέθανε μυστηριωδώς στους Άγιους Τόπους, είναι πιθανό να δολοφονήθηκε, επειδή ίσως αναμίχθηκε σε μια σκοτεινή οργάνωση που χρονολογείται από την εποχή των Σταυροφοριών και του Ρόμπερτ Μπρους.
Πιστεύεται επίσης πως μετά την δολοφονία του Άλισντερ Ρόσλιν Σινκλαίρ η καρδιά του αφαιρέθηκε κι αυτό αποτέλεσε τμήμα ενός μεσαιωνικού τυπικού.
Όταν ο Σίγκλαιρ θέλησε να επιστρέψει στη χώρα του δολοφονήθηκε κι όταν το σώμα του έφθασε στη Σκωτία, η νεκροψία έδειξε πως η καρδιά του έλειπε.
Η επίσημη εκδοχή των Αρχών είναι πως ο Σίγκλερ αυτοκτόνησε στο κελί της Αστυνομίας με απαγχονισμό και η καρδιά του αφαιρέθηκε για πιο λεπτομερή έρευνα και χάθηκε.
Αργότερα οι Αρχές έστειλαν την καρδιά του στην οικογένεια του, ήταν αδύνατον όμως να ελεγχθεί και να επιβεβαιωθεί η ταυτότητά της.
Οι Αρχές διέδωσαν στην αρχή ότι ο νεκρός ήταν κάτοικος του Άμστερνταμ, ζούσε ως μουσικός, κατασκεύαζε και πουλούσε κιθάρες. Αποκαλύφθηκε όμως πως ο υποτιθέμενος Σκώτος κιθαρίστας ήταν άμεσος απόγονος υψηλής οικογένειας που βοήθησε να ιδρυθεί το Τάγμα των Ναΐτών Ιπποτών. Από έρευνες που έγιναν, η Αστυνομία κατέληξε στο συμπέρασμα πως η αφαίρεση της καρδιάς δεν έγινε για ιατρικούς λόγους (μεταμόσχευση), διότι η καρδιά πρέπει να διατηρείται ζωντανή μέσα από ένα σύστημα που την διατηρεί στη ζωή για να μεταμοσχευθεί.
Ο Άλισντερ Ρόσλιν Σίγκλαιρ δολοφονήθηκε και η καρδιά του αφαιρέθηκε εξαιτίας του αίματός του. Μπορεί να μην το είχε συνειδητοποιήσει αλλά ήταν ένας από τα ηγετικά στελέχη της ιεραρχίας των Ναΐτων Ιπποτών.
Οι Ναΐτες Ιππότες πιστεύουν πως είναι οι νόμιμοι κληρονόμοι των χριστιανικών Αγίων Τόπων στην Ιερουσαλήμ και ο Άλισντερ συμμετείχε σε μια μυστική μάχη για τον έλεγχό τους.
Η αφαίρεση της καρδιάς του αποτελούσε μέρος της παράδοσης των Ναΐτών Ιπποτών. Όταν ο Ρόμπερτ Μπρους πέθανε, ζήτησε να αφαιρεθεί η καρδιά του και από τη Σκωτία να μεταφερθεί στην Ιερουσαλήμ ώστε να ταφεί εκεί. Λέγεται πως η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε.
Ο νεότερος αδελφός του Άλισντερ, ο Τζαίημς είπε: <<Ο Άλισντερ γνώριζε τα πάντα για το παρελθόν της οικογενείας μας με τους Ναΐτες Ιππότες. Ήταν υπερήφανος για το γεγονός πως είχε το ίδιο όνομα με το περεκκλήσι του Ρόσλιν που έκτισαν οι Ναΐτες στη Σκωτία. Ο πατέρας μας, όταν είμασταν μικρά παιδιά, μας δίδαξε την κληρονομιά και το αίμα μας κι εμείς πολύ συχνά επισκεπτόμασταν την εκκλησία του Ρόσλιν>>.
Μια σύντομη ιστορία του Ιερού Δισκοπότηρου
Κατά τον ΙΔ΄ αιώνα η Ιερά Εξέταση είχε αποφασίσει να εξοντώσει τους Ναΐτες Ιππότες. Κάποιοι πρόσφυγες Ναΐτες που έφερναν μαζί τους ίσως κάποιον θησαυρό, έγιναν δεκτοί από τους ισχυρούς Σαιν Κλαιρ της Σκωτίας και υπό τον Πρίγκιπα Χένρυ Σινκλαίρ, συμμετείχαν σε υπερατλαντικά ταξίδια που είχαν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία της Νέας Σκωτίας στα 1398 στις ΗΠΑ. Οι Ναΐτες φύλαγαν το Άγιο Αίμα (τους απογόνους του Δαυΐδ) και αναζητούσαν το Άβαλον, έναν παράδεισο, μακριά από θρησκευτικές διώξεις.
Οι Ναΐτες προσπαθούσαν να κατανοήσουν τις δυνάμεις της φύσης μελετώντας παλαιές Κέλτικες, Αραβικές, Μουσουλμανικές, Ελληνικές και Αιγυπτιακές διδασκαλίες. Συνεργάστηκαν με πολλούς φιλοσόφους και μελέτησαν πολλές θρησκείες. Ασχολήθηκαν με την Ιερή Γεωμετρία και τη σχέση της με τις δυνάμεις της γης και πολλές στρατηγικές τοποθεσίες. Μελέτησαν την εποχή των Ελλήνων κατά την οποία αναζητούσαν πολύτιμα μέταλλα. Ανακάλυψαν χάρτες τους που ήταν χαρακτηριστικά ακριβείς. Οι χάρτες αυτοί περιήλθαν στην ιδιοκτησία των Ναΐτών Ιπποτών που τους βοηθούσαν να ταξιδεύουν στην Αμερική, τη νέα Σκωτία σε μια εποχή που η χριστιανική εκκλησία είχε επιβάλλει για λόγους εξουσίας την άποψη που γνώριζε πως ήταν ψευδής: πως η γη είναι επίπεδη.
Ο Κύριος των δακτυλιδιών είναι ο Χένρυ Σινκλαίρ, πράκτορας των Ναΐτών Ιπποτών και κληρονομικός Μεγάλος Διδάσκαλος των Ελευθεροτεκτόνων. Το παρελθόν του στις εσωτερικές διδασκαλίες, την στρατιωτική στρατηγική, τη γεωμετρία, την αστρονομία, κλπ. του παρέχει μια βαθιά κατανόηση του ΙΔ΄ αιώνα για την αναζήτηση του <<Ιερού Δισκοπότηρου>>. Γνωρίζει μάλιστα την καταγωγή των καρτών Ταρώ οι οποίες αποδίδονται στους Ναΐτες Ιππότες. Επίσης γνωρίζει Αλχημεία, Ελληνική Μυθολογία αλλά και τις Κέλτικες αρχαίες θρησκευτικές πεποιθήσεις που σχετίζονται με τον <<Αλλο Κόσμο>>, όπως τον περιέγραψαν πολλοί συγγραφείς και ποιητές.
Οι Μεροβιγκιανοί βασιλείς συνέχισαν να υπάρχουν μέσα στους αιώνες μέσα σε βασιλικά και πριγκιπικά αίματα. Μια μελέτη στις Κελτικές, Ελληνικές και Αιγυπτιακές θεές δείχνει τη σχέση με την Παρθένο Μαρία και εξηγεί επίσης τη σχέση του ανδρός και της γυναικός, το πεντάγραμμα και το εξάγραμμα.
Η περιοχή Ρεν Λε Σατώ, που αποτελούσε τον Μεσαιωνικό πυρήνα των Ναΐτών Ιπποτών στη Γαλλία, σχετίζεται με την Πλέζαντ Βάλλεΰ της Νέας Σκωτίας.
Στον πίνακα του Πουσσέν <<Οι Βοσκοί της Αρκαδίας>> αποκαλύπτονται τα κωδικά μηνύματα που σχετίζονται με τη Νέα Σκωτία.
Υπάρχουν επίσης ανάλογα μηνύματα από μεγάλους ζωγράφους που σχετιζόνταν με την Πριέρ Ντε Σιών, όπως ο Μοτιτσίλι και ο Νταβίντσι που ζωγράφισαν το Κελτικό / Ναΐτικό σύμβολο της Νεκροκεφαλής.
Υπάρχουν μυθολογικές αναφορές για τον Ιάσονα και τους Αργοναύτες το Χρυσόμαλλο Δέρας, τα Χρυσά Μήλα των Εσπερίδων και το Άγγιγμα του Μίδα, όπως και οι σχέσεις της Αλχημείας με τη μαγεία και τον πνευματισμό.
Για τα θέματα αυτά ο Χένρυ Σινκλαίρ προσπάθησε να ανακαλύψει ένα χαμένο ορυχείο μολύβδου στη Νέα Γαλλία, πέθανε όμως στα χέρια των Ινδιάνων.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΤΙΣΝΕΫ
ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ
Στα 1920, ο Γουώλτ Ντίσνεΰ ξεκίνησε με ασφάλεια την επιχείρηση των κινουμένων σχεδίων και παρήγαγε ταινίες που δεν ήταν καθόλου καλύτερες από τις ταινίες των άλλων. Στα 1930 απέκτησε μερικούς από τους πιο ταλαντούχους καλλιτέχνες και με τη βοήθεια της Μαφίας και των Ιλλουμινάτι οδηγήθηκε από την χρεοκοπία στην επιτυχία.ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ
Ανάμεσα στα 1924 και τα 1927 παρήγαγε μια σειρά από 56 βουβές κωμωδίες με θέμα την Αλίκη. Τα κινούμενα αυτά σχέδια συνδύαζαν τη ζωντανή δράση με τις ζωγραφιές.
Από την αρχή τα παιδιά αποτελούσαν το κέντρο σε ότι ο Ντίσνεΰ έκανε. Ο αποκρυφιστικός κόσμος που υποστήριζε τον Ντίσνεΰ, όπως και ο ίδιος, πίστευαν πως εάν μπορούσαν να βγάλουν σ΄ έναν άνθρωπο το παιδί που έχει κρυμμένο μέσα του, τότε θα απευθύνονταν σε μια μεγάλη αγορά. Εάν τα κατάφερναν με τους ενήλικες, τότε θα μπορούσαν να τα καταφέρουν και με τα παιδιά.
Γνώριζαν από τις δεκαετίες του ΄20 και του ΄30 το έπρεπε να πετύχουν στο μεγάλο μυστικό σχέδιο για Μία Παγκόσμια Τάξη.
Το μεγάλο σχέδιο για την οικογένεια απαιτούσε την καταστροφή της οικογενειακής ζωής, περισσότερη βία και την επανάσταση των παιδιών εναντίον των γονέων. Έπρεπε να δώσουν στα παιδιά εικόνες βίας για να δημιουργήσουν μια βίαιη κοινωνία.
Ήθελαν επίσης να μετατρέψουν τον αποκρυφισμό και τη μαγεία σε κοινή πεποίθηση όλων των Αμερικανών. Αισθάνθηκαν πως θα μπορούσαν να φέρουν τη μαγεία εάν προκαλούσαν την περιέργεια του παιδιού που κρύβεται μέσα σε κάθε ενήλικα.
Μπορούσαν να μάθουν στα παιδιά πως να κλέβουν και πως να πραγματοποιούν πράξεις εκδίκησης. Για παράδειγμα την ταινία κινούμενων σχέδιων με τον Ντόναλντ Ντακ <
Στις ταινίες του 1920 εμφανίζονται παιδιά να κλέβουν από τα καταστήματα και να μην πηγαίνουν στο σχολείο. Δείχνουν πως η Αλίκη για να αποφύγει τις ευθύνες της δραπετεύει στην περιέργεια. Δείχνουν επίσης φυλακισμένους να δραπετεύουν και εργάτες να μην δουλεύουν. Οι ταινίες του είναι μια έκφραση επιτυχημένης κακής συμπεριφοράς.
Τι διδάσκει ο Ντίσνεΰ στα παιδιά; Στα 1951 μια ταινία κινουμένων σχεδίων με τίτλο <<Γίνε Γρήγορα Πλούσιος>> δείχνει τον Γκούφη να κερδίζει χρήματα στο πόκερ και η αρχικά θυμωμένη σύζυγός του που δεν της αρέσει η χαρτοπαιξία τον συγχωρεί όταν βλέπει πόσα πολλά κέρδισε. Ο Γκούφη ισχυρίζεται πως πρέπει να τα ξοδέψουν αμέσως λέγοντας στη γυναίκα του: <<Εύκολα έρχονται, εύκολα φεύγουν>>. Το πνεύμα της χαρτοπαιξίας και των τυχερών παιχνιδιών είναι το πνεύμα που θέλουν οι Ιλλουμινάτι να ενσταλάξουν στην κοινωνία μας. Ας σκεφτούμε την πορεία των τυχερών παιχνιδιών στη χώρα μας. Το Ελληνικό κράτος ξεκίνησε από τα λαχεία συντακτών, δημιούργησε το Εθνικό και το Λαϊκό Λαχείο και σύντομα οδηγήθηκε στα προγνωστικά ποδοσφαίρου και Ιπποδρόμου. Ταυτόχρονα κυνηγούσε ότι το ίδιο όριζε ως παράνομο, θέλοντας να διατηρήσει το μονοπώλιο στα τυχερά παιχνίδια, καταδιώκοντας περιθωριακούς χαρτοπαίκτες και ταπεινά καφενεία.
Το έδαφος είχε ήδη προετοιμαστεί. Σύντομα όλη η Ελλάδα θα κατακλυζόταν από νόμιμα και παράνομα παιχνίδια. Η κυβέρνηση έδωσε άδεια στα καζίνα σ΄ όλη την επικράτεια, παραχώρησε σε ιδιώτες νέους τύπους λαχείων όπως το Ξυστό, εφηύρε για τον εαυτό της νέα προγνωστικά όπως το στοίχημα. Παράλληλα η ιδιωτική πρωτοβουλία έφερε τους κουλοχέρηδες και ενορίες και πολιτιστικοί σύλλογοι εκδίδουν λαχεία για την δημιουργία εσόδων προς εξυπηρέτηση των σκοπών τους.
Ένας άλλος στόχος των Ιλλουμινάτι είναι η προώθηση του εγκλήματος. Ο υπολοχαγός Ντέηβ Γκρόσμαν, στρατιωτικός ειδικός στο θέμα του προγραμματισμού των ανθρώπων να δολοφονούν, έγραψε στο βιβλίο του <
Ο προγραμματισμός στο έγκλημα ξεκινά με κινούμενα σχέδια, αναφέρει ο Γκρόσμαν και μετά συνεχίζει με απειράριθμες πράξεις βίας που παρουσιάζονται στην τηλεόραση. Οι γονείς επιτρέπουν στα παιδιά τους να κοιτούν βίαιες ταινίες, μαχαιρώματα, πυροβολισμούς, εκρήξεις. Όταν τα παιδιά βλέπουν τρομερούς θανάτους στην τηλεόραση μαθαίνουν να συσχετίζουν τον πόνο με την διασκέδαση, πίνοντας το αγαπημένο τους αναψυκτικό, τρώγοντας το αγαπημένο τους γλυκό, συντροφιά με τον φίλο ή τη φίλη τους.
Μια κοντινή ματιά στα κινούμενα σχέδια του Ντίσνεΰ θα αποκαλύψει μια έκρηξη βίας που δεν θα ήταν δυνατό να παρουσιαστεί στην εικόνα της τηλεόρασης αν δεν ήταν κινούμενα σχέδια. Αυτό ακριβώς κάνει τις ταινίες του Ντίσνεΰ τόσο επικίνδυνες. Πραγματικά το Αμερικάνικο αλλά και το Παγκόσμιο κοινό υπήρξε πολύ αφελές μπροστά στα προγράμματα ελέγχου του νου που επιβάλουν οι ταινίες του Ντίσνεΰ.
Ένας άλλος μεγάλος τομέας του Ντίσνεΰ είναι η δαιμονολογία, που παρουσιάζεται στα κινούμενα σχέδια Καρ Γκόΐλ. Οι προγραμματιστές μας εκπλήσσονται από το πόσο ανόητες είναι οι μάζες και πόσο εύκολα εξαπατούνται. Οι Ιλλουμινάτι και η Μαφία γνώριζαν πως ο Ντίσνεΰ είχε την ικανότητα να κάνει τη δουλειά που απαιτούσαν τα Μεγάλα Σχέδια. Γνώριζαν τις μεθόδους για να τον κάνουν να συνεργαστεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Ντίσνεΰ εργαζόταν σκληρά και με τη σειρά του απαιτούσε το υψηλό αυτό επίπεδο από τους υπαλλήλους του.
Στα 1922 ο Ντίσνεΰ έκανε την ταινία ¨Σταχτοπούτα¨ την οποία ξαναγύρισε στα 1950, ενώ αργότερα ξεκίνησε μια προσπάθεια εξαιρετικά αποκρυφιστικών ταινιών όπως ο "Αλλαντίν", η "Φαντασία" κλπ. Κάποιες άλλες είναι οι εξής:
Bednobs and Broomsticks, 1971: Μια μάγισσα βρίσκει μια μαγική συνταγή από ένα λιοντάρι. Η μαγική αυτή συνταγή δημιουργεί ένα στρατό φαντασμάτων με πανοπλίες σ΄ ένα μουσείο, που σταματά μια ομάδα Γερμανών κομάντος.
Beynd Witch Mountain, 1982: Ένα ζευγάρι διδύμων εγκαταλείπουν το όρος της Μάγισσας για να χρησιμοποιήσουν τις ειδικές αποκρυφιστικές του δυνάμεις και να ξεπεράσουν σε εξυπνάδα έναν χαρακτήρα με το όνομα Ντεράνιαν.
The Black Cauldron, 1985: Ένας κερασφόρος βασιλέας χρησιμοποιεί τη μαγεία για να πολεμήσει ένα διορατικό χοίρο και το αφεντικό του. Το κινούμενο σχέδιο στοίχισε 25 εκατομμύρια δολλάρια, υπήρξε όμως εισπρακτική αποτυχία.
Bride of Boogety, 1987: Ένα κακό πνεύμα επισκέπτεται την οικογένεια Νταίηβις και μαγεύει τον πατέρα.
Child of Glass, 1978: Μια γυάλινη κούκλα πρέπει να βρεθεί για να απελευθερωθεί ένα φάντασμα σ΄ ένα στοιχειομένο σπίτι.
The Grome Mobile, 1967: Ένας πολυεκατομμυριούχος και τα εγγόνια του συναντούν Γκνόμος.
Halloween Hall of Fame, 1977.
Halloween treat, 1982: Κινούμενα σχέδια για το Χάλλογουΐν.
Misadventures of Merlin Jones, 1964: Μια ιδιοφυΐα προσπαθεί να βοηθήσει τους άλλους σπουδαστές. Προσπαθεί επίσης να χρησιμοποιήσει υπνωτισμό και ESP.
Richest Cat in thw World, 1986: Ένας πλούσιος άνδρας αφήνει την περιουσία του στη γάτα του που οι συγγενείς του αργότερα ανακαλύπτουν πως μπορεί να μιλήσει.
_______________________________________________________________________
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.