ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ - Μέρος έβδομον

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Μέρος έβδομον

  Αυτοί . λοιπό, οι Σόλυμοι ήσαν οι προερχόμενοι από την Κρήτη Λύκιοι ή μέρος αυτών, οι οποίοι στην απώτερη αρχαιότητα με το όνομα Τερμίλαι είχαν εγκατασταθεί γύρω από τα όρη Σόλυμα της Μ. Ασίας. Από την ονομασία των ρέων αυτών διατήρησαν τ΄όνομα των οι αποικήσαντες την περιοχή των Ιεροσολύμων Σόλυμοι, όπου και ίδρυσαν τον ναόν του Σολυμίου Διός. Μάλιστα, ως Έλληνες, εκάλεσαν Ιαμίδη μάντη από την κυρίως Ελλάδα, απόγονο του Ιάμου υιού του Απόλλωνος και της Ευάδνης και γενάρδου του περιφήμου γένους των Ιαμιδών μάντεων για να καθιδρύσει (να καθαγιάσει, θα λέγαμε σήμερα) τον ναό. Στην ίδια θέση, όπου ευρίσκετο ο ναός του Σολυμίου Διός, οι Ιουδαίοι αργότερα "ανοικοδόμησαν", και όχι έκτισαν, τον ναό του Σολομώντος. Είναι, άραγε, σύμπτωσης η ομοιότης ονομάτων Σολύμίου Διός - Σολομώντος;
  Θα φέρουμε, ακόμη, στο φως πληροφορίες, οι οποίες θ΄αποδείξουν ότι και άλλοι λαοί "αγνώστου καταγωγής" δεν είναι καθόλου αγνώστου προελεύσεως. Αυτοί οι λαοί είναι οι:
  Σουμέριοι, ξανθοί Λίβυοι, Υπερβόρειοι, Γκιλάκοι, Αϊνού, Σκύθες, Γέτες, Αριμασποι, Γελωνοί, Θυσαγέτες, Βουδίνοι, Αγριπαίοι, Ισσηδόνες, Μασαγέτες, Σαρμάτες, Δάκες και άλλοι πολλοί. Στην πορεία θ΄ανακαλύψουμε και άλλους λαούς, οι οποίοι έχουν σχέση με την τόσο "άγνωστη" μέχρι σήμερα ομοφυλία των Πελασγών.
  Πρέπει, όμως, αρχικώς ν΄αποκατασταθεί η κακώς αποδοθείσα ονομασία "ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ή ΙΝΔΟΓΕΡΜΑΝΟΙ". Είναι ονομασίες, οι οποίες εδόθησαν αυθαίρετα και χωρίς φυσικά να ληφθούν υπ΄όψιν οι μαρτυρίες των αρχαίων συγγραφέων.. Λεπτομέριες δια την κατάρριψιν αυτών των θεωριών θα ιδούμε κατωτέρο. Οι ονομασίες αυτές εδόθησαν αρχικώς με κάποια γραφή π.χ. Γραμμική Α΄και σκοπόν είχαν να καθορίσουν (υποτίθεται) μία ομάδα γλωσσών, τις οποίες ομιλούσαν διάφορες φυλές από την Ευρώπη ως τις Ινδίες και εφαίνοντο συγγενείς μεταξύ των. Αργότερα, όταν οι ανθέλληνικοί κύκλοι ανακάλυψαν ότι οι ονομασίες αυτές τους έδιδαν μίαν λύσιν κι ένα όπλο στην προσπάθειά των ν΄αλλάξουν την ελληνική ιστορία, ασύστολα τις απέδωσαν σ΄έναν λαό και ως ένα σημείο το επέτυχαν επί πολύ χρόνο. Δηλαδή, σαν να έλεγαν ότι όποιος ομιλεί αγγλικά είναι Άγγλος, άρα και οι Ιδοί και οι Πακιστανοί και όλοι οι λαοί, οι οποίοι για τον άλφα ή βήτα λόγο ομιλούν αγγλικά, είναι Άγγλοι! Μία εθνότης, όμως, δεν αναγνωρίζεται απλώς και μόνον από την γλώσσα, την οποία ομιλεί. Οπωσδήποτε διαδραματίζει κάποιο ρόλο και αυτό, αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα στοιχεία που καθορίζουν την συγγένεια των λαών. Αν π.χ. εγένετο δεκτή η πρότασις στην αμερικάνικη Βουλή να καταστεί επίσημος γλώσσα των ΗΠΑ η ελληνική, θα έπρεπε να ονομάζουμε Έλληνες τους Αμερικανούς, αφού θα ομιλούσαν ελληνικά; Εδώ δεν ονομάζονται (και πολύ σωστά) Άγγλοι, αν και ομιλούν αγγλικά!
  Οι προσπάθειες, βεβαίως, εκμηδενισμού της προσφοράς των Ελλήνων στον Πολιτισμό είχαν αρχίσει ήδη από την αρχαιότητα. Και στα μετέπειτα χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα, ορισμένοι στα "σοφά" των συγγράμματα ισχυρίζονται ότι οι σημερινοί Έλληνες ουδεμίαν σχέσιν έχουν με τους αρχαίους Έλληνες (σαν να μην αρκεί το γεγονός ότι - εκτός των άλλων αποδείξεων - διαθέτουμε τα ίδια ελαττώματα και τα ίδια προτερήματα μ΄αυτούς) ή με τους Πελασγούς. Άλλοι, πάλιν, ισχυρίζονται ότι είναι ιουδαϊκής καταγωγής! Η ίδια η χριστιανική θρησκεία θεωρεί προγόνους μας τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ! Λες και μας προκαλεί εντροπή να έχομε προγόνους τον Περικλή, τον Σωκράτη, την Σαπφώ, τον Σόλωνα και τόσους άλλους, οι οποίοι κατηύγασαν τον κόσμο όλο με την σοφία των και με το φως των.
  Το κακόν είναι ότι οι θεωρείες αυτές έχουν υιοθετηθεί και από μερικούς Γραικύλους, στους οποίους θα πρέπει να συμπεριληφθούν και μερικοί φανατικοί χριστιανοί! Το χειρότερον, πάντως, είναι ότι οι θεωρίες αυτές διδάσκονται και στα σχολεία μας και απαγορεύεται στους διδασκάλους να προσθέσουν ο,τιδήποτε άλλο. Κι έτσι, αντί να δημιουργούνται σωστά Ελληνόπουλα με ηθικές και σωστές αρχές, τα παιδιά δεν γνωρίζουν τι να πιστέψουν! Δεν γνωρίζουν ή δεν πιστεύουν την ιστορία μας, δεν σέβονται τα ιερά και τα όσια του Έθνους μας και τελικώς δεν πιστεύουν ακόμη και στα τόσα καλά, τα οποία ομολογουμένος έχει να προσφέρει ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός, ιδίως αν συγκριθεί με τον Καθολοκισμό. Αυτός άλλωστε, και ο σκοπός όλης αυτής της διαστρεβλώσεως.
  Παραλλήλως με τ΄ανωτέρω διδασκόμενα και τεκταινόμενα στα κατά τ΄άλλα "ελληνικά" σχολεία έχουν γίνει και άλλες διαστρεβλώσεις εναντίον της ελληνικής ιστορίας και υπέρ της ιουδαϊκής, της φοινικικής και της αιγυπτιακής. Δεν λησμονούν ότι ο Μωυσής και μεγάλη μερίδα των Ισραηλιτών κατάγονται από την Αίγυπτο, οπότε αυξάνοντες την ηλικία της αιγυπτιακής ιστορίας και παραμορφώνοντάς την, επιτυγχάνουν ν΄αυξήσουν και την ιδικήν των.

  Εν τοιάυτη περιπτώσει τίθεται το ερώτημα: ακούμε πάντα για τις θαυμαστές πυραμίδες της Αιγύπτου και για τους μεγάλους μαθηματικούς της Αιγύπτου, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τόσο τρομερά και φοβερα μαθηματικά στοιχεία στις πυραμίδες. Αφού, λοιπόν, τις έκτισαν οι Αιγύπτιοι και αφού όταν τις έτισαν υποτίθεται ότι εγνώριζαν γραφή, γιατί εφέρθησαν με τόσο παιδαριώδη τρόπο κι έβαλαν σ΄αυτές όλες τις γνώσεις των τις σχετικές με τα διάφορα μεγέθη των πυραμίδων, τον προσανατολισμό και άλλα στοιχεία, ενώ θα ήτο πολύ απλούστερον ν΄αφήσουν γρπτές τις γνώσεις αυτές, έστω παραλλήλως με τα παραπάνω "στοιχεία"; Άρα οι Αιγύπτιοι δεν άφησαν στις πυραμίδες γνώσεις για να τις μεταδώσουν στους μεταγενεστέρους, αλλά μόνον για να πληροφορήσουν ότι κατείχαν γνώσεις. Θυμίζουν εν τοιαύτη περιπτώσει μερικούς αμαθείς ή και ημιμαθείς, στους οποίους αφού εξηγήσεις κάτι με πολύ προσπάθεια, σου απαντούν <<μ΄αυτό εννοούσα κι εγώ>>! Ο μοναδικός, που μάλλον είδε σωστά το θέμα ή τουλάχιστον το πλησίασε κατά πολύ είναι ο Θεοφάνης Μανιάς, ο οποίος στα βιβλία του εξηγεί με μαθηματικά πολλές λεπτομέρειες, οι οποίες πείθουν πως οι πυραμίδες είναι αδύνατον να εκτίσθησαν από τους αγνοούντας υψηλά μαθηματικά Αιγυπτίους! Αφού, ως γνωστόν, δεν κατόρθωσαν να μετρήσουν ούτε το ύψος των κι εκάλεσαν για τον σκοπό αυτό τον "μαθητή" των Θαλή...
  Ας δεχθούμε (προς στιγμήν) πως πίστευαν ότι οι πυραμίδες θ΄αντέξουν πολύ περισσότερο στο χρόνο απ΄ότι οποιοδήποτε άλλο γραπτό - αν και τα γραπτά θα μπορούσαν να σκαλιστούν πάνω σε πέτρα. Όμως πάλι, δεν θα έπρεπε ν΄ αναφέρονται όλες αυτές οι γνώσεις και σε μερικά από τις χιλιάδες γραπτών, τα οποία αφορούν γεγονότα σχετικά με τις ιστορίες για Φαραώ, κατακτήσεις κ.λ.π. και τα οποία ουδεμίαν νύξιν περιέχουν (ως είναι γνωστόν) περί διαφόρων Επιστημών; Δεν θα έπρεπε να κατέχουν τις γνώσεις αυτές οι Αιγύπτιοι ιεροίς (οι μόνοι που διατηρούσαν αρχεία) και να μην περιμένουν από έναν Έλληνα φιλόσοφο, τον Θαλήν να τους μετρήσει το ύψος της πυραμίδας, καθώς και την απόσταση μεταξύ δύο πλοίων που πλέουν στ΄ανοικτά από την ξηρά; Οι σοφοί Αϊστάιν, δηλαδή, ανέμεναν τον μαθητή του δημοτικού να τους διδάξει μαθηματικά; Είναι γνωστόν ότι ο Θαλής με την θεωρία των ίδιων τριγώνων μέτρησε για λογαριασμό του Φαραώ το ύψος της πυραμίδας, πράγμα, το οποίον οι "σοφοί μαθητικοί εγκέφαλοι" των Αιγυπτίων δεν κατάφεραν.
  Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμη που δημιουργεί ερωτηματικά. Δεν ανακοινώθηκε ποτέ το πόρισμα των ερευνών, τις οποίες διενήργησε ένας Γερμανός αρχαιολόγος στην Κρήτη μέχρι το 1979 για τον εντοπισμό των εκεί κτισμένων πυραμίδων. Δεν ανέφερε ποτέ κανείς ότι ο Πίνδαρος έγραψε για την ύπαρξιν πυραμίδων στη Λάρισα, εκτός των πυραμίδων στην Αργολίδα. Τι συμβαίνει με αυτά τα καυτά θέματα, για τα οποία σιωπούν αιδημόνως κάποιοι υπεύθυνοι, έστω και για ν΄αποδείξουν ότι πρόκειται για ψεύδη; Γιατό δεν ενοχλείται κανείς; Είναι τόσο μηδαμινόν ή μήπως δεν τους επιτρέπουν διάφοροι πατρόνες, οι οποίοι ίσως φροντίζουν να εξαφανίσουν αυτά τ΄ασύμφορα γι΄αυτούς ίχνη του μεγάλου λαού των Πελασγών - Ελλήνων, όπως τα έχουν εξαφανίσει σε πολλά μέρη;
  Ο Θεοφάνης Μανιάς, πάντως, αποδεικνύει με σειράν μαθηματικών αναλύσεων ότι οι πυραμίδες της Αιγύπτου εκτίσθησαν βάσει ελληνικών μαθηματικών, συμβόλων και μέτρων. Ο Νίκος Μαριώτης, εξ άλλου, στο βιβλίο του "ΟΙ ΦΑΡΑΩ ΑΚΕΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΩΝ" αναφέρει τα ίδια.
  Ο Tom Valentine στο βιβλίο του "ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ" αναφέρει ότι οι πυραμίδες εκτίσθησαν από τους ΥΚ-ΣΩΣ (όπως τους ονομάζει ένα πλαστογραφημένο αντίγραφο του Μανέθωνος) ή από τους ΑΜΜΟΥ ('οπως τους ονμάζουν οι Αιγύπτιοι). Αμ-μού, όμως, ή έστω Υκ-σώς ονομάζοντο τα πελασγικά φύλα, οι Λαοί της θαλάσσης, οι οποίοι κατέκτησαν την Αίγυπτο. Ο ίδιος υπολογίζει ότι αυτό συνέβη γύρω στο 4669π.χ. Παρακάτω αναφέρονται ονομαστικός τα φύλα, τα οποία αποτελούν τους Πελασγούς ή Αμμού ή Υκσώς ή Λαούς της θαλάσσης.
  Η ίδια παραμόρφωσις έχει συμβεί και όσον αφορά την ιστορίαν των Χαναναίων, λαού, τον οποίον οι ίδιοι οι Ιουδαίοι επιδρομείς εξολόθρευσαν και τελικώς ιδιοποιήθηκαν τα ιστορικά και τα πολιτιστικά στοιχεία των. Το συμπέρασμα, το οποίον εξάγεται από τα μέχρι σήμερα στοιχεία και τις μέχρι σήμερα μελέτες είναι πως η ιουδαϊκή θρησκεία αποτελεί κράμα χαναναϊκών, αιγυπτιακών, χιττιτικών, ασσυροβαβυλωνιακών, ελληνικών κ.λ.π. στοιχείων (π.χ. η νομοθεσία των ομοιάζει πάρα πολύ με των Χετταίων). Ο Ιεζεκιήλ (ΣΤ΄3) αναφέρει ότι η μητέρα της Ιερουσαλήμ ήτο Χετταία. Η ονομασία Ισραήλ πρωτοεμφανίστηκε μόλις τον 9ο αιώνα π.χ.
  Άλλος λαός της περιοχής, ο οποίος εθεωρήθη από το "κατεστημένο" σαν "αγνώστου καταγωγής" ήσαν οι Μιτανί. Ουδόλως, βεβαίως, επρόκειτο για λαόν "αγνώστου καταγωγής", αλλά σχεδόν όλα τα στοιχεία, που υπήρχαν γι΄αυτόν τον λαό εξηφανίσθησαν από μόνα των! Νεώτερα, όμως, στοιχεία, τα οποία επιβεβαίωσαν ότι οι Μιτανί ήσαν πελασγικός λαός, που δημιούργησε ένα ισχυρό βασίλειο στην περιοχή της Μεσοποταμίας, δεν κατέστη δυνατόν να εξαφανισθούν.
  Οι μοναδικές γνώσεις, τις οποίες αποκτούμε από ιουδαϊκές, πλέον, πηγές είναι ότι στην περιοχή υπήρχαν λαοί:
  Ανακείμ, γίγαντες που κατοικούσαν στην περιοχή Χεβρών. Εμμαίοι, στην περιοχή Μωάβ. Ζαμζουκείμ, στην περιοχή των Αμμωνιτών.
  Σε όλους αυτούς έδιδαν και την γενική ονομασία Ραφαείμ, δηλ. οι αδύνατοι. Επίσης αναφέρονται οι Περιζί (Φεριζέοι) και οι CHA; ANI (Χαναναίοι). Σε κανένα άλλο γραπτό στοιχείο δεν ευρέθησαν αυτά τα ονόματα, τα οποία, όπως φαίνεται, είναι ονόματα χρησιμοποιηθέντα μόνον υπό των Ιουδαίων, πιθανότατα για να μην τους αναγνωρίσει κανείς στο μέλλον.

  Οι Φοίνικες θεωρούν τους εαυτούς των (και ήσαν) Χαναναίους και η φοινική(;) πόλις Λαοδίκεια ελέγετο μητέρα της Χαναάν. Για ποιους Φοίνικες πρόκειται, αναφέρεται παραπάνω. Έτσι δικαιολογείται απολύτως το γεγονός ότι η χαναναϊκή γλώσσα περιείχε πολλές ίδιες λέξεις με την ελληνική. Π.χ. - Βάμα: το ύψωμα, ο ιερός τόπος, ο βωμός, το βήμα.
 - Ασσέρα: ένα λατρευτικό χονδρό κούτσουρο από κορμό δένδρου, πελασγικά ΚΟΥ-ΣΟΥ-ΡΟ, το κούτσουρο, το ξηρό.
 - Σέλλα: το ιερό (Σελλοί ήσαν οι ιερείς του Απόλλωνος).
  Η Χαναναϊκή λατρεία περιλάμβανε ΜΕΝΧΙΡ και ΚΡΟΜΛΕΧ, όπως η κελτική (πρβλ. CELTES-ΣΕΛΛΟΙ-ΕΛΛΗΝΕΣ).
  Στο βιβλίο Traveaux de Robert P. Charles "Chahiers Ligures de Prehistoire et d' Archeologie" Q-1960 διαβάζουμε ότι από έρευνες πάνω σε 42 σκελετικά ευρήματα προκύπτει πως στην αρχή της 3ης χιλιετίας π.χ. σημειώνεται στη βόρεια Χαναάν άφιξις πληθυσμού που προέρχεται από τη Β. Κιλικία και την Ελλάδα.
  Και όσον αφορά την χώρα της Χαναάν, αυτή ήτο χαμηλή (χθαμαλή) Χα-ναάν, όπου Χα, Γα, Δα είναι η γη και -ναάν έχει την ίδια ρίζα με το νάνος (ο χαμηλός) και πιθανόν απ΄εκεί προήλθε και το όνομα της περιοχής. Οι Βαβυλώνιοι στη Χαναάν και στη Συρία έδιδαν το συνοπτικό όνομα ΑΜΟΥΡΡΟΥ - πιθανή η σχέσις με την αιγυπτιακή ονομασία των Λαών της θαλάσσης (ΑΜ-ΜΟΥ). Οι Αιγύπτιοι της έδιδαν το όνομα ΧΑΡΟΥ, ενώ στην Συρία και την Παλαιστίνη μαζί τις ονόμαζαν ΡΕΤΕΝΟΥ. Παλαιστίνη ονομάσθηκε απ΄τους Πελασγούς κατοίκους της, τους οποίους εμείς εξακολουθούμε να ονομάζουμε με το παραφθαρμένο τους όνομα Φιλισταίους, ενώ από τους γείτονές τους ονομάζοντο με το πραγματικό των όνομα Πελεστού, Πελεστίμ.
  Δεν χωρεί, εξ άλλου, αμφισβήτησιν το γεγονός ότι οι Χαναναίοι-Πελασγοί δεν ανήκαν στην σημιτική φυλή. Αυτί το συμπέρασμα εξάγεται από τον προγναθισμό των σκελετικών ευρημάτων και από τα λατρευτικά των έθιμα. Το βεβαιώνει και ο Άρης Πουλιανός με τις ανθρωπολογικές του έρευνες, αλλά και άλλοι πολλοί ξένοι ανθρωπολόγοι, αρχαιολόγοι κ.α.
  Μεταξύ των λατρευτικών εθίμων των Χαναναίων ήτο και η καύσις των νεκρών. Ευρέθη, μάλιστα, κρεματόριο, το οποίον λειτουργούσε από το 4000 έως το 2500π.χ. συνεχώς. Και όπως είναιγνωστόν, το έθιμο αυτό ήτο καθαρώς πελασγικό - ελληνικό και κατ΄ουδένα τρόπο "σημιτικό" (η ονομασία Σημίτες και σημιτικός χρησιμοποιείται αναγκαστικά, αν και είναι ανάλογη ή ακόμη πιο λανθασμένη από την ονομασία Ινδοευρωπαίοι, αλλ΄ας θεωρηθεί ως τέλείως συμβατική. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ μία ομοφυλία ή έστω ομοσπονδία Σημιτών. Είναι ονομασία, η οποία εδόθη για να ταιριάσει με τον υποτιθέμενο υιό του Νώε, τον Σημ ή και αντιστρόφως).

  Σε χρόνους, κατά τους οποίους δεν κατεγράφοντο τα γεγονότα, διότι δεν υπήρχε γραφή, αλλά και σε χρόνους, κατά τους οποίους ναι μεν υπήρχε γραφή, αλλά ακόμη δεν έχει μεταφρασθεί (αν και υπάρχουν σήμερα πληροφορίες ότι μετεφράσθησαν στη Γαλλία επιγραφές της Γραμμικής του 3000 περίπου π.χ., οι οποίες ευρέθησαν στα Πιλικάτα Λευκάδος περίπου το 1930(;) και είναι εις άπταιστον ελληνική), ομάδες Αιγαιοκρητών, δηλαδή Πελασγών, έφευγαν από τον τόπο τους, που πλέον δεν τους επαρκούσε και έψαχναν να εύρουν νέους πιο πλούσιους τόπους. Έτσι έφθασαν στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στην Ασία, στην Χαναάν και ακόμη προς βορρά σ΄εδάφη, τα οποία μέχρι πρό τινος ανήκαν στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. Από την Χαναάν, τη Μικρά Ασία και την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. έφυγαν μεγάλα τμήματα των αποίκων προς ανατολικότερα μέρη, φθάνοντας μέχρι και τις Ινδίες, ακόμη και μέχρι τις νήσους της Ιαπωνίας, όπου πιθανόν απόγονοι των είναι οι λευκοί - ως γνωστόν - ΑΪνού. Άλλοι κατευθύνθηκαν προς την δύσιν και μάλλον καθαρούς απογόνους του πρώτου αυτού κύματος αποτελούν οι Βάσκοι και οι Γάσκοι. Και των δίο η καταγωγή θεωρήται μέχρι τώρα άγνωστη, αλλά μάλλον (ίσως από διαίσθηση, ίσως διότι το ίδιο συμβαίνει όποτε ομιλούν γι΄αγνώστου καταγωγής λαό) αποδεικνύεται, τελικώς, ότι οι Βάσκοι και οι Γάσκοι είναι πελασγικής καταγωγής. Δεν υπάρχουν , πάντως, κάποια ισχυρά στοιχεία, τα οποία να βεβαιούν ότι ανήκουν στο πρώτο κύμα εξαπλώσεως των Πελασγών.
  Άλλοι Πελασγοί άποικοι ήσαν οι αρχαίοι κάτοικοι της Σαρδηνίας, οι Σαρδήνοι, οι αρχαίοι Σικελοί και άλλοι. Οι Σαρδήνιοι και οι Σικελοί συμπεριλαμβάνοντο στους Λαούς της Θαλάσσης, οι οποίοι, όπως ανεφέρθη, ήσαν πελασγικά φύλα.
  Όταν τα βόρεια Βαλκάνια απελευθερώθησαν από τους παγετώνες και ήσαν έρημα από κατοίκους, οι Πελασγοί εξαπλώθηκαν στις άδειες σχεδόν περιοχές, όπως άλλωστε αναφέρει και ο καθηγητής της αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Καίμπριτς K. Colin Renfrew, ο οποίος, μάλιστα, αναφέρει περί μιας (κατά κάποιον τρόπο) κλιμακωτής επεκτάσεως των λαών και όχι περί μαζικού τύπου επιδρομής. Μάλλον επρόκειτο για ειρηνική επικράτηση επί λαών περισσότερο πρωτόγονων. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνουν και οι αποικισμοί των κλασσικών χρόνων, κατά τους οποίους οι Έλληνες άποικοι δεν έφθαναν στις νέες χώρες τους ως κατακτηταί, αλλά ως ειρηνικοί άποικοι με τάσεις να ενωθούν με τους ιθαγενείς. Το ίδιο συνέβη και στους κάπως νεώτερος χρόνους, δηλαδή επί Μεγάλου Αλεξάνδρου.
  Υπάρχουν, ακόμη, ενδείξεις ότι, όπως έφθαναν στην Ιαπωνία, έφθασαν και στον Ειρηνικό ωκεανό, στη Ν. Αμερική και στη Β. Αμερική. Με την μεγάλη εξέπλωσίν των, όμως, απεκόπησαν απ΄τον κύριο κορμό των Πελασγών. Λόγω, λοιπόν, διαφορετικών γεωλογικών και κλιματολογικών συνθηκών και λογο της αναμίξεως ή έστω της επαφής των μετά του ιθαγενούς πληθυσμού (τον οποίον οπωσδήποτε συνάντησαν, τουλάχιστον σε μερικά από τα μέρη όπου εγκατεστάθησαν) άλλαξαν συν τω χρόνω τις πολιτιστικές των συνήθειες, χωρίς φυσικά να παύσουν να υπάρχουν ίχνη σημαντικά των προγονικών πολιτιστικών των στοιχείων.
  ως Πελασγοί θεωρούνται από τους αρχαίους όλοι οι κάτοικοι της ανατολικής Μεσογείου. Οι αρχαίοι συγγραφείς, οι οποίοι ευρίσκοντο και πιο κοντά στα πράγματα, ανέφεραν τα εξής σχετικά με τους Πελασγούς:
  Ο Ζευς, ο μεγαλύτερος θεός της ελληνικής θρησκείας, αποκαλείται πολλές φορές από τους Έλληνες Πελασγικός:
  "ΖΕΥΣ, ΔΩΔΩΝΑΙΕ ΠΕΛΑΣΓΙΚΕ" στον Όμηρο.
  "ΠΕΛΑΣΓΙΚΟΣ" Ομ. Ιλ. Π', 233.
  Ο Πελασγός εθεωρείτο αδελφός του Έλληνος.

Συνεχίζετε..