Μέρος έβδομον
<<Πρέπει να φτιάξουμε ένα είδος Ηνωμένων
Πολιτειών της Ευρώπης>>
Ο Ουϊνστον Τσώρτσιλ
σε λόγο του στη Ζυρίχη στις 19 Σεπτεμβρίου 1946
Μετά την διάλυση των Ναϊτών στην Πορτογαλία, το Τάγμα ανασυντάχθηκε και πήρε το όνομα Ιππότες του Χριστού. Στα μέλη του συμπεριλαμβάνοντο αρκετοί μεγάλοι θαλασσοπόροι και εξερευνητές. Λέγεται πως ο πεθερός του Χριστόφορου Κολόμβου άνηκε στο Τάγμα αυτό.
Ο άνθρωπος που ανακάλυψε την Αμερική είχε κληρονομήσει από τους συγγενείς του τους χάρτες για να πραγματοποιήσει επιτυχημένα το ταξίδι προς το Νέο Κόσμο.
Αυτές οι ιστορικές λεπτομέρειες αποδεικνύουν την αποκρυφιστική επιρροή στα γεγονότα που οδήγησαν στην ίδρυση της Αμερικής και στην ανάπτυξή της σε υπερδύναμη. Έχει ειπωθεί πως η σχέση του Κολόμβου με τη Ναϊτική παράδοση μπορεί να ήταν πιο στενή από έναν απλό γάμο με την κόρη ενός Ιππότη του Χριστού. Τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας δημιουργούν υπαινιγμούς για μυστικές σχέσεις με τους Ναϊτες και την αίρεση των Αλβιγινών.
Ορισμένοι ιστορικοί ισχυρίζονται πως ο Κολόμβος ήταν ένας αγράμματος ναύτης που εκπαιδεύτηκε σε μια συντεχνία υφαντών στη Γένοβα της Ιταλίας. Κατά την περίοδο αυτή οι συντεχνίες χρησιμοποιούντο συχνά ως κάλυψη για τα μέλη εσωτερικών και αποκρυφιστικών ομάδων που ήθελαν να κρύψουν την ταυτότητά τους και τα πραγματικά τους κίνητρα.
Ο Κολόμβος σχετιζόταν με μια πολιτική ομάδα που υποστήριζε τις ιδέες του Δάντη ο οποίος λέγεται πως κάποτε ήταν Μεγάλος Διδάσκαλος στο Τάγμα των Ροδόσταυρων. λέγεται πως χρησιμοποιούσε κώδικες και μυστικούς αριθμούς στα γραπτά του, πρακτικές που χρησιμοποιούσαν οι Μυστικές Εταιρείες. Τα ταξίδια του Κολόμβου χρηματοδοτήθηκαν από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι και τον Λορέντζο των Μεδικών, μυημένους σε μυστικές εταιρείες που βοήθησαν επίσης να βρεθούν πλούσιοι υποστηρικτές της υπόθεσης αυτής ανάμεσα στους Ευρωπαίους βασιλείς και την αριστοκρατία.
Ο Κολόμβος ακολουθούσε, είτε το γνώριζε είτε όχι, μια κεντρική πεποίθηση στην Ροδοσταυρική Μυστική Εταιρεία του 17ου αιώνα που θεωρούσε την Αμερική ως την πνευματική ουτοπία πάνω στη γη. πίσω από την θρησκευτική του υποκρισία έβλεπε τους αυτόχθονες Αμερικανούς ως εμπόρευμα για την αγορά σκλάβων.
Ο Κολόμβος υπήρξε ένα εργαλείο με το οποίο ο Νέος Κόσμος ανακαλύφθηκε ξανά. Το επόμενο βήμα ήταν η πολιτική ανάπτυξη της Αμερικής όπως την σχεδίασαν οι Μυστικές Εταιρείες κι ένας πραγματικά μυημένος στην αποκρυφιστική παράδοση, ο Σερ Φράνσις Μπέηκον (1561 - 1626) που λέγεται πως ήταν ο γιός της Βασίλισσας Ελισάβετ και του Κόμη του Λέσεστερ. Στην πρώιμη σταδιοδρομία του ως δικηγόρος, ο Μπέηκον έγινε μέλος μιας Μυστικής Εταιρείας που είχε τον τίτλο <<Τάγμα της Περικεφαλαίας>>. Η ομάδα αυτή λάτρευε την Ελληνίδα Θεά της Σοφίας, την Παλλάδα Αθηνά που απεικονίζεται να φορά περικεφαλαία και να κρατά δόρυ. Ως νέος άνδρας σπούδασε την Ερμητική, την Γνωστική και την Νεοπλατωνική φιλοσοφία.
Ο Μπέηκον όπως και πολλοί σύγχρονοί του ήταν ένας ουτοπιστής που πήρε την έμπνευση από αρχαίες Κρόνιες παραδόσεις για μια Χρυσή Εποχή, όταν η Ανθρωπότητα ζούσε σε αρμονία χωρίς πόλεμο και βία. Πρόβαλε το όραμά του στο μέλλον και ήλπιζε να δημιουργηθεί μια νέα πεφωτισμένη θρησκεία, να επεκταθεί, η εκπαίδευση και η επιστήμη να σκορπίσει τα οφέλη της. Ο Μπέηκον δεν ήταν ένας αφελής ρομαντικός αλλά είχε δημιουργήσει ένα σχέδιο για τη Νέα Χρυσή Εποχή, το οποίο εξεδόθη μετά το θάνατό του και του παρείχε την αιτία ύπαρξης στη ζωή και την πολιτική του σταδιοδρομία.
Το μεγάλο του έργο, μια νουβέλα με τίτλο <<Η Νέα Ατλαντίδα>> εξεδόθη στα 1627, μετά την ίδρυση των Αγγλικών αποικιών στην Αμερική.
Πρόκειται για την ιστορία μιας οικογένειας που το καράβι που την μετέφερε εξόκειλε σ΄ένα μυστηριώδες νησί που το κυβερνούσαν φιλόσοφοι επιστήμονες που είχαν ιπτάμενες μηχανές και υποβρύχια. Στην φανταστική του αυτή νουβέλα ο Μπέηκον θεωρεί την Αμερική Νέα Ατλαντίδα και περιγράφει την δημιουργία ενός πνευματικού ιδρύματος πάνω στα σχέδια του Αόρατου Κολεγίου που προτείνουν τα Ροδοσταυρικά κείμενα. Αυτό παρείχε αργότερα την επιτακτική ανάγκη για μια βασιλική εταιρεία που ιδρύθηκε από το Τάγμα των Ροδόσταυρων κατά την διάρκεια της βασιλείας του Καρόλου Β'. Τα βιβλία του Μπέηκον περιέχουν συχνά σελίδες τίτλων μα Μασονικά σύμβολα όπως ο διαβήτης και ο κανόνας, τους δύο κίονες Β και J, το φωτεινό τρίγωνο, τον οφθαλμό του Όσιρι, αποδεικνύοντας τη σχέση του με μυστικές εταιρείες που υποστήριζαν ουτοπικά σχέδια.
Η αιτιολόγηση του Μπέηκον για τον Αγγλικό αποικισμό του Νέου Κόσμου ήταν η Ισπανική απειλή αφού οι Ισπανοί είχαν ήδη βάλει το πόδι τους τόσο στη βόρεια όσο και στην Νότια Αμερική. Οι Ισπανοί αντιδρούσαν έντονα στην θρησκευτική μεταρρύθμιση που είχε επηρεάσει την Ευρώπη τον 17ο αιώνα. Ο Μπέηκον γνώριζε πως τα πλοία της Ισπανικής αρμάδας δεν μετέφεραν μόνον στρατεύματα αλλά και πράκτορες της Ιεράς Εξέτασης που σχεδίαζαν να επαναφέρουν τον Καθολικισμό στην Αγγλία με το ξίφος και την φωτιά. Εάν επρόκειτο να πραγματοποιηθούν τα σχέδια του Μπέηκον για το Νέο Κόσμο, θα έπρεπε να αποτρέψουν την Ισπανία να ιδρύσει Ισπανικές αποικίες σε μεγάλη κλίμακα στο Αμερικάνικο έδαφος.
Ήδη στα 1550 οι Ισπανοί είχαν αποικίσει μεγάλο τμήμα της Καραϊβικής, του Μεξικού, της Καλιφόρνιας και της Νότιας Αμερικής. Οι Γάλλοι ασχολούντο με την αποίκιση του Καναδά και στα 1580 οι Αγγλικές αποικίες είχαν ήδη δημιουργηθεί σε τόπους που μόλις είχαν ανακαλυφθεί. Ο γρήγορος όμως αποικισμός του Νέου Κόσμου από τους Άγγλους ξεκίνησε κατά την βασιλεία του Ιακώβου Α'.
Στα 1606 ο Ιάκωβος δημιούργησε την Εταιρεία Βιρτζίνια στην οποία παρείχε βασιλική εξουσία για να αρχίσει τον αποικισμό στην περιοχή της Βιρτζίνια, που ονομάστηκε έτσι από την Ελισάβετ Α' που έμεινε στην ιστορία ως η <<Παρθένος Βασίλισσα>>. Στα 1609 ο Ιάκωβος ξεκίνησε την αποίκιση των Βερμούδων και τρία χρόνια αργότερα άποικοι επέλεξαν για κατοικία τους τα νησιά αυτά.
Τα πρώτα μέλη της Εταιρείας Βιρτζίνια ήταν αριστοκράτες που υποστήριζαν την Εκκλησία της Αγγλίας και την βασιλική υπόθεση. Σ΄αυτούς συμπεριλαμβάνοντο ο Λόρδος Σαουθάμπτον, ο Κόμης του Πέμπροκ, ο Κόμης του Μοντγκόμερι, ο Κόμης του Σαλίσμπουρι, ο Κόμης του Νορθάμπτον και ο Σερ Φράνσις Μπέηκον που έγινε μέλος στα 1609. Ως Καγκελάριος της Αγγλίας ο Μπέηκον μπορούσε να πείσει τον βασιλέα να εγκρίνει τους καταστατικούς χάρτες που επέτρεπαν τις νέες αποικίες να ευδοκιμήσουν στο Νέο Κόσμο.
Από τα 1600 είχαν μπει ήδη οι σπόροι της Αμερικάνικης Επανάστασης. Οι Άγγλοι άποικοι ήταν χωρισμένοι σ΄αυτούς που υποστήριζαν το δικαίωμα του Μονάρχη να κυβερνά από το Λονδίνο και εκείνους που ήθελαν οι αποικίες να είναι ανεξάρτητες. Αν και η επιμονή του Μπέηκον για την ίδρυση των Αγγλικών αποικιών παρακινείτο από την Ισπανική απειλή, οι μακρόχρονοι πολιτικοί του στόχοι επικεντρώνονταν στην δημιουργία μιας δημοκρατικής κοινωνίας βασισμένης σε πνευματικές αρχές.
Ο Μπέηκον εξέφρασε τις απόψεις του στο θέμα αυτό αρκετές φορές. Ήταν πιο συγκεκριμένος σε μια ομιλία του στο Κοινοβούλιο όταν ανέφερε την ανέκδοτη νουβέλα του <<Η Νέα Ατλαντίδα>> σαν σχέδιο για τη χώρα. Τα μέλη της Εταιρείας Βιρτζίνια που εγκαταστάθηκαν στην Αμερική περιελάμβαναν και μέλη της οικογένειας Μπέηκον και φίλους του που ήταν μυημένοι Ροδόσταυροι. Θα ακολουθηθούν αργότερα από την ομάδα των Πουριτανών που ακολουθούσαν τους Πίλγκριμ Φάδερς και που ταξίδεψαν πάνω στο πλοίο <> για να γλιτώσουν από τις θρησκευτικές διώξεις στην Ευρώπη και να ιδρύσουν αποικίες στη Νέα Αγγλία και την Μασαχουσέτη. Στα 1620 δημιουργήθηκαν οι πρώτες Μασονικές στοές στις Αμερικανικές αποικίες, αν και επίσημα ο θεωρητικός Ελευθεροτεκτονισμός δεν αναδύθηκε στην Ευρώπη παρά στην αρχή του 18ου αιώνα.
Εκτός από τους Πουριτανούς και τους Ροδόσταυρους υπήρχαν και άλλοι που δραπέτευσαν από τις διώξεις. Ένας από αυτούς ήταν ο Τόμας Μόρτον, ο Αγγλος δικηγόρος, που ίδρυσε τη δική του αποικία που ονόμασε Marymoynt στην Μασαχουσέτη στα 1624.
Ο Μόρτον ήταν ένας επαναστάτης που έκανε επαφές με τους τοπικούς ινδιάνους, τους πούλησε όπλα και τους προειδοποίησε για την γενοκτονία που σχεδίαζαν οι Πουριτανοί άποικοι. Τον Μάϊο του 1628 ο Μόρτον διέταξε να τοποθετηθεί ένας στύλος στο κέντρο της αποικίας του. Γύρω από τον φαλικό αυτό σύμβολο χόρευαν τα μέλη της αποικίας του, εντόπιοι Ινδιάνοι και πρόσφυγες από τον καταυλισμό των Πουριτανών που είχαν επαναστατήσει στον αυστηρό τους κώδικα. όσοι συμμετείχαν σ΄αυτό το αρχαιοπρεπές γλέντι φορούσαν κουδούνια, πολύχρωμα ρούχα, κέρατα ελαφιού και εξέλεξαν τον Κύριο και την Κυρία για να κυβερνούν τις οργιαστικές τους τελετές.
Το απόγευμα της Πρωτομαγιάς τα νέα για τις ερωτικές αυτές εορτές έφθασαν στα αυτιά των Πουριτανών και μια οπλισμένη ομάδα πήγε στην αποικία Marymount για να συλλάβει τον Μόρτον. Από τον ήχο των όπλων οι Ινδιάνοι διασκορπίστηκαν στα δάση και οι πρόσφυγες από την Πουριτανή φατριά περικυκλώθηκαν και οδηγήθηκαν στην αποικία τους όπου και φυλακίσθηκαν διότι προσέλαβαν τους γέροντές τους. Ο στύλος κόπηκε και απαγγέλθηκαν κατηγορίες για μαγεία εναντίον του Μόρτον. Εξ αιτίας των ανεπαρκών πειστηρίων οι κατηγορίες κατέρρευσαν και ο Μόρτον επέστρεψε στην αποικία στα 1629 κι αμέσως ανήγειρε έναν άλλο στύλο. Μετά από έναν χρόνο απειλών και παρενοχλήσεων οι Πουριτανοί συνέλαβαν ξανά τον Μόρτον, έκαψαν το σπίτι του και τον τιμώρησαν με απέλαση.
Κατά την επιστροφή του στην Αγγλία ο Μόρτον οργάνωσε μια πολιτική επίθεση εναντίον των Πουριτανών χρησιμοποιώντας τις νομικές του γνώσεις για να υπονομεύσει την νομική βαρύτητα της αίρεσης αυτής στην οποία έδωσαν το δικαίωμα να ιδρύσει την Εταιρείας της Μασαχουσέτης και κατηγόρησε τους αποίκους για θρησκευτική υποκρισία και διαφθορά. Στην Αγγλία ο Μόρτον απέκρυψε τις αρχαιότροπες πεποιθήσεις του και παρουσιάστηκε σαν πιστός Αγγλικανός που αντιδρούσε στις Πουριτανικές υπερβολές των άλλων αποίκων. Το σχέδιό του να εκτοπίσει τους Πουριτανούς πέτυχε σχεδόν, αλλά απετράπη με την έκρηξη του Εμφυλίου Πολέμου. Στα 1643 ο Μόρτον επέστρεψε στην Αμερική, συνελήφθη ξανά και φυλακίστηκε για 2 χρόνια. Τελικά απελευθερώθηκε στα 1645 και δύο χρόνια αργότερα πέθανε.
Στα 1650 διεδόθη η Μασονική επιρροή στις αποικίες. Μια ομάδα Ολλανδών αποίκων που ήταν Μασόνοι τρίτου βαθμού έφθασαν στο Νιούπορτ της Μασαχουσέτης στα 1658. Εισήγαγαν την Μασονία στην αποικία και μέλη της οικογένειας λειτουργούσαν μια μασονική στοά στην περιοχή μέχρι το 1742. Στα 1694 ένας μυστικιστής με το όνομα Γιοχάνες Κέλμπιους, ναύλωσε ένα Αγγλικό καράβι για να μεταφέρει αυτόν και την ομάδα οπαδών του σε μια αποικία στην Πενσυλβανία. Ο Κέλμπιους ήταν ένας Γερμανός μελετητής της Καμπάλα, εφήρμοζε τη Μαγεία, ήταν αστρολόγος και αλχημιστής και είχε ιδρύσει το Μυστικιστικό Τάγμα των Πιετιστών. Η ομάδα αυτή βάσιζε τις πεποιθήσεις της σε ψυχικές αποκαλύψεις που δεχόταν από πνευματικές πηγές με ψυχικές μεθόδους που προέβλεπαν την Δευτέρα Παρουσία.
Ο σύγχρονος Αμερικανός Αποκρυφιστής και συγγραφέας Μάνλυ Πάλμερ Χωλλ αρνηθηκε τους ισχυρισμούς των συγγραφέων του 19ου αιώνα πως οι Πιετιστές ήταν μια καλή πίστη Ροδοσταυρική ομάδα. Απέκρυψε όμως πως το Τάγμα εισήγαγε τον Καμπαλισμό, την αστρολογία, την αλχημεία και την Ερμητική παράδοση στις νέες αποικίες. Είναι πιθανόν να έγιναν επαφές ανάμεσα στους Πιετιστές, τους Ελευθεροτέκτονες και τους Ροδόσταυρους στο Νέο Κόσμο, κάτι που οδήγησε σε μια αμοιβαία ανταλλαγή εσωτερικής γνώσης.
Είναι δύσκολο να φανταστούμε πως οι υψηλές ιδέες των πρώτων αποίκων κατέρρευσαν από την αποικιοκρατική διακυβέρνηση, αυτό όμως συνέβη μετά από μια σειρά πολιτικών λαθών από το Βρετανικό Στέμμα και την κυβέρνηση. Μία σειρά καταστάσεων που δημιουργήθηκαν έκανε τους Αμερικανούς αποίκους να εξαναγκαστούν να υιοθετήσουν ριζοσπαστική στάση ενάντια στην Βρετανική κακοδιαχείριση κι έτσι δημιουργήθηκε η πολιτική και η πνευματική κίνηση που οδήγησε στην δημιουργία των ΗΠΑ.
Υψώθηκαν διαφωνίες που αφορούσαν την φορολόγηση των Αμερικανών αποίκων από τους βρετανούς, η οποία έφθασε στο απόγειο της στα 1773, με την ψήφιση του νόμου για το τσάι. Η Βρετανική κυβέρνηση προσπαθώντας να σώσει την Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών από την χρεοκοπία, φρόντισε ώστε να μεταφέρει αυτή το τσάι στις αποικίες. Στην ανταρσία εναντίον του νέου φόρου που έπρεπε να πληρώνουν για το τσάι, μια ομάδα πωλητων από τη Βοστόνη μεταμφιεσμένων σε ινδιάνους, κατέλαβαν τα πλοία της Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών στο λιμάνι της πόλης και έριξαν το φορτίο τους στη θάλασσα. Τα μέλη του Κόμματος τσαγιού της Βοστόνης ήταν όλοι Ελευθεροτέκτονες που άνηκαν στη στοά του Αγίου ανδρέα στην πόλη.
Οι Βρετανοί φαίνεται πως είχαν ολοκληρωτικά υποτιμήσει την δύναμη των αισθημάτων στις Αμερικανικές αποικίες για το Νόμο του τσαγιού και ίσως από εκεί να προέρχεται η λαϊκή έκφραση: <<Είναι απλά μια καταιγίδα στο φλιτζάνι του τσαγιού>>. Το Μάρτιο του 1774 εισήγαγαν νόμο που απαιτούσε το κλείσιμο του λιμανιού της Βοστόνης μέχρι να πληρωθεί μια αποζημίωση στην Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών για την απώλεια των προϊόντων της. Τα πράγματα γρήγορα κλιμακώθηκαν κι όταν μια μικρή ομάδα από επαναστάτες των αποικιών προσπάθησαν να καταλάβουν ένα κατάστημα πυρομαχικών στο Κονκόρντ και πυροβόλησαν τους Βρετανούς στρατιώτες, τότε η Αμερικανική Επανάσταση είχε ήδη αρχίσει.
Ένα από τους πιο διάσημους Αμερικανούς επαναστάτες με την μεγαλύτερη επιρροή ήταν ο συγγραφέας φιλόσοφος και επιστήμονας Βενιαμίν Φραγκλίνος. Ήταν Κουκέρος, έγινε όμως ελευθεροτέκτονας στα 1731 όταν εισήλθε στη στοά του Αγίου Ιωάννη στη Φιλαδέλφεια η οποία ήταν η πρώτη αναγνωρισμένη Μασονική στοά στην Αμερική. Εργαζόταν ως δημοσιογράφος και έγραψε αρκετά φιλομασονικά άρθρα που εξέδόθησαν στην εφημερίδα της Πενσυλβανίας. Στα 1732 βοήθησε στη δημιουργία του καταστατικού της Στοάς και στα 1734 το τύπωσε. Αυτό είναι το πρώτο Μασονικό βιβλίο που εξεδόθη στην Αμερική. Τελικά έγινε Μεγάλος Διδάσκαλος της Μεγάλης στοάς του Αγ. Ιωάννη κα στα 1749 εξελέγη Μεγάλος Διδάσκαλος της επαρχίας. Ενώ ήταν διπλωμάτης για τις Αμερικανικές αποικίες στη Γαλλία, στα 1770 ο Φραγκλίνος έγινε Μεγάλος Διδάσκαλος της στοάς των Εννέα Αδελφών στο Παρίσι. Στα μέλη της Στοάς αυτής συμπεριλαμβανόνταν ο Νταντόν που θα έπαιζε κρίσιμο ρόλο ατην Γαλλική Επανάσταση, ο Μαρκήσιος Ντε Λαφαγιέτ και ο Πωλ Τζόουνς που και οι δύο πολέμησαν στον Αμερικανικό πόλεμο για την ανεξαρτησία. Ενώ ο Φραγκλίνος βρισκόταν στο Παρίσι χρησιμοποίησε της Μασονικές επαφές του για να συλλέξει χρήματα για να αγοραστούν όπλα για τους Αμερικανούς επαναστάτες.
Οι διπλωματικές δραστηριότητες του Φραγκλίνου τα έτη πριν την Αμερικανική επανάσταση τον έφεραν σε επαφή με αυτούς που βρίσκόταν σε θέσεις εξουσίας και μοιράζονταν τα Μασονικά και αποκρυφιστικά του ενδιαφέροντα. Ένας από αυτούς ήταν ο Σερ Φράνσις Ντάσγουντ, ο Άγγλος υπουργός οικονομικών, που ήταν επίσης ιδρυτής της Μυστικής Εταιρείας που ονομαζόταν οι Αδελφοί του Αγίου Φραγκίσκου του Γουάϊκομπ, γνωστού στα καφέ του Λονδίνου ως Hell Fire Club (Λέσχη της Φωτιάς της Κόλασης).
Ο Ντάσγουντ ήταν ο πρωτότοκος γιος ενός επιχειρηματία που παντρεύτηκε μια αριστοκράτισσα. Είσήλθε στον Οίκο των Κοινοτήτων για 20 χρόνια και στην Βουλή των Λόρδων για άλλα 20.. Υπηρέτησε ως υπουργός από τα 1762 έως 1763 και ήταν στενός φίλος και πολιτικός σύμβουλος του Γεωργίου Γ'. Ενώ βρισκόταν στη μεγάλη περιοδεία του στην Ευρώπη ως νέος ο Ντάσγουντ μυήθηκε στην Μασονική Στοά της Φλωρεντίας. Όταν επέστρεψε στην Αγγλία ίδρυσε την Εταιρεία των Ερασιτεχνών η οποία προμήθευε τα απαραίτητα στους βαρείς πότες αλλά και στους έκλυτους πλούσιους για τις διεφθαρμένες σεξουαλικές δραστηριότητές τους. Ο Ντόσγουντ επίσης άρχισε να ξαναχτίζει το πατρικό του σπίτι στο Δυτικό Γουάϊκομπ χρησιμοποιώντας ιδέες που είχε φέρει από την Ιταλία. Τα ταβάνια ήταν ζωγραφισμένα με τοιχογραφίες που παρουσίαζαν Έλληνες και Ρωμαίους Θεούς και αγάλματα των Θεών αυτών βρισκόταν στους κήπους. Είχε επίσης μια ειδική λίμνη που δημιουργήθηκε για να σκηνοθετεί ναυμαχίες χρησιμοποιώντας μεγάλης κλίμακας αντίγραφα πλοίων.
Στα 1739 ο Ντάσγουντ επέστρεψε στην Ιταλία και έκανε την επαφή του με αρκετούς Ευρωπαίους τέκτονες. Επισκέφθηκε επίσης τη Ρώμη για να παρευρεθεί στην εκλογή του Νέου Πάπα αν και ήταν αντικαθολικός. Ο προηγούμενος ποντίφικας είχε απαγορεύσει την άσκηση του Ελευθεροτεκτονισμού στα 1738 και είχε αφορίσει όλους τους Καθολικούς που ήταν γνωστά μέλη των Μασονικών Στοών. Ο Μεγάλος Διδάσκαλος της Φλωρεντινής στοάς, ο Λόρδος Ρεϊνάρ που ήταν γιος του Λόρδου υπουργού της δικαιοσύνης της Αγγλίας, εξαναγκάστηκε να κλείσει τη Στοά και να καταστρέψει όλα της τα έγγραφα για να μην συλληφθεί από την Ιερά Εξέταση. Επιστρέφοντας στην Αγγλία ο Ντάσγουντ ίδρυσε τους Αδελφούς του Αγίου Φραγκίσκου και οι συναντήσεις πραγματοποιούντο σ΄ένα ξενοδοχείο, όπου ένα του δωμάτιο είχε διακοσμηθεί σαν Μασονικός ναός. Την εποχή αυτή ο Ντάσγουντ ήταν επίσης μέλος του Νεοδρυϊδικού Τάγματος που ονομαζόταν <>. Η οργάνωση αυτή ιδρύθηκε στα 1717 για να αναβιώσει την παλαιά Κελτική θρησκεία και συμπεριελάμβανε σαν αρχιδρυϊδη από τα 1799 έως τα 1827 τον οραματιστή ποιητή Γουϊλλιαμ Μπλέηκ που ήταν καταγεγραμμένος επίσης ως Μεγάλος Διδάσκαλος του Ροδοσταυρικού Τάγματος. Μετά τις φήμες που ακολούθησαν για σεξουαλικά όργια στο Hell Fire Club στο Δυτικό Γουάϊκομπ, το Τάγμα των Δρυϊδών απεμάκρυνε στα 1743 τον Ντάσγουντ από τον Δρυϊδισμό.
Στα 1751 ο Ντάσγουντ αγόρασε το Αβαείο Μέντμενχαμ στο Μάρλοου στον ποταμό Τάμεσι και μετέτρεψε τον Οίκο του ΙΓ' αιώνος που κάποτε ανήκε σε Σιστερσιανούς Μοναχούς σε μια τρέλα Γοτθικού τύπου. Στους κήπους τοποθέτησε αγάλματα κασσικών Θεών κα θεαινών, συμπεριλαμβανομένης μιας Αφροδίτης που έσκυβε να βγάλει ένα αγκάθι από το πόδι της. Υπήρχε επίσης ένας Πρίαπος που εξέθετε τον τεράστιο φαλό του. Οι υπερβολικές φήμες για τις δραστηριότητες στο Αβαείο Μέντμενχαμ διαδόθηκαν από τον Ντάσγουντ και τους φίλους του και άρχισαν να κυκλοφορούν στην υψηλή κοινωνία του Λονδίνου. Ψιθύριζαν πως πόρνες ντυμένες καλόγριες πραγματοποιούσαν όργια στο σπίτι. Επίσης τελούντο σατανικές τελετές, όπως η Μαύρη Λειτουργία και ακούγονταν προσευχές πάνω από το γυμνό σώμα μιας γυναίκας που χρησιμοποιείτο σαν βωμός. Στην παραγματικότητα οι Μεντμενχαμίτες εφήρμοζαν την αναβίωση της παλαιάς θρησκείας. Σύμφωνα με μαρτυρίες ενός μέλους, το Hell Fire Club ήταν αφιερωμένο στη λατρεία της Bonea Dea ή της Μεγάλης Μητέρας Θεάς και την εφαρμογή των Ελευσινίων Μυστηρίων. Κάποια από τα μέλη τους μπορεί να συμμετείχαν σε ψευδοσατανικές τελετές μόνο ως εισαγωγή στις σεξουαλικές δραστηριότητες που ήταν μια σημαντική πλευρά των διασκεδάσεων που πραγματοποιούντο όταν ολοκληρώνονταν οι συναντήσεις.
Στα 1760 όταν στέφθηκε βασιλέας ο Γεώργιος Γ', αρκετά μέλη του Hell Fire Club κατέλαβαν υψηλές θέσεις. Συμπεριελάμβαναν τον Τζων Στιούαρτ, τον Κόμη του Μπιουτ, που έγινε Υπουργός Εξωτερικών και τον Ντάσγουντ, που έγινε υπουργός οικονομικών. Ανάμεσα στα άλλα σημαντικά μέλη του Hell Fire Club ήταν ο Λόρδος Δήμαρχος του Λονδίνου, ο γιος του Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρι, ο πρίγκιπας της Ουαλίας και ο Βενιαμίν Φραγκλίνος.
Στα1758 ο Φραγκλίνος επισκεύτηκε τη Αγγλία για να ζητήσει υποστήριξη για τους Αμερικάνους αποίκους στις προσπάθειές τους να αποκτήσουν περισσότεροι ανεξαρτησία από το Βρετανικό Στέμμα. Φιλοξενήθηκε από τον Ντάσγουντ στο Δυτικό Γουάϊκομπ και οι δύο Μασόνοι συζήτησαν τρόπους με τους οποίους θα βελτιώνονταν οι κακές σχέσεις ανάμεσα στοις αποικίες και το Λονδίνο.. Ο Φραγκλίνος ανησυχούσε διότι η κατάσταση γινόταν επικίνδυνη και μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε αιματοχυσία. Ο Ντάσγουντ φαίνεται πωε εργαζόταν για τους αμερικανούς αποίκους ως αντιπρόσωπος στη χώρα του και στα 1770 παρουσίασε στην Βρετανική κυβέρνηση ένα σχέδιο για συμβιβασμό ανάμεσα στους Βρετανούς και τους Αμερικανούς που όμως απορρίφθηκε.
Ο Φραγκλίνος επισκέφθηκε ξανά την Βρετανία στα 1773 και συνάντησε τον Ντάσγουντ. Τον πληροφόρησε πως δεν υπήρχε αρκετός χρόνος κι αν δεν επισπεύδετο ένας συμβιβασμός, οι Αμερικανοί θα επαναστατούσαν εναντίον της Βρετανικής διακυβέρνησης. Ο Φραγκλίνος και ο Ντάσγουντ επισκέφθηκαν το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ο Σερ Φράνσις σύστησε τον Αμερικανό φίλο του στον Λόρδο Νόρθ, τον πρώτο Λόρδο του θησαυροφυλακίου. Οι τρεις άνδρες συζήτησαν για τις κακές σχέσεις ανάμεσα στην Αγγλία και τις αποικίες και για πιθανές λύσεις στο πρόβλημα. Δυστυχώς τίποτα δεν αποφασίστηκε σ΄αυτήν την συνάντηση και η προσπάθεια του Φραγκλίνου να διαπραγματευθεί μια εγκατάσταση αποίκων απέτυχε.
Η επιρροή του Ντάσγουντ στο θέμα υπονομεύθηκε σοβαρά από τις ιστορίες σεξουαλικών οργίων στο Μέντμενχαμ. Τα κουτσομπολιά μετατράπηκαν σε πλήρες σκάνδαλο με αποκαλύψεις ενός ριζοσπαστικού πολιτικού, του Τζον Γουϊλκες Μ.Π. που ήταν μέλος του Hell Fire Club. Ο Γουϊλκες ήταν υπερασπιστής της δημοκρατίας και της ελευθερίας και υποστήριζε τους Αμερικανούς αποίκους στην προσπάθεια τους να απαλλαγούν από την Βρετανική ιμπεριαλιστική διακυβέρνηση. Ισχυρίστηκε πως ο εσωτερικός κύκλος του Hell Fire Club ήταν πολιτικοί συνωμότες που σχεδίαζαν να αποστερήσουν τους Αμερικανούς από τα δημοκρατικά τους δικαιώματα. Είναι προφανής ο ρόλος που έπαιξε ο Ελευθεροτεκτονισμός στην δημιουργία του Αμερικανικού κράτους.
Με την έκρηξη του πολέμου ανάμεσα στους Βρετανούς και τους Αμερικανούς, εμφανίστηκε ο στρατηγός Γεώργιος Ουάσινγκτον, απόγονος ενός ιππότη του ΙΒ' αιώνος από τα Βόρεια της Αγγλίας που είχε υπηρετήσει είχε υπηρετήσει την Αγγλική βασιλιά. Οι Ουάσινγκτον ήταν βασιλικοί και με τον θρίαμβο του Κρόμγουελ δύο μέλη της οικογένειας μετανάστευσαν στην Βιρτζίνια για να αποφύγουν τις διώξεις των Πουριτανών. Γρήγορα έγιναν ιδιοκτήτες γης, έμποροι και τοπικοί πολιτικοί, δημιουργώντας την Δυναστεία της Ουάσινγκτον, η οποία και έδωσε τον πρώτο Πρόεδρο των ΗΠΑ στις 11 Φεβρουαρίου του 1732.
Ο Ουάσινγκτον φαινόταν πως θα κάνει μια μέτρια σταδιοδρομία αγρότη και γαιοκτήμονα, με το θάνατο όμως του αδελφού του στα 1752 κληρονόμησε περιουσία με έδρα στην βουλή των Μπούργκεσες και το πιο σημαντικό, μια θέση στο Στρατό των εποίκων. Μέσα σε δύο χρόνια ο Ουάσινγκτον πολεμούσε τους Γάλλους με την ενθάρρυνση του Τζων Άνταμς που ήταν Ελευθεροτέκτονας και μέλος του Μυστικού Τάγματος του Δράκοντα και άρχισε μια στρατιωτική σταδιοδρομία που τον οδήγησε να γίνει αρχηγός των επαναστατικών δυνάμεων της Αμερικανικής Επανάστασης.
Ο Γεώργιος Ουάσινγκτον ήταν ο ίδιος υψηλόβαθμος Μασόνος. Την μύησή του και τον πρώτο του βαθμό τον πήρε στην Στοά στο Φρέντερικσμπουργκ της Βιρτίνια στα 1734. Ανάμεσά στους 56 Αμερικανούς επαναστάτες που υπέγραψαν την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας μόνον 6 δεν ήταν μέλη του Μασονικού Τάγματος. Η πλειονότητα των στρατιωτικών διοικητών του Αμερικανικού Επαναστατικού Στρατού. Ήταν Ελευθεροτέκτονες.
Η μυστική επιρροή των εσωτερικών εταιρειών στην Αμερικανική επανάσταση, Μασονικών και Ροδοσταυρικών, αποδεικνύεται από τον Ροδοσταυρικό συμβολισμό της Αμερικάνικης σημαίας και την Μεγάλη Σφραγίδα που είναι το εθνικό σύμβολο της χώρας. Ο σχεδιασμός των ερυθρών και άσπρων λωρίδων με τα αστέρια ανήκει σε μια επιτροπή που μέλη της ήταν ο Βενιαμίν Φραγκλίνος και ο Ουάσινγκτον. Φαίνεται όμως πως βοηθήθηκαν από την επέμβαση ενός μυστηριώδους προσώπου που το πραγματικό του όνομα και η ταυτότητα είναι άγνωστα.
Συνεχίζετε..
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ
Η ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΩΝ ΗΠΑ
Η ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΩΝ ΗΠΑ
<<Πρέπει να φτιάξουμε ένα είδος Ηνωμένων
Πολιτειών της Ευρώπης>>
Ο Ουϊνστον Τσώρτσιλ
σε λόγο του στη Ζυρίχη στις 19 Σεπτεμβρίου 1946
Μετά την διάλυση των Ναϊτών στην Πορτογαλία, το Τάγμα ανασυντάχθηκε και πήρε το όνομα Ιππότες του Χριστού. Στα μέλη του συμπεριλαμβάνοντο αρκετοί μεγάλοι θαλασσοπόροι και εξερευνητές. Λέγεται πως ο πεθερός του Χριστόφορου Κολόμβου άνηκε στο Τάγμα αυτό.
Ο άνθρωπος που ανακάλυψε την Αμερική είχε κληρονομήσει από τους συγγενείς του τους χάρτες για να πραγματοποιήσει επιτυχημένα το ταξίδι προς το Νέο Κόσμο.
Αυτές οι ιστορικές λεπτομέρειες αποδεικνύουν την αποκρυφιστική επιρροή στα γεγονότα που οδήγησαν στην ίδρυση της Αμερικής και στην ανάπτυξή της σε υπερδύναμη. Έχει ειπωθεί πως η σχέση του Κολόμβου με τη Ναϊτική παράδοση μπορεί να ήταν πιο στενή από έναν απλό γάμο με την κόρη ενός Ιππότη του Χριστού. Τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας δημιουργούν υπαινιγμούς για μυστικές σχέσεις με τους Ναϊτες και την αίρεση των Αλβιγινών.
Ορισμένοι ιστορικοί ισχυρίζονται πως ο Κολόμβος ήταν ένας αγράμματος ναύτης που εκπαιδεύτηκε σε μια συντεχνία υφαντών στη Γένοβα της Ιταλίας. Κατά την περίοδο αυτή οι συντεχνίες χρησιμοποιούντο συχνά ως κάλυψη για τα μέλη εσωτερικών και αποκρυφιστικών ομάδων που ήθελαν να κρύψουν την ταυτότητά τους και τα πραγματικά τους κίνητρα.
Ο Κολόμβος σχετιζόταν με μια πολιτική ομάδα που υποστήριζε τις ιδέες του Δάντη ο οποίος λέγεται πως κάποτε ήταν Μεγάλος Διδάσκαλος στο Τάγμα των Ροδόσταυρων. λέγεται πως χρησιμοποιούσε κώδικες και μυστικούς αριθμούς στα γραπτά του, πρακτικές που χρησιμοποιούσαν οι Μυστικές Εταιρείες. Τα ταξίδια του Κολόμβου χρηματοδοτήθηκαν από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι και τον Λορέντζο των Μεδικών, μυημένους σε μυστικές εταιρείες που βοήθησαν επίσης να βρεθούν πλούσιοι υποστηρικτές της υπόθεσης αυτής ανάμεσα στους Ευρωπαίους βασιλείς και την αριστοκρατία.
Ο Κολόμβος ακολουθούσε, είτε το γνώριζε είτε όχι, μια κεντρική πεποίθηση στην Ροδοσταυρική Μυστική Εταιρεία του 17ου αιώνα που θεωρούσε την Αμερική ως την πνευματική ουτοπία πάνω στη γη. πίσω από την θρησκευτική του υποκρισία έβλεπε τους αυτόχθονες Αμερικανούς ως εμπόρευμα για την αγορά σκλάβων.
Ο Κολόμβος υπήρξε ένα εργαλείο με το οποίο ο Νέος Κόσμος ανακαλύφθηκε ξανά. Το επόμενο βήμα ήταν η πολιτική ανάπτυξη της Αμερικής όπως την σχεδίασαν οι Μυστικές Εταιρείες κι ένας πραγματικά μυημένος στην αποκρυφιστική παράδοση, ο Σερ Φράνσις Μπέηκον (1561 - 1626) που λέγεται πως ήταν ο γιός της Βασίλισσας Ελισάβετ και του Κόμη του Λέσεστερ. Στην πρώιμη σταδιοδρομία του ως δικηγόρος, ο Μπέηκον έγινε μέλος μιας Μυστικής Εταιρείας που είχε τον τίτλο <<Τάγμα της Περικεφαλαίας>>. Η ομάδα αυτή λάτρευε την Ελληνίδα Θεά της Σοφίας, την Παλλάδα Αθηνά που απεικονίζεται να φορά περικεφαλαία και να κρατά δόρυ. Ως νέος άνδρας σπούδασε την Ερμητική, την Γνωστική και την Νεοπλατωνική φιλοσοφία.
Ο Μπέηκον όπως και πολλοί σύγχρονοί του ήταν ένας ουτοπιστής που πήρε την έμπνευση από αρχαίες Κρόνιες παραδόσεις για μια Χρυσή Εποχή, όταν η Ανθρωπότητα ζούσε σε αρμονία χωρίς πόλεμο και βία. Πρόβαλε το όραμά του στο μέλλον και ήλπιζε να δημιουργηθεί μια νέα πεφωτισμένη θρησκεία, να επεκταθεί, η εκπαίδευση και η επιστήμη να σκορπίσει τα οφέλη της. Ο Μπέηκον δεν ήταν ένας αφελής ρομαντικός αλλά είχε δημιουργήσει ένα σχέδιο για τη Νέα Χρυσή Εποχή, το οποίο εξεδόθη μετά το θάνατό του και του παρείχε την αιτία ύπαρξης στη ζωή και την πολιτική του σταδιοδρομία.
Το μεγάλο του έργο, μια νουβέλα με τίτλο <<Η Νέα Ατλαντίδα>> εξεδόθη στα 1627, μετά την ίδρυση των Αγγλικών αποικιών στην Αμερική.
Πρόκειται για την ιστορία μιας οικογένειας που το καράβι που την μετέφερε εξόκειλε σ΄ένα μυστηριώδες νησί που το κυβερνούσαν φιλόσοφοι επιστήμονες που είχαν ιπτάμενες μηχανές και υποβρύχια. Στην φανταστική του αυτή νουβέλα ο Μπέηκον θεωρεί την Αμερική Νέα Ατλαντίδα και περιγράφει την δημιουργία ενός πνευματικού ιδρύματος πάνω στα σχέδια του Αόρατου Κολεγίου που προτείνουν τα Ροδοσταυρικά κείμενα. Αυτό παρείχε αργότερα την επιτακτική ανάγκη για μια βασιλική εταιρεία που ιδρύθηκε από το Τάγμα των Ροδόσταυρων κατά την διάρκεια της βασιλείας του Καρόλου Β'. Τα βιβλία του Μπέηκον περιέχουν συχνά σελίδες τίτλων μα Μασονικά σύμβολα όπως ο διαβήτης και ο κανόνας, τους δύο κίονες Β και J, το φωτεινό τρίγωνο, τον οφθαλμό του Όσιρι, αποδεικνύοντας τη σχέση του με μυστικές εταιρείες που υποστήριζαν ουτοπικά σχέδια.
Η αιτιολόγηση του Μπέηκον για τον Αγγλικό αποικισμό του Νέου Κόσμου ήταν η Ισπανική απειλή αφού οι Ισπανοί είχαν ήδη βάλει το πόδι τους τόσο στη βόρεια όσο και στην Νότια Αμερική. Οι Ισπανοί αντιδρούσαν έντονα στην θρησκευτική μεταρρύθμιση που είχε επηρεάσει την Ευρώπη τον 17ο αιώνα. Ο Μπέηκον γνώριζε πως τα πλοία της Ισπανικής αρμάδας δεν μετέφεραν μόνον στρατεύματα αλλά και πράκτορες της Ιεράς Εξέτασης που σχεδίαζαν να επαναφέρουν τον Καθολικισμό στην Αγγλία με το ξίφος και την φωτιά. Εάν επρόκειτο να πραγματοποιηθούν τα σχέδια του Μπέηκον για το Νέο Κόσμο, θα έπρεπε να αποτρέψουν την Ισπανία να ιδρύσει Ισπανικές αποικίες σε μεγάλη κλίμακα στο Αμερικάνικο έδαφος.
Ήδη στα 1550 οι Ισπανοί είχαν αποικίσει μεγάλο τμήμα της Καραϊβικής, του Μεξικού, της Καλιφόρνιας και της Νότιας Αμερικής. Οι Γάλλοι ασχολούντο με την αποίκιση του Καναδά και στα 1580 οι Αγγλικές αποικίες είχαν ήδη δημιουργηθεί σε τόπους που μόλις είχαν ανακαλυφθεί. Ο γρήγορος όμως αποικισμός του Νέου Κόσμου από τους Άγγλους ξεκίνησε κατά την βασιλεία του Ιακώβου Α'.
Στα 1606 ο Ιάκωβος δημιούργησε την Εταιρεία Βιρτζίνια στην οποία παρείχε βασιλική εξουσία για να αρχίσει τον αποικισμό στην περιοχή της Βιρτζίνια, που ονομάστηκε έτσι από την Ελισάβετ Α' που έμεινε στην ιστορία ως η <<Παρθένος Βασίλισσα>>. Στα 1609 ο Ιάκωβος ξεκίνησε την αποίκιση των Βερμούδων και τρία χρόνια αργότερα άποικοι επέλεξαν για κατοικία τους τα νησιά αυτά.
Τα πρώτα μέλη της Εταιρείας Βιρτζίνια ήταν αριστοκράτες που υποστήριζαν την Εκκλησία της Αγγλίας και την βασιλική υπόθεση. Σ΄αυτούς συμπεριλαμβάνοντο ο Λόρδος Σαουθάμπτον, ο Κόμης του Πέμπροκ, ο Κόμης του Μοντγκόμερι, ο Κόμης του Σαλίσμπουρι, ο Κόμης του Νορθάμπτον και ο Σερ Φράνσις Μπέηκον που έγινε μέλος στα 1609. Ως Καγκελάριος της Αγγλίας ο Μπέηκον μπορούσε να πείσει τον βασιλέα να εγκρίνει τους καταστατικούς χάρτες που επέτρεπαν τις νέες αποικίες να ευδοκιμήσουν στο Νέο Κόσμο.
Από τα 1600 είχαν μπει ήδη οι σπόροι της Αμερικάνικης Επανάστασης. Οι Άγγλοι άποικοι ήταν χωρισμένοι σ΄αυτούς που υποστήριζαν το δικαίωμα του Μονάρχη να κυβερνά από το Λονδίνο και εκείνους που ήθελαν οι αποικίες να είναι ανεξάρτητες. Αν και η επιμονή του Μπέηκον για την ίδρυση των Αγγλικών αποικιών παρακινείτο από την Ισπανική απειλή, οι μακρόχρονοι πολιτικοί του στόχοι επικεντρώνονταν στην δημιουργία μιας δημοκρατικής κοινωνίας βασισμένης σε πνευματικές αρχές.
Ο Μπέηκον εξέφρασε τις απόψεις του στο θέμα αυτό αρκετές φορές. Ήταν πιο συγκεκριμένος σε μια ομιλία του στο Κοινοβούλιο όταν ανέφερε την ανέκδοτη νουβέλα του <<Η Νέα Ατλαντίδα>> σαν σχέδιο για τη χώρα. Τα μέλη της Εταιρείας Βιρτζίνια που εγκαταστάθηκαν στην Αμερική περιελάμβαναν και μέλη της οικογένειας Μπέηκον και φίλους του που ήταν μυημένοι Ροδόσταυροι. Θα ακολουθηθούν αργότερα από την ομάδα των Πουριτανών που ακολουθούσαν τους Πίλγκριμ Φάδερς και που ταξίδεψαν πάνω στο πλοίο <
Εκτός από τους Πουριτανούς και τους Ροδόσταυρους υπήρχαν και άλλοι που δραπέτευσαν από τις διώξεις. Ένας από αυτούς ήταν ο Τόμας Μόρτον, ο Αγγλος δικηγόρος, που ίδρυσε τη δική του αποικία που ονόμασε Marymoynt στην Μασαχουσέτη στα 1624.
Ο Μόρτον ήταν ένας επαναστάτης που έκανε επαφές με τους τοπικούς ινδιάνους, τους πούλησε όπλα και τους προειδοποίησε για την γενοκτονία που σχεδίαζαν οι Πουριτανοί άποικοι. Τον Μάϊο του 1628 ο Μόρτον διέταξε να τοποθετηθεί ένας στύλος στο κέντρο της αποικίας του. Γύρω από τον φαλικό αυτό σύμβολο χόρευαν τα μέλη της αποικίας του, εντόπιοι Ινδιάνοι και πρόσφυγες από τον καταυλισμό των Πουριτανών που είχαν επαναστατήσει στον αυστηρό τους κώδικα. όσοι συμμετείχαν σ΄αυτό το αρχαιοπρεπές γλέντι φορούσαν κουδούνια, πολύχρωμα ρούχα, κέρατα ελαφιού και εξέλεξαν τον Κύριο και την Κυρία για να κυβερνούν τις οργιαστικές τους τελετές.
Το απόγευμα της Πρωτομαγιάς τα νέα για τις ερωτικές αυτές εορτές έφθασαν στα αυτιά των Πουριτανών και μια οπλισμένη ομάδα πήγε στην αποικία Marymount για να συλλάβει τον Μόρτον. Από τον ήχο των όπλων οι Ινδιάνοι διασκορπίστηκαν στα δάση και οι πρόσφυγες από την Πουριτανή φατριά περικυκλώθηκαν και οδηγήθηκαν στην αποικία τους όπου και φυλακίσθηκαν διότι προσέλαβαν τους γέροντές τους. Ο στύλος κόπηκε και απαγγέλθηκαν κατηγορίες για μαγεία εναντίον του Μόρτον. Εξ αιτίας των ανεπαρκών πειστηρίων οι κατηγορίες κατέρρευσαν και ο Μόρτον επέστρεψε στην αποικία στα 1629 κι αμέσως ανήγειρε έναν άλλο στύλο. Μετά από έναν χρόνο απειλών και παρενοχλήσεων οι Πουριτανοί συνέλαβαν ξανά τον Μόρτον, έκαψαν το σπίτι του και τον τιμώρησαν με απέλαση.
Κατά την επιστροφή του στην Αγγλία ο Μόρτον οργάνωσε μια πολιτική επίθεση εναντίον των Πουριτανών χρησιμοποιώντας τις νομικές του γνώσεις για να υπονομεύσει την νομική βαρύτητα της αίρεσης αυτής στην οποία έδωσαν το δικαίωμα να ιδρύσει την Εταιρείας της Μασαχουσέτης και κατηγόρησε τους αποίκους για θρησκευτική υποκρισία και διαφθορά. Στην Αγγλία ο Μόρτον απέκρυψε τις αρχαιότροπες πεποιθήσεις του και παρουσιάστηκε σαν πιστός Αγγλικανός που αντιδρούσε στις Πουριτανικές υπερβολές των άλλων αποίκων. Το σχέδιό του να εκτοπίσει τους Πουριτανούς πέτυχε σχεδόν, αλλά απετράπη με την έκρηξη του Εμφυλίου Πολέμου. Στα 1643 ο Μόρτον επέστρεψε στην Αμερική, συνελήφθη ξανά και φυλακίστηκε για 2 χρόνια. Τελικά απελευθερώθηκε στα 1645 και δύο χρόνια αργότερα πέθανε.
Στα 1650 διεδόθη η Μασονική επιρροή στις αποικίες. Μια ομάδα Ολλανδών αποίκων που ήταν Μασόνοι τρίτου βαθμού έφθασαν στο Νιούπορτ της Μασαχουσέτης στα 1658. Εισήγαγαν την Μασονία στην αποικία και μέλη της οικογένειας λειτουργούσαν μια μασονική στοά στην περιοχή μέχρι το 1742. Στα 1694 ένας μυστικιστής με το όνομα Γιοχάνες Κέλμπιους, ναύλωσε ένα Αγγλικό καράβι για να μεταφέρει αυτόν και την ομάδα οπαδών του σε μια αποικία στην Πενσυλβανία. Ο Κέλμπιους ήταν ένας Γερμανός μελετητής της Καμπάλα, εφήρμοζε τη Μαγεία, ήταν αστρολόγος και αλχημιστής και είχε ιδρύσει το Μυστικιστικό Τάγμα των Πιετιστών. Η ομάδα αυτή βάσιζε τις πεποιθήσεις της σε ψυχικές αποκαλύψεις που δεχόταν από πνευματικές πηγές με ψυχικές μεθόδους που προέβλεπαν την Δευτέρα Παρουσία.
Ο σύγχρονος Αμερικανός Αποκρυφιστής και συγγραφέας Μάνλυ Πάλμερ Χωλλ αρνηθηκε τους ισχυρισμούς των συγγραφέων του 19ου αιώνα πως οι Πιετιστές ήταν μια καλή πίστη Ροδοσταυρική ομάδα. Απέκρυψε όμως πως το Τάγμα εισήγαγε τον Καμπαλισμό, την αστρολογία, την αλχημεία και την Ερμητική παράδοση στις νέες αποικίες. Είναι πιθανόν να έγιναν επαφές ανάμεσα στους Πιετιστές, τους Ελευθεροτέκτονες και τους Ροδόσταυρους στο Νέο Κόσμο, κάτι που οδήγησε σε μια αμοιβαία ανταλλαγή εσωτερικής γνώσης.
Είναι δύσκολο να φανταστούμε πως οι υψηλές ιδέες των πρώτων αποίκων κατέρρευσαν από την αποικιοκρατική διακυβέρνηση, αυτό όμως συνέβη μετά από μια σειρά πολιτικών λαθών από το Βρετανικό Στέμμα και την κυβέρνηση. Μία σειρά καταστάσεων που δημιουργήθηκαν έκανε τους Αμερικανούς αποίκους να εξαναγκαστούν να υιοθετήσουν ριζοσπαστική στάση ενάντια στην Βρετανική κακοδιαχείριση κι έτσι δημιουργήθηκε η πολιτική και η πνευματική κίνηση που οδήγησε στην δημιουργία των ΗΠΑ.
Υψώθηκαν διαφωνίες που αφορούσαν την φορολόγηση των Αμερικανών αποίκων από τους βρετανούς, η οποία έφθασε στο απόγειο της στα 1773, με την ψήφιση του νόμου για το τσάι. Η Βρετανική κυβέρνηση προσπαθώντας να σώσει την Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών από την χρεοκοπία, φρόντισε ώστε να μεταφέρει αυτή το τσάι στις αποικίες. Στην ανταρσία εναντίον του νέου φόρου που έπρεπε να πληρώνουν για το τσάι, μια ομάδα πωλητων από τη Βοστόνη μεταμφιεσμένων σε ινδιάνους, κατέλαβαν τα πλοία της Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών στο λιμάνι της πόλης και έριξαν το φορτίο τους στη θάλασσα. Τα μέλη του Κόμματος τσαγιού της Βοστόνης ήταν όλοι Ελευθεροτέκτονες που άνηκαν στη στοά του Αγίου ανδρέα στην πόλη.
Οι Βρετανοί φαίνεται πως είχαν ολοκληρωτικά υποτιμήσει την δύναμη των αισθημάτων στις Αμερικανικές αποικίες για το Νόμο του τσαγιού και ίσως από εκεί να προέρχεται η λαϊκή έκφραση: <<Είναι απλά μια καταιγίδα στο φλιτζάνι του τσαγιού>>. Το Μάρτιο του 1774 εισήγαγαν νόμο που απαιτούσε το κλείσιμο του λιμανιού της Βοστόνης μέχρι να πληρωθεί μια αποζημίωση στην Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών για την απώλεια των προϊόντων της. Τα πράγματα γρήγορα κλιμακώθηκαν κι όταν μια μικρή ομάδα από επαναστάτες των αποικιών προσπάθησαν να καταλάβουν ένα κατάστημα πυρομαχικών στο Κονκόρντ και πυροβόλησαν τους Βρετανούς στρατιώτες, τότε η Αμερικανική Επανάσταση είχε ήδη αρχίσει.
Ένα από τους πιο διάσημους Αμερικανούς επαναστάτες με την μεγαλύτερη επιρροή ήταν ο συγγραφέας φιλόσοφος και επιστήμονας Βενιαμίν Φραγκλίνος. Ήταν Κουκέρος, έγινε όμως ελευθεροτέκτονας στα 1731 όταν εισήλθε στη στοά του Αγίου Ιωάννη στη Φιλαδέλφεια η οποία ήταν η πρώτη αναγνωρισμένη Μασονική στοά στην Αμερική. Εργαζόταν ως δημοσιογράφος και έγραψε αρκετά φιλομασονικά άρθρα που εξέδόθησαν στην εφημερίδα της Πενσυλβανίας. Στα 1732 βοήθησε στη δημιουργία του καταστατικού της Στοάς και στα 1734 το τύπωσε. Αυτό είναι το πρώτο Μασονικό βιβλίο που εξεδόθη στην Αμερική. Τελικά έγινε Μεγάλος Διδάσκαλος της Μεγάλης στοάς του Αγ. Ιωάννη κα στα 1749 εξελέγη Μεγάλος Διδάσκαλος της επαρχίας. Ενώ ήταν διπλωμάτης για τις Αμερικανικές αποικίες στη Γαλλία, στα 1770 ο Φραγκλίνος έγινε Μεγάλος Διδάσκαλος της στοάς των Εννέα Αδελφών στο Παρίσι. Στα μέλη της Στοάς αυτής συμπεριλαμβανόνταν ο Νταντόν που θα έπαιζε κρίσιμο ρόλο ατην Γαλλική Επανάσταση, ο Μαρκήσιος Ντε Λαφαγιέτ και ο Πωλ Τζόουνς που και οι δύο πολέμησαν στον Αμερικανικό πόλεμο για την ανεξαρτησία. Ενώ ο Φραγκλίνος βρισκόταν στο Παρίσι χρησιμοποίησε της Μασονικές επαφές του για να συλλέξει χρήματα για να αγοραστούν όπλα για τους Αμερικανούς επαναστάτες.
Οι διπλωματικές δραστηριότητες του Φραγκλίνου τα έτη πριν την Αμερικανική επανάσταση τον έφεραν σε επαφή με αυτούς που βρίσκόταν σε θέσεις εξουσίας και μοιράζονταν τα Μασονικά και αποκρυφιστικά του ενδιαφέροντα. Ένας από αυτούς ήταν ο Σερ Φράνσις Ντάσγουντ, ο Άγγλος υπουργός οικονομικών, που ήταν επίσης ιδρυτής της Μυστικής Εταιρείας που ονομαζόταν οι Αδελφοί του Αγίου Φραγκίσκου του Γουάϊκομπ, γνωστού στα καφέ του Λονδίνου ως Hell Fire Club (Λέσχη της Φωτιάς της Κόλασης).
Ο Ντάσγουντ ήταν ο πρωτότοκος γιος ενός επιχειρηματία που παντρεύτηκε μια αριστοκράτισσα. Είσήλθε στον Οίκο των Κοινοτήτων για 20 χρόνια και στην Βουλή των Λόρδων για άλλα 20.. Υπηρέτησε ως υπουργός από τα 1762 έως 1763 και ήταν στενός φίλος και πολιτικός σύμβουλος του Γεωργίου Γ'. Ενώ βρισκόταν στη μεγάλη περιοδεία του στην Ευρώπη ως νέος ο Ντάσγουντ μυήθηκε στην Μασονική Στοά της Φλωρεντίας. Όταν επέστρεψε στην Αγγλία ίδρυσε την Εταιρεία των Ερασιτεχνών η οποία προμήθευε τα απαραίτητα στους βαρείς πότες αλλά και στους έκλυτους πλούσιους για τις διεφθαρμένες σεξουαλικές δραστηριότητές τους. Ο Ντόσγουντ επίσης άρχισε να ξαναχτίζει το πατρικό του σπίτι στο Δυτικό Γουάϊκομπ χρησιμοποιώντας ιδέες που είχε φέρει από την Ιταλία. Τα ταβάνια ήταν ζωγραφισμένα με τοιχογραφίες που παρουσίαζαν Έλληνες και Ρωμαίους Θεούς και αγάλματα των Θεών αυτών βρισκόταν στους κήπους. Είχε επίσης μια ειδική λίμνη που δημιουργήθηκε για να σκηνοθετεί ναυμαχίες χρησιμοποιώντας μεγάλης κλίμακας αντίγραφα πλοίων.
Στα 1739 ο Ντάσγουντ επέστρεψε στην Ιταλία και έκανε την επαφή του με αρκετούς Ευρωπαίους τέκτονες. Επισκέφθηκε επίσης τη Ρώμη για να παρευρεθεί στην εκλογή του Νέου Πάπα αν και ήταν αντικαθολικός. Ο προηγούμενος ποντίφικας είχε απαγορεύσει την άσκηση του Ελευθεροτεκτονισμού στα 1738 και είχε αφορίσει όλους τους Καθολικούς που ήταν γνωστά μέλη των Μασονικών Στοών. Ο Μεγάλος Διδάσκαλος της Φλωρεντινής στοάς, ο Λόρδος Ρεϊνάρ που ήταν γιος του Λόρδου υπουργού της δικαιοσύνης της Αγγλίας, εξαναγκάστηκε να κλείσει τη Στοά και να καταστρέψει όλα της τα έγγραφα για να μην συλληφθεί από την Ιερά Εξέταση. Επιστρέφοντας στην Αγγλία ο Ντάσγουντ ίδρυσε τους Αδελφούς του Αγίου Φραγκίσκου και οι συναντήσεις πραγματοποιούντο σ΄ένα ξενοδοχείο, όπου ένα του δωμάτιο είχε διακοσμηθεί σαν Μασονικός ναός. Την εποχή αυτή ο Ντάσγουντ ήταν επίσης μέλος του Νεοδρυϊδικού Τάγματος που ονομαζόταν <
Στα 1751 ο Ντάσγουντ αγόρασε το Αβαείο Μέντμενχαμ στο Μάρλοου στον ποταμό Τάμεσι και μετέτρεψε τον Οίκο του ΙΓ' αιώνος που κάποτε ανήκε σε Σιστερσιανούς Μοναχούς σε μια τρέλα Γοτθικού τύπου. Στους κήπους τοποθέτησε αγάλματα κασσικών Θεών κα θεαινών, συμπεριλαμβανομένης μιας Αφροδίτης που έσκυβε να βγάλει ένα αγκάθι από το πόδι της. Υπήρχε επίσης ένας Πρίαπος που εξέθετε τον τεράστιο φαλό του. Οι υπερβολικές φήμες για τις δραστηριότητες στο Αβαείο Μέντμενχαμ διαδόθηκαν από τον Ντάσγουντ και τους φίλους του και άρχισαν να κυκλοφορούν στην υψηλή κοινωνία του Λονδίνου. Ψιθύριζαν πως πόρνες ντυμένες καλόγριες πραγματοποιούσαν όργια στο σπίτι. Επίσης τελούντο σατανικές τελετές, όπως η Μαύρη Λειτουργία και ακούγονταν προσευχές πάνω από το γυμνό σώμα μιας γυναίκας που χρησιμοποιείτο σαν βωμός. Στην παραγματικότητα οι Μεντμενχαμίτες εφήρμοζαν την αναβίωση της παλαιάς θρησκείας. Σύμφωνα με μαρτυρίες ενός μέλους, το Hell Fire Club ήταν αφιερωμένο στη λατρεία της Bonea Dea ή της Μεγάλης Μητέρας Θεάς και την εφαρμογή των Ελευσινίων Μυστηρίων. Κάποια από τα μέλη τους μπορεί να συμμετείχαν σε ψευδοσατανικές τελετές μόνο ως εισαγωγή στις σεξουαλικές δραστηριότητες που ήταν μια σημαντική πλευρά των διασκεδάσεων που πραγματοποιούντο όταν ολοκληρώνονταν οι συναντήσεις.
Στα 1760 όταν στέφθηκε βασιλέας ο Γεώργιος Γ', αρκετά μέλη του Hell Fire Club κατέλαβαν υψηλές θέσεις. Συμπεριελάμβαναν τον Τζων Στιούαρτ, τον Κόμη του Μπιουτ, που έγινε Υπουργός Εξωτερικών και τον Ντάσγουντ, που έγινε υπουργός οικονομικών. Ανάμεσα στα άλλα σημαντικά μέλη του Hell Fire Club ήταν ο Λόρδος Δήμαρχος του Λονδίνου, ο γιος του Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρι, ο πρίγκιπας της Ουαλίας και ο Βενιαμίν Φραγκλίνος.
Στα1758 ο Φραγκλίνος επισκεύτηκε τη Αγγλία για να ζητήσει υποστήριξη για τους Αμερικάνους αποίκους στις προσπάθειές τους να αποκτήσουν περισσότεροι ανεξαρτησία από το Βρετανικό Στέμμα. Φιλοξενήθηκε από τον Ντάσγουντ στο Δυτικό Γουάϊκομπ και οι δύο Μασόνοι συζήτησαν τρόπους με τους οποίους θα βελτιώνονταν οι κακές σχέσεις ανάμεσα στοις αποικίες και το Λονδίνο.. Ο Φραγκλίνος ανησυχούσε διότι η κατάσταση γινόταν επικίνδυνη και μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε αιματοχυσία. Ο Ντάσγουντ φαίνεται πωε εργαζόταν για τους αμερικανούς αποίκους ως αντιπρόσωπος στη χώρα του και στα 1770 παρουσίασε στην Βρετανική κυβέρνηση ένα σχέδιο για συμβιβασμό ανάμεσα στους Βρετανούς και τους Αμερικανούς που όμως απορρίφθηκε.
Ο Φραγκλίνος επισκέφθηκε ξανά την Βρετανία στα 1773 και συνάντησε τον Ντάσγουντ. Τον πληροφόρησε πως δεν υπήρχε αρκετός χρόνος κι αν δεν επισπεύδετο ένας συμβιβασμός, οι Αμερικανοί θα επαναστατούσαν εναντίον της Βρετανικής διακυβέρνησης. Ο Φραγκλίνος και ο Ντάσγουντ επισκέφθηκαν το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ο Σερ Φράνσις σύστησε τον Αμερικανό φίλο του στον Λόρδο Νόρθ, τον πρώτο Λόρδο του θησαυροφυλακίου. Οι τρεις άνδρες συζήτησαν για τις κακές σχέσεις ανάμεσα στην Αγγλία και τις αποικίες και για πιθανές λύσεις στο πρόβλημα. Δυστυχώς τίποτα δεν αποφασίστηκε σ΄αυτήν την συνάντηση και η προσπάθεια του Φραγκλίνου να διαπραγματευθεί μια εγκατάσταση αποίκων απέτυχε.
Η επιρροή του Ντάσγουντ στο θέμα υπονομεύθηκε σοβαρά από τις ιστορίες σεξουαλικών οργίων στο Μέντμενχαμ. Τα κουτσομπολιά μετατράπηκαν σε πλήρες σκάνδαλο με αποκαλύψεις ενός ριζοσπαστικού πολιτικού, του Τζον Γουϊλκες Μ.Π. που ήταν μέλος του Hell Fire Club. Ο Γουϊλκες ήταν υπερασπιστής της δημοκρατίας και της ελευθερίας και υποστήριζε τους Αμερικανούς αποίκους στην προσπάθεια τους να απαλλαγούν από την Βρετανική ιμπεριαλιστική διακυβέρνηση. Ισχυρίστηκε πως ο εσωτερικός κύκλος του Hell Fire Club ήταν πολιτικοί συνωμότες που σχεδίαζαν να αποστερήσουν τους Αμερικανούς από τα δημοκρατικά τους δικαιώματα. Είναι προφανής ο ρόλος που έπαιξε ο Ελευθεροτεκτονισμός στην δημιουργία του Αμερικανικού κράτους.
Με την έκρηξη του πολέμου ανάμεσα στους Βρετανούς και τους Αμερικανούς, εμφανίστηκε ο στρατηγός Γεώργιος Ουάσινγκτον, απόγονος ενός ιππότη του ΙΒ' αιώνος από τα Βόρεια της Αγγλίας που είχε υπηρετήσει είχε υπηρετήσει την Αγγλική βασιλιά. Οι Ουάσινγκτον ήταν βασιλικοί και με τον θρίαμβο του Κρόμγουελ δύο μέλη της οικογένειας μετανάστευσαν στην Βιρτζίνια για να αποφύγουν τις διώξεις των Πουριτανών. Γρήγορα έγιναν ιδιοκτήτες γης, έμποροι και τοπικοί πολιτικοί, δημιουργώντας την Δυναστεία της Ουάσινγκτον, η οποία και έδωσε τον πρώτο Πρόεδρο των ΗΠΑ στις 11 Φεβρουαρίου του 1732.
Ο Ουάσινγκτον φαινόταν πως θα κάνει μια μέτρια σταδιοδρομία αγρότη και γαιοκτήμονα, με το θάνατο όμως του αδελφού του στα 1752 κληρονόμησε περιουσία με έδρα στην βουλή των Μπούργκεσες και το πιο σημαντικό, μια θέση στο Στρατό των εποίκων. Μέσα σε δύο χρόνια ο Ουάσινγκτον πολεμούσε τους Γάλλους με την ενθάρρυνση του Τζων Άνταμς που ήταν Ελευθεροτέκτονας και μέλος του Μυστικού Τάγματος του Δράκοντα και άρχισε μια στρατιωτική σταδιοδρομία που τον οδήγησε να γίνει αρχηγός των επαναστατικών δυνάμεων της Αμερικανικής Επανάστασης.
Ο Γεώργιος Ουάσινγκτον ήταν ο ίδιος υψηλόβαθμος Μασόνος. Την μύησή του και τον πρώτο του βαθμό τον πήρε στην Στοά στο Φρέντερικσμπουργκ της Βιρτίνια στα 1734. Ανάμεσά στους 56 Αμερικανούς επαναστάτες που υπέγραψαν την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας μόνον 6 δεν ήταν μέλη του Μασονικού Τάγματος. Η πλειονότητα των στρατιωτικών διοικητών του Αμερικανικού Επαναστατικού Στρατού. Ήταν Ελευθεροτέκτονες.
Η μυστική επιρροή των εσωτερικών εταιρειών στην Αμερικανική επανάσταση, Μασονικών και Ροδοσταυρικών, αποδεικνύεται από τον Ροδοσταυρικό συμβολισμό της Αμερικάνικης σημαίας και την Μεγάλη Σφραγίδα που είναι το εθνικό σύμβολο της χώρας. Ο σχεδιασμός των ερυθρών και άσπρων λωρίδων με τα αστέρια ανήκει σε μια επιτροπή που μέλη της ήταν ο Βενιαμίν Φραγκλίνος και ο Ουάσινγκτον. Φαίνεται όμως πως βοηθήθηκαν από την επέμβαση ενός μυστηριώδους προσώπου που το πραγματικό του όνομα και η ταυτότητα είναι άγνωστα.
Συνεχίζετε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.